Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-754/13-2/RR
z 4 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedawanych napojów w skład których wchodzi ekstrakt kawowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedawanych napojów w skład których wchodzi ekstrakt kawowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) to jeden z wiodących producentów koncentratów soków owocowych w Polsce. Oprócz tej działalności Spółka specjalizuje się również w dystrybucji napojów marki C. o smaku kawy. Spółka ofertuje m.in. dwa produkty występujące pod nazwą C. C. oraz C. M., które są przedmiotem niniejszego wniosku (dalej: produkty). Co do zasady skład obu produktów jest bardzo zbliżony, gdyż różnią się one jedynie zawartością tłuszczu oraz ekstraktu kawowego.

Poniżej przedstawiono skład surowcowy przedmiotowych produktów:

Produkt nr 1.

Mleko (2,5% tłuszczu) (75%), woda, cukier, ekstrakt kawowy (1,2%), barwnik: karmel; stabilizator: fosforan sodu, celuloza, karboksymetyloceluloza, aromat, sól kuchenna.

Produkt nr 2.

Mleko (3,5% tłuszczu) (75%), woda, cukier, ekstrakt kawowy (1,1%), barwnik: karmel; stabilizator: fosforan sodu, celuloza, karboksymetyloceluloza, aromat, sól kuchenna.

Oba produkty nie zawierają konserwantów. A ich okres trwałości wynosi 12 miesięcy. Napoje sprzedawane są w butelkach PET o pojemności 0,25l.

Spółka złożyła wniosek do urzędu statystycznego o wydanie interpretacji statystycznej dotyczącej opisanych powyżej produktów. W odpowiedzi Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi pismem z dnia 21 czerwca 2013 potwierdził, iż przedmiotowe produkty powinny być klasyfikowane do pozycji 11.07.19.0 PKWiU 2008 - jako „pozostałe napoje bezalkoholowe zawierające tłuszcz mlekowy”.

W odniesieniu do dostawy produktów będących przedmiotem niniejszego wniosku Spółka stosuje obniżoną stawkę VAT (5%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. dostawa produktów opisanych we wniosku powinna być opodatkowana stawką VAT 5% na podstawie art. 41 ust. 2a w związku z poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 (Dz. U. Nr 54 poz. 535)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Od 1 kwietnia 2013 r. na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013, poz. 35), weszła w życie zmiana do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 (Dz. U. Nr 54 poz. 535) (dalej; „ustawa o VAT), w której to w załączniku nr 10 – wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5% pod poz. 31 wskazano - pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje (grupowane według kodu PKWiU 11.07.19.0):

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowowarzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju.
   
   

Biorąc pod uwagę brzmienie powyższych przepisów, w celu zastosowania stawki 5% do opodatkowania dostawy produktów opisanych we wniosku konieczne jest spełnienie trzech następujących warunków;

1. Produkty powinny być klasyfikowane jak pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje (grupowane według kodu PKWiU 11.07.19.0)
2. Produkty powinny zawierać tłuszcz mlekowy
   
3. Do przygotowania produktów nie może być wykorzystywany napar z kawy lub herbaty.
   
   

Poniżej Spółka przedstawia własną argumentację odnoszącą się do powyższych warunków.

Klasyfikacja PKWiU zgodnie z wyjaśnieniami dostępnymi na stronie internetowej głównego urzędu statystycznego grupowanie PKWiU 11.07.19.0 „pozostałe napoje bezalkoholowe” obejmuje m.in.:

• napoje owocowe, warzywne i owocowowarzywne, nektary,
  

• napoje bezalkoholowe zawierające tłuszcz mlekowy,
  

• płynne preparaty zawierające bogaty zestaw witamin, składników mineralnych, enzymów, aminokwasów, które są stosowane np. w celu poprawy stanu zdrowia, obniżenia poziomu cholesterolu, pomocy w leczeniu astmy, wrzodów, przeziębień, niestrawności itp.,
  

• pozostałe napoje bezalkoholowe, gdzie indziej niesklasyfikowane.
  
  
  

Pozycja ta nie obejmuje natomiast:

• soków owocowych, warzywnych i owocowo-warzywnych, sklasyfikowanych w 10.32.,
• napojów na bazie mleka, sklasyfikowanych w 10.51.5.,
• bezalkoholowego wina, sklasyfikowanego w 11.02.1,
• bezalkoholowego piwa, sklasyfikowanego w 11.05.10.0.
  
