Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-674/13/MU
z 21 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 lipca 2013 r., uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie warunków skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie warunków skorzystania z ulgi prorodzinnej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.).

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pełnoletnie dzieci Wnioskodawczyni, studenci studiów dziennych, otrzymują rentę rodzinną po zmarłym ojcu na podstawie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym i rentowym żołnierzy i ich rodzin. Do renty jest też wypłacana pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki na podstawie rozporządzenie MON w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów wojskowych w kwocie powyżej 4.000 zł i jest ona wykazywana w PIT-8C jako przychód do opodatkowania, i od której jest odprowadzany podatek dochodowy w rozliczeniu rocznym. Wnioskodawczyni nadmienia, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, że pomoc pieniężna na naukę, która jest ściśle związana z rentą rodzinną, jest dochodem który wpływa na ograniczenie możliwości stosowania ulgi prorodzinnej.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy dochód otrzymywany jako pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki jest dochodem, który jest traktowany jako dochód ograniczający możność skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi prorodzinnej?

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie ulgi prorodzinnej na pełnoletnie uczące się dzieci jest możliwe, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 i art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w łącznej wysokości nie przekraczającej aktualnie 3092 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Renta rodzinna mimo, że jest opodatkowana na zasadach określonych w art. 27, nie jest dochodem powodującym niemożność zastosowania ulgi prorodzinnej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki jest dodatkiem ściśle związanym z rentą rodzinną, a więc również nie jest dochodem przy rozpatrywaniu granicy pozwalającej na stosownie ulgi prorodzinnej i nie ogranicza możliwości stosowania tejże ulgi przez Nią w rozliczeniu rocznym. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, iż spotkała się z interpretacją, że pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki jest rodzajem stypendium, a stypendia jako takie nie są opodatkowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 cyt. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Natomiast art. 27f ust. 6 ww. ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Jak z powyższego wynika, z opisanej ulgi mogą skorzystać podatnicy utrzymujący w roku podatkowym w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego m. in. dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: tj. dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Zatem, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowej przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą zostać spełnione wszystkie warunki wynikające z ww. przepisu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pełnoletnie dzieci Wnioskodawczyni, studenci studiów dziennych, otrzymują rentę rodzinną po zmarłym ojcu na podstawie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym i rentowym żołnierzy i ich rodzin. Do renty jest też wypłacana pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki na podstawie rozporządzenia MON w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów wojskowych w kwocie powyżej 4.000 zł i jest ona wykazywana w PIT-8C jako przychód do opodatkowania, i od której jest odprowadzany podatek dochodowy w rozliczeniu rocznym. Wnioskodawczyni nadmienia, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, że pomoc pieniężna na naukę, która jest ściśle związana z rentą rodzinną, jest dochodem który wpływa na ograniczenie możliwości stosowania ulgi prorodzinnej.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 666, ze zm.) w ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie:

1. świadczenia pieniężne:
1. emerytura wojskowa,
   
2. wojskowa renta inwalidzka,
   
3. wojskowa renta rodzinna,
   
4. dodatki do emerytury lub renty,
   
5. zasiłek pogrzebowy,


2. inne świadczenia i uprawnienia:
1. świadczenia lecznicze,
   
2. świadczenia socjalne,
   
3. prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego.

W myśl art. 27 ust. 6 ww. ustawy dziecku pobierającemu rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, po ukończeniu 16 roku życia przyznaje się pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki do zakończenia tej nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia. Przepis ust. 6 ww. ustawy stosuje się odpowiednio do dziecka pobierającego rentę rodzinną po żołnierzu, który zmarł po zwolnieniu ze służby wojskowej wskutek wypadku lub choroby pozostających w związku z wykonywaniem zadań służbowych (art. 27 ust. 6a ww. ustawy).

Natomiast stosownie do § 6 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. nr 107, poz. 890) pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki dla dzieci, o których mowa w art. 27 ust. 6 ustawy, przyznaje się dwa razy w roku kalendarzowym, w wysokości kwoty stanowiącej trzykrotność najniższej emerytury. Pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki dla dzieci, o których mowa w art. 27 ust. 6 ustawy, przyznaje wojskowy organ emerytalny na podstawie zaświadczenia o kontynuowaniu nauki (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

W tym miejscu należy wskazać, iż z literalnego brzmienia powołanego powyżej art. 27f ust. 6 w zw. z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, iż prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej uzależnione jest od spełnienia m. in. warunku aby dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym nie uzyskiwały dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej lub zryczałtowanym podatkiem od dochodów kapitałowych w łącznej wysokości przekraczającej ustaloną kwotę z wyjątkiem tylko i wyłącznie renty rodzinnej.

Podkreślić także należy, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do przedmiotowego zwolnienia winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy zauważyć, że świadczenie z tytułu pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki nie jest rentą rodzinną, pomimo że jest dodatkiem ściśle z nią związanym.

W konsekwencji dochód otrzymywany jako pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki – wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni - jest dochodem, który należy traktować jako dochód ograniczający możliwość skorzystania przeze Nią z ulgi prorodzinnej.

Odnosząc się natomiast do poruszonej przez Wnioskodawczynię kwestii jakoby pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki była rodzajem stypendium wskazać należy, iż pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki nie spełnia warunków umożliwiających uznanie jej za stypendium korzystające ze zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niemniej jednak wskazać należy, iż pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w granicach określonych w powołanym przepisie. Stanowi on, że wolne od podatku są świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Zatem warunkiem do zastosowania ww. zwolnienia jest, m. in. aby świadczenie zostało otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów. Wówczas kwota wypłacona ponad wskazany limit podlega opodatkowaniu, którą podmiot dokonujący wypłaty świadczenia winien wykazać w informacji PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.