INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą X, przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z 6 sierpnia 2013 r. (data wpływu 8 sierpnia 2013 r.) oraz z 9 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do usług sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0, tj.: organizacji turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym Zainteresowanego, udostępniania sal w celu prowadzenia ćwiczeń tzw. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalenia kroków i choreografii poznanych na zajęciach oraz organizacji warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów Wnioskodawcy oraz par sportowych z poza klubu
• nieprawidłowe – w odniesieniu do usług sklasyfikowanych w PKWiU 93.2, tj.: prowadzenia zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów osób po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej i tańca oraz organizacji imprez tanecznych.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług. Wniosek został uzupełniony 8 sierpnia 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz podpis Wnioskodawcy oraz 14 października 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy jest szkołą tańca działającą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej zgodnie z PKD 85.51 Z oraz 93.19 Z. Od początku działalności jest klubem tańca sportowego zarejestrowanego w Polskim Towarzystwie Tanecznym ((…)) pod nazwą X. Klub reprezentowany jest na turniejach tańca sportowego w całej Polsce i poza granicami kraju przez około 100 par, członków klubu Zainteresowanego, którzy również zarejestrowani są w PTT. Członkowie klubu płacą składki na rzecz klubu, z których opłacane są koszty utrzymania lokalu oraz wynagrodzenie trenerów. Ewentualny zysk w całości przeznaczany jest na dalszy rozwój działalności klubu.

W swojej firmie Wnioskodawca jest przede wszystkim trenerem par sportowych, posiada uprawnienia „Trenera par sportowych” wydane przez Ministra Edukacji.

W związku z tym działalność obejmuje:

1. przygotowanie par sportowych z klubu Zainteresowanego do udziału w turniejach tańca,
2. prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów, osób po 50 roku życia mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca,
3. współpraca ze stowarzyszeniem niemieckim w zakresie integracji młodzieży polskiej i niemieckiej, głównie poprzez taniec (warsztaty taneczne, turniej tańca),
4. organizację turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym Zainteresowanego (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego),
5. udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń tzw. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach,
6. organizację imprez tanecznych (Sylwester, Andrzejki),
7. organizację warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów Wnioskodawcy oraz par sportowych z poza klubu.
   
   

Firma Zainteresowanego w 2010 roku zakupiła nieruchomość celem stworzenia obiektu sportowego będącego główną siedzibą klubu. W tym samym roku poniesiono wydatki w zakresie przygotowania projektu wnętrza, zarządzania projektem, jak również robót i materiałów budowlanych. Część z tych wydatków określona została jako wydatki na remont i zwiększyły one koszty uzyskania przychodu w dacie poniesienia. Część natomiast ujęta jako wydatki na modernizację zwiększyła wartość początkową nieruchomości. Nieruchomość służyła wtedy do prowadzenia działalności opodatkowanej związanej m.in. z wynajmem lokalu i zwolnionej związanej z prowadzeniem zajęć z tańca sportowego. Wydatki na realizację inwestycji zostały pokryte z kredytu oraz ze środków własnych. Wydatki te były udokumentowane fakturami VAT z wykazanymi w nich kwotami VAT. Wartość powyższego środka trwałego po przyjęciu go do użytkowania to ok. 1.500.000 zł. Podatek VAT od tych wydatków odliczony został proporcją VAT ze względu na to, że w 2010 roku Wnioskodawca prowadził zarówno działalność opodatkowaną, jak i zwolnioną. Nieruchomość została oddana do użytkowania w październiku 2010 roku. Zainteresowany wrócił uwagę, że nieruchomość została zmodernizowana zgodnie z potrzebami prowadzonej przez niego działalności zgodnie z pełnym, wielobranżowym projektem budowlanym „przebudowa i remont części lokalu użytkowego SZKOŁY TAŃCA w budynku usługowym”. Z racji poczynionych prac przystosowawczych: specjalny parkiet, lustra, system nagłośnieniowy, system wentylacyjny, zaplecze sanitarne wraz z prysznicami itp., część zakupionego budynku stała się OBIEKTEM SPORTOWYM umożliwiając tym samym prowadzenie w nim zajęć z dziedziny tańca sportowego.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

• prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca – PKWiU 93.2 „Usługi związane z rozrywką i rekreacją”,
• organizacja turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym X (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego) – PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”,
• udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń, tzn. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach – PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”,
• organizacja imprez tanecznych (Andrzejki, Sylwester) – PKWiU 93.2 „Usługi związane z rozrywką i rekreacją”,
• organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów oraz par sportowych z poza klubu – PKWIU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”;
  • usługi związane z działalnością obiektów sportowych, to:
    • organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów oraz par sportowych z poza klubu,
    • udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń, tzn. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach;
  • usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, to:
    • prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca,
    • organizacja imprez tanecznych (Andrzejki, Sylwester);
  • wstęp na imprezy sportowe, to:
    • organizacja turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym X (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego);
  • pozostałe usługi związane z rekreacja – wyłącznie w zakresie wstępu – brak;
  • usługi świadczone odpłatnie lub nieodpłatnie – wszystkie usługi świadczone są odpłatnie z wyjątkiem:
    • okazjonalnych warsztatów w obiektach X, np. na Dzień Dziecka, Dzień Kobiet itp.,
    • aktywny udział w imprezach poza obiektami X (w przedszkolach), tj. Dzień Babci, Dzień Dziecka, Festyny okolicznościowe itp. z pokazami tanecznymi kursantów Zainteresowanego (przedszkolaków).
  • praktisy polegają na umożliwieniu osobom fizycznym wejścia na salę w celu przećwiczenia poznanych wcześniej choreografii w zamian za opłatę w formie biletu wstępu.
  
  

Ponadto Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o informację, że: „Część świadczonych przez nas usług polega na organizacji imprez tanecznych. Przez organizację imprezy tanecznej rozumiemy przystrojenie i oświetlenie sali, sprzątanie przed i po imprezie, rozstawianie stołów, krzeseł, sceny itp., zamówienie wyżywienia w formie cateringowej oraz określenie formy imprezy lub stworzenie jej szczegółowego programu. Wynagrodzenie za tego rodzaju usługi pobieramy w formie opłaty za wstęp na zabawę taneczną oraz odrębnej opłaty za wyżywienie w czasie zabawy, przy czym uczestnicy zabawy mogą nie spożywać żadnych potraw, ani napojów lub mogą spożywać tylko potrawy i napoje przyniesione przez siebie i wówczas nie uiszczają dodatkowej opłaty za wyżywienie. Opłata za wstęp na zabawę taneczną i opłata za wyżywienie są więc dwiema różnymi opłatami i obejmują inny zakres świadczeń. Opłata za wstęp na zabawę taneczną obejmuje, w zależności od okoliczności, wszystkie lub niektóre z wymienionych świadczenia: odpowiednio dobraną muzykę, udział konferansjera, pokaz tańca, naukę tańca i animacje taneczne dla uczestników zabawy, specjalny program artystyczny. Wszystkie te świadczenia są elementami jednego kompleksowego świadczenia, jakim jest zabawa taneczna, które to kompleksowe świadczenie jest z kolei właściwe dla miejsca, w którym jest oferowane świadczeniobiorcom, czyli dla sali tanecznej w szkole tańca. Uważamy, że wstęp na zabawę taneczną, stanowiącą określoną całość (jedno świadczenie złożone), obejmującą wymienione świadczenia jako części składowe tej całości, jest »usługą związaną z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu (…) na sale taneczne« w rozumieniu poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Wykładnia obu członów tego wyrażenia, a zatem wyrażenia usługa związana z rozrywką i rekreacją oraz wyrażenia »wyłącznie w zakresie wstępu«, powinna być dokonywana w świetle brzmienia punktu 7 załącznika III do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym państwa członkowskie UE mogą stosować stawki obniżone VAT do usług wstępu na imprezy kulturalne i do obiektów kulturalnych. Ponieważ treść punktu 7 obecnego załącznika III do dyrektywy 2006/112/WE niemal nie różni się od treści kategorii 7 wcześniej obowiązującego załącznika H do dyrektywy 77/388/EWG, aktualność zachowuje pogląd Trybunału Sprawiedliwości UE, że poszczególne wydarzenia i obiekty wymienione w kategorii 7 łączy w szczególności to, że są one dostępne dla publiczności po uprzednim zapłaceniu za wstęp, co przyznaje ogółowi osób, które zapłaciły za wstęp, prawo do zbiorowego korzystania ze świadczeń kulturalnych i rozrywkowych właściwych tym wydarzeniom lub obiektom (wyrok z 18 marca 2010 r. w sprawie C-3/09 Erotic Center BVBA p. państwu belgijskiemu, pkt 17). Za świadczenie właściwe np. zabawie andrzejkowej lub sylwestrowej organizowanej w szkole tańca należy uznać, naszym zdaniem, np. specjalny program artystyczny, obejmujący pokaz tańca, animacje i konkursy taneczne dla uczestników itp. Wszystko to określa formę imprezy, nadaje jej szczególny charakter, wynikający z miejsca, w którym się odbywa, i odróżniający ją od zabaw andrzejkowych lub sylwestrowych organizowanych w miejscach innych niż szkoła tańca. Usługą wykraczającą poza »usługę związaną z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu (...) na sale taneczne« jest w naszym przypadku zapewnienie wyżywienia podczas zabawy tanecznej tym usługobiorcom, którzy sobie tego życzą i uiszczą opłatę dodatkową w stosunku do opłaty za wstęp”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę, tj.:

• prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów osób po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca;
• organizacja turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym Zainteresowanego (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego);
• udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń tzw. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach;
• organizacja imprez tanecznych (Sylwester, Andrzejki);
• organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów Wnioskodawcy oraz par sportowych z poza klubu

stanowią usługi związane z działalnością obiektów sportowych, usługi związane z rozrywką i rekreacją, imprezy sportowe oraz pozostałe usługi związane z rekreacją w rozumieniu załącznika 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, poz. 179, 183, 185, 186, które są odpowiednio w całości lub wyłącznie w zakresie wstępu na sale taneczne lub wstępu na imprezy opodatkowane stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 powołanej ustawy, co oznacza, że jako takie usługi (biorąc pod uwagę ich specyficzny charakter) są opodatkowanie stawką 8% w pełnym zakresie...

Zdaniem Wnioskodawcy:

• prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów osób po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca;
• organizacja turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym Zainteresowanego (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego);
• udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń tzw. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach;
• organizacja imprez tanecznych (Sylwester, Andrzejki);
• organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów Wnioskodawcy oraz par sportowych z poza klubu

są w części usługami związanymi z działalnością obiektów sportowych i w związku z tym – zgodnie z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – opodatkowane są stawką podatku w wysokości 8% w pełnym zakresie, natomiast w pozostałej części są usługami związanymi z rozrywką i rekreacją, imprezami sportowym i pozostałymi usługami związanymi z rekreacją i w związku z tym – zgodnie z poz. 183, 185, 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowane są stawką podatku w wysokości 8% w zakresie wstępu.

Uwzględniając specyfikę świadczonych przez Zainteresowanego usług i zgadzając się ze stanowiskiem WSA w Krakowie oraz WSA w Warszawie, zaprezentowanym odpowiednio w wyroku z dnia 28 września 2012 r. (sygn. akt I SA/Kr 889/12) i wyroku z dnia 11 kwietnia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 3204/1 2), Wnioskodawca przyjmuje, że pojęcie „wstępu” nie wiąże się z wejściem gdzieś lub uczestniczeniem w czymś jedynie w sposób bierny. Kierując się stanowiskiem zawartym w powołanych wyrokach, należy stwierdzić, że powiązanie dwóch sformułowań „usługi związane z rozrywką i rekreacją” i „w zakresie wstępu na sale taneczne”, znajdujących się w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, wyklucza przyjęcie, że wstęp w przypadku usług związanych z aktywnym wypoczynkiem, jakim jest rekreacja, dotyczy wyłącznie biernego w nich uczestniczenia. Skoro ustawodawca użył określenia „rekreacja”, z istoty swej odwołującego się do aktywnego uczestnictwa, błędem byłoby rozumienie usług rekreacyjnych jedynie jako uczestnictwa pasywnego (biernego). Skoro ustawodawca, jak zauważyły Sądy, wymienił w poz. 183 załącznika nr 3 „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”, to biorąc pod uwagę charakter tych rozrywek należy uznać, że „wstęp” do tego typu obiektów obejmuje również aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń typowych w takich miejscach (np.: karuzele, strzelnice, kolejki, automaty zręcznościowe itp.), a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom, czy pokazom.

