2013.10.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-618/13-2/AD
z 4 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 4 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej „Bankiem”) prowadzi działalność, której statutowym przedmiotem jest m.in. prowadzenie rachunków bankowych oraz przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych tj. świadczenie usług w zakresie prowadzenia rachunków pieniężnych, transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, tj. usług korzystających ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT.

Bank zawarł z I. Umowę dotyczącą świadczenia usług w zakresie obsługi Bankomatów oraz Transakcji realizowanych w Bankomatach Banku (zwana dalej Umową).

Na podstawie tej Umowy (§ 3), I. zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na umożliwieniu dokonania użytkownikom kart płatniczych zakupu doładowań telefonicznych. I. (§ 4 Umowy), poprzez przekazanie odpowiednich komunikatów autoryzacyjnych pomiędzy bankomatami a operatorami kartowymi (tj. organizacjami płatniczymi (…) lub innymi operatorami, z którymi Bank i I. ma zawarte umowy o akceptacji Kart w bankomatach), umożliwi użytkownikom kart płatniczych realizację m.in. transakcji „Sprzedaży Doładowań Telefonicznych”. Dodatkowo, na podstawie umowy (pkt 14 Załącznika nr 18 do Umowy), I. zastrzega sobie prawo zmiany dostępności usługi sprzedaży doładowań telefonicznych poprzez dokonywanie zmiany operatorów telekomunikacyjnych stosownie do bieżących potrzeb biznesowych. Rozszerzenie dostępności usługi na innych operatorów lub zawężenie tego zakresu o określonych operatorów nie wymaga zmiany Umowy i jest dokonywane w drodze zmiany konfiguracji bankomatu. Ponadto (pkt 16 Załącznika nr 18 do Umowy), I. ma prawo do wstrzymania sprzedaży doładowań telefonicznych lub rozwiązania Umowy w części dotyczącej usługi sprzedaży doładowań telefonicznych, ze skutkiem natychmiastowym w drodze złożenia oświadczenia na piśmie w dowolnym czasie, w przypadku, gdy którykolwiek z operatorów Telekodów zabroni sprzedaży doładowań telefonicznych za pośrednictwem bankomatów Banku lub wstrzyma sprzedaż Telekodów za pośrednictwem I.

Na podstawie zawartej Umowy (pkt 1 Załącznika nr 18 do Umowy), w ramach usługi sprzedaży doładowań telefonicznych, Bank zobowiązuje się zapewnić możliwość dokonania zakupu w bankomatach, należących do Banku, użytkownikom kart płatniczych, elektronicznych kodów w postaci unikalnej kombinacji znaków, przyporządkowanych do określonych operatorów telekomunikacyjnych („Telekody”), drukowanych w bankomacie na paragonie celem umożliwienia użytkownikowi telefonu przedpłaconego doładowania elektronicznego konta telefonu. Bank (pkt 4 Załącznika nr 18 do Umowy), jako właściciel lub użytkownik bankomatów, będzie usługodawcą w odniesieniu do transakcji sprzedaży doładowań telefonicznych na rzecz użytkowników kart płatniczych w rozumieniu w szczególności art. 2 pkt 6 Ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. Nr 144 poz. 1204 ze zm.).

Bank (pkt 5 Załącznika nr 18 do Umowy) umożliwi użytkownikowi karty płatniczej realizację płatności w bankomacie niezwłocznie i bezpośrednio na rzecz I. tytułem sprzedaży telekodu.

Z tytułu przeprowadzenia przy użyciu karty płatniczej w bankomacie rozliczenia transakcji sprzedaży doładowania telefonicznego Bank będzie otrzymywał od I. określoną procentowo od wartości zasilenia prowizję (pkt 7 Załącznika nr 18 do Umowy), na podstawie miesięcznego raportu przekazanego do Banku przez I. Na podstawie zawartej Umowy (§ 6 ust. 14), Bank zobowiązuje się do przestrzegania regulacji operatorów kartowych w zakresie nie pobierania dodatkowych opłat bezpośrednio od użytkowników kart za dokonanie transakcji w bankomatach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy świadczenie przez Bank na rzecz I. usługi realizacji płatności z tytułu dokonania przez użytkownika karty płatniczej doładowania telefonicznego, w należącym do Banku bankomacie, w drodze umożliwienia przez Bank użytkownikowi karty płatniczej zakupu telekodu, drukowanego w bankomacie na paragonie, jest usługą zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT?
Czy otrzymane przez Bank od I. wynagrodzenie z tytułu realizacji płatności na rzecz I. z tytułu przeprowadzenia przy użyciu karty płatniczej w bankomacie transakcji doładowania telefonicznego, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

