Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-185/13-3/EWW
z 18 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usług świadczonych na podstawie umowy sekurytyzacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usług świadczonych na podstawie umowy sekurytyzacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

„A” S.A. (dalej Bank) jest instytucją finansową prowadzącą działalność bankową. W szczególności, Bank świadczy usługi finansowe obejmujące między innymi: udzielanie kredytów i pożyczek, zakładanie lokat itp.

Działalność polegająca na udzielaniu kredytów i pożyczek wymaga posiadania dużego zaplecza finansowego. Bank zapewnia sobie środki finansowe poprzez zaciąganie kredytów w innych instytucjach finansowych lub poprzez przyjmowanie lokat.

Bank zamierza skorzystać z dodatkowego źródła środków finansowych jakim jest sekurytyzacja (dalej Sekurytyzacja).

Zagadnienie Sekurytyzacji zostało opisane w art. 92a ustawy Prawo Bankowe.

Zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu, Bank może przenieść w drodze umowy wierzytelności na niebędącą towarzystwem funduszy inwestycyjnych tworzącym fundusz sekurytyzacyjny albo funduszem sekurytyzacyjnym, spółkę kapitałową (podmiot emisyjny) w celu emisji przez ten podmiot papierów wartościowych, których zabezpieczenie stanowią sekurytyzowane wierzytelności.

W myśl ust. 4 art. 92a ustawy Prawo Bankowe, podmiot emisyjny, na rzecz którego nastąpiło przeniesienie wierzytelności, nie może być powiązany kapitałowo lub organizacyjnie z bankiem przenoszącym wierzytelności, a przedmiotem jego działalności może być wyłącznie nabywanie wierzytelności i emisja papierów wartościowych, o której mowa w ust. 3, a także wykonywanie czynności z tym związanych.

W przypadku Banku, podmiotem powołanym do przeprowadzenia transakcji Sekurytyzacji ma być podmiot z siedzibą w Irlandii lub w innym kraju Unii Europejskiej, innym niż Polska (dalej SPV).

Z analizy powyższych przepisów wynika, że transakcja Sekurytyzacji jest procesem składającym się z wielu czynności oraz wymagającym współpracy przynajmniej trzech podmiotów (banku, podmiotu emisyjnego oraz inwestorów). Efektem i ekonomicznym celem Sekurytyzacji jest pozyskanie środków pieniężnych przez Bank wykorzystując aktywa w postaci udzielonych i nabytych przez Bank kredytów i pożyczek (dalej Wierzytelności). Ostatecznie, w wyniku Sekurytyzacji Bank poprawia płynność finansową.

Wierzytelności biorące udział w procesie Sekurytyzacji to roszczenia Banku w stosunku do dłużników o spłatę udzielonych kredytów lub pożyczek wraz z należnymi odsetkami, prowizjami i opłatami przewidzianymi w umowach o kredyt lub pożyczkę i wymagalne w terminach określonych w tychże umowach. Wierzytelności będą zbyte na rzecz SPV jeszcze przed terminem wymagalności tych wierzytelności oraz wynikających z nich odsetek. Nie będą to więc „złe”, nieściągalne wierzytelności. Wręcz przeciwnie, Wierzytelności objęte procesem Sekurytyzacji nie będą nosiły znamion zagrożenia nieściągalnością. Po nabyciu Wierzytelności, SPV będzie otrzymywała zarówno kwoty wynikające ze spłaty kwot głównych Wierzytelności objętych Sekurytyzacją, jak i kwoty odsetek oraz wszelkich opłat i prowizji wynikających z umów kredytów i pożyczek, wymagalnych od dnia dokonania transakcji. Należy podkreślić, że w drodze sprzedaży (przelewu) Wierzytelności Bank przeniesie na SPV jedynie przyszłe odsetki, prowizje i opłaty, tzn. nie będą objęte sprzedażą (przelewem) odsetki, prowizje i opłaty naliczone przed dniem sprzedaży (przelewu) Wierzytelności.