  

Jednocześnie analizowane produkty nie mogą być klasyfikowane do innych pozycji, w szczególności napojów na bazie mleka, sklasyfikowanych w 10.51.5. Należy bowiem podkreślić, iż punkt 5.1.2 zasad metodycznych polskiej klasyfikacji wyrobów i usług stanowi, iż: przy tworzeniu PKWiU 2008 przyjęto zasadę kompletności podziału grupowań macierzystych jako podstawowy i nieodzowny warunek poprawności całej klasyfikacji; zasada ta stanowi, że suma zakresów grupowań pochodnych musi być równa zakresowi bezpośrednio nadrzędnego grupowania macierzystego. Oznacza to, że suma zakresów grupowań pochodnych musi w pełni wyczerpywać zakres grupowania macierzystego i nie może być od niego większa”.

W nawiązaniu do przywołanej powyżej zasady, zdaniem Spółki, zaklasyfikowanie napojów kawowych do kategorii 10.51.5 pozostałe wyroby mleczarskie, oznaczałoby sprzeczne z zasadami przekroczenie zakresu grupowania macierzystego, przez grupowanie pochodne, gdyż napój kawowy nie jest wyrobem mleczarskim ani wyrobem o charakterystyce zbliżonej do wymienionych w owym grupowaniu (np. sery, jogurty, twarogi).

Prawidłowości prezentowanego stanowiska Spółka została potwierdzona w formie opinii klasyfikacyjnej z dnia 21 czerwca 2013 sygn. OKN-5672/KW-1670/2013 wydanej przez Urząd Statystyczny w Łodzi, która wskazuje, iż produkty będące przedmiotem niniejszego wniosku mieszczą się w grupowaniu PKWiU 11.07.19.0, jako „pozostałe napoje bezalkoholowe”.

Zawartość tłuszczu mlekowego

Karty technologiczne produktów będących przedmiotem wniosku wskazują, iż napoje dystrybuowane przez Spółkę zawierają tłuszcz mlekowy. Co prawda opis składu surowcowego produktów nie wskazuje jednoznacznie tłuszczu mlekowego, ale odnosi się do udziału procentowego tłuszczu zawartego w mleku, który wynosi, w zależności od produktu, 2,5% i 3,5% tłuszczu. Kwestia ta była oczywista dla ośrodka klasyfikacji GUS, co potwierdza wydana opinia klasyfikacyjna.

Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy ustawy VAT nie uzależniają uprawnienia do stosowania 5% stawki VAT od jakichkolwiek innych kryteriów, np. od ilości tłuszczu w składzie surowcowym produktu. Decydujące znaczenie dla zastosowania stawki 5% ma bowiem fakt występowania tłuszczu mlekowego w produkcie. Z tej perspektywy przedmiotowy warunek należy uznać w opisanym stanie faktycznym za spełniony.

Brak zastosowania naparu z kawy przy przygotowaniu napoju

Przepisy podatkowe nie zawierają definicji legalnej pojęcia „napar z kawy”. W rezultacie należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według internetowego słownika języka polskiego - http:sjp.pwn.pl) napar to płyn otrzymywany przez zalanie wrzątkiem ziół, jagód, liści itp. natomiast kawa to określenie nasion kawowca lub napoju parzonego z palonych i zmielonych ziaren kawowych.

Z kolei odwołując się do definicji wskazanych w internetowej encyklopedii PWN:

• napar [infusum], farm. - świeżo przyrządzony wyciąg z surowców roślinnych; otrzymywany przez zalanie rozdrobnionego surowca wrzącą wodą; przeznaczony do użytku wewnętrznego i zewnętrznego.
  

• ekstrakt [łac. extractum „to, co wyciągnięte”), wyciąg, chem. - roztwór otrzymywany w procesie ekstrakcji, zawierający: składnik lub składniki ekstrahowane, rozpuszczalnik użyty do ekstrakcji (ekstrahent) oraz niewielką ilość innych składników mieszaniny pierwotnej.
  

