INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 25 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług szkoleniowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług szkoleniowych

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Realizuje Pan „całościową” usługę szkoleniową na rzecz spółki z o. o. Na usługę składa się: przeprowadzenie szkolenia (zapewnienie trenera), zapewnienie sali szkoleniowej, cateringu (wyżywienia) oraz materiałów szkoleniowych. Spółka jest beneficjentem projektu realizowanego na podstawie umowy o dofinansowanie projektu zawartej z Samorządem Województwa, w ramach poddziałania 8.1.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Został Pan wybrany, jako wykonawca tych szkoleń, w wyniku procedury o dofinansowanie, zapewniającej zachowanie zasady konkurencyjności, przeprowadzonej zgodnie z ww. umową. Szkolenia realizowane przez Pana są skierowane do mikro- i małych przedsiębiorców z branży budowlanej województwa oraz ich pracowników. Szkolenia te są ściśle związane z branżą budowlaną. Są to:

1.Szkolenia na temat warunków kontraktowych FIDIC dla początkujących.

Celem szkolenia jest przekazanie uczestnikom wiedzy w zakresie ogólnych i szczegółowych przepisów warunków kontraktowych FIDIC. Szkolenie ma za zadanie przygotować osoby uczestniczące w procesie inwestycyjnym (projektowanie, realizacja, nadzór) do realizowania go zgodnie z wymaganiami międzynarodowymi. Warunki kontraktowe FIDIC są podstawą do zawierania umów finansowanych przez Bank Światowy oraz wszelkiego rodzaju fundusze strukturalne oraz fundusze spójności. Są one stosowane przede wszystkim przy robotach inżynieryjno-budowlanych przy zawieraniu umów w drodze przetargów, zarówno międzynarodowych, jak i krajowych.

2.Szkolenie na temat warunków kontraktowych FIDIC dla zaawansowanych.

Celem szkolenia jest przekazanie uczestnikom obeznanym z podstawami procedury FIDIC poszerzonej wiedzy w zakresie ogólnych i szczegółowych przepisów warunków kontraktowych FIDIC w powiązaniu z szerokim kompendium wiedzy dotyczącej zarządzania projektami i umiejętnościami negocjacyjnymi oraz regulacjami unijnymi.

3. Szkolenie z zakresu zarządzania budową według FIDIC.

Techniki i narzędzia przedstawione podczas tego szkolenia, mają zastosowanie w zarządzaniu na każdym etapie cyklu życia projektu infrastrukturalnego, w ramach ustalonych uwarunkowań organizacyjnych i finansowych oraz przy optymalnym wykorzystaniu przez strony kontraktu swojego potencjału. Szkolenie m.in. mówi o tym jak dobrze przygotować się do projektu, jak zweryfikować zapisy studium wykonalności, pełniące w czasie realizacji inwestycji rolę dokumentu weryfikującego, jak dobrać wykwalifikowaną kadrę, doświadczoną w realizacji tego typu przedsięwzięć, dlaczego tak ważne jest możliwie jak najwcześniejsze przeanalizowanie materiałów służących do realizacji projektu, itp.

4. Szkolenia z zakresu kosztorysowania z obsługą programu.

Celem szkolenia jest wprowadzenie uczestników w tematykę kosztorysowania od podstaw do umiejętności tworzenia kosztorysów przy pomocy popularnych programów do kosztorysowania przy wykorzystaniu metod kosztorysowania stosowanych w Polsce. Podczas szkolenia przedstawiane są podstawy kosztorysowania oraz aktualny stan prawny. Uczestnicy poznają budowę kosztorysu, metody kalkulacji kosztorysów i źródeł ich wyceny oraz zasady kosztorysowania w zamówieniach publicznych. Ponadto uczestnicy zyskują wiedzę na temat oprogramowania służącego do kosztorysowania. Każdy uczestnik pracuje przy osobnym notebooku i wykonuje w programie na bieżąco wszystkie operacje prezentowane przez szkoleniowca.

W projekcie występuje pomoc publiczna. Projekt, a więc również wynagrodzenie wykonawcy, w 80% finansowany jest ze środków publicznych (85% z budżetu Unii Europejskiej oaz 15% z budżetu państwa), natomiast 20% kwalifikowanych wydatków finansuje się z wkładu prywatnego przedsiębiorców. Potwierdzają to również zapisy umowy o dofinansowanie. Instytucja Pośrednicząca (Wojewódzki Urząd Pracy) przekazuje zaliczki na finansowanie projektu. Beneficjent wypłaca wynagrodzenie wykonawcy wprost ze środków dotacji (środków publicznych) oraz z wkładu prywatnego. Wykonawca wystawia fakturę za całą usługę szkoleniową ze stawką podatku w wysokości 23%.