Na proces Sekurytyzacji składają się następujące elementy (wymieniono najważniejsze):

• W ramach umowy o Sekurytyzację zawartej pomiędzy Bankiem a SPV, Bank dokona odpłatnego przelewu Wierzytelności zgodnie z art. 509 Kodeksu Cywilnego oraz art. 92a ust. 3 Prawa Bankowego. SPV zapłaci za każdą z Wierzytelności cenę równą niespłaconej do dnia przelewu kwocie głównej Wierzytelności według stanu na moment dokonania przelewu.
• SPV wyemituje obligacje, których zabezpieczeniem będą Wierzytelności nabyte od Banku. Zgromadzone z emisji środki przekaże Bankowi celem zapłaty za Wierzytelności, a tym samym zapewni Bankowi środki finansowe. Dodatkowo, SPV może zgromadzić środki na zapłatę za Wierzytelności w drodze zaciągnięcia kredytu lub pożyczki.
• Oferta nabycia obligacji SPV zostanie skierowana do podmiotów polskich i/lub zagranicznych.
• W zamian za pozyskanie środków finansowych wskutek dokonania Sekurytyzacji, Bank wypłaci SPV prowizję w wysokości ustalonej z SPV.
• SPV zawrze z Bankiem umowę o odpłatną obsługę nabytych przez SPV Wierzytelności. Usługi te będą obejmowały administrowanie portfelem kredytów oraz pożyczek (wydawanie klientom zaświadczeń i udzielanie im wyjaśnień co do wierzytelności, prowadzenie dokumentacji dotyczącej wierzytelności, odbieranie wpłat od dłużników, prowadzenie korespondencji z dłużnikami (np. wysyłanie monitów), przekazywanie wpłat z tytułu spłaty kredytów, pożyczek oraz odsetek na rachunek SPV), a także inne działania prowadzące do egzekwowania spłat klientów. Dzięki zawartej umowie o powyższe usługi, klienci będą dokonywać spłat swoich zobowiązań z tytułu wierzytelności do Banku, a Bank będzie przekazywał je do SPV. Zawarcie umowy o obsługę z Bankiem podyktowane jest posiadaniem przez Bank wiedzy o udzielonych kredytach/pożyczkach oraz o dłużnikach. Z uwagi na fakt, że dłużnicy pochodzą z Polski, polskiemu bankowi będzie zdecydowanie łatwiej zapewnić należytą obsługę Wierzytelności.
• Kwoty wpłacane przez dłużników do Banku z tytułu spłaty zobowiązań nabytych przez SPV Wierzytelności będą przekazywane przez Bank do SPV na zasadach wskazanych w umowie o obsługę Wierzytelności. Z kolei SPV otrzymane od Banku środki przeznaczy na wykup obligacji wyemitowanych w celu pozyskania środków finansowych.
• Możliwe, że strony określą na jakich zasadach Bank może w przyszłości odkupić Wierzytelności od SPV. Strony zakładają jednak, że taki odkup będzie sytuacją wyjątkową, gdyż docelowym właścicielem Wierzytelności ma stać się SPV.
  
  

Wszystkie wymienione elementy są niezbędne do przeprowadzenia Sekurytyzacji. Bank zaznacza, że wniosek o interpretację nie dotyczy zapytania o usługę obsługi umów przez Bank na rzecz SPV. SPV nie będzie posiadać stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla Banku podstawą opodatkowania usług świadczonych przez SPV na rzecz Banku jest jedynie wysokość prowizji wypłaconej przez Bank na rzecz SPV tytułem wynagrodzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania świadczonej przez SPV usługi będzie prowizja, która zostanie wypłacona SPV przez Bank tytułem wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak podkreśla się w doktrynie prawa podatkowego „kwotę należną z tytułu sprzedaży”, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, należy utożsamiać z wynagrodzeniem otrzymywanym przez usługodawcę z tytułu świadczonej na rzecz usługobiorcy usługi (A. Bartosiewicz, „Komentarz VAT”).

