Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-259/09/NG
z 26 maja 2009 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu Szkół Ogólnokształcących przedstawione we wniosku z dnia 09 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 11 marca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconej pomocy zdrowotnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2009r. Wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconej pomocy zdrowotnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W Zespole Szkół Ogólnokształcących wypłacono pomoc zdrowotną dla nauczycieli korzystających z opieki zdrowotnej.

Była to refundacja kosztów związanych z leczeniem – koszty były dokumentowane fakturami zakupu leków.

Koszty te zostały opodatkowane odpowiednio 19 % dla pracowników i 10% dla emeryta i rozliczane z Urzędem Skarbowym odpowiednio dokumentami PIT 4R i PIT 8AR.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy nasza interpretacja przepisu jest prawidłowa, czy świadczenie to powinno być opodatkowane jako zapomoga związana z długotrwałą chorobą?

W załączeniu przesyłamy kserokopię uchwały Rady Miejskiej o pomocy zdrowotnej dla nauczycieli.

Naszym zdaniem świadczenie to powinno być opodatkowane ponieważ nie spełnia warunków zwolnienia z opodatkowania zgodnie z z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 poz. 176 z ze zm.).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i pkt 79.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia długotrwała choroba zatem należy się posłużyć potocznie rozumianym znaczeniem tego określenia. Z pewnością do kategorii chorób długotrwałych zaliczyć należy wszelkiego rodzaju choroby przewlekłe, które z kolei określane są jako zaburzenia lub odchylenia od normy mające jedną lub więcej następujących cech: są trwałe, pozostawiają po sobie inwalidztwo, spowodowane są nieodwracalnymi zmianami patologicznymi i wymagają specjalnego postępowania rehabilitacyjnego.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest również zapisów określających sposób dokumentowania zdarzeń uprawniający do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego. Skoro zatem ustawa nie definiuje szczególnego udokumentowania zdarzeń należy kierując się przepisem art. 180 ustawy Ordynacja podatkowa jako dowód dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Podanie o zapomogę powinno być udokumentowane aktualnymi dowodami, potwierdzającymi stan faktyczny. W przypadku braku należytego udokumentowania zdarzenia zapomoga stanowi przychód podlegający opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wypłacił pomoc zdrowotną na podstawie wniosku, zasadność dokonania wypłaty została udokumentowana fakturami na zakup leków.

Z uwagi na to, że osoby ubiegające się o w/w pomoc nie przedstawiły Wnioskodawcy żadnych dokumentów dających podstawę do uznania, iż wypłacona pomoc jest związana z ich długotrwałą chorobą, należy uznać, że stanowi ona przychód podlegający opodatkowaniu.

Pomoc wypłacona dla pracowników stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem podmiot wypłacający był zobowiązany jako płatnik do poboru zaliczek na podatek dochodowy zgodnie z art. 32 w/w ustawy. Natomiast dla emerytów stanowi ona przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 w/w ustawy, który podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy, podatek ten pobiera płatnik stosownie do regulacji zawartej w art. 41 ust. 4 w/w ustawy.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec tego niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.