Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-390/13/LSz
z 1 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013r. (data wpływu 29 kwietnia 2013r.), uzupełnionym pismem dnia 1 lipca 2013r. (data wpływu 3 lipca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny cieląt na rzecz syna – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny cieląt na rzecz syna.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 lipca 2013r. (data wpływu 3 lipca 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 czerwca 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne. Od grudnia 2010r. Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Będąc rolnikiem ryczałtowym przed rejestracją do VAT Wnioskodawca posiadał na stanie gospodarstwa rolnego ok. 40 szt. bydła w tym 34 szt. krów.

W 2011roku syn Wnioskodawcy stał się właścicielem gospodarstwa rolnego i jako rolnikowi ryczałtowemu w czerwcu 2012r. i w grudniu 2012r. umową darowizny Wnioskodawca przekazał na jego rzecz 29 szt. cieląt pochodzących od krów, które były na stanie gospodarstwa Wnioskodawcy przed rejestracją do VAT.

Od ww. umów darowizny Wnioskodawca nie naliczał VAT należnego, ponieważ od zakupu krów, a tym samym i cieląt pochodzących od nich nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że prowadzi gospodarstwo rolne od dnia 31 sierpnia 1981r., w którym głównym kierunkiem jest produkcja mleka. Cielęta pochodzące od krów mlecznych częściowo Wnioskodawca przeznacza na remont stada, natomiast nadwyżkę sprzedaje.

Krowy, od których pochodzą cielęta darowane synowi nie zostały kupione, lecz pochodzą z własnego chowu.

Krowy, od których pochodzą cielęta podarowane synowi nie zostały kupione a inseminacja została dokonana po dacie zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny czyli po grudniu 2010r. i była to czynność odpłatna udokumentowana fakturą VAT. Od ww. czynności VAT został odliczony, jest to kwota VAT około 6,- zł od inseminacji.

Krowy, od których pochodzą cielęta darowane synowi ocieliły się po dacie zarejestrowania jako czynny podatnik VAT.

W celu odchowania cieląt przekazanych w darowiźnie oprócz kosztów związanych z inseminacją, Wnioskodawca nie ponosił żadnych innych wydatków udokumentowanych fakturami VAT. Cielęta były karmione mlekiem matki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od umów darowizny na rzecz syna Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzić VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 7 § 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w przypadku Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Tut. organ oparł niniejszą interpretację na przepisach obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia, tj. w czerwcu i grudniu 2012r. bowiem we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013r. Wnioskodawca podał, że w tym czasie przekazał synowi cielęta na podstawie umowy darowizny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. jeżeli:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.
  
  

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Należy wskazać, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT odpowiada art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało odliczenie. Taką interpretację potwierdza również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, przykładowo w wyroku w sprawie C-48/97 Kuwait Petroleum Ltd. w pkt 22 Trybunał wskazał, że „z samego literalnego brzmienia art. 5 ust. 6 zdanie pierwsze szóstej dyrektywy (obecnie art. 16 zdanie pierwsze dyrektywy 2006/112/WE) jasno wynika, że przepis ten traktuje jako dostawę dokonaną za wynagrodzeniem, a zatem podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, nieodpłatne wydanie przez podatnika towarów należących do aktywów jego przedsiębiorstwa, w przypadku gdy podatek VAT z tytułu nabycia tych towarów podlegał odliczeniu, przy czym nie ma znaczenia, czy wydanie to zostało dokonane w celach związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem”.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru (w tym darowizna) należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru.

Innymi słowy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych. W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Nabycie towarów odczytywać należy również w kontekście ich wytworzenia, bowiem wytwarzać znaczy fabrykować, produkować przetwarzać, robić, sporządzać, czyli robić coś z czegoś, de facto robić m.in. towar z nabytych towarów, zatem pojęcie towary nabyte, zawiera w sobie również pojęcie towary wytworzone.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne od dnia 31 sierpnia 1981r., w którym głównym kierunkiem jest produkcja mleka. W grudniu 2010r. Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Będąc rolnikiem ryczałtowym przed rejestracją do VAT Wnioskodawca posiadał na stanie gospodarstwa rolnego ok. 40 szt. bydła w tym 34 szt. krów. W czerwcu 2012r. i w grudniu 2012r. umową darowizny Wnioskodawca przekazał synowi 29 szt. cieląt pochodzących od krów, które były na stanie gospodarstwa Wnioskodawcy przed rejestracją do VAT. Wnioskodawca podaje, że od zakupu krów, a tym samym i cieląt pochodzących od nich nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT, gdyż pochodziły z własnego chowu (nie zostały kupione). Inseminacja krów została dokonana po dacie zarejestrowania się przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT czynnego czyli po grudniu 2010r. i była to czynność odpłatna udokumentowana fakturą VAT. Od ww. czynności VAT został odliczony. Cielęta darowane synowi ocieliły się po dacie zarejestrowania jako czynny podatnik VAT. W celu odchowania cieląt przekazanych w darowiźnie oprócz kosztów związanych z inseminacją, Wnioskodawca nie ponosił żadnych innych wydatków udokumentowanych fakturami VAT. Cielęta były karmione mlekiem matki. Cielęta pochodzące od krów mlecznych częściowo Wnioskodawca przeznacza na remont stada, natomiast nadwyżkę sprzedaje.