• ekstrakcja [łac. extractio „wyciągnięcie”, „wyjęcie”), techn. - chemiczna metoda wyodrębniania określonych składników z mieszanin ciekłych lub stałych za pomocą dobranych, selektywnych rozpuszczalników (o różnej zdolności rozpuszczania poszczególnych składników); roztwór wyekstrahowanego składnika nosi nazwę ekstraktu, pozostałość poekstrakcyjna - rafinatu, a użyty rozpuszczalnik - ekstrahentu; warunkiem ekstrakcji jest ograniczona wzajemna rozpuszczalność ekstraktu i rafinatu, a więc występowanie 2 faz, które można mechanicznie rozdzielić.
  
  
  

W praktyce napar sporządza się poprzez zalanie rozdrobnionego surowca zielarskiego (w tym przypadku nasion kawowca) określoną ilością wrzącej wody i przetrzymywanie tej mieszaniny w naczyniu pod przykryciem przez określony czas. Napary są nietrwałe i zasadniczo przygotowuje się je każdorazowo, bezpośrednio przed spożyciem.

Z kolei ekstrakt to roztwór otrzymany w procesie ekstrakcji chemicznej, czyli procesie wyodrębniania składnika lub składników mieszanin metodą dyfuzji do cieczy lepiej rozpuszczających te związki chemiczne. Procesu tego nie należy utożsamiać z parzeniem.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje językowe napar i ekstrakt z kawy to zupełnie dwa różne sposób wytwarzania. W szczególności przez napar należy rozumieć napój (wyciąg) przygotowany w procesie parzenia ziaren kawowca. Tymczasem ekstrakt z kawy jest otrzymywany w skomplikowanym procesie chemicznym ekstrakcji, który nie sprowadza się jedynie do zalania ziaren gorącą wodą. Dodatkowo ekstrakt może występować w postaci płynu lub proszku i zwykle mocno skoncentrowany, zaś napar jest przyrządzany co do zasady ze świeżych ziaren i przeznaczony bezpośrednio do spożycia po przygotowaniu. W rezultacie powyższe pojęcia nie powinny być ze sobą utożsamiane.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka pragnie się odwołać do klasyfikacji wyrobów i usług (PKWiU) oraz nomenklatury scalonej (CN), które tworzą system umożliwiający dokonanie identyfikacji towarów i określenie dla nich właściwych stawek VAT.

W szczególności do grupowania PKWiU 10.83.12.0 zaliczane są substytuty kawy; ekstrakty, esencje i koncentraty z kawy lub substytutów kawy; łupiny i łuski kawy. Jednocześnie do pozycji CN 2101 11 zalicza się: Ekstrakty, esencje lub koncentraty, które mogą być otrzymane z naturalnej kawy (nawet z usuniętą kofeiną) lub z mieszanek naturalnej kawy i namiastek kawy w każdej proporcji, w postaci płynu lub proszku i zwykle mocno skoncentrowane. Pozycja CN 2101 11 nie obejmuje produktów objętych działem 22 „napoje bezalkoholowe”.

Powyższe grupowania PKWiU oraz CN nie referują do naparu z kawy (ani do jakiegokolwiek innego naparu). Dodatkowo, na podstawie opisu powyższych pozycji nie można uznać, iż obejmują one swoim zakresem napar z kawy. W szczególności opis do klasyfikacji CN wskazuje, iż ekstrakty są to produkty w postaci płynu lub proszku, zwykle mocno skoncentrowane.

Tymczasem napar z kawy nie jest mocno skoncentrowany, gdyż powstaje wyłącznie w wyniku parzenia ziaren kawowca w gorącej wodzie. Dodatkowo ze względu na swoje właściwości (nietrwałość) napar jest przeznaczony do spożycia od razu po przyrządzeniu, w odróżnieniu od ekstraktu, który (np. przechowywany w proszku) może być wykorzystywany przy przygotowaniu innych napojów. Z tej perspektywy napar z kawy powinien być klasyfikowany do pozycji z działu 22 nomenklatury scalonej „napoje bezalkoholowe” oraz grupowania PKWiU 11.07.19 „pozostałe napoje bezalkoholowe”, a nie do grupowania PKWiU 10.83.12.0 „substytuty kawy; ekstrakty, esencje i koncentraty z kawy lub substytutów kawy łupiny i łuski kawy” oraz CN 2101 11 „ekstrakt, esencje lub koncentraty z kawy”.

W konsekwencji, skoro klasyfikacje stosowane do identyfikacji towarów na potrzeby określenia właściwych stawek celnych i podatkowych wyraźnie wyodrębniają pojęcie ekstraktu (które nie jest tożsame z naparem), zdaniem Spółki niedopuszczalne jest zrównywanie pojęć ekstraktu i naparu na potrzeby stosowania ustawy o VAT.