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, SPV z tytułu Sekurytyzacji Wierzytelności otrzyma od Banku wynagrodzenie w formie prowizji. Zdaniem Banku, kwota prowizji będzie stanowić dla SPV kwotę należną za wykonaną usługę, a tym samym podstawę opodatkowania świadczonej przez SPV na rzecz Banku usługi.

W przedstawionym opisie sprawy wskazano, że Wierzytelności Banku zostaną zbyte po ich wartości nominalnej na dzień dokonania sprzedaży (przelewu). Tym samym SPV nabędzie Wierzytelności bez dyskonta, gdyż kwota należna od SPV będzie równa wartości nominalnej Wierzytelności na dzień dokonania ich sprzedaży (przelewu). Należy zaznaczyć, że przelew Wierzytelności nie stanowi oderwanego od procesu Sekurytyzacji zdarzenia gospodarczego. Przelew Wierzytelności jest niejako narzędziem do uzyskania celu Sekurytyzacji, jakim jest uzyskanie przez Bank środków finansowych.

Powyższa argumentacja potwierdza, że podstawę opodatkowania za świadczoną przez SPV usługę będzie stanowiła prowizja należna SPV, natomiast w żadnym wypadku nie będzie to wartość nominalna zbywanych przez Bank Wierzytelności. Kwota wartości nominalnej Wierzytelności nie będzie stanowiła dla SPV przysporzenia, a stąd nie może być traktowana na gruncie ustawy o VAT jako kwota należna z tytułu wykonanego świadczenia.

W związku z powyższym, Bank stoi na stanowisku, że w przedstawionej we wniosku sytuacji podstawą opodatkowania podatkiem VAT usługi Sekurytyzacji będzie kwota prowizji wypłacona przez Bank na rzecz SPV.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący instytucją finansową prowadzącą działalność bankową, świadczy w szczególności usługi finansowe obejmujące między innymi: udzielanie kredytów i pożyczek, zakładanie lokat itp. W związku z ww. działalnością Zainteresowany zamierza skorzystać z dodatkowego źródła środków finansowych jakim jest sekurytyzacja. W niniejszym przypadku, podmiotem powołanym do przeprowadzenia transakcji sekurytyzacji ma być podmiot z siedzibą w Irlandii lub w innym kraju Unii Europejskiej, innym niż Polska (SPV). W związku z tym, Spółka dokona na rzecz SPV odpłatnego przelewu Wierzytelności zgodnie z art. 509 Kodeksu Cywilnego oraz art. 92a ust. 3 Prawa Bankowego. SPV zapłaci za każdą z Wierzytelności cenę równą niespłaconej do dnia przelewu kwocie głównej Wierzytelności według stanu na moment dokonania przelewu. SPV wyemituje obligacje, których zabezpieczeniem będą Wierzytelności nabyte od Wnioskodawcy. Zgromadzone z emisji środki przekaże Zainteresowanemu celem zapłaty za Wierzytelności, a tym samym zapewni mu środki finansowe. Dodatkowo, SPV może zgromadzić środki na zapłatę za Wierzytelności w drodze zaciągnięcia kredytu lub pożyczki. Oferta nabycia obligacji SPV zostanie skierowana do podmiotów polskich i/lub zagranicznych. W zamian za pozyskanie środków finansowych wskutek dokonania sekurytyzacji, Spółka wypłaci SPV prowizję w wysokości ustalonej pomiędzy stronami transakcji.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż czynności dokonane przez SPV na rzecz Wnioskodawcy, stanowić będą odpłatne świadczenie usług w ramach zawartej pomiędzy stronami umowy sekurytyzacji, w myśl art. 8 ustawy.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z analizy sprawy wynika, że Zainteresowany spełnia definicję podatnika, wskazaną w cytowanym powyżej art. 28a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Po dokonaniu analizy informacji przedstawionych w opisie sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, tak więc miejsce świadczenia usługi będącej przedmiotem pytania, winno zostać ustalone na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Zatem w przedmiotowej sprawie, miejscem świadczenia będących przedmiotem pytania usług wykonywanych przez SPV na rzecz Spółki, stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy, będzie miejsce w którym ich usługobiorca posiada siedzibę, a zatem Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