Ponadto pozycje 179, 183, 185 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług dokonują implementacji regulacji zawartej w załączniku III dyrektywy 2006/112/WE, umożliwiającej Państwu Członkowskiemu stosowanie stawki obniżonej dla usług korzystania z obiektów sportowych (poz. 14) i w zakresie wstępu na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne (poz. 7) oraz wstępu na imprezy sportowe (poz. 13). W dyrektywie unijnej z jednej strony brak jest wyraźnego upoważnienia do stosowania stawki obniżonej dla usług związanych z rekreacją, a z drugiej strony występuje określenie „korzystanie z obiektów sportowych”, mające szersze znaczenie niż użyte przez polskiego ustawodawcę określenie „usługi związane z działalnością obiektów sportowych – o symbolu PKWiU 93.11.10.0”. Zgodnie z utrwaloną i niezmienną linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, polskich sądów administracyjnych, a także poglądami doktryny to państwo członkowskie ponosi odpowiedzialność za błędne implementowanie regulacji unijnych, a nie podatnik.

Należy dodać, że dyrektywa 2006/112/WE posługuje się pojęciem usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne oraz pojęciem usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy (art. 53), jednak pojęć tych nie definiuje. Czyni to jednak rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE z 23 marca 2011 r., L 77, s. 1), gdyż – jak głosi motyw 27 rozporządzenia – aby zapewnić jednolite opodatkowanie świadczenia usług kulturalnych, artystycznych, sportowych, naukowych, edukacyjnych, rozrywkowych i podobnych, należy zdefiniować pojęcie wstępu na tego rodzaju wydarzenia i usługi pomocnicze związane z takim wstępem”. W myśl art. 32 powołanego rozporządzenia, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej (ust. 1). Przepis ust. 1 ma zastosowanie w szczególności do:

1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje seminaria.
   
   

Ustęp 1 nie obejmuje natomiast korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Zgodnie z art. 33 powołanego rozporządzenia, usługi pomocnicze, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą. Takie usługi pomocnicze obejmują w szczególności korzystanie z szatni lub urządzeń sanitarnych, ale nie obejmują usług pośrednictwa związanych ze sprzedażą biletów.

Stanowisko, zgodnie z którym art. 32 powołanego rozporządzenia nie może być przydatny przy interpretacji np. poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, nie wydaje się słuszny, bowiem pojęcie usługi wstępu np. na imprezy sportowe występuje w zasadniczej części dyrektywy tylko raz, tj. w art. 53, więc do tego przepisu dyrektywy odwołuje się rozporządzenie wykonawcze, jednak integralną częścią dyrektywy są załączniki do niej, a przede wszystkim kluczowy w tym kontekście załącznik III, zawierający wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, w którym również występuje pojęcie wstępu na imprezy sportowe. Nie należy zakładać, że to samo pojęcie występujące w dwóch różnych miejscach tego samego aktu prawnego powinno być inaczej interpretowane.

Zdaniem Wnioskodawcy, interpretacja organów podatkowych i orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące przedmiotowego zagadnienia są rozbieżne tylko z tego z powodu, że organy te stosując polskie prawo podatkowe nie uwzględniają należycie przepisów prawa Unii Europejskiej.

Opierając się na powołanych przepisach rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 282/2011 stosowanych w Polsce jako Państwie Członkowskim Unii Europejskiej bezpośrednio i w całości, Zainteresowany stoi na stanowisku, że część świadczonych przeze niego usług jest usługami korzystania z obiektów sportowych, czy też – jak chce polski ustawodawca – usługami związanymi z działalnością obiektów sportowych, zaś pozostała część usług stanowi usługi wstępu związane z rozrywką i rekreacją, usługi wstępu na imprezy sportowe i pozostałe usługi wstępu związane z rekreacją, ponieważ ich podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę (turniej tańca, impreza taneczna, warsztaty taneczne). W konsekwencji wszystkie wymienione przeze Wnioskodawcę w pytaniu 2 usługi opodatkowane są w całości 8% stawką podatku VAT.

