INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 04 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 09 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów do właściwego źródła – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów do właściwego źródła.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest spadkobiercą twórcy oraz wykonawcy (dalej: Twórca) utworów (muzycznych/słownych/słowno-muzycznych) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631, z późn. zm.). Ponadto, Wnioskodawczyni wykonuje autorskie prawa osobiste Twórcy.

Wnioskodawczyni w celu zagwarantowania ochrony służących jej praw (w tym prawa do wynagrodzenia z tytułu korzystania przez podmioty trzecie z utworów autorstwa Twórcy i wykonań Twórcy), powierzyła ich zarząd odpowiednim organizacjom zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi, zawierając umowy o ich powierniczym przeniesieniu. Wnioskodawczyni wyjaśnia, że przeniesienie powiernicze praw nie może być utożsamiane z przeniesieniem prawa, gdyż polega jedynie na możności występowania powiernika (organizacji zbiorowego zarządu) na zewnątrz, wobec użytkowników, we własnym imieniu jako zarządzającego prawami. W ramach stosunków wewnętrznych powiernictwo jest wykonywaniem czynności na rzecz Wnioskodawczyni w odniesieniu do jego praw. Organizacja zbiorowego zarządu nie działa jak właściciel praw, ale w ramach pośrednictwa zarządczego działa na rzecz Wnioskodawczyni, w jej interesie i na jej rachunek Jest ona upoważniona na podstawie obowiązujących przepisów prawa między innymi do udzielania licencji na korzystanie z utworów oraz poboru wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich.

Od uzyskanego z tytułu prawa autorskiego i praw pokrewnych przychodu, organizacja zbiorowego zarządu potrąca tzw. koszty inkasa a pozostałą część przekazuje Wnioskodawczyni w formie wynagrodzenia, pobierając przy tym (jako płatnik na podstawie art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponieważ Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „(…)” której przedmiotem jest „Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych (PKD 59.20Z)” polegająca m.in. na wykonywaniu autorskich praw osobistych Twórcy oraz zarządzaniu autorskimi prawami majątkowymi Twórcy, prowadząc taką działalność, Wnioskodawczyni zamierza korzystać ze służących jej praw autorskich. Wnioskodawczyni zamierza złożyć organizacji zbiorowego zarządu oświadczenie wskazujące, że jej wynagrodzenie wypłacane za pośrednictwem tejże organizacji winno być traktowane jako przychód z działalności gospodarczej bez pobierania, przez wypłacającego, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i powiększone o podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest „działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych” (PKD 59.20Z)a następnie oświadczy organizacji zbiorowego zarządu, iż korzysta z praw autorskich do utworów Twórcy, którymi zarząd powierzyła tej organizacji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie mogła traktować wynagrodzenie wypłacane za pośrednictwem organizacji jako przychód z działalności gospodarczej i tym samym odprowadzać z tego tytułu podatek dochodowy na zasadach wynikających z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku gdy prowadzi ona jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest „działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych (PKD: 59.20Z) i jeśli w ramach tej działalności korzysta z praw autorskich do utworów Twórcy, nabytych w drodze spadkobrania, zgłoszonych do organizacji zbiorowego zarządzania w związku z powierzeniem ich zarządu i zawiadomi o tym organizację zbiorowego zarządzania, wynagrodzenie wypłacane przez organizację zbiorowego zarządzania stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym Wnioskodawczyni, będzie uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazała, iż zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r., Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Tak więc, osoba uprawniona z tytułu majątkowych praw autorskich, w myśl ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej może prowadzić działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych (PKD 59.20Z), o ile spełni kryteria: ekonomicznej klasyfikacji działalności, zarobkowego celu działalności, zawodowego charakteru, zorganizowania i ciągłości.

Ekonomiczna klasyfikacja działalności dotyczy sklasyfikowania danej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U. Nr 251, poz. 1885). Zarobkowy cel działalności występuje wówczas, gdy dana działalność ma charakter odpłatny oraz jest nastawiona na zysk.