Wnioskodawca wskazał, że SPV świadczący przedmiotowe usługi posiada siedzibę działalności gospodarczej w Irlandii lub w innym kraju Unii Europejskiej, innym niż Polska. Z udzielonych informacji nie wynika natomiast aby posiadał on na terytorium kraju stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem w przedmiotowej sprawie Zainteresowany występuje jako usługobiorca usług świadczonych na jego rzecz przez SVP, czyli podatnika nieposiadającego siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. W konsekwencji Wnioskodawca winien rozpoznać u siebie import usług i jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązany będzie do opodatkowania nabywanych usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi – na podstawie odrębnych przepisów – zwiększa wartość celną importowanego towaru (art. 29 ust. 17 ustawy).

W niniejszej sprawie, SPV z tytułu świadczenia przedmiotowych usług otrzyma od Spółki wynagrodzenie w formie prowizji w wysokości ustalonej przez strony. Natomiast wierzytelności biorące udział w procesie sekurytyzacji (roszczenia Banku w stosunku do dłużników o spłatę udzielonych kredytów lub pożyczek wraz z należnymi odsetkami, prowizjami i opłatami przewidzianymi w umowach o kredyt lub pożyczkę i wymagalne w terminach określonych w tychże umowach) zostaną zbyte na rzecz SPV jeszcze przed terminem wymagalności tych wierzytelności oraz wynikających z nich odsetek. SPV zapłaci za każdą z Wierzytelności cenę równą niespłaconej do dnia przelewu kwocie głównej Wierzytelności według stanu na moment dokonania przelewu. Nie będą to więc „złe”, nieściągalne wierzytelności. Wręcz przeciwnie, nie będą nosiły one znamion zagrożenia nieściągalnością. W drodze przelewu tych wierzytelności Zainteresowany przeniesie na SPV jedynie przyszłe odsetki, prowizje i opłaty, tzn. nie będą objęte sprzedażą odsetki, prowizje i opłaty naliczone przed dniem sprzedaży (przelewu) wierzytelności. Zatem jak zaznaczył Wnioskodawca, wierzytelności zostaną zbyte po ich wartości nominalnej na dzień dokonania sprzedaży (przelewu). Tym samym SPV nabędzie wierzytelności bez dyskonta, gdyż kwota należna od SPV będzie równa wartości nominalnej wierzytelności na dzień dokonania ich sprzedaży (przelewu).

Wskazać należy, że w przypadku zbycia wierzytelności podstawę opodatkowania stanowi różnica między wartością nominalną wierzytelności, która została przeniesiona na cesjonariusza, a kwotą, którą cesjonariusz zapłacił za przejętą wierzytelność. Różnica ta stanowi faktyczne wynagrodzenie cesjonariusza z tytułu świadczonej usługi. W przedmiotowej sprawie natomiast, Spółka dokona zbycia ww. wierzytelności po ich wartości nominalnej, w związku z czym nie będziemy tu mieli do czynienia z dyskontem, które stanowić by mogło przychód (przysporzenie) usługodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić zatem należy, iż podstawą opodatkowania podatkiem VAT z tytułu importu usług świadczonych na podstawie umowy sekurytyzacji rozliczanego przez Zainteresowanego, będzie zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy, kwota prowizji pobierana przez SPV, stanowiąca jego wynagrodzenie z tytułu wykonywanych usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie podstawy opodatkowania importu usług świadczonych na podstawie umowy sekurytyzacji. Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały w dniu 18 lipca 2013 r. interpretacje indywidualne nr ILPP4/443 185/13 2/EWW oraz nr ILPP4/443-185/13 4/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.