INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2013 r. (data wpływu 2 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• w części dotyczącej obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych odsetek pożyczkodawcy – jest prawidłowe,

• w części dotyczącej zasady poboru zryczałtowanego podatku dochodowego oraz terminu wpłaty podatku i przesłania rocznej deklaracji – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 18 września 2013 r., Nr IPTPB3/423-273/13-2/PM, IPTPB2/415-478/13-2/KR, IPTPP2/443-568/13-2/PR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 18 września 2013 r. (skutecznie doręczono dnia 23 września 2013 r.), zaś w dniu 2 października 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania – 30 września 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcami są osoby fizyczne zamierza zaciągnąć pożyczkę od jednego z udziałowców. Udzielona pożyczka będzie w formie pieniężnej i będzie oprocentowana. Strony umowy uzgodniły również, że Pożyczkobiorca dokona spłaty pożyczki poprzez przeniesienie udziałów i przekazanie ich do objęcia Pożyczkodawcy. Pożyczkodawca obejmuje 80% udziałów w spółce. Oznacza to również zapłatę wartości nominalnej udziałów przez Pożyczkodawcę.

W spółce ulegnie podwyższeniu kapitał zakładowy. Pożyczkodawca oraz pożyczkobiorca czyli Spółka oraz udziałowiec są czynnymi podatnikami podatku VAT, nie prowadzą działalności finansowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Podstawowy przedmiot działalności spółki; PKD-4690Z - sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana (sprzedaż paliwo, węgiel, nawozy, skrzynki, łubianki).
2. Umowa pożyczki zostanie zawarta na okres od 29 marca 2013 r. do 31 grudnia 2033 r. Pożyczka zostanie przekazana na prowadzone inwestycje.
3. Udziałowcy (osoby fizyczne) mają miejsce zamieszkania oraz siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Całość wnoszonego na wspólnika wkładu będzie zasilała kapitał zakładowy Wnioskodawcy.
5. Udziały nie będą obejmowane po cenie wyższej od wartości nominalnej.
6. Planowana przez pożyczkodawcę konwersja wierzytelności pożyczkowej na udziały będzie obejmowała należność główną pożyczki wraz z odsetkami.
7. Udzielona pożyczka stanowić będzie pożyczkę w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
8. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki nastąpi na podstawie Uchwały wspólników.
9. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki nastąpi poprzez podwyższenie wartości nominalnej istniejących udziałów w spółce.
10. Podwyższony kapitał zakładowy zostanie pokryty wkładem pieniężnym przez udziałowca, a następnie dokonane zostanie w drodze umownej potrącenie przez udziałowca swojej wierzytelności wobec Spółki z wierzytelnością Spółki z tytułu wpłaty na poczet udziałów.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy po stronie Spółki, czyli pożyczkobiorcy wystąpi przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych, z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego środkami otrzymanymi z pożyczki...
2. Czy Spółka będzie zobowiązana do potrącenia i odprowadzenia zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od wypłaconych odsetek pożyczkodawcy w myśl art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
3. Czy otrzymanie jednorazowo pożyczki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako usługa finansowa na podstawie art. ust. 1 pkt 1, który brzmi: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.”
4. Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 – w myśl którego zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę – usługa otrzymania pożyczki będzie korzystała ze stawki zwolnionej podatku od towarów i usług...
   
   

Przedmiotowa interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone nr 2). W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, (w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), spółka, dokonując wypłaty odsetek będzie zobowiązana do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego 19% od kwoty wypłaconych odsetek. Powinna to uczynić do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty odsetek, ponadto powinna złożyć do urzędu skarbowego właściwego dla spółki PIT-8AR do 31 stycznia roku następnego po roku pobrania podatku w myśl art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według Wnioskodawcy, podatek będzie pobrany tylko od odsetek, ponieważ w przypadku spłaty pożyczki zwrócony wspólnikowi (pożyczkodawcy) kapitał nie będzie dla niego przychodem. Odsetki stanowią dla wspólnika przychód w dniu ich faktycznego otrzymania, powinien on je doliczyć do swojego przychodu i opodatkować.

Nie będzie w tym wypadku miała znaczenia forma zwrotu pożyczki, czyli czy to będzie forma pieniężna czy objęcie udziałów, spółka będzie zobowiązana pobrać i odprowadzić podatek od odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika:

• w części dotyczącej obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych odsetek pożyczkodawcy uznaje się za prawidłowe,

• w części dotyczącej zasady poboru zryczałtowanego podatku dochodowego oraz terminu wpłaty podatku i przesłania rocznej deklaracji jest nieprawidłowe.
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w świetle przepisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odsetki od pożyczek są przychodem z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Z treści art. 17 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy wynika natomiast, że przychód określony w ust. 1 pkt 9 ww. ustawy powstaje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki.

