INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 17 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia proporcji udziału w zyskach Spółek Osobowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie otrzymania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych lub innych składników majątkowych z tytułu likwidacji Spółek Osobowych oraz w zakresie ustalenia proporcji udziału w zyskach Spółek Osobowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W związku z wykonywanym zawodem radcy prawnego jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną w rozumieniu art. 5a pkt 26 updof (która to spółka jest kancelarią prawną).

Niezależnie od powyższego rozważa przystąpienie w przyszłości do jednej lub wielu spółek niebędących osobami prawnymi w rozumieniu art. 5a pkt 26 updof posiadających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej; Spółka Osobowa lub łącznie Spółki Osobowe). Jest możliwe, że Spółki Osobowe będą spółkami powstałymi z przekształcenia spółek z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku zrealizowania celów gospodarczych lub braku porozumienia wspólników co do dalszego kierunku działalności Spółki Osobowe mogą ulegać likwidacji.

W każdym przypadku likwidacji Spółki Osobowej Wnioskodawca będzie otrzymywać przypadającą na siebie zgodnie z umową Spółki Osobowej część środków pieniężnych lub innych składników majątkowych pozostających w Spółce Osobowej na dzień jej likwidacji.

Zainteresowany nie wyklucza sytuacji, że ze względu na ustalenia między wspólnikami Spółek Osobowych ich umowy będą przewidywały, iż proporcje partycypacji wspólników w majątkach likwidacyjnych nie będą odpowiadać proporcjom wniesionych przez wspólników wkładów. W szczególności możliwa będzie sytuacja, w której zapisy umowy Spółek Osobowych będą przewidywały, że w wypadku likwidacji Wnioskodawca otrzyma proporcjonalnie większą część majątku niż wynikałoby to z relacji wartości wkładów wniesionych przez niego do wartości wkładów wniesionych przez pozostałych wspólników Spółek Osobowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie ustalenia proporcji udziału w zyskach Spółek Osobowych.

Jakie będą na gruncie updof konsekwencje podatkowe samego określenia w umowach Spółek Osobowych, że w wypadku likwidacji otrzyma proporcjonalnie większą część majątku niż wynikałoby to z relacji wartości wkładów wniesionych przez Wnioskodawcę do wartości wkładów wniesionych przez pozostałych wspólników Spółek Osobowych...

Zdaniem Wnioskodawcy z samego określenia w umowach Spółek Osobowych, że w wypadku likwidacji Zainteresowany otrzyma proporcjonalnie większą część majątku niż wynikałoby to z relacji wartości wkładów wniesionych przez niego do wartości wkładów wniesionych przez pozostałych wspólników Spółek Osobowych, nie uzyska żadnego przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W orzecznictwie organów podatkowych wielokrotnie potwierdzano pogląd, iż wprowadzenie do umowy spółki niebędącej osobą prawną sposobu podziału zysku wypracowanego na poziomie takiej spółki w sposób inny niż proporcjonalny do wniesionych wkładów, nie rodzi przychodu po jakiejkolwiek stronie. Taki wniosek został potwierdzony przykładowo w stanowisku Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który uznał, że: „cytowane powyżej przepisy art. 51 ksh oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy spółki komandytowej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w Spółce. Tym samym pierwszeństwo mają postanowienia umowy spółki”. (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 grudnia 2009 r. sygn. ILPB l/415-1076/09-3/TW).

Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wyjaśnił, iż: „(...) zasady wykładni systemowej nakazują więc przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami spółki komandytowej (w tym Wnioskodawcę,) powinien być dokonany w takiej proporcji w jakiej Spółka partycypuje w zyskach spółki komandytowej. Zatem zarówno przychody, jak i koszty uzyskania przychodów powinny być rozliczane przez Spółkę będącą wspólnikiem spółki komandytowej - co do zasady - proporcjonalnie do jej udziałów w zyskach tej spółki, niezależnie od wartości wniesionych do spółki komandytowej wkładów przez poszczególnych wspólników”. (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 kwietnia 2010 r. sygn. ITPB3/423-5a/10/AM).

Powołane wyżej stanowiska dotyczyły podziału zysku w spółce niebędącej osobą prawną, niemniej zdaniem Wnioskodawcy rozumowanie w nich zaprezentowane powinno znaleźć również zastosowanie do określenia sposobu podziału majątku na wypadek likwidacji spółki niebędącej osobą prawną.

Należy również podkreślić, że brak jest w updof (w szczególności w art. 10 i art. 11 tej ustawy) postanowień wskazujących na to, że sam fakt określenia sposobu podziału majątku likwidacyjnego w spółce niebędącej osobą prawną, który jest nieproporcjonalny do wartości wniesionych wkładów, może oznaczać powstanie przychodu po stronie wspólnika, uzyskującego w efekcie wyższy proporcjonalnie udział w majątku likwidacyjnym, niż wielkość jego wkładów w proporcji do wszystkich wkładów wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną. W ocenie Zainteresowanego taka sytuacja nie mieści się w katalogu źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 updof, ani też nie mieści się w definicji przychodu, o której mowa w art. 11 updof.

Ustawodawca nie wskazał w ww. przepisach, iż czynność określenia sposobu podziału majątku spółki niebędącej osobą prawną na wypadek likwidacji sama w sobie implikuje powstanie przychodu, brak jest bowiem w takiej sytuacji powstania realnego przysporzenia majątkowego, którego wartość mogłaby podlegać opodatkowaniu. Brak jest zatem podstaw do argumentowania, iż zakładany przez Wnioskodawcę podział majątku likwidacyjnego w Spółkach Osobowych w stosunku nieodpowiadającym proporcji wniesionych wkładów spowoduje powstanie po stronie Zainteresowanego jakiegokolwiek przychodu.

Kolejnym argumentem przemawiającym za tym, że określenie w umowie spółki niebędącej osobą prawną sposobu podziału majątku pomiędzy wspólników na wypadek likwidacji w sposób nieproporcjonalny do wkładów poszczególnych wspólników nie rodzi przychodu jest fakt, że jak wynika z wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2011 r. zmian do updof, otrzymanie środków pieniężnych w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną w ogóle nie rodzi przychodu po stronie otrzymującego ten majątek w chwili jego otrzymania. Skoro więc nawet rzeczywiste przekazanie majątku likwidowanej spółki osobowej nie rodzi powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, to tym bardziej opodatkowane nie może być samo wprowadzenie do umowy postanowień określających sposób podziału majątku na wypadek likwidacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ wskazuje, że wniosek w zakresie otrzymania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych lub innych składników majątkowych z tytułu likwidacji Spółek Osobowych został rozstrzygnięty w dniu 8 maja 2012 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-168/12-2/IM.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.