W szczególności, zdaniem Spółki pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną, należy interpretować ściśle. W szczególności nie jest dopuszczalne takie stosowanie prawa podatkowego, które prowadzi do opodatkowania określonych czynności, utraty zwolnienia bądź zastosowania wyższej stawki podatku, jeżeli nie wynika to wprost z przepisów ustawy. Powyższa zasada dotycząca zapobiegania nadmiernemu rozszerzaniu zakresu obowiązków podatkowych przez organy podatkowe została wyrażona w art. 217 Konstytucji. Także w orzecznictwie podkreśla się podstawowe elementy podatku (takie jak przedmiot opodatkowania lub stawka) nie mogą być domniemywane i określane w oparciu o stosowanie wykładni celowościowej, prowadzącej do rozszerzenia obowiązku podatkowego na czynności, które w świetle treści interpretowanych przepisów, nie są objęte takim obowiązkiem (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 września 2008 r. I FSK 922/08).

Jednocześnie podkreślić należy, że dokonując interpretacji tekstu prawnego trzeba kierować się znaczeniem słów danego języka etnicznego oraz tym, iż ustawodawca był racjonalny, gdy używał takich a nie innych słów, w tym słów o odmiennym znaczeniu, i nie można a priori przyjmować, iżby określonych słów używano w tekście prawnym bez wyraźnej ku temu potrzeby. Konstrukcje prawne są tworzone za pomocą słów w ten sposób, iż stanowią określoną całość, nie można zatem ich interpretować nie mając na względzie całości, co uzasadniać może stosowanie wykładni systemowej, a wyjątkowo tylko celowościowej (por. Uchwała 7 Sędziów NSA z dnia 22 czerwca 1998 r. sygn. akt FPS 9/97, ONSA 1998/4/110).

Zatem biorąc pod uwagę wskazane powyżej różnice w znaczeniu, zarówno w kontekście definicji technicznych jak i w rozumieniu potocznym, pojęć „napar” i „ekstrakt” niedopuszczalne jest rozszerzenie przedmiotowego wyłączenia o inne produkty o zawierające kofeinę takie jak ekstrakt z kawy, które zdaniem organu mają zbliżone właściwości do naparu.

W szczególności, gdyby intencją ustawodawcy było pozbawienie prawa do stosowania obniżonej stawki wszystkich produktów zawierających kofeinę, ustawa o VAT powinna zawierać wyraźne wskazanie, iż stawka 5% nie dotyczy dostawy wyrobów zawierających napar bądź ekstrakt z kawy bądź inne roztwory zawierające kofeinę. Tymczasem w obecnym brzmieniu załącznika nr 10 do ustawy o VAT w zakresie kategorii towarów, do których nie stosuje się stawki obniżonej, ustawodawca referuje wyłącznie do naparu z kawy.

Odmienne podejście prowadziłoby do sytuacji, w której organ podatkowy może subiektywnie ustalać stawki podatkowe dla określonych produktów, ze względu na ich zbliżone właściwości fizykochemiczne do innych produktów objętych daną stawką, pomimo, iż nie wynika to wprost z literalnego brzmienia przepisów oraz cech i składu produktu. działanie takie należy uznać za sprzeczne z zasadą demokratycznego państwa prawa (wyrażonej w art. 2 Konstytucji), zasadą ustawowej regulacji opodatkowania (wyrażonej w art. 217 Konstytucji) i zasadą zaufania do organów podatkowych (wyrażoną w art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 80, poz. 60 ze zm.)).

Bez względu na powyższe rozważania, Spółka pragnie odwołać się także do celów określonych w dyrektywie VAT dotyczących zapobiegania różnicom opodatkowania tych samych towarów lub usług w różnych państwach oraz zapewnienia rynkowych warunków konkurencyjnych, w samej treści dyrektywy VAT. Wskazano bowiem, iż „nawet jeżeli stawki i zwolnienia nie zostaną całkowicie zharmonizowane, wspólny system VAT powinien pozwolić na osiągnięcie neutralnych warunków konkurencji, w takim znaczeniu, że na terytorium każdego państwa członkowskiego podobne towary i usługi podlegają takiemu samemu obciążeniu podatkowemu, bez względu na długość łańcucha produkcji i dystrybucji.

Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Spółki wprowadzając zmiany w poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy o VAT ustawodawca polski dokonał nieuzasadnionego, dowolnego doprecyzowania kategorii produktów, w stosunku do których stosuje się stawkę obniżoną. W szczególności wprowadzenie ograniczenia w stosowaniu preferencyjnej stawki VAT odnośnie napojów zawierających napar z kawy prowadzi do opodatkowania zbliżonych produktów różnymi stawkami VAT. W obecnym stanie prawnym możliwe są bowiem sytuacje, w których bardzo zbliżone produkty, z których jeden zawiera nawet niewielką ilość naparu z kawy, będą opodatkowane w odmienny sposób. W konsekwencji w przypadku uznania, że ekstrakt z kawy jest tożsamy z naparem z kawy, wyroby Spółki będę o wiele mniej konkurencyjne cenowo w porównaniu z innymi dostawcami napojów o smaku kawy produkowanych na bazie mleka przy wyrobie, których wykorzystywane są sztuczne aromaty smakowe, a nie naturalne ekstrakty z kawy.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ETS. W szczególności ETS w wyroku z 23 października 2003r. w sprawie C-109/02 (Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec) wyraźnie stwierdził, iż zasada neutralności podatkowej sprzeciwia się odmiennemu traktowaniu w zakresie podatku od towarów i usług podobnych towarów i usług, stanowiących dla siebie nawzajem konkurencję. ETS podkreślił również, że zasada neutralności podatku VAT wyklucza wprowadzenie preferencyjnego opodatkowania określonych towarów lub usług, wyłączając jednocześnie z tego preferencyjnego opodatkowania towary i usługi, które są podobne do tych objętych obniżoną stawką. Ważność respektowania tej zasady ETS podkreślił także m.in. w wyroku nr 267/99 pomiędzy Christiane Urbing-Adam a Administration De L`enregistrement et des Domains (Luksemburg).

Biorąc pod uwagę powyższe, opierając się na brzmieniu are. 41 ust. 2a ustawy o VAT produkty wymienione w treści wniosku, jako klasyfikowane do pozycji 31 załącznika 10 do ustawy o VAT powinny podlegać opodatkowaniu według stawki 5%.W konsekwencji zdaniem Spółki ma ona prawo do korzystania z obniżonej (5%) stawki podatku VAT określonej w art. 41 ust. 2a ustawy VAT.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska powinna być dokonana powyżej analiza przepisów prawa oraz klasyfikacji, jak również opinia klasyfikacyjna wydana przez urząd statystyczny. Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest jednym z wiodących producentów koncentratów soków owocowych w Polsce. Oprócz tej działalności Spółka specjalizuje się również w dystrybucji napojów marki C. o smaku kawy. Spółka ofertuje m.in. dwa produkty występujące pod nazwą C. C. oraz C. M. Co do zasady skład obu produktów jest bardzo zbliżony, gdyż różnią się one jedynie zawartością tłuszczu oraz ekstraktu kawowego. Skład surowcowy przedmiotowych produktów przedstawia się następująco:

Produkt nr 1: mleko (2,5% tłuszczu) (75%), woda, cukier, ekstrakt kawowy (1,2%), barwnik: karmel; stabilizator: fosforan sodu, celuloza, karboksymetyloceluloza, aromat, sól kuchenna.

Produkt nr. 2: mleko (3,5% tłuszczu) (75%), woda, cukier, ekstrakt kawowy (1,1%), barwnik: karmel; stabilizator: fosforan sodu, celuloza, karboksymetyloceluloza, aromat, sól kuchenna.

Oba produkty nie zawierają konserwantów. A ich okres trwałości wynosi 12 miesięcy. Napoje sprzedawane są w butelkach PET o pojemności 0,25l. Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi pismem z dnia 21 czerwca 2013 potwierdził, iż przedmiotowe produkty powinny być klasyfikowane do pozycji 11.07.19.0 PKWiU 2008- jako „pozostałe napoje bezalkoholowe zawierające tłuszcz mlekowy”. W odniesieniu do dostawy produktów będących przedmiotem niniejszego wniosku Spółka stosuje obniżoną stawkę VAT (5%).

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość czy dostawa opisanych produktów powinna być opodatkowana stawką VAT 5% .