Zawodowy charakter działalności oznacza, że dana działalność ma charakter trwały, profesjonalny, a nie amatorski, czy okazjonalny. Zorganizowanie wskazuje, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno - prawnej jej wykonywania. Ciągłe prowadzenie działalności oznacza wykonywanie szeregu czynności, które zmierzają do osiągnięcia zamierzonego celu. Cecha ciągłości pozwala na odróżnienie działalności gospodarczej od działalności okazjonalnej, która może być wykonywana jednorazowo.

Zdaniem Wnioskodawczyni, działalność jaką wykonuje, realizuje wyżej wymienione warunki, ponieważ:

1. została sklasyfikowana w zgodzie z PKD jako: „Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych” - PKD 59.20Z);
2. ma cel zarobkowy i zawodowy charakter - Wnioskodawczyni przenosi powierniczo służące jej prawa autorskie w celu uzyskania przychodu wypłacanego za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządu, od podmiotów korzystających z utworów, jednocześnie w przypadkach przewidzianych przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wykluczających pośrednictwo organizacji zbiorowego zarządzania prawami, własnym staraniem udziela stosownych zgód i licencji uzyskując przychód;
3. jest zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i zorganizowana w reżimie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;
4. jest prowadzona w sposób ciągły.
   
   

Z kolei ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję działalności gospodarczej (pozarolniczej działalności gospodarczej) na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W art. 5a pkt 6 powyższej ustawy wskazano, że działalność gospodarcza albo pozarolniczą działalność gospodarcza oznacza ,,działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast w myśl art. 5b ust. 1 powyższej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z powyższym, jeżeli dana działalność polega m.in. na wykorzystywaniu praw autorskich i jest wykonywana zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, to działalność taka będzie miała charakter pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jeżeli więc Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. upoważnia organizację zbiorowego zarządzania prawami do zarządzania prawami autorskimi oraz poboru wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich, to otrzymane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie z tego tytułu związane jest z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz stanowi przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawczynię zostało potwierdzone między innymi w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 października 2012 r. znak: ITPB1/415-877/12/MR, w której wskazano, że majątkowe prawa autorskie, wchodzące w skład majątku twórcy (jako przedsiębiorcy, prowadzącego działalność gospodarczą) mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej, gdyż łącznie z innymi składnikami przedsiębiorstwa twórcy służą realizacji określonych działań gospodarczych.

Tym samym Wnioskodawczyni uważa, że będzie uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego z tytułu prowadzonej działalności w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza – pkt 3,
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) – pkt 7.
  
  

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest spadkobiercą twórcy oraz wykonawcy (dalej: Twórca) utworów (muzycznych/słownych/słowno-muzycznych) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, wykonuje autorskie prawa osobiste Twórcy.

W celu zagwarantowania ochrony służących jej praw (w tym prawa do wynagrodzenia z tytułu korzystania przez podmioty trzecie z utworów autorstwa Twórcy i wykonań Twórcy) Wnioskodawczyni powierzyła ich zarząd odpowiednim organizacjom zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi, zawierając umowy o ich powierniczym przeniesieniu. Od uzyskanego z tytułu prawa autorskiego i praw pokrewnych przychodu, organizacja zbiorowego zarządu potrąca tzw. koszty inkasa, a pozostałą część przekazuje Wnioskodawczyni w formie wynagrodzenia. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest „Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych (PKD 59.20Z)” polegająca m.in. na wykonywaniu autorskich praw osobistych Twórcy oraz zarządzaniu autorskimi prawami majątkowymi Twórcy.

Wnioskodawczyni uważa, że otrzymane przez nią wynagrodzenie z tego tytułu związane jest z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz stanowi przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z działalności gospodarczej.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest odpłatne (prowizja) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym lecz na rachunek zlecającego.