Zasady wnoszenia aportu do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy art. 257-262 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 94 poz. 1037 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 257 § 2 Kodeksu spółek handlowych, podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. Jednocześnie w myśl art. 258 § 2 Kodeksu spółek handlowych, oświadczenie dotychczasowego wspólnika o objęciu nowego udziału bądź udziałów lub o objęciu podwyższenia wartości istniejącego udziału bądź udziałów wymaga formy aktu notarialnego.

Udziały w spółkach kapitałowych mogą być z kolei obejmowane w dwojaki sposób, tj. w zamian za wkład pieniężny albo za wkład niepieniężny (aport). Przedmiotem aportu mogą być wszystkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy), o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki, przy czym muszą być one wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów. Według art. 14 § 1 Kodeksu spółek handlowych, przedmiotem wkładu do spółki kapitałowej nie może być prawo niezbywalne lub świadczenie pracy bądź usług.

Szczególnym rodzajem wkładu jest natomiast wierzytelność przysługująca podmiotowi (np. wspólnikowi) w stosunku do spółki. W tym miejscu należy wskazać, że operację, w wyniku której dochodzi do zamiany wierzytelności wspólnika wobec spółki na udziały, określa się jako konwersję wierzytelności na udziały.

Wyróżnia się dwa sposoby dokonania konwersji wierzytelności na udziały (akcje):

• objęcie przez wierzyciela udziałów (akcji) w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład niepieniężny w postaci jego wierzytelności wobec spółki – powstaje wówczas roszczenie spółki wobec tego podmiotu o wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci jego wierzytelności. Wspólnik wnosi wierzytelność tytułem aportu, dokonując jej cesji na rzecz spółki, co jednocześnie prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania, którego przedmiot stanowiła ta wierzytelność (wierzytelność zostaje bowiem nabyta przez dłużnika);

• objęcie przez wierzyciela udziałów (akcji) w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład pieniężny – powstaje wówczas roszczenie spółki wobec tego podmiotu o wniesienie wkładu pieniężnego, tj. wniesienie środków pieniężnych. Na podstawie umowy między wspólnikiem i spółką możliwe jest wówczas wzajemne potrącenie istniejących wierzytelności pieniężnych. Wierzytelność wspólnika wobec spółki nie stanowi w takiej sytuacji przedmiotu aportu, a jedynie służy realizacji wierzytelności spółki wobec wspólnika z tytułu objęcia udziałów (akcji).
  
  

O tym, czy konwersja wierzytelności na udziały (akcje) ma postać wkładu pieniężnego, czy niepieniężnego, decyduje treść uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego.

W przypadku tzw. konwersji wierzytelności na udziały może być wykorzystana cywilnoprawna konstrukcja potrącenia. Możliwość dokonania konwersji wierzytelności na udziały przybierającej postać potrącenia (kompensaty) - nie zaś wniesienia wkładu niepieniężnego, wynika z przepisów Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 14 § 4 Kodeksu spółek handlowych, wspólnik i akcjonariusz nie może potrącać swoich wierzytelności wobec spółki kapitałowej z wierzytelnością spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów albo akcji. Nie wyłącza to natomiast potrącenia umownego.

Literalna wykładnia przywołanego przepisu może prowadzić do wniosku, że gdy spółce przysługuje wierzytelność wobec wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów (a więc wierzytelność pieniężna o dokonanie wpłat na udziały), to może być ona potrącona z wzajemną wierzytelnością wspólnika wobec spółki, pod warunkiem, że jest taka możliwość oraz potrącenie następuje w drodze umowy zawartej między spółką a wspólnikiem. Powołany przepis wprowadza zatem zasadę, iż zakazane jest dokonywanie jednostronnych potrąceń przez wspólników w trybie art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

Zauważyć należy, że istotą umownego potrącenia jest ograniczenie obrotu środkami pieniężnymi, co następuje w drodze umorzenia wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie, w wyniku czego osoby mające wobec siebie nawzajem wierzytelności z tych samych lub różnych stosunków zobowiązaniowych nie otrzymują efektywnie należnych im świadczeń, lecz na skutek potrącenia każda z nich zostaje zwolniona ze swego zobowiązania albo całkowicie, albo też do wysokości należności niższej (art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego). Potrącenie jest więc formą wykonania zobowiązania, do którego, w myśl art. 503 Kodeksu cywilnego, stosuje się przepisy o zaliczeniu zapłaty.

W sytuacji, gdy z uchwały zgromadzenia wspólników o podwyższeniu kapitału zakładowego wynika, że udziały mają być objęte za wkład pieniężny (wówczas spółce przysługuje wierzytelność wobec wspólnika o dokonanie wpłat na poczet udziałów), a wspólnikowi przysługuje wobec spółki wierzytelność pieniężna, i na podstawie umowy, spółka i wspólnik dokonują potrącenia wzajemnych wierzytelności, którego skutkiem jest ich wygaśnięcie, uznać należy, że udziały są objęte w zamian za wkład pieniężny, a wpłaty następują przez potrącenie.