Należy także nadmienić, że WSA w Bydgoszczy nie zgodził się z organem podatkowym twierdzącym, że opłaty pobierane przy sprzedaży karnetów uprawniających zarówno do uczestnictwa w zajęciach aerobiku (takich, jak: step, pilates, zumba, ABT i innych), jak korzystania z udostępnionej klientom infrastruktury, nie powinny być uznawane za opłaty za wstęp. Wobec tego, że tego typu usługi miałyby nie być usługami wymienionymi w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – co wyklucza zastosowanie preferencyjnej 8% stawki podatku – sprzedaż karnetów miałaby podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Zdaniem Sądu, organ podatkowy dokonał nieuzasadnionej, zawężającej wykładni językowej terminu „wstęp”. Sąd podkreślił, że: „także w literaturze przedmiotu wyrażany jest pogląd, że usługi rekreacyjne (wstęp) takie jak, np. siłownia, aerobik, joga, kursy tańca, podlegają opodatkowaniu stawką 8%, gdyż w poz. 186 załącznika nr 3, jako opodatkowane tą stawką wymieniono »Pozostałe usługi związane a rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu«. W tym zatem zakresie przedmiotowym mieszczą się tego rodzaju usługi” (wyrok z 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 1044/12).

Podsumowując, w opinii Zainteresowanego, wstęp do parków rozrywki, wesołych miasteczek, na dyskoteki, czy sale taneczne (poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT), wstęp do bibliotek, archiwów, muzeów i na pozostałe usługi w zakresie kultury (poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT) oraz wstęp na pozostałe usługi związane z rekreacją (poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy i podatku VAT) nie może oznaczać jedynie biernego zachowania nabywcy biletu – klienta po dokonaniu wstępu, czyli po wejściu do danego obiektu, bo byłoby to sprzeczne z istotą tychże usług i obiektów. Nawet w bibliotece klient wybiera książki i czyta, tym bardziej więc „wstępując” do szkoły tańca, czy dyskoteki wykazuje się aktywnością. Trudno zatem utrzymywać, by wskazane przez Wnioskodawcę pozycje załącznika do ustawy o VAT miały dotyczyć opłaty za bierne zachowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do usług sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0, tj.: organizacji turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym Zainteresowanego, udostępniania sal w celu prowadzenia ćwiczeń tzw. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalenia kroków i choreografii poznanych na zajęciach oraz organizacji warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów Wnioskodawcy oraz par sportowych z poza klubu
• nieprawidłowe – w odniesieniu do usług sklasyfikowanych w PKWiU 93.2, tj.: prowadzenia zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów osób po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej i tańca oraz organizacji imprez tanecznych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

W dziale 93 „Usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją” mieszczącym się w sekcji R wymienione zostały:

• 93.1 Usługi związane ze sportem
• 93.11 Usługi związane z działalnością obiektów sportowych,
• 93.12 Usługi związane z działalnością klubów sportowych,
• 93.13 Usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej,
• 93.19 Pozostałe usługi związane ze sportem,
• 93.2 Usługi związane z rozrywką i rekreacją,
• 93.21 Usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki,
• 93.29 Pozostałe usługi związane z rozrywką i rekreacją.
  
  

W wyjaśnieniach do PKWiU (www.stat.gov.pl) wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

• usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,
• usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,
• usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.
  
  

Natomiast grupowanie 93.2 obejmuje:

• usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki,
• usługi związane z działalnością parków rekreacyjnych i plaż,
• usługi związane z pokazami ogni sztucznych oraz przedstawieniami „światło i dźwięk”,
• usługi związane z udostępnianiem automatów na monety do gier zręcznościowych.
  
  

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać należy, że w myśl art. 41 ust. 13 ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 zawierającym „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych aktualnie stawką podatku w wysokości 8%”, zawarto m.in.:

• w poz. 179 – symbol PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”;
• w poz. 183 – bez względu na symbol PKWiU „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne;
• w poz. 185 – bez względu na symbol PKWiU „Wstęp na imprezy sportowe”;
• w poz. 186 – bez względu na symbol PKWiU „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”.
  
