Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1162/13/MO
z 12 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 17 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy kwoty zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów zwiększające pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych wpływają na wynik podatkowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy kwoty zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów zwiększające pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych wpływają na wynik podatkowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zarządzająca Portem Lotniczym jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka rozlicza się z podatku dochodowego od osób prawnych w formie uproszczonych zaliczek zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Zarówno w przypadku dofinansowania ... i ... Spółka w momencie wpływu na rachunek bankowy środków pieniężnych z dofinansowania dokonuje ich zaksięgowania na koncie księgowym „rozliczenia międzyokresowe przychodów” i rozlicza równoległe do amortyzacji zgodnie z art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych, za wyjątkiem sytuacji gdy nie dotyczą one okresu bieżącego. W tym bowiem przypadku wartość odpisu zaliczanego do pozostałych przychodów operacyjnych ustala się jednorazowo w wysokości otrzymanego dofinansowania proporcjonalnie do wartości odpisów amortyzacyjnych (pokrytych dofinansowaniem).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwoty zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów zwiększające pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych wpływają na wynik podatkowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Spółki, przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu otrzymanego dofinansowania powstaje w momencie wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Przychód, o którym mowa w przedstawionym stanie faktycznym, jest wolny od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 52 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. W związku z faktem, iż przychód ten zwolniony jest z opodatkowania w dacie otrzymania dofinansowania, przychody księgowe odpisywane w pozostałe przychody operacyjne z konta księgowego rozliczenia międzyokresowe przychodów nie stanowią przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawych (są wyłączone z rachunku podatkowego - nie wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym). Ujęcie kwot dofinansowania na koncie rozliczenia międzyokresowe przychodów, a następnie przenoszenie ich na konto pozostałe przychody operacyjne - w związku z rozliczaniem otrzymanego dofinansowania lub też korygowaniem rozliczenia dofinansowania - służą wyłącznie celom rachunkowym (księgowym) i nie skutkuje obowiązkiem rozpoznawania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wszelkie korekty dokonywane na rozliczeniach międzyokresowych związane z przenoszeniem kwot na pozostałe przychody operacyjne nie mają wpływu na wynik podatkowy, w tym nie wpływają na obowiązek korekty deklaracji podatkowych (zeznań podatkowych) za lata poprzednie. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji o sygn. ILBP3/423-375/12-2/EK z dnia 14 grudnia 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wyjaśnić należy, iż na postawione we wniosku pytanie, które wyznacza zakres żądania Wnioskodawcy, niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie kwestii ustalenia, czy kwoty zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów zwiększające pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych wpływają na wynik podatkowy. Nie oceniono w niej natomiast stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) otrzymanego przez Niego dofinansowania.

Ponadto, w kwestii sposobu przedstawionego przez Wnioskodawcę własnego stanowiska w sprawie, tj. przedstawienia tego stanowiska od strony operacji księgowych, wskazać należy, iż problematyka księgowań i przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej wydawanej w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

Jak stanowi bowiem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, w myśl art. 3 pkt 1 cyt. ustawy, rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, ustawa o rachunkowości nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa. Tym samym, zasady i prawidłowość zapisów w księgach rachunkowych Spółki nie podlegała ocenie.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 cyt. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ww. ustawy przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Odmiennie natomiast ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych traktuje przychody związane z działalnością gospodarczą, za które uznaje należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont – art. 12 ust. 3 ww. ustawy.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Zatem dla celów podatku dochodowego w przypadku prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej bez znaczenia jest, czy otrzymał należne mu kwoty za świadczone usługi, czy też należności tych nie zrealizował.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w momencie wpływu na rachunek bankowy środków pieniężnych z dofinansowania ... i ... dokonuje ich zaksięgowania na koncie księgowym „rozliczenia międzyokresowe przychodów” i rozlicza równoległe do amortyzacji zgodnie z art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych, za wyjątkiem sytuacji gdy nie dotyczą one okresu bieżącego. Ponadto ze stanowiska Spółki wynika, iż otrzymane dofinansowanie podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wątpliwości Spółki budzi fakt, czy kwoty zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów zwiększające pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych wpływają na wynik podatkowy.

Biorąc pod uwagę powyższe, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zauważyć, iż samo przeniesienie z konta księgowego „rozliczenia międzyokresowe przychodów” kwoty na pozostałe przychody operacyjne nie będzie skutkowało koniecznością rozpoznania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie powoduje bowiem uzyskania przez Spółkę żadnego przysporzenia.

Tym samym stanowisko Spółki, w myśl którego ujęcie kwot dofinansowania na koncie rozliczenia międzyokresowe przychodów, a następnie przenoszenie ich na konto pozostałe przychody operacyjne, w związku z rozliczaniem otrzymanego dofinansowania lub też korygowaniem rozliczenia dofinansowania, służą wyłącznie celom rachunkowym i nie skutkuje obowiązkiem rozpoznawania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-3 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.