świadczenie przez Bank na rzecz I. usługi realizacji płatności z tytułu dokonania przez użytkownika karty płatniczej doładowania telefonicznego, w należącym do Banku bankomacie, w drodze umożliwienia przez Bank użytkownikowi karty płatniczej zakupu telekodu, drukowanego w bankomacie na paragonie, jest usługą zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, wprost wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT.
otrzymane przez Bank od I. wynagrodzenie z tytułu realizacji płatności na rzecz I. z tytułu przeprowadzenia w bankomacie przy użyciu karty płatniczej transakcji doładowania telefonicznego, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT.

Ad 1)

W ocenie Wnioskodawcy, Bank, w ramach zawartej z I. Umowy w zakresie sprzedaży doładowań telefonicznych w bankomatach Banku, nie wykonuje usługi o charakterze pośrednictwa w sprzedaży usługi polegającej na zasileniu telefonicznego konta przedpłaconego tj. usługi telekomunikacyjnej. Bank nie pośredniczy w zawarciu transakcji pomiędzy posiadaczem karty płatniczej a operatorem telekomunikacyjnym. Bank nie pośredniczy także w sprzedaży zasilenia pomiędzy organizacją kartową i operatorem telekomunikacyjnym. Istotą wykonywanej przez Bank czynności jest usługa realizacji płatności. Bank świadczy użytkownikowi karty płatniczej usługę realizacji, w należącym do Banku bankomacie, płatności na rzecz I., tj. realizuje usługę transakcji płatniczej wprost wskazaną w art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT jako usługa zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT. Wydrukowany w bankomacie paragon zawierający telekod jest potwierdzeniem dla użytkownika karty płatniczej dokonanej transakcji płatniczej.

To I., co zapisano w § 3 Umowy, zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na umożliwieniu dokonania użytkownikom kart płatniczych zakupu doładowań telefonicznych. I. (§ 4 Umowy), poprzez przekazanie odpowiednich komunikatów autoryzacyjnych pomiędzy bankomatami a operatorami kartowymi umożliwi użytkownikom kart płatniczych realizację transakcji Sprzedaży Doładowań Telefonicznych. I. ma prawo zmiany dostępności lub wręcz wstrzymania sprzedaży doładowań telefonicznych. Bank, na podstawie zapisu pkt-u 5 Załącznika nr 18 do Umowy, umożliwia użytkownikowi karty płatniczej realizację płatności w bankomacie niezwłocznie i bezpośrednio na rzecz I. tytułem sprzedaży telekodu, tj. świadczy użytkownikowi karty płatniczej usługę transakcji płatniczej na rzecz I.

Ad 2)

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymane przez Bank od I. wynagrodzenie z tytułu realizacji płatności na rzecz I. z tytułu przeprowadzenia przy użyciu karty płatniczej w bankomacie transakcji doładowania telefonicznego, jest zwolnione z opodatkowania VAT. Wynagrodzenie to stanowi dla Banku zapłatę za wyświadczoną usługę transakcji płatniczej na rzecz I. przez użytkownika karty płatniczej.

Wynagrodzenie należne Bankowi z tytułu wykonania przez I. usługi sprzedaży doładowania telefonicznego w należącym do Banku bankomacie jest uzależnione od zrealizowanej transakcji płatności w bankomacie, a nie od realizacji faktycznego dokonania doładowania przedpłaconego konta telefonicznego.

Na podstawie zawartej Umowy (§ 6 ust. 14), Bank zobowiązuje się do przestrzegania regulacji operatorów kartowych w zakresie nie pobierania dodatkowych opłat bezpośrednio od użytkowników kart za dokonanie transakcji w bankomatach. Bank nie pobiera od Użytkownika karty płatniczej opłaty z tytułu transakcji doładowania telefonu komórkowego w bankomacie należącym do Banku. Bank nie otrzymuje także wynagrodzenia z tytułu dokonanego za pośrednictwem bankomatu doładowania telefonu komórkowego od operatora telekomunikacyjnego. Wynagrodzeniem Banku za wyświadczoną usługę realizacji płatności na rzecz I. jest wynagrodzenie otrzymane od I. na podstawie przesłanego przez I. miesięcznego raportu. Zdaniem Banku, przychód otrzymany z tytułu realizacji usługi transakcji płatniczej jest obrotem zwolnionym z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

