Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1019/13/SK
z 23 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 12 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 24 września 2013 r. i 1 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą samochodu, o którym mowa we wniosku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą samochodu, o którym mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 września 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-675/13/SK, IBPBI/1/415-676/13/SK, IBPBI/1/415-677/13/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 24 września 2013 r. i 1 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest lekarzem o specjalizacji otolaryngolog. Osiąga przychody z emerytury wojskowej, ze stosunku pracy w pełnym wymiarze czasu (szpital - oddział kliniczny Otolaryngologii/Laryngologii). Bywają lata, że Wnioskodawca osiąga przychody z sądów, które

powołują Go, jako biegłego (przychody z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), przychody z praw autorskich, z innych źródeł, czy też z umów o dzieło np. szkolnych form edukacji wykonywanych poza działalnością gospodarczą. W 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie objętym symbolami: PKD 86.22.Z. - praktyka lekarska specjalistyczna oraz 85.59.B. - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane. Zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a uzyskiwane dochody opodatkowuje tzw. „podatkiem liniowym” stawką 19%.

Wnioskodawca nie jestem podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje konsultacje lekarskie specjalistyczne w prywatnej przychodni, z którą ma popisaną stałą umowę o współpracę i przyjmuje w niej regularnie, co najmniej raz w tygodniu. Do usług tych (usługi lekarza – specjalisty) wystawia w ciągu miesiąca rachunki. Jest to przychód z działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności, oprócz ww. stałych usług, Wnioskodawca wykonuje prywatnie zabiegi operacyjne pacjentów według ich potrzeb medycznych z zakresu specjalizacji w prywatnych klinikach. Za wykonane zabiegi operacyjne pobiera opłaty, które dokumentowane są imiennymi rachunkami na pacjenta. Przychody z tychże zabiegów wg. rachunków, stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zabiegi wykonywane są w różnych miejscach, tj. w różnych klinikach prywatnych, w których można taki zabieg wykonać i który to prywatny szpital (klinika) odpowiada pacjentowi. Po zabiegach Wnioskodawca dokonuje kontroli medycznej operowanych pacjentów w miejscu w którym mieli zabieg. Liczba kontroli pooperacyjnej zależna jest indywidualnie od stanu zdrowia każdego pacjenta. Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca dojeżdża do różnych miejsc wykonywanych usług, z których przychody stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. W czerwcu 2013 r. Wnioskodawca zawarł, jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w ww. zakresie, umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego. Samochód ten będzie wykorzystywany zarówno jako środek komunikacyjny celem dojazdu do i ze szpitala, w którym Wnioskodawca pracuje w ramach umowy o pracę, jak też będzie wykorzystywany jako środek komunikacyjny dla dojazdów związanych z osiąganiem przychodów jako biegły sądowy, czy ze źródeł wskazanych w art. 13 updof (przychody z samodzielnej działalności wykonywanej poza działalnością gospodarczą), z pozostałych innych źródeł np. z praw autorskich, inne. Przedmiotowy samochód będzie także wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej celem dojazdu do i z przychodni, w której Wnioskodawca przyjmuje stale, regularnie, conajmniej raz w tygodniu, jak też celem dojazdu do i z powrotem do klinik, prywatnych gabinetów, szpitali w których wnioskodawca wykonuję zabiegi operacyjne oraz kontrole pooperacyjne pacjentów operowanych z których to zabiegów, operacji Wnioskodawca osiąga przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawca planuje wykupić samochód, będący przedmiotem umowy leasingu i nadal użytkować go. Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży przedmiotowego samochodu. Samochód ten stanowił będzie środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej i ujęty będzie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy przychód ze sprzedaży samochodu, do którego dojdzie przed upływem 6-ciu miesięcy od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie (wykup z leasingu) będę miał obowiązek w całości (w 100%) zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, czy też do przychodów z działalności gospodarczej ma obowiązek rozliczyć w takim udziale % w jakim w roku sprzedaży samochodu będą rozliczane koszty tego samochodu? a pozostałą wartość przychodu rozliczyć zgodnie z art. 10 ust. l pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować jako osoba prywatna, czyli doliczyć do dochodów pozostałych z innych źródeł, innych rzeczy? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 9)
2. Czy przychód ze sprzedaży samochodu, do którego dojdzie po upływie pół roku od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie (wykup z leasingu) Wnioskodawca będzie miał obowiązek w całości zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, czy też wartość przychodu ze sprzedaży samochodu Wnioskodawca ma obowiązek zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w takim udziale % w jakim rozliczy koszty samochodu w roku jego sprzedaży, a pozostała cześć będzie wolna od podatku? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 10).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży nabytego samochodu osobowego, który zostanie wykupiony z leasingu uzyskany przychód ma obowiązek w całości zaliczyć do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. W tej sytuacji do podatkowych kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w 100% całą niezamortyzowaną wartość pojazdu bez obliczania udziału procentowego kosztów, o którym mowa w pytaniu nr 1 oraz w stanowisku do tego pytania. Wnioskodawca uważa, że w momencie sprzedaży, gdy całość przychodu stanowi przychód podatkowy, to również zgodnie z zasadą współmierności kosztów z przychodami mam prawo do zaliczenia w całości niezamortyzowanej części samochodu. W tym przypadku sprzedaż samochodu będzie rozliczana w myśl przepisów art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie znajdzie zastosowanie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 updof , bez względu na fakt, czy do sprzedaży dojdzie do 6 miesięcy, czy też po 6 miesiącach od miesiąca w którym został oddany do użytkowania samochód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób

fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej, stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Ponadto z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wykorzystuje na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy. Opłaty leasingowe oraz koszty eksploatacji związane z ww. samochodem są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawca planuje wykupić przedmiotowy samochód i nadal użytkować go w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowego samochodu. Samochód ten stanowił będzie środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej i ujęty będzie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając powyższe na względzie, w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż środkami trwałymi są te kompletne i zdatne do użytku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej składniki majątku, których przewidziany okres używania w tej działalności jest dłuższy niż rok (art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W konsekwencji, jeżeli przewidziany przez Wnioskodawcę okres wykorzystania przedmiotowego samochodu w prowadzonej działalności gospodarczej po zakończeniu jego leasingu będzie dłuższy niż rok, to przychód uzyskany z jego odpłatnego zbycia przychodem ze sprzedaży, środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli natomiast, samochód ten nie będzie uznany za środek trwały to przychód z jego odpłatnego zbycia będzie przychodem ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ww. ustawy.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż jeżeli sprzedaż przedmiotowego samochodu osobowego nastąpi przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym samochód ten zostanie wycofany z działalności gospodarczej, to w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z jego sprzedaży będzie przychodem ze źródła określonego w art. 14 ust. 1 lub 2 pkt 1 lit. a) w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Zauważyć przy tym należy, iż we wniosku w sposób wyraźny wskazano, iż przedmiotowy samochód po jego wykupie, będącym następstwem zakończenia umowy leasingu, stanowić będzie środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów (…) w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż niezamortyzowana wartość środka trwałego stanowi koszt uzyskania przychodu przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia tego składnika majątku. Dochód z tego zbycia ustala się w oparciu o art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od tych środków i wartości.

Reasumując z tytułu sprzedaży środka trwałego (samochodu osobowego) wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca uzyska przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolniczej działalności gospodarczej). Niezamortyzowana wartość początkowa tego środka trwałego będzie stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, zgodnie z cyt. art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b i art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznano za prawidłowe.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-8 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.