Pan - jako przedsiębiorca - nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Nie uzyskał Pan wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek, ani akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Świadczone usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego w rozumieniu art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 oraz art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG , tj. obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, przy czym czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia dla tego celu.

Szkolenia prowadzone są w zgodzie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 ze zm.). W rozumieniu tego rozporządzenia mamy do czynienia z seminariami (czas trwania nie krótszy niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, jego ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat zgodnie z przyjętym przez organizatora programem nauczania) lub z kursami (nie krótszy niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, jego ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych zgodnie z przyjętym przez organizatora programem nauczania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Pan, jako wykonawca ww. opisanych szkoleń, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi polegające na prowadzeniu ww. opisanych szkoleń, korzystają ze zwolniona od podatku od towarów i usług.

Uzasadniając powyższą tezę odwołał się Pan do treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług, § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L Nr 145, str. 1 ze zm.), art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.) i art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 288/1).

Wskazał Pan, że ww. rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.). Przepisy tego rozporządzenia zawierają szczegółowe regulacje, odpowiadające zagadnieniom unormowanym już w przepisach Szóstej Dyrektywy, które powodowały rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w państwach członkowskich UE lub też zachodziło ryzyko powstania takich rozbieżności.

Pana zdaniem, nie ulega wątpliwości, że wszystkie szkolenia realizowane w ramach ww. usługi pozostają w bezpośrednim związku z branżą budowlaną i mają na celu rozszerzenie lub uaktualnienie wiedzy przydatnej w zawodzie wykonywanym przez uczestników. Ponadto wszystkie dodatkowe usługi są bezpośrednio związane z przeprowadzanym kształceniem, gdyż służą zapewnieniu prawidłowego przebiegu szkolenia. Spełniona jest również druga z przesłanek wymienionych w art. 43 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w świetle ust. 1 pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem - zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

W świetle § 13 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ww. regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U. UE.L. Nr 347), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika„ (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy zaznaczyć, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77/1). Ww. akt, jako rozporządzenie, wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio < art. 288 zd. drugie wersji skonsolidowanej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (tzw. Traktat z Lizbony) z dnia 9 maja 2008 r. (Dz. U. UE. C Nr 115, str. 47)>.

Oznacza to, iż z dniem 1 lipca 2011 r. przepisy tego rozporządzenia stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Polski, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Analiza cytowanych regulacji prowadzi do wniosku, iż dla zastosowania zwolnienia od podatku w pierwszej kolejności istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowego warunku, np. finansowanie ich ze środków publicznych w co najmniej 70%.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „kształcenie zawodowe” i „przekwalifikowanie zawodowe”, wobec tego należy odwołać się do regulacji prawa unijnego.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia Rady bezpośrednio wskazuje co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż powyższe rozporządzenia uchyliło powołane przez Pana rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 288 str. 1), które obowiązywało od dnia 1 lipca 2006 r. Art. 14 uchylonego rozporządzenia zawierał definicję usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania tożsamą z obecnie obowiązującą.

Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Ze złożonego wniosku wynika, że realizuje Pan „całościową” usługę szkoleniową na rzecz spółki z o. o. Spółka ta jest beneficjentem projektu realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Na ww. usługę składa się: przeprowadzenie szkolenia (zapewnienie trenera), zapewnienie sali szkoleniowej, cateringu (wyżywienia) oraz zapewnienie materiałów szkoleniowych. Usługi skierowane są do mikro- i małych przedsiębiorców z branży budowlanej województwa oraz ich pracowników. Są to szkolenia z zakresu: warunków kontraktowych FIDiC dla początkujących i zaawansowanych, zarządzania budową według FIDiC oraz kosztorysowania z obsługą programu. W projekcie występuje pomoc publiczna. Projekt (w tym Pana wynagrodzenie) w 80% finansowany jest ze środków publicznych (85% z budżetu Unii Europejskiej oraz 15% z budżetu państwa), natomiast 20% kwalifikowanych wydatków finansowane jest z wkładu „prywatnego” przedsiębiorców. Beneficjent wypłaca Panu wynagrodzenie wprost ze środków dotacji (środków publicznych) oraz z wkładu prywatnego. Świadczone usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego w rozumieniu art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005. Szkolenia prowadzone są zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 ze zm.). Prowadzona przez Pana firma nie jest objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy o systemie oświaty. Nie uzyskał Pan wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek. Nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą zasadności zastosowania do ww. usług zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przepisy z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że ww. usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy. Usługi te – jak zadeklarował Pan we wniosku - spełniają znamiona usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Jeżeli zatem – jak wskazano w treści wniosku - są one w 80% finansowane ze środków publicznych, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Nie jest natomiast podstawą takiego zwolnienia – wbrew Pana stanowisku - art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Ten ostatni przepis dotyczy bowiem usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w 100% ze środków publicznych. W związku z powyższym stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.