Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-196/13/MCZ
z 17 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 07 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 18 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 27 września 2013 r. i 01 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości tytułem zapisu testamentowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości tytułem zapisu testamentowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 20 września 2013 r. znak: IBPB II/1/436-196/13/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono w dniu 27 września 2013 r. (uiszczenie opłaty) i 01 października 2013 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Matka Wnioskodawczyni (K. D.) zmarła 26 października 2010 r. Pozostawiła odręcznie napisany testament dotyczący części nieruchomości położonej w G. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po K. D. nabyli po 1/3 części: Wnioskodawczyni, jej brat i siostra.

Wnioskodawczyni i jej siostra zgłosiły nabycie spadku w urzędzie skarbowym, w terminie ustawowym (do pół roku).

Sąd w uzasadnieniu postanowienia uznał testament jako zapis. Siostra Wnioskodawczyni dnia 16 września 2012 r., aktem notarialnym w biurze notarialnym, wykonała zapis na rzecz Wnioskodawczyni. Wartość zapisu wynosi 54.050,00 zł.

Biuro notarialne z urzędu przesłało odpis zapisu do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni była zobowiązana do zgłoszenia w urzędzie skarbowym nabycia tytułem zapisu od siostry w ciągu pół roku by być zwolnioną z płacenia podatku ?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie była ona zobowiązana do zgłoszenia nabycia tytułem zapisu w urzędzie skarbowym, gdyż jej siostra zgłosiła wcześniej w urzędzie skarbowym nabycie swojej części spadku, a Wnioskodawczyni otrzymała „zapis” od siostry w drodze aktu notarialnego, którego odpis został przesłany przez notariusza do urzędu skarbowego.

Wnioskodawczyni wskazała jako podstawę prawną przepis art. 4a pkt 4 ustawa o podatkach od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem zapisu testamentowego.

Instytucja zapisu testamentowego jest uregulowana w art. 968 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

W świetle tych przepisów spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis).

Jakkolwiek sam zapis w testamencie nie powoduje nabycia przez zapisobiercę prawa stanowiącego przedmiot zapisu już w momencie otwarcia spadku, to z chwilą śmierci spadkodawcy zapis powoduje powstanie wierzytelności na rzecz zapisobiercy względem osoby obciążonej zapisem (spadkobiercy). Spadkobierca nie może zatem swobodnie rozporządzać rzeczą lub prawem majątkowym będącym przedmiotem zapisu. Jest on jedynie wykonawcą woli testatora. Zapisobierca nabywa rzeczy lub prawa majątkowe wskazane w zapisie testamentowym po spadkodawcy a nie od spadkobiercy.

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych (...).

W przypadku nabycia majątku w drodze zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub polecenia - art. 6 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. 9.637 zł) – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo -kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że matka Wnioskodawczyni, zmarła w dniu 26 października 2010 r., pozostawiając odręcznie napisany testament. Sąd stwierdził, że spadek po ww. nabyli: Wnioskodawczyni, jej brat i siostra, każdy po 1/3 części. W uzasadnieniu postanowienia Sąd uznał, iż testament zawiera postanowienia dotyczące zapisu. Siostra Wnioskodawczyni dnia 16 września 2012 r., aktem notarialnym, wykonała zapis na rzecz Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że ponieważ wykonanie zapisu, a więc przedmiotowe nabycie nastąpiło na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego, przez zstępną (córkę – spadkodawczyni), czyli osobę wymienioną w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zgłoszenia tego nabycia naczelnikowi urzędu skarbowego, stosownie do treści art. 4a ust. 4 pkt 2 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.