Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-74/13-6/KR
z 11 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku, z dnia 1 maja 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu 22 sierpnia 2013 r.), oraz pismem z dnia 11 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania odszkodowania zasądzonego przez sąd za bezumowne korzystanie z nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania odszkodowania zasądzonego przez sąd za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 6 sierpnia 2013 r., Nr IPTPB2/436-74/13-2/KR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 7 sierpnia 2013 r. (skutecznie doręczono dnia 13 sierpnia 2013 r.), zaś w dniu 22 sierpnia 2013 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 20 sierpnia 2013 r.).

Z uwagi na to, że złożony wniosek i jego uzupełnienie nie spełniało wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 29 sierpnia 2013 r., Nr IPTPB2/436-74/13-4/KR, ponownie wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ponowne wezwanie wysłano w dniu 29 sierpnia 2013 r., (doręczono dnia 5 września 2013 r.). Pismem z dnia 11 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r., data nadania 11 września 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2013 r. Sąd Apelacyjny zasądził od Gminy i Miasta na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowanie z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości oraz odszkodowanie z tytułu wynagrodzenia za pogorszenie stanu technicznego nieruchomości, płatne w dwóch ratach rocznych po 383.988,87 zł do końca marca 2013 r. i do końca marca 2014 r. Zasądzona ww. wyrokiem kwota obejmowała okres bezumownego korzystania z nieruchomości od 25 września 1997 r. do 30 września 2009 r.

Powództwo przeciwko Gminie i Miastu o wydanie nieruchomości i odszkodowanie zostało wszczęte przez Wnioskodawczynię i Jej męża. Mąż Wnioskodawczyni był właścicielem ww. nieruchomości w 42/48 części, a Wnioskodawczyni z mężem w 6/48 części.

W trakcie trwania procesu sądowego w dniu 1 lutego 2009 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł. Zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 25 lutego 2009 r. prawa do spadku po zmarłym mężu nabyła Wnioskodawczyni, wstępując tym samym w prawa majątkowe i niemajątkowe, które należały się spadkodawcy, popierając wniesione przez niego powództwo o odszkodowanie przeciwko gminie.

W dalszej części Wnioskodawczyni przedstawiła rys historyczny nabycia nieruchomości:

W 1883 r. J. i F. - pradziadowie męża Wnioskodawczyni - kupili działkę 43a o powierzchni 0,45 ha. Prawa do tej nieruchomości odziedziczył po rodzicach i zakupił od rodzeństwa K. A. wraz ze swoją żoną J. S. w dniu 1 września 1919 r. 1 września 1922 r. zmarła J. S., zaś 1 marca 1955 r. K. A., po których pozostało dwoje dzieci: żołnierz Armii Krajowej T. rozstrzelany 3 sierpnia 1944 r. przez Niemców i J. zmarła 10 grudnia 1992 r. bezpotomnie. Majątek objęty wspólnością majątkową dziedziczyły dzieci, tj. T. i J., a po nich jedynym spadkobiercą był mąż Wnioskodawczyni zmarły 1 lutego 2009 r. Po nim jedyną spadkobierczynią jest Wnioskodawczyni - jego żona.

Sądy w 1957 r. i w 1968 r. zwolniły nieruchomość spod opisu, zajęcia i zarządu, jednakże nieruchomości nie wydano. W 1992 r. część nieruchomości została skomunalizowana z rażącym naruszeniem prawa. Komunalizacje te mąż Wnioskodawczyni skutecznie podważył w 2002 r.

Część tej nieruchomości o pow. 934 m2 została ujawniona w kw. ….. w Sądzie Rejonowym. Wpis męża Wnioskodawczyni w 42/48 i męża Wnioskodawczyni z Wnioskodawczynią w 6/48 nastąpił 10 czerwca 2005 r., wpis Wnioskodawczyni jako wyłącznej właścicielki 25 lutego 2009 r.

W 2005 r. Gmina i Miasto wniosła sprawę o zasiedzenie własności nieruchomości. 11 kwietnia 2006 r. Sąd Rejonowy wniosek oddalił. Również Sąd Okręgowy oddalił apelację w tej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu 22 sierpnia 2013 r.):

1. Czy przyznana wyrokiem sądu powszechnego suma odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości podlega opodatkowaniu w myśl ustawy o podatku od spadków i darowizn, w sytuacji gdy jeden z współwłaścicieli nieruchomości w trakcie trwania procesu zmarł, a drugi wstąpił w jego prawa i obowiązki jako spadkobierca?
2. Czy przyznana wyrokiem sądu powszechnego suma odszkodowania za pogorszenie stanu nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, w sytuacji gdy jeden z współwłaścicieli nieruchomości w trakcie trwania procesu zmarł, a drugi wstąpił w jego prawa i obowiązki jako spadkobierca?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu z dnia 16 sierpnia 2013 r. oraz z dnia 11 września 2013 r., przepis art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn określa przedmiot opodatkowania w podatku od spadków i darowizn i stanowi, że podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spadek definiuje art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego. Zatem, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, przechodzące z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób.

Ponieważ Wnioskodawczyni stała się spadkobiercą z datą nabycia spadku, to jest 1 lutego 2009 r., kwota zasądzonego za okres od dnia 25 września 1997 r. do 1 lutego 2009 r.:

1. odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości w części, w której dziedziczy Ona po zmarłym mężu, oraz
2. odszkodowania z tytułu pogorszenia stanu nieruchomości w części, w której dziedziczy Ona po zmarłym mężu

- w Jej ocenie stanowi w całości - wartość masy spadkowej i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 93 poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wymienia odrębnie poszczególnych praw majątkowych podlegających temu podatkowi. Zatem, w tym zakresie należy odnieść się do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zatem, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, przechodzące z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawne nadzieje na nabycie prawa.

Z treści art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. W obrębie zakresu pojęcia praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jego indywidualną sytuację, np. roszczenia alimentacyjne czy uprawnienie do renty. Natomiast w zakresie praw i obowiązków przechodzących na określone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami chodzi o sytuacje, w których istnieje wyraźny przepis przewidujący taki skutek śmierci osoby uprawnionej lub zobowiązanej.

Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie.

Zaznaczyć należy, że roszczenia odszkodowawcze, mają charakter cywilnoprawny, majątkowy. Co do zasady roszczenia o takim charakterze wchodzą więc do masy spadkowej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w skład masy spadkowej po zmarłym mężu Wnioskodawczyni wchodzi prawo do roszczenia o odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości oraz za pogorszenie stanu technicznego nieruchomości. W związku z tym, ww. roszczenie podlega podatkowi od spadków i darowizn za okres od dnia 25 września 1997 r. do dnia zgonu spadkodawcy tj. 1 lutego 2009 r.

Z uwagi na to, że zasądzona wyrokiem Sądu po śmierci męża Wnioskodawczyni kwota odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości oraz kwota odszkodowania za pogorszenie stanu technicznego nieruchomości była konsekwencją nabycia prawa do roszczenia o odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości oraz za pogorszenie stanu technicznego nieruchomości, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.