Zatem, konwersja wierzytelności na udziały nie będzie skutkować powstaniem przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli strony postanowią nie wnosić do spółki wierzytelności jako wkładu niepieniężnego, lecz wspólnik zobowiązuje się – w związku z uchwałą zgromadzenia wspólników - wnieść wkład pieniężny, po czym wspólnik i spółka dokonują umownego potrącenia wierzytelności spółki o wniesienie wkładu z wierzytelnością wspólnika wobec spółki.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcami są osoby fizyczne zamierza zaciągnąć pożyczkę od jednego z udziałowców. Udzielona pożyczka będzie w formie pieniężnej i będzie oprocentowana. Strony umowy uzgodniły również, że Pożyczkobiorca dokona spłaty pożyczki poprzez przeniesienie udziałów i przekazanie ich do objęcia Pożyczkodawcy. Pożyczkodawca obejmuje 80% udziałów w spółce. Oznacza to również zapłatę wartości nominalnej udziałów przez Pożyczkodawcę. W spółce ulegnie podwyższeniu kapitał zakładowy. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki nastąpi poprzez podwyższenie wartości nominalnej istniejących udziałów w spółce. Udziały nie będą obejmowane po cenie wyższej od wartości nominalnej. Podwyższony kapitał zakładowy zostanie pokryty wkładem pieniężnym przez udziałowca, a następnie dokonane zostanie w drodze umownej potrącenie przez udziałowca swojej wierzytelności wobec spółki z wierzytelnością spółki z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów. Planowana przez Pożyczkodawcę konwersja wierzytelności pożyczkowej na udziały będzie obejmowała należność główną pożyczki wraz z odsetkami.

W opisanej sytuacji wierzytelność nie jest więc przedmiotem aportu, a udziały zostaną nabyte za wkłady pieniężne.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie konwersja wierzytelności na udziały nie będzie skutkować powstaniem u udziałowca (pożyczkodawcy) przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Instytucję pożyczki regulują przepisy art. 720-724 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

Umowa pożyczki jest – zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego – umową konsensualną, tj. dochodzącą do skutku poprzez samo porozumienie stron, oraz umową dwustronnie zobowiązującą. W sytuacji gdy strony zawarły umowę pożyczki z zastrzeżeniem odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz pożyczkodawcy, po stronie biorącego pożyczkę pojawia się obowiązek zapłaty odsetek. Odsetki bowiem stanowią typowe, należne dającemu pożyczkę, wynagrodzenie.

Stosownie zaś do art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) – z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej – pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a i 5d (art. 30a ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Stosownie natomiast do treści art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Dzień konwersji odsetek należy potraktować na równi z ich wypłatą. Istotne bowiem jest, że pomimo, iż w dniu konwersji odsetki nie wpływają fizycznie na rachunek pożyczkodawcy, są one jednak stawiane do jego dyspozycji. Dzień konwersji będzie więc punktem odniesienia dla ustalenia daty osiągnięcia przychodu przez pożyczkodawcę oraz powstania po stronie spółki obowiązku pobrania podatku płaconego u źródła.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, skutkiem konwersji wierzytelności udziałowca z tytułu udzielonej pożyczki, na kapitał dłużnika, jest powstanie po stronie udziałowca (pożyczkodawcy) przychodu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu rozliczenia (spłaty poprzez potrącenie umowne), odsetek od udzielonej pożyczki.

Wobec tego co wywiedziono wyżej, odsetki od analizowanej pożyczki, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, stanowią przychód z kapitałów pieniężnych, a zatem – stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru 19% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że odsetki od udzielonej pożyczki – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stanowiły będą dla pożyczkodawcy (udziałowca Wnioskodawcy) przychód z kapitałów pieniężnych, który podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. Tym samym, po stronie tegoż pożyczkodawcy (udziałowca Wnioskodawcy) powstanie obowiązek podatkowy, realizowany w tym przypadku przez Wnioskodawcę – jako płatnika – stosownie do uregulowań art. 41 ust. 4 i art. art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, na Wnioskodawcy jako pożyczkobiorcy, stawiającemu do dyspozycji pożyczkodawcy (udziałowcowi Wnioskodawcy) odsetki od udzielonej pożyczki, ciążyły będą obowiązki płatnika wynikające z wyżej cyt. art. 41 ust. 4, art. 42 ust. 1 i art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem dotyczy płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można zgodzić się również ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego 19% od kwoty wypłaconych odsetek spółka powinna uczynić do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty odsetek.

Stosownie bowiem do cyt. art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik (Wnioskodawca) jest zobowiązany pobrać od wypłaconych (pozostawionych do dyspozycji podatnika) odsetek zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% przychodu i przekazać, zgodnie z art. 42 ust. 1 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według – w tym przypadku – siedziby płatnika oraz przesłać deklarację ustalonego wzoru (PIT-8AR) zgodnie z art. 42 ust. 1a w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiła wypłata (pozostawienie do dyspozycji) odsetek. Jak zostało wskazane wcześniej, podatek należy pobrać od przychodu, bez pomniejszenia o koszty uzyskania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.