  

Z objaśnienia ¹⁾ do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Tak więc, w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi szkołę tańca działającą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej zgodnie z PKD 85.51 Z oraz 93.19 Z. Od początku działalności jest klubem tańca sportowego zarejestrowanego w Polskim Towarzystwie Tanecznym pod nazwą X. Klub reprezentowany jest na turniejach tańca sportowego w całej Polsce i poza granicami kraju przez około 100 par, członków klubu Zainteresowanego, którzy również zarejestrowani są w PTT. Członkowie klubu płacą składki na rzecz klubu, z których opłacane są koszty utrzymania lokalu oraz wynagrodzenie trenerów. Ewentualny zysk w całości przeznaczany jest na dalszy rozwój działalności klubu. Zainteresowany wskazał, że:

• prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca – PKWiU 93.2 „Usługi związane z rozrywką i rekreacją”,
• organizacja turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym X (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego) – PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”,
• udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń, tzn. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach – PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”,
• organizacja imprez tanecznych (Andrzejki, Sylwester) – PKWiU 93.2 Usługi związane z rozrywką i rekreacją”,
• organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów oraz par sportowych z poza klubu – PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.
  
  

Ponadto, usługi związane z działalnością obiektów sportowych, to: organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów oraz par sportowych z poza klubu oraz udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń, tzn. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach. Natomiast usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, to: prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych. jak również seniorów po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca oraz organizacja imprez tanecznych (Andrzejki, Sylwester). Wstęp na imprezy sportowe, to organizacja turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym X (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego). Praktisy polegają na umożliwieniu osobom fizycznym wejścia na salę w celu przećwiczenia poznanych wcześniej choreografii w zamian za opłatę w formie biletu wstępu.

Jak wskazał Wnioskodawca, część świadczonych przez niego usług polega na organizacji imprez tanecznych, tj. przez organizację imprezy tanecznej Zainteresowany rozumie przystrojenie i oświetlenie sali, sprzątanie przed i po imprezie, rozstawianie stołów, krzeseł, sceny itp., zamówienie wyżywienia w formie cateringowej oraz określenie formy imprezy lub stworzenie jej szczegółowego programu. Wynagrodzenie za tego rodzaju usługi pobierane jest w formie opłaty za wstęp na zabawę taneczną oraz odrębnej opłaty za wyżywienie w czasie zabawy, przy czym uczestnicy zabawy mogą nie spożywać żadnych potraw, ani napojów lub mogą spożywać tylko potrawy i napoje przyniesione przez siebie i wówczas nie uiszczają dodatkowej opłaty za wyżywienie. Opłata za wstęp na zabawę taneczną i opłata za wyżywienie są więc dwiema różnymi opłatami i obejmują inny zakres świadczeń. Opłata za wstęp na zabawę taneczną obejmuje, w zależności od okoliczności, wszystkie lub niektóre z wymienionych świadczenia: odpowiednio dobraną muzykę, udział konferansjera, pokaz tańca, naukę tańca i animacje taneczne dla uczestników zabawy, specjalny program artystyczny. Wszystkie te świadczenia są elementami jednego kompleksowego świadczenia, jakim jest zabawa taneczna, które to kompleksowe świadczenie jest z kolei właściwe dla miejsca, w którym jest oferowane świadczeniobiorcom, czyli dla sali tanecznej w szkole tańca.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi, są w części usługami związanymi z działalnością obiektów sportowych i w związku z tym – zgodnie z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – opodatkowane są stawką podatku w wysokości 8% w pełnym zakresie, natomiast w pozostałej części są usługami związanymi z rozrywką i rekreacją, imprezami sportowym i pozostałymi usługami związanymi z rekreacją i w związku z tym – zgodnie z poz. 183, 185, 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowane są stawką podatku w wysokości 8% w zakresie wstępu. Jednocześnie Zainteresowany uważa, że wstęp na zabawę taneczną, stanowiącą określoną całość (jedno świadczenie złożone), obejmującą wymienione świadczenia jako części składowe tej całości, jest „usługą związaną z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu (…) na sale taneczne” w rozumieniu poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że ustawodawca przewidział obniżoną stawkę podatku VAT – 8% m.in. dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU – 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, które umieścił w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, tj.: organizacja turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym X (przygotowanie parkietu, zorganizowanie trybun-widowni, stanowisk sędziowskich oraz sprzętu nagłośnieniowego), udostępnianie sal w celu prowadzenia ćwiczeń, tzn. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalania kroków i choreografii poznanych na zajęciach oraz organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów oraz par sportowych z poza klubu, mieszczą się w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy i podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%.

