Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-331/10/HK
z 17 czerwca 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 18 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania pracownikom przez Urząd Gminy kosztów szkoleń w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania pracownikom przez Urząd Gminy kosztów szkoleń w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną samorządu terytorialnego. W roku bieżącym realizuje projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego „ ...”. Celem projektu jest zapewnienie kompetentnej obsługi mieszkańców i wszystkich odwiedzających Gminę oraz podniesienie poziomu kwalifikacji zawodowych pracowników. W ramach projektu przewidziano m.in. szkolenie ogólne „Zarządzanie czasem pracy urzędnika i organizacja pracy własnej” i specjalistyczne „Szkolenie w zakresie elektronicznego obiegu dokumentów” oraz „Profesjonalna obsługa klienta w urzędzie”. Szkolenia te będą organizowane przez prywatne firmy szkoleniowe w godzinach pracy Urzędu (wnioskodawcy). W związku z tym, że są to szkolenia skierowane do urzędników wszyscy pracownicy administracji Urzędu będą mieli obowiązek uczestniczyć w tych szkoleniach, w celu podniesienia swoich kwalifikacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pokrywanie przez Urząd kosztów szkoleń pracowników administracyjnych z zakresu zarządzania czasem pracy urzędnika i organizacji pracy własnej, elektronicznego obiegu dokumentów oraz profesjonalnej obsługi klienta w Urzędzie stanowią dla pracownika przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem wnioskodawcy opłacenie przez Urząd kosztów ww. szkoleń dla pracowników administracyjnych nie stanowi dla pracownika przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Szkolenia te są związane z prawidłowym wykonywaniem pracy przez pracowników administracyjnych, mają na celu podniesienie efektywności wykonywanych zadań, podniesienie jakości obsługi klientów i usprawnienie procesu wdrażania elektronicznego obiegu dokumentów, a tym samym poprawę wizerunku Urzędu wśród mieszkańców Gminy i turystów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Z przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zatem z cytowanego przepisu wynika, iż do przychodów pracownika zalicza się wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, mające swe źródło w zawartej umowie o pracę. To oznacza, że przychodem podatkowym będzie każde świadczenie, które przynosi wymierną korzyść finansową, a które zostało poniesione kosztem majątku pracodawcy. Do przychodu podatkowego zaliczyć zatem należy również podnoszenie kwalifikacji zawodowych, poprzez szkolenia (doskonalenie zawodowe) zorganizowane i sfinansowane przez pracodawcę, bowiem - poprzez uczestnictwo w takich szkoleniach pracownik uzyskuje wymierną korzyść finansową – zdobywa wiedzę, nie ponosząc kosztów szkolenia.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych, zgodnie z odrębnymi przepisami, przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Użyte w cyt. powyżej przepisie sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wnioskodawca w trakcie 2010r. zamierza zorganizować szkolenie pracowników w ramach projektu współfinansowanego przez Unię Europejską (Europejski Fundusz Społeczny) pod nazwą „ ...”. Celem projektu jest zapewnienie kompetentnej obsługi mieszkańców i wszystkich odwiedzających Gminę oraz podniesienie poziomu kwalifikacji zawodowych pracowników. W ramach projektu przewidziano m.in. szkolenie ogólne „Zarządzanie czasem pracy urzędnika i organizacja pracy własnej” i specjalistyczne „Szkolenie w zakresie elektronicznego obiegu dokumentów” oraz „Profesjonalna obsługa klienta w urzędzie”. Szkolenia te będą organizowane przez prywatne firmy szkoleniowe w godzinach pracy Urzędu (wnioskodawcy). W związku z tym, że są to szkolenia skierowane do urzędników wszyscy pracownicy administracji Urzędu będą mieli obowiązek uczestniczyć w tych szkoleniach, w celu podniesienia swoich kwalifikacji.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż koszty szkolenia ponoszone przez pracodawcę, w świetle powołanych powyżej przepisów stanowią przychód dla pracowników. Przy czym tenże przychód będzie korzystał ze zwolnienia, jeżeli zostaną zachowane warunki określone w treści art. 21 ust. 1 pkt 90 cyt. ustawy.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj