Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-705/13-5/WS
z 26 lipca 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2013 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 22 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) oraz pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży rzeczy ruchomych – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży rzeczy ruchomych oraz w zakresie sprzedaży nieruchomości.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 3 lipca 2013 r. nr ILPB2/436-102/13 -2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
Wezwanie wysłano w dniu 3 lipca 2013 r., skutecznie doręczono dnia 10 lipca 2013 r., zaś w dniu 17 lipca 2013 r. (data nadania 16 lipca 2013 r.) oraz w dniu 18 lipca 2013 r. (data nadania 17 lipca 2013 r.) do tut. organu wpłynęły odpowiedzi, w których Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Mąż Wnioskodawczyni zmarł 22 grudnia 2011 r. Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 24 stycznia 2012 r. sporządzonym w kancelarii notarialnej, spadek po zmarłym nabyła Wnioskodawczyni – żona spadkodawcy, w 1/2 części i córka spadkodawcy, w 1/2 części. W dniu 26 stycznia 2012 r. w urzędzie skarbowym po zmarłym mężu zgłoszony został następujący majątek:
- na prawach wspólności ustawowej lokal mieszkalny, o powierzchni użytkowej 53,90 m2 wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i w działce gruntu,
- na prawach wspólności ustawowej działka gruntu zabudowana budynkiem garażu stanowiącego odrębną nieruchomość,
- na prawach wspólności ustawowej samochód osobowy, nabyty przez małżonków w dniu 22 stycznia 2009 r.,
- broń myśliwska 4 szt., która nie stanowiła wspólnego majątku.
Pismem naczelnika urzędu z dnia 26 styczna 2012 r. prawo do majątku nabyła żona – Wnioskodawczyni w 1/2 części i córka w 1/2 części. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 1, art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn nabycie majątku było zwolnione z podatku.
Jednocześnie aktem notarialnym z dnia 26 stycznia 2012 r. i według umowy nieodpłatnego działu spadku córka przekazała swoją część majątku na Zainteresowaną. W związku z tym całość majątku nabyła Wnioskodawczyni.
W roku 2012 r. Wnioskodawczyni dokonała następujących sprzedaży:
- w dniu 30 stycznia 2012 r. 4 szt. broni na kwotę 2 200 zł,
- w dniu 1 lutego 2012 r. samochód za kwotę 19 500 zł,
- w dniu 5 kwietnia 2012 r. garaż za kwotę 22 000 zł.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- Od jakiej części sprzedanego spadku, Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek?
- Czy cały albo część podatku ze sprzedaży garażu Wnioskodawczyni może przeznaczyć na remont mieszkania?
- Czy istnieje możliwość zmniejszenia wielkości zapłacenia podatku od sprzedanego samochodu (traktując zakup samochodu jako koszt uzyskania przychodu).
Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 i 3. Natomiast w zakresie pytania nr 2 w dniu 26 lipca 2013 r. wydane zostało postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB2/415-705/13-6/WS.
Zdaniem Wnioskodawczyni, od 1/2 kwoty otrzymanej ze sprzedaży należało zapłacić 19% podatek. Ponadto, gdy jako małżeństwo Wnioskodawczyni i jej mąż wspólnie pracowali i za wspólne pieniądze kupili samochód, powinna istnieć możliwość zmniejszenia kwoty od której należy zapłacić podatek, biorąc pod uwagę koszty poniesione na zakup samochodu, tym bardziej, że był to samochód używany.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż rzeczy innych niż nieruchomości przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie rzeczy ruchomych nastąpiło po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy ruchomych w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Przy rozpatrywaniu zatem przedmiotowej sprawy, istotne jest ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowych rzeczy.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 22 grudnia 2011 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Spadek po zmarłym nabyła Wnioskodawczyni – żona spadkodawcy, w 1/2 części i córka spadkodawcy, w 1/2 części. Aktem notarialnym z dnia 26 stycznia 2012 r. i według umowy nieodpłatnego działu spadku córka przekazała swoją część majątku na Zainteresowaną. W skład spadku wchodziły m.in. następujące rzeczy ruchome:
- samochód osobowy, nabyty przez małżonków na prawach wspólności ustawowej w dniu 22 stycznia 2009 r.,
- broń myśliwska 4 szt., która nie stanowiła wspólnego majątku.
W dniu 30 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni sprzedała 4 szt. broni na kwotę 2 200 zł, natomiast w dniu 1 lutego 2012 r. - samochód za kwotę 19 500 zł.
Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy.
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nabyła samochód osobowy w trzech datach:
- w dniu 22 stycznia 2009 r. na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej,
- w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu,
- w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku.
Natomiast, nabycie broni myśliwskiej nastąpiło w dwóch datach:
- w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu,
- w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku.
Zatem sprzedaż samochodu w części nabytej w dniu 22 stycznia 2009 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem upłynął wskazany w tym przepisie półroczny termin. Tym samym zbycie to nie powoduje obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.
Natomiast sprzedaż samochodu oraz broni myśliwskiej w częściach nabytych w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu oraz w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku, z uwagi na to, że nastąpiło przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Jednakże w przypadku samochodu oraz broni myśliwskiej w części nabytej w drodze spadku oraz nieodpłatnego działu spadku Wnioskodawczyni nie poniosła wydatków na ich nabycie – wydatki te poniósł spadkodawca. Innymi słowy nie doszło do uszczuplenia majątku Wnioskodawczyni o kwotę stanowiącą równowartość nabytej w drodze spadku oraz nieodpłatnego działu spadku części samochodu oraz broni myśliwskiej.
Reasumując, sprzedaż samochodu w części nabytej w dniu 22 stycznia 2009 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem upłynął wskazany w tym przepisie półroczny termin. Tym samym zbycie to nie powoduje obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.
Natomiast sprzedaż samochodu oraz broni myśliwskiej w częściach nabytych w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu oraz w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku, z uwagi na to, że miało miejsce przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji Wnioskodawczyni nie ma możliwości pomniejszenia uzyskanego przychodu o koszty uzyskania przychodu, bowiem nie poniosła ona wydatków związanych z ich nabyciem.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.