Stosunek powiernictwa charakteryzuje się trzema istotnymi elementami:

• przeniesieniem jakiegoś prawa majątkowego na powiernika,
• zobowiązaniem powiernika do odpłatnego lub nieodpłatnego wykonywania zarządu tym prawem,
• zobowiązaniem powiernika do powrotnego przeniesienia prawa i ewentualnych pożytków w określonych okolicznościach.
  
  

Natomiast przy dokonywaniu kwalifikacji uzyskiwanych przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przesądza okoliczność czy podatnik posiada status przedsiębiorcy w rozumieniu odrębnych przepisów, np. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz czy dokonał rejestracji, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Z powołanych przepisów wynika jednoznacznie, iż zasadą jest, że działalnością gospodarczą jest taka aktywność, z której przychody nie są zaliczane do innej kategorii źródeł ściśle wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, iż odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są m.in. prawa majątkowe. Przychody uzyskane z tego źródła nie będą zatem stanowić przychodów z działalności gospodarczej, lecz kwalifikowane będą jako samodzielne źródło, o którym mowa w pkt 7 ust. 1 art. 10 ustawy. Skoro bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego właśnie źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powodujące powstanie tego przychodu ma związek z działalnością gospodarczą.

Tak więc jeśli jakiś przychód, osiągany w ramach działalności zarobkowej prowadzonej w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzonej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat jest zaliczany do przychodów wymienionych w definicji źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ustawy, to nie można uznać go za przychód zaliczany do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zestawienie treści art. 5a pkt 6 i art. 14 ust. 2, art. 13 pkt 9, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na to, iż nawet jeżeli w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodu i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to przychody te stanowią przychód z tego innego źródła. Na uwage zasługuje to, że ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9 powołanej ustawy, a dopiero później pozwala zaliczyć go do przychodu z działalności gospodarczej.

W myśl postanowień art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazany w ustawie. Przychód z praw majątkowych powstaje zatem m.in. w przypadku przychodów związanych z prawami autorskimi.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo przychody z tytułu rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

• po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
• po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielenie licencji).
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 104 ust. 1 cyt. ustawy organizacjami zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, zwanymi dalej „organizacjami zbiorowego zarządzania”, w rozumieniu ustawy, są stowarzyszenia zrzeszające twórców, artystów wykonawców, producentów lub organizacje radiowe i telewizyjne, których statutowym zadaniem jest zbiorowe zarządzanie i ochrona powierzonych im praw autorskich lub praw pokrewnych oraz wykonywanie uprawnień wynikających z ustawy.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że bez względu na to czy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych, którymi zarząd powierzyła organizacji zbiorowego zarządu, to i tak wypłacane jej za pośrednictwem tej organizacji wynagrodzenie winna zakwalifikować jako przychody z praw majątkowych.

Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne zasadniczo nie stanowią przedmiotu działalności gospodarczej, ale mogą być w jej ramach wykorzystywane, gdyż łącznie z innymi składnikami przedsiębiorstwa służą realizacji określonych działań gospodarczych. Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawczyni otrzymywała wynagrodzenie z tytułu wykorzystywania w działalności gospodarczej praw autorskich tylko wynagrodzenie z tytułu korzystania przez podmioty trzecie z utworów autorstwa Twórcy i wykonań Twórcy.

Nie można więc podzielić stanowiska Wnioskodawczyni, że jeżeli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej upoważnia organizację zbiorowego zarządzania prawami do zarządzania prawami autorskimi oraz poboru wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich, to otrzymane wynagrodzenie z tego tytułu związane jest z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz stanowi przychód z tej działalności. Prawa majątkowe są odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów. Zatem przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię z tego tytułu nie będą stanowić przychodów z działalności gospodarczej, niezależnie od tego, że zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji wskazać należy, iż dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Organ podatkowy mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego, a zatem nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Dodatkowo zaznaczyć należy, iż powołana interpretacja dotyczy innego zdarzenia niż opisany we wniosku, zatem tym bardziej dokonana w niej ocena prawna nie może wpływać na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.