Natomiast z uwagi na fakt, że pozostałe świadczone przez Zainteresowanego usługi są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 93.2 jako „Usługi związane z rozrywką i rekreacją”, tj.: prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca, jak również organizacja imprez tanecznych (Andrzejki, Sylwester), nie podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, zgodnie z poz. 179 załącznika nr 3 ustawy, bowiem w pozycji tej nie zostały wymienione m.in. usługi o symbolu PKWiU 93.2, czyli usługi związane z rozrywką i rekreacją.

A zatem, dla tych usług niniejszy przepis ten nie ma zastosowania.

Należy wskazać, że obowiązujący od 1 lipca 2011 r. art. 32 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1), wskazuje, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
   
   

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

Z uwagi na posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „wyłącznie w zakresie wstępu”, zasadnym będzie podjęcie próby zdefiniowania pojęcia „wstępu”, o którym mowa w poz. 183 i poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Pod pojęciem „wstępu” określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia „gdzieś”, co nie jest równoznaczne z możliwością czynnego uczestnictwa w imprezach, które mogą mieć wymiar artystyczny. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).

Tymczasem, samo wejście, wstęp na salę w szkole tańca Wnioskodawcy nie uprawnia korzystającego do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak ma to miejsce w przypadku np. kupienia biletu do kina, lecz obejmuje również, a może nawet przede wszystkim, uczestnictwo czynne, a więc korzystanie ze sprzętów i urządzeń znajdujących się na tej sali.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu znajdującego się po myślniku tj. „wyłącznie w zakresie wstępu” ma istotne, wręcz decydujące znaczenie przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Dopisanie go bowiem spowodowało znaczne ograniczenie w zakresie objęcia opodatkowaniem preferencyjną stawką podatku VAT, wyłącznie co do samego wstępu. Daje ono jedynie możliwość wejścia i biernego uczestniczenia w usłudze związanej z rekreacją, tj. przebywania, oglądania i słuchania, nabycie natomiast „pozostałej usługi związanej z rekreacją” w szerszym zakresie niż „wstęp”, jest już opodatkowane stawką podstawową.

W konsekwencji powyższego, stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały usługi związane z rekreacją, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu, bez względu na symbol PKWiU usługi.

W przedstawionym stanie faktycznym, Zainteresowany świadczy usługę polegającą na prowadzeniu zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca i usługę polegającą na organizacji imprez tanecznych (Andrzejki, Sylwester).

Zauważyć jednak należy, że powyższa usługa nie ogranicza się do umożliwienia dzieciom, młodzieży i dorosłym, jak również seniorom osobom po 50 roku życia samego wstępu na salę szkoły tańca i biernego przebywania na niej, lecz obejmuje przede wszystkim możliwość korzystania ze zgromadzonego tam sprzętu (specjalny parkiet, lustra, system nagłośnieniowy) oraz czynnego uczestniczenia w imprezach tanecznych (np. Sylwester, Andrzejki). Należy zauważyć, że chociaż w przypadku zabaw tanecznych, to od przebywających na sali osób zależy, czy będą one korzystały ze zgromadzonego sprzętu, natomiast w przypadku prowadzenia zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów osób po 50 roku życia, to od instruktora niewątpliwie zależy, czy osoby te będą korzystały ze zgromadzonego sprzętu – jednakże sale wraz z wyposażeniem są pozostawione do pełnej dyspozycji osób tam przebywających, którzy mogą w każdej chwili z niej skorzystać. Opłata za wstęp na imprezę taneczną obejmuje, w zależności od okoliczności, wszystkie lub niektóre ze świadczeń, tj.: odpowiednio dobraną muzykę, udział konferansjera, pokaz tańca, naukę tańca i animacje taneczne dla uczestników zabawy, specjalny program artystyczny. Tym samym opłata obejmuje w rzeczywistości możliwość korzystania ze sali, sprzętu, a w przypadku imprez tanecznych – aktywne uczestnictwo poprzez naukę tańca, animacje taneczne itp. Dodatkowo należy wskazać, że opłata za wstęp obejmuje również wynagrodzenie pracownika.