W myśl przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. d Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Przytoczone przepisy Dyrektywy dotyczą tylko ściśle wymienionych rodzajów czynności, których charakter pozwala na zakwalifikowanie ich do kategorii usług związanych z obrotem bankowym i finansami. W związku z tym należy uznać, że wszelkie inne czynności niewymienione w tym przepisie, nawet jeśli mają charakter czynności bankowych, bądź finansowych lub zakres ich jest zbliżony do tego typu usług, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienia obejmują w praktyce większość typowych transakcji dokonywanych na rynkach finansowych, a w szczególności usługi świadczone przez banki, biura maklerskie, fundusze inwestycyjne i powiernicze itp.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność, której statutowym przedmiotem jest m.in. prowadzenie rachunków bankowych oraz przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych, tj. świadczenie usług w zakresie prowadzenia rachunków pieniężnych, transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych tj, usług korzystających ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy o VAT.

Bank zawarł z I. Umowę dotyczącą świadczenia usług w zakresie obsługi Bankomatów oraz Transakcji realizowanych w Bankomatach Banku (zwana dalej Umową).

Na podstawie tej Umowy (§ 3), I. zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na umożliwieniu dokonania użytkownikom kart płatniczych zakupu doładowań telefonicznych. I. (§ 4 Umowy), poprzez przekazanie odpowiednich komunikatów autoryzacyjnych pomiędzy bankomatami a operatorami kartowymi (tj. organizacjami płatniczymi (…) lub innymi operatorami, z którymi Bank i I. ma zawarte umowy o akceptacji Kart w bankomatach), umożliwi użytkownikom kart płatniczych realizację m.in. transakcji „Sprzedaży Doładowań Telefonicznych”. Na podstawie zawartej Umowy (pkt 1 Załącznika nr 18 do Umowy), w ramach usługi sprzedaży doładowań telefonicznych, Bank zobowiązuje się zapewnić możliwość dokonania zakupu w bankomatach, należących do Banku, użytkownikom kart płatniczych, elektronicznych kodów w postaci unikalnej kombinacji znaków, przyporządkowanych do określonych operatorów telekomunikacyjnych („Telekody”), drukowanych w bankomacie na paragonie celem umożliwienia użytkownikowi telefonu przedpłaconego doładowania elektronicznego konta telefonu. Bank (pkt 4 Załącznika nr 18 do Umowy), jako właściciel lub użytkownik bankomatów, będzie usługodawcą w odniesieniu do transakcji sprzedaży doładowań telefonicznych na rzecz użytkowników kart płatniczych w rozumieniu w szczególności art. 2 pkt 6 Ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. Nr 144 poz 1204 ze zm.).

Bank (pkt 5 Załącznika nr 18 do Umowy) umożliwi użytkownikowi karty płatniczej realizację płatności w bankomacie niezwłocznie i bezpośrednio na rzecz I. tytułem sprzedaży telekodu.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazano wyżej, z treści tego przepisu wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Podkreślenia wymaga, że dokonując analizy pojęć użytych do opisania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, winny one być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie usługi świadczone przez podatników.

Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa podatkowego do przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na realizacji płatności z tytułu dokonania przez użytkownika karty płatniczej doładowania telefonicznego, w należącym do Banku bankomacie, w drodze umożliwienia przez Bank użytkownikowi karty płatniczej zakupu telekodu, drukowanego w bankomacie na paragonie niewątpliwie spełniają przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. W przepisie tym ustawodawca posługuje się m.in. pojęciem wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych. Skutkiem wykonania przez Bank opisanej we wniosku usługi jest przepływ (transfer, przekaz) środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem użytkownika karty płatniczej i rachunkiem spółki świadczącej usługi doładowania telefonów.

Podsumowując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi – polegające na realizacji płatności z tytułu dokonania przez użytkownika karty płatniczej doładowania telefonicznego, w należącym do Banku bankomacie, w drodze umożliwienia przez Bank użytkownikowi karty płatniczej zakupu telekodu, drukowanego w bankomacie na paragonie – podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

W związku ze świadczoną usługą Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta wynagrodzenie, z tytułu realizacji płatności na rzecz kontrahenta w związku z przeprowadzeniem przy użyciu karty płatniczej w bankomacie transakcji doładowania telefonicznego. Zatem transakcja ta również mieści się w pojęciu wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych.

Wobec powyższego otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu realizacji płatności na rzecz kontrahenta w związku z przeprowadzeniem przy użyciu karty płatniczej w bankomacie transakcji doładowania telefonicznego, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin