INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2013 r. (data wpływu 16 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 6 września 2013 r. (data wpływu 10 września 2013 r.) oraz 4 października 2013 r. (data wpływu 7 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziałów w nieruchomościach nabytych w drodze spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziałów w nieruchomościach nabytych w drodze spadku oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 6 września 2013 r. oraz 4 października 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniach wniosku).

W dniu 1 marca 2008 roku zmarła mama Wnioskodawcy, właścicielka ok. 2 ha gruntu oraz zabudowań mieszkalnych. W dniu 5 listopada 2011 roku uprawomocniło się postanowienie Sądu Rejonowego w … o tym, że spadek po zmarłej (w skład którego wchodzi grunt – ok. 2 ha oraz zabudowania) nabyły jej dzieci: W., syn S. i S., E., syn S. i S. i K., córka S. i S. w 1/3 (jednej trzeciej) części każde z nich.

Wójt Gminy … decyzją z dnia 26.06.2013 r. zatwierdził podział ww. nieruchomości o powierzchni ok. 2 ha na 15 działek, z których jedna została przeznaczona na poszerzenie istniejącej drogi i przeszła za odszkodowaniem na własność Gminy z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna, tj. 9 lipca 2013 r.

Zgodnie z miejscowym planem ogólnym przestrzennego zagospodarowania Gminy, zatwierdzonym Uchwałą nr … Rady Gminy z dnia 10.12.2003 r. zmienionego uchwałą Nr … Rady Gminy z dnia 31.03.2011 r. dzielona działka jest przeznaczona na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami, tereny dróg publicznych – ulica dojazdowa. Zainteresowany mieszka w budynku należącym do jednej z wydzielonych działek. W najbliższym czasie, tj. do końca roku 2013, właściciele zamierzają sprzedać cztery z ww. działek. Jednak jeżeli nie uda się tych działek sprzedać do końca tego roku, będą chcieli je sprzedać w 2014 r. Pozostałych działek właściciele nie zamierzają w chwili obecnej sprzedawać.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1. nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;
2. nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej;
3. nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z późn. zm.);
4. działki, które Zainteresowany zamierza sprzedać nie są przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze;
5. nie posiada innych niż wskazane we wniosku nieruchomości gruntowych przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży;
6. nie dokonał wcześniej sprzedaży innych gruntów;
7. celem dokonania sprzedaży Zainteresowany zamieścił bezpłatne ogłoszenie na portalu internetowym. Innych działań nie zamierza prowadzić;
8. nie dokonał uzbrojenia terenu, nie ogrodził wydzielonych działek, zamieścił bezpłatne ogłoszenie, nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy lub o zmianę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 października 2013 r.).

Czy w odniesieniu do transakcji zbycia udziałów w ww. 4 działkach Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług... (oznaczone w treści wniosku ORD-IN jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 października 2013 r.), zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei z ust. 2 ww. artykułu wynika, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kluczowe znaczenie w ocenie przedstawionego stanu faktycznego ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z uzasadnienia ww. wyroku wynika, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, z czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. W przeszłości już bowiem Trybunał stwierdzał, że tzw. "dużych transakcji sprzedaży" można dokonywać również jako czynności osobistych. Według Trybunału występowanie okoliczności polegających na tym, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej nie może mieć charakteru rozstrzygającego o statusie sprzedawcy. Uznał on przy tym, iż nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Doprowadziło go to do sformułowania wniosku, że całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Zdaniem TSUE z inną sytuacją mamy do czynienia, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/12/WE. Jako przykład wskazał on na takie aktywne działania, które mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo działaniach marketingowych. Stwierdził on przy tym, że działania takie nie należą do zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Przedstawione tezy dotyczyły rolnika ryczałtowego prowadzącego działalność rolniczą na gruncie, który w wyniku zmiany planu zagospodarowania przestrzennego został przeznaczony na zabudowę, a następnie podzielony z zamiarem sprzedaży. Tezy ww. wyroku są tym bardziej aktualne w odniesieniu do osoby, która na podzielonym gruncie nie prowadziła działalności rolniczej.

Zgodnie z powyższym w odniesieniu do transakcji sprzedaży udziałów w 4 działkach Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Przemawia za tym fakt, iż:

• Zainteresowany nie podejmuje aktywnych działań właściwych dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Zamieszczenie bezpłatnego ogłoszenia w Internecie nie może być uznane za takie czynności. Przedmiotowe transakcje sprzedaży są związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Fakt podziału działek nie może mieć tu charakteru rozstrzygającego o statusie sprzedawcy;

• przedmiotowe grunty nie zostały nabyte z zamiarem ich sprzedaży z zyskiem, ale otrzymane w drodze spadku.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie zatem z ww. przepisami, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 cytowanego Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli, na podstawie art. 199 ww. Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli czynności te dokonywane są w sposób ciągły dla celów zarobkowych i nie stanowią jedynie czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca niebędący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza sprzedać udział w czterech działkach gruntu, nabytych wraz z rodzeństwem w drodze spadku. Wójt Gminy decyzją z dnia 26.06.2013 r. zatwierdził podział ww. nieruchomości o powierzchni ok. 2 ha na 15 działek, z których jedna została przeznaczona na poszerzenie istniejącej drogi i przeszła za odszkodowaniem na własność Gminy. Przedmiotowe działki zgodnie z miejscowym planem ogólnym przestrzennego zagospodarowania gminy przeznaczone są na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami, tereny dróg publicznych – ulica dojazdowa. Zainteresowany wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej, nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy. Działki, które Wnioskodawca zamierza sprzedać nie są przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze. Ponadto Zainteresowany nie posiada innych niż ww. odziedziczonych nieruchomości gruntowych przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży i nie dokonał wcześniej sprzedaży innych gruntów. Pozostałych działek właściciele nie zamierzają w chwili obecnej sprzedawać. Celem dokonania sprzedaży Zainteresowany zamieścił bezpłatne ogłoszenie na portalu internetowym. Innych działań nie zamierza prowadzić, nie dokonał uzbrojenia terenu, nie ogrodził wydzielonych działek, nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy lub o zmianę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że z okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania ww. działek do zorganizowanej, handlowej sprzedaży, tj. nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy ani o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tych nieruchomości. Poza planowaną sprzedażą udziałów w przedmiotowych działkach Zainteresowany nie posiada innych niż ww. odziedziczonych nieruchomości gruntowych i nie dokonał wcześniej sprzedaży innych gruntów. Wnioskodawca nie podejmował czynności zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności ww. działek.

Zatem brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. W omawianej sytuacji również działania Wnioskodawcy polegające na zamieszczeniu ogłoszenia o sprzedaży działek na portalu internetowym nie mogą świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży udziałów w czterech działkach nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w nieruchomości gruntowej nabytej w drodze spadku, stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Zainteresowany zbywając udziały w nieruchomości stanowiące jego majątek prywatny, korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego transakcja zbycia udziałów w nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziałów w wydzielonych czterech działkach gruntu nabytych w drodze spadku, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zainteresowany zatem, sprzedając udziały w przedmiotowych czterech działkach nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziałów w nieruchomości nabytych w drodze spadku. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli przedmiotowych działek.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.