INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania próbek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania próbek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Jest spółką córką firmy niemieckiej, która zajmuje się produkcją złącz elektronicznych, znajdujących zastosowanie między innymi w transporcie, przemyśle maszynowym oraz automatyce.

Spółka polska jest jej wyłącznym dystrybutorem na obszarze Polski. Spółka polska przekazuje przyszłym potencjalnym klientom jak i również swoim obecnym kontrahentom towary handlowe (złącza elektroniczne) jako próbki.

Próbki danych towarów przekazywane są odbiorcom, którzy do tej pory nie korzystali z określonych artykułów oferowanych przez Zainteresowanego. Klienci badają przydatność takich towarów, między innymi bada się ich zastosowanie w projektowanych urządzeniach oraz prototypach urządzeń tworzonych przez klientów. Jeśli wynik testów jest pozytywny, zapada decyzja o zakupie złącz przez klienta. Złącza nie podlegają zwrotowi na rzecz Wnioskodawcy, część złącz bowiem w czasie takich testów ulega zniszczeniu i nie nadaje się do dalszego zastosowania. Przekazywane ilości nie pokrywają ich potencjalnego zapotrzebowania na dane towary, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tych towarów a jedynie stanowią zapoznanie potencjalnego klienta z ich funkcjonalnością, jakością oraz przydatnością. Ilość przekazywanych towarów jako próbki nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, towar przekazywany nieodpłatnie jako próbka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zakupy towarów przekazywanych ostatecznie jako próbki dla klientów stanowią dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy takim zakupie.

Należy podkreślić, że towary przekazywane jako próbki nie spełniają definicji prezentu o małej wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy towar handlowy wydawany przez Spółkę jako próbka jest próbką w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc jego nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo traktując wydane towary jako próbki oraz traktuje takie nieodpłatne wydania jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zachowuje przy tym prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przy zakupie takich towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy stanowi, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Natomiast pojęcie „próbka” zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przez próbkę, o której mowa w ust. 3 rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, zastrzegając jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie „niewielka ilość towaru” może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 ustawy wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru.

O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek decyduje, w myśl art. 7 ust. 7 ustawy, brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu – jednemu – odbiorcy w danym okresie.

Nieodpłatne przekazanie próbek, umożliwiających potencjalnym klientom poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy.

Podkreślić należy, iż w sytuacji, gdy otrzymywane próbki pokrywają lub mogą pokryć – ze względu na swoją ilość lub wartość – potencjalne zapotrzebowanie klienta na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Przekazuje on przyszłym potencjalnym klientom jak i również swoim obecnym kontrahentom towary handlowe (złącza elektroniczne) jako próbki.

Próbki danych towarów przekazywane są odbiorcom, którzy do tej pory nie korzystali z określonych artykułów oferowanych przez Zainteresowanego. Klienci badają przydatność takich towarów, między innymi bada się ich zastosowanie w projektowanych urządzeniach oraz prototypach urządzeń tworzonych przez klientów. Jeśli wynik testów jest pozytywny, zapada decyzja o zakupie złącz przez klienta. Złącza nie podlegają zwrotowi na rzecz Wnioskodawcy, część złącz bowiem w czasie takich testów ulega zniszczeniu i nie nadaje się do dalszego zastosowania. Przekazywane ilości nie pokrywają ich potencjalnego zapotrzebowania na dane towary, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tych towarów a jedynie stanowią zapoznanie potencjalnego klienta z ich funkcjonalnością, jakością oraz przydatnością. Ilość przekazywanych towarów jako próbki nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Przy zakupie ww. towarów przekazywanych ostatecznie jako próbki, Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a towary przekazywane jako próbki nie spełniają definicji prezentu o małej wartości.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności oraz wskazane przepisy, przekazywane potencjalnym oraz obecnym klientom Zainteresowanego złącza elektroniczne, uznać należy za próbki w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Bowiem istotne ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest jego przyczyna tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym. Jednakże w omawianej sytuacji, w przypadku przekazania złączy elektrycznych przez Spółkę celem zapoznania się z nimi przez obecnych i potencjalnych klientów, nie można dostrzec cech handlowych, ponieważ złącza elektryczne przekazywane są tym osobom aby po ich wypróbowaniu miały one jak najszerszą wiedzę o tych towarach. Tak więc, przedmiotowe wydanie towarów nie następuje w celu zaspokojenia konsumenckich potrzeb klientów, ale jest dokonywane w celu zapoznania klienta z ich funkcjonalnością, jakością oraz przydatnością.

Z przywołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 7 ust. 2, ust. 3 i ust. 7 tej ustawy wynika, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je m.in. za próbki. W sytuacji, gdy przedmiotem przekazania jednej osobie jest próbka w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, przekazanie takie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 cyt. ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując należy stwierdzić, iż towary opisane w stanie faktycznym, przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę stanowią próbki w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 7 ustawy o VAT i tym samym wydania tych towarów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione we własnym stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.