Z tych też względów opłaty pobierane za prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży, jak również seniorów osób po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca, jak również organizacja imprez tanecznych (Sylwester, Andrzejki), nie mogą być uznane za opłatę za wstęp, lecz przede wszystkim za umożliwienie korzystania z dostępnych na sali urządzeń, pomocy trenera – czyli za czynne a nie bierne przebywanie na salach w szkole tańca Wnioskodawcy.

Odnosząc powyższe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że usługi polegające na prowadzeniu zajęć dla dzieci, młodzieży, jak również seniorów osób po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca, jak również organizacji imprez tanecznych (Sylwester, Andrzejki) nie stanowią usług w zakresie wstępu, o których mowa w poz. 183, 185 oraz 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę organizacji imprezy (Andrzejki, Sylwester), jak również usługę prowadzenia zajęć mających na celu popularyzację aktywności fizycznej i tańca – której to usługi założeniem nie jest jedynie wstęp i obserwacja wydarzenia kulturalnego, artystycznego, bądź innego o podobnym charakterze, a aktywne uczestnictwo poprzez udział w zajęciach tanecznych, zabawach, konkursach. W takiej sytuacji, przedmiotem świadczenia nie jest sam wstęp na salę ale opłata za uczestnictwo w zorganizowanej przez Zainteresowanego imprezie/zajęciach.

Opis świadczonych usług, tj.: organizacja imprez tanecznych (Andrzejki, Sylwester) oraz prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów po 50 roku życia mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca – nie pozwala na uznanie, że przedmiotowe usługi mogłyby korzystać z opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, jako usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, czy sale taneczne.

Także dyspozycja zawarta w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy nie zostaje wypełniona, gdyż jak dowiedziono powyżej, Wnioskodawca organizując imprezy taneczne oraz prowadząc zajęcia mające na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca, nie świadczy usług związanych z rekreacją, bowiem Zainteresowany świadczy usługę, której dominującym elementem jest wymiar artystyczny.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi (organizacja imprez tanecznych oraz prowadzenie zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów po 50 roku życia mających na celu popularyzację aktywności fizycznej oraz tańca) nie mieszczą się również w zakresie usług, dla których ustawodawca przewidział preferencyjne opodatkowanie podatkiem VAT, w myśl poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy. Ustawodawca precyzyjne wskazał, że mają to być usługi w zakresie wstępu na imprezy sportowe. Okoliczności przedstawione w złożonym wniosku nie pozwalają na uznanie, że Zainteresowany świadczy właśnie takie usługi.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowe należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji turniejów tańca dla dzieci i młodzieży w obiekcie sportowym Zainteresowanego, udostępniania sal w celu prowadzenia ćwiczeń tzw. praktisów, na które uczęszczają osoby celem ćwiczenia, utrwalenia kroków i choreografii poznanych na zajęciach oraz organizacja warsztatów tanecznych z udziałem klubowiczów Wnioskodawcy oraz par sportowych z poza klubu – sklasyfikowane przez Zainteresowanego w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” – są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 8% – zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, jako wymienione w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie prowadzenia zajęć dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również seniorów osób po 50 roku życia, mających na celu popularyzację aktywności fizycznej i tańca oraz organizacji imprez tanecznych – sklasyfikowane przez Zainteresowanego w grupowaniu PKWiU 93.2 „usługi związane z rozrywką i rekreacją” – nie mieszczą się w zakresie usług, dla których ustawodawca przewidział opodatkowanie podatkiem VAT według stawki obniżonej, tym samym na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy – podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony został odrębnymi interpretacjami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.