Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-243/13-7/AJ
z 2 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

W dniu 10 czerwca 2013 r. na podstawie art. 165a § 1 w związku z art. 14b § 1 i art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPB2/415-243/13-2/AJ.

Wnioskodawca pismem z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.) wniósł zażalenie na powyższe postanowienie.

W wyniku ponownej weryfikacji akt sprawy z uwzględnieniem zarzutów przedstawionych w złożonym zażaleniu Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów uznał, iż przedmiotowe zażalenie zasługuje na uwzględnienie, w związku z czym w dniu 10 lipca 2013 r. zostało wydane postanowienie nr ILPB2/415Z-9/13-2/JWP uchylające wcześniejsze postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku Pana z dnia 6 marca 2013 r.

W związku z faktem, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz w art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, tut. Organ pismem z dnia 10 lipca 2013 r. nr ILPB2/415-243/13-5/AJ wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez Organ, a jego uzupełnieniem przez Stronę nie wlicza się do terminu przewidzianego na odpowiedź na zażalenie.

Wezwanie wysłano w dniu 10 lipca 2013 r., skutecznie doręczono w dniu 16 lipca 2013 r., natomiast pismo stanowiące uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 22 lipca 2013 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 18 lipca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - jako małżonek - rozliczał się wspólnie z żoną i w rozliczeniu podatkowym korzystał razem z żoną z ulgi prorodzinnej na dwójkę ich dzieci.

W 2010 r. małżonkowie rozwiedli się i zgodnie z wyrokiem została Wnioskodawcy ograniczona władza rodzicielska, dzieci zamieszkują z matką, a alimenty zasądzone przez sąd Zainteresowany płaci regularnie i zgodnie z ich wysokością.

Zainteresowany poinformował, że nie ustalał z byłą żoną proporcji w jakiej mogliby się rozliczać i jest to niemożliwe z powodu braku dojścia do porozumienia między nimi.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca przedstawił co następuje.

1. Do Wnioskodawcy oraz Jego dzieci nie mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
2. Zainteresowany zamierza rozliczyć ulgę prorodzinną za lata: 2010, 2011, 2012 i następne jeżeli taka ulga będzie obowiązywała oraz dodał, że będzie spełniał warunki.
3. Dzieci Wnioskodawcy są osobami małoletnimi:

xx: ur. …… r. (13 lat),

yy: ur. …… r. (11 lat).

Ponadto Zainteresowany wyjaśnił, iż dzieci uczą się w Polsce i nie uzyskały żadnych innych dochodów oraz nie pobierają renty rodzinnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawdą jest, że ograniczenie władzy rodzicielskiej wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość korzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona do decydowania tylko w najważniejszych sprawach dotyczących dziecka?
2. Czy prawdą jest, że jeżeli rodzice nie ustalili w jakich proporcjach będą rozliczać ulgę prorodzinną, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych?
3. Czy Wnioskodawca może rozliczyć ulgę prorodzinną w wysokości połowy przysługującej ulgi zgodnie z ustawą na każde dziecko?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, może skorzystać z ulgi prorodzinnej na każde Jego dziecko mając ograniczone prawa rodzicielskie.

W zakresie pytania nr 2 Wnioskodawca uważa, że jeżeli rodzice nie ustalili proporcji to każdemu z rodziców przysługuje połowa ulgi prorodzinnej.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 3 Zainteresowany uważa, że może rozliczyć połowę ulgi prorodzinnej na każde dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wyjaśnia, iż w związku z pismem stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, w którym Wnioskodawca wskazał, że jest zainteresowany ulgą prorodzinną na przestrzeni lat 2010 do 2013 i następnych należało przywołać odpowiednie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które ulegały zmianom we wskazanych wyżej latach.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. do 2012 r. - od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
   
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
   
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
   
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym w 2013 r. – odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:
   
   1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
      
   3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Stosownie do ust. 2a art. 27f ww. ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (ust. 2b).

Natomiast ust. 2c tego przepisu stanowi, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Z kolei, za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, nie uważa się:

1. osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
2. osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności (ust. 2d art. 27f ustawy).
   
   

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca rozliczał się wspólnie z żoną i w rozliczeniu podatkowym korzystał razem z żoną z ulgi prorodzinnej na dwójkę ich dzieci. W 2010 r. małżonkowie rozwiedli się i zgodnie z wyrokiem została Mu ograniczona władza rodzicielska. Dzieci zamieszkują z matką, natomiast Zainteresowany płaci, alimenty zasądzone przez sąd regularnie i zgodnie z ich wysokością. Wnioskodawca nie ustalał z byłą żoną proporcji w jakiej mogliby się rozliczać i jest to niemożliwe z powodu braku dojścia do porozumienia między nimi. Ponadto wyjaśnił, iż do Niego i do małoletnich dzieci nie mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Dzieci uczą się w Polsce i nie uzyskały żadnych innych dochodów oraz nie pobierają renty rodzinnej.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ww. ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci.

Jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z powołanymi przepisami, rodzice po rozwodzie lub separacji, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie.

Z powyższego wynika, iż w przypadku, gdy obydwoje rodzice wykonywali władzę rodzicielską przez cały rok, ulga przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, dokonanych przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka.

Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

W kontekście powyższego uznać należy, iż ograniczenie władzy rodzicielskiej wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość korzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ona ograniczona.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci, w odniesieniu do lat 2010 do 2013 i następnych (o ile zapis art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostanie zmieniony bądź uchylony).

Skoro Wnioskodawca oraz Jego była żona przez cały rok wykonywali władzę rodzicielską w stosunku do swoich małoletnich dzieci, a Wnioskodawca nie ma możliwości ustalenia z matką dzieci kwoty odliczeń w odpowiednich proporcjach, należy przyjąć że ulga przysługuje w wysokości połowy kwoty przysługującej na dwójkę małoletnich dzieci.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.