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Jednocześnie, na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 2a, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Od 1 kwietnia 2013 r. na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013, poz. 35), weszła w życie zmiana do ustawy o podatku od towarów i usług, w której to w zał. Nr 10 – wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5% pod poz. 31 wskazano - pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
   
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju.
   
   

Powołany zapis jednoznacznie wskazuje, że sprzedaż kawy, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju nie korzysta z preferencji w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Kawa, co do zasady, podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku. Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy).

Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Odnosząc się także do wskazanej zasady neutralności podatkowej, wielokrotnie przywoływanej przez Trybunał Sprawiedliwości UE, należy zauważyć, iż na jej podstawie podobne (zbliżone) usługi lub towary, które są względem siebie konkurencyjne, powinny być opodatkowane tą samą stawką VAT. Zdaniem Trybunału, państwo członkowskie, które korzysta z uprawnienia do nakładania stawek obniżonych, musi przestrzegać zasady neutralności fiskalnej, która wyklucza zwłaszcza różne traktowanie na użytek podatku VAT podobnych towarów i świadczenia usług, które pozostają ze sobą w relacji konkurencji.

W związku z powyższym, funkcją powołanej regulacji jest wyłączenie z możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami). Rozumiana ściśle winna odnosić się do każdego przypadku obrotu tymi towarami.

Wnioskodawca uważa, iż sprzedawane przez Niego produkty: występujące pod nazwą C. C. oraz C. M., nie powinny z dniem 1 kwietnia 2013 r. zostać wyłączone z opodatkowania stawką 5%, gdyż do ich produkcji nie jest używany napar z kawy, tylko do produkcji wyżej wymienionych produktów używany jest ekstrakt z kawowy.

Należy w tym miejscu wskazać, iż pojęcie „kawa” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. W takim przypadku należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według internetowego Słownika Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl) kawa to napój parzony z palonych i zmielonych ziaren kawowych lub przyrządzony z ekstraktu, namiastki kawy.

Natomiast pojęcie ekstrakt znaczy zagęszczony preparat wyciągu z substancji roślinnej lub zwierzęcej; np. ekstrakt kawowy (Źródło: Słownik Encyklopedyczny Wydawnictwo Europa).

Synonim do słowa „napar” to dekokt, esencja, odwar, wywar, zaparzenie. Natomiast dla słowa „ekstrakt” to esencja, wyciąg, olejek, wywar. (http:/synonim.net)

Ustawodawca wskazał w pkt 31 załącznika nr 10 do ustawy, iż wskazane wyłączenie dotyczy napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy. W tym pojęciu mieści się również kawa w postaci ekstraktu. Do ww. wyłączenia z preferencyjnej stawki podatku nie ma przy tym znaczenia w jakiej postaci przy przygotowaniu napojów został wykorzystany sam ekstrakt z kawy. Zauważyć również należy, że napoje bezalkoholowe zawierające tłuszcz mlekowy, przy przygotowaniu których wykorzystywany jest ekstrakt powstały z naturalnej kawy, niezależnie od jego udziału procentowego, podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT tj. obecnie 23%.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży jest napój, w skład którego wchodzi ekstrakt z kawy, niezależnie od udziału procentowego, preferencyjna stawka podatku nie znajdzie zastosowania. Ekstrakt kawowy jest niczym innym jak zagęszczoną esencją/wywarem z kawy, czyli naparem powstałym na bazie kawy. Zatem w niniejszym przypadku będzie miało zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w pozycji 31 załącznika nr 10 do ustawy.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy, tutejszy Organ stwierdza, iż sprzedawane przez Wnioskodawcę produkty: występujące pod nazwą C. C. oraz C. M., w skład których wchodzi ekstrakt z kawy nie będą podlegać opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku VAT. Zatem sprzedaż wskazanych napojów (mimo, że mieszczą się w grupowaniu PKWiU 11.07.19.0), w skład których wchodzi ekstrakt z kawy, opodatkowane będą podstawową stawką podatku 23%, w myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Ponadto na mocy z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (§ 2 tego artykułu). W ocenie tut. Organu podatkowego wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego – stawki podatku dla sprzedawanych napojów w skład których wchodzi ekstrakt kawowy. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 80 zł w dniu 23 lipca 2013r. różnica w kwocie 40 zł zostanie zwrócona zgodnie z 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa na wskazany we wniosku rachunek bankowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.