Pojęcie prawa własności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a w szczególności Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe; Tytuł I. Własność; art. 155-231.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast w świetle art. 890 § 1 k.c., oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Jak wskazano wyżej nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem lub wytworzeniem tych towarów. Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania darowizny – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT, skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej odpłatną inseminację krów, z których pochodzą cielęta przekazane w darowiźnie synowi.

W odniesieniu do zakupów związanych z przekazywanymi towarami należy wskazać, że z powołanych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupionymi przez Wnioskodawcę usługami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Z cyt. wyżej przepisu art. 86 ustawy o VAT wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawcy w ocenie tut. organu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług związanych z wyhodowaniem cieląt (wytworzeniem wyrobu gotowego).

Należy zauważyć, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja mleka. Cielęta pochodzące od własnych krów Wnioskodawca przeznacza na remont stada (co oznacza, że zostają u Wnioskodawcy aby w przyszłości dawać mleko będące przedmiotem sprzedaży), natomiast nadwyżka cieląt jest sprzedawana.

W przypadku, gdy rolnik ryczałtowy zrezygnuje ze zwolnienia i staje się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jego sprzedaż staje się sprzedażą opodatkowaną. Zatem zarówno sprzedaż mleka jak i cieląt od momentu zarejestrowania się Wnioskodawcy do podatku VAT jest opodatkowania, a zatem Wnioskodawcy z mocy ustawy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem zarówno mleka jak i cieląt.

W ocenie tut. organu przy takim przedmiocie działalności Wnioskodawcy hoduje on cielęta w pierwszym rzędzie w celu sprzedaży lub pozostawienia we własnym stadzie, w celu wykorzystania w przyszłości do produkcji mleka, a nie w celu darowizny synowi.

Tak więc Wnioskodawcy jako czynnemu podatnikowi VAT przysługuje prawo do odliczenia wszystkiego, z wyjątkami określonymi w art. 88 ustawy o VAT, co służy prowadzeniu tego gospodarstwa rolnego, w tym więc przykładowo z tytułu nabycia prądu, wody czy paszy dla bydła czy też inseminacji, o której mowa we wniosku.

Jednocześnie należy zauważyć, że zwrot zawarty w przepisie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT „prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów” w odniesieniu do towarów wytwarzanych przez podatnika należy rozpatrzyć mając na uwadze wykładnię celowościową oraz funkcjonalną. Możliwość powoływania się na wykładnię celowościową oraz funkcjonalną wynika z faktu, iż konstrukcja prawna opodatkowania nieodpłatnego przekazania wskazuje na zasadność opodatkowania takiego przypadku, w którym podatnik dokonuje nieodpłatnego przekazania towaru przez siebie wytworzonego, od którego odliczył podatek naliczony przy nabyciu towarów do jego wytworzenia. Zaznaczyć należy, iż z punktu widzenia zasady neutralności i zasady opodatkowania konsumpcji opodatkowanie powinno mieć miejsce zawsze wtedy, gdy podatnik przekazuje towar, w którego posiadanie wszedł, mając prawo do odliczenia. Nie ma znaczenia, czy to wejście w posiadanie miało miejsce w skutek nabycia pochodnego, czy też w drodze wytworzenia towaru.

Podkreślić należy, iż podatek od wartości dodanej jest podatkiem nakładanym na konsumpcję. Co do zasady zatem, każda konsumpcja (towarów czy też usług) powinna zostać opodatkowana tym podatkiem. Poza zakresem opodatkowania nie powinny pozostać generalnie żadne przypadki konsumpcji (wyjątkiem są prezenty małej wartości, próbki oraz usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa). W przypadku, gdy podatnik odliczył podatek naliczony, a następnie wykorzystał towar do własnych celów prywatnych lub przekazał nieodpłatnie towar, wówczas doszłoby do sytuacji, w której nieopodatkowana pozostałaby konsumpcja, a żaden podmiot nie podniósłby ekonomicznego ciężaru VAT. Omawiany przepis powoduje, iż podatnik w określonych w nim sytuacjach wstępuje w rolę konsumenta i podnosi ciężar podatku (u podmiotu, który otrzymał towar nieodpłatnie nie występuje podatek naliczony podlegający odliczeniu). W tym miejscu zaznaczyć należy, iż jedną z najważniejszych dyrektyw interpretacyjnych podatku VAT jest dążenie do opodatkowania konsumpcji.

Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów wytworzonych, w przypadku kiedy podatnik miał prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu elementów składowych towarów, potwierdza również art. 29 ust. 10 ustawy o VAT, który stanowi, iż w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Zatem w przypadku, gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania.

Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów. Gdyby zamiarem ustawodawcy był brak opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów wytworzonych przez podatnika (w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r.), dokonałby on również zmian we wskazanym powyżej przepisie, wyłączając z niego zwrot „koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru”.

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że przekazana darowizna (nieodpłatne przekazanie) na rzecz syna w postaci cieląt wyhodowanych (wytworzonych) przez Wnioskodawcę należących do jego przedsiębiorstwa (gospodarstwa rolnego) w sytuacji, gdy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z wyhodowaniem (wytworzeniem) tych cieląt, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że w ww. ustawie o VAT ustawodawca zawarł art. 7 ust. 2 pkt 2 a nie jak wskazał Wnioskodawca w swoim stanowisku art. 7 § 2 pkt 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.