Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-283/13-5/JK
z 9 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25.04.2013 r. (data wpływu 29.04.2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 25.06.2013 r. (data nadania 25.06.2013 r., data wpływu 28.06.2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 12.06.2013 r. Nr IPPB4/415-283/13-3/JK (data nadania 13.06.2013 r., data doręczenia 19.06.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości rolnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego do osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości rolnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 12.06.2013 r. Nr IPPB4/415-283/13-3/JK (data nadania 13.06.2013 r., data doręczenia 19.06.2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 25.06.2013 r. (data nadania 25.06.2013 r., data wpływu 28.06.2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wskazała, iż sprawa dotyczy sprzedaży gospodarstwa rolnego wielkości 3,23 ha. w gminie P . . Obecnie przedmiotowa nieruchomość jest sprzedana – akt notarialny zakupu oraz sprzedaży. Wymieniona nieruchomość nigdy nie stała się środkiem trwałym użytkowanym w działalności gospodarczej. Stanowi majątek prywatny i zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym. Przez cały okres posiadania przez Wnioskodawczynię nieruchomości służyła ona jedynie do chowu koni i nie była wykorzystywana w jakimkolwiek innym celu związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Została wskazana jako miejsce prowadzenia tej działalności jedynie ze względu na fizyczny brak możliwości utrzymywania konia w W . na ul. I. Jako zasadę przyjmując faktyczny stan majątkowy w tym uzyskanych przychodów Wnioskodawczyni stwierdziła, że przez cały czas posiadania gospodarstwa nie zaistniała sytuacja uzyskania przychodów z tytułu pozaszkolnych form edukacji sportowej (PKD.85.51.Z). Zapis o takim rodzaju prowadzonej działalności pozostał nieusunięty z okresu wcześniejszego. Nie miało miejsce prowadzenie tego rodzaju działalności. Gospodarstwo jest niepodzielne. Gospodarstwem rolnym może być jedynie w całości, tj. składając się zarówno z ziemi rolnej, budynków gospodarczych i budynku mieszkalnego. W sytuacji rozdzielenia domu mieszkalnego niemożliwe staje się prowadzenie gospodarstwa jako takiego. Nie da się wydzielić budynku mieszkalnego z gospodarstwa, ani pod względem użytkowym, ani w aspekcie wymiernej wartości. Gospodarstwo wymienione powyżej nie zalicza się ani do środków trwałych, ani do składników majątku, ani do wartości niematerialnych i prawnych. W tym przypadku również prowadzenie działalności gospodarczej nie łączyło się z wykorzystywaniem gospodarstwa lub jego składników do uzyskania przychodów. Jedynie narzędzia, sprzęty i dobra jakie zostały wykorzystane i użyte do zwiększenia sprawności wykonywanych prac i tym samym powiększenia przychodów zostały skrupulatnie zaksięgowane jako środki trwałe i są ujęte w comiesięcznych zeznaniach.

W uzupełnieniu na wezwanie Wnioskodawczyni wskazała, iż nabycie nieruchomości – gospodarstwa rolnego nastąpiło w drodze umowy kupna – sprzedaży w formie aktu notarialnego z dnia 28 lutego 2007 r. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpiła w formie aktu notarialnego dnia 15 października 2012 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Głównym przedmiotem działalności jest PKD 85.59.Z – pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Hodowla koni nie była prowadzona. Prowadzony był chów koni prywatnych oraz utrzymywane były konie wprowadzone do firmowej ewidencji trwałych w celu prowadzenia pozaszkolnych form edukacji oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z). Przychodów z tego rodzaju działalności Wnioskodawczyni nie osiągała, ponieważ nie było zainteresowania tymi usługami, więc konie zostały sprzedane. Konie te były jedynie przechowywane na tej nieruchomości. Nie odbywały się tam żadne zajęcia komercyjne. Nieruchomość nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i nie była amortyzowana. Wnioskodawczyni nie była zameldowana na pobyt stały w gospodarstwie rolnym. Gospodarstwo rolne składało się z działek położonych – obręb 0022, W., gmina P., powiat zwoleński o łącznej powierzchni 3,2300 ha, stanowiących grunty orne, użytki rolne zabudowane, sad, pastwiska trwałe i las oznaczonych numerem 51, 384 i 385 oraz symbolami RIVa, RIVb, B-RIVb, S-RIVb, RV, PaIV, LsV i RVI. W związku ze sprzedażą grunty nie utracą charakteru rolnego. Nabywca zadeklarował zamiar utrzymania gospodarstwa rolnego łącznie z dopłatami i zamierza korzystać z ubezpieczenia KRUS. Nabywca nie zadeklarował zmiany przeznaczenia gruntów. Zgodnie z deklaracją nabywcy i wiedzą Wnioskodawczyni kupujący jest ubezpieczony w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, a jego działalność ma charakter rolniczy i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Omawiane gospodarstwo nigdy składnikiem majątku się nie stało, więc dalsze rozważania w tym kierunku są bezprzedmiotowe. Również rozszerzanie przepisów nie regulujących wprost zasad opodatkowania, na niekorzyść podatnika jest niezgodna z ogólnie przyjętymi normami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w tym przypadku Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z tytułu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w tym przypadku korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28, co oznacza, że nie będzie płacić podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży tego gospodarstwa w związku z tym, że nie utraciła swojego rolnego charakteru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika, iż w dniu 28 lutego 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze umowy kupna – sprzedaży gospodarstwo rolne o powierzchni 3,23 ha. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpiła w formie aktu notarialnego dnia 15 października 2012 r. W skład gospodarstwa rolnego wchodziła ziemia rolna, budynek gospodarczy i budynek mieszkalny. Gospodarstwo rolne składało się z działek o łącznej powierzchni 3,2300 ha, stanowiących grunty orne, użytki rolne zabudowane, sad, pastwiska trwałe i las oznaczonych numerem 51, 384 i 385 oraz symbolami RIVa, RIVb, B-RIVb, S-RIVb, RV, PaIV, LsV i RVI. W związku ze sprzedażą grunty nie utracą charakteru rolnego. Nabywca zadeklarował zamiar utrzymania gospodarstwa rolnego łącznie z dopłatami i zamierzał korzystać z ubezpieczenia KRUS.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
   
   
   

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 tej ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Natomiast zgodnie z art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Uszczegółowiając, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, a przez to decydując o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży gruntów, należy odnieść się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454) oraz załącznika Nr 6 tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 67 ww. rozporządzenia, użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. użytki rolne,
2. grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione,
3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery "E" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
5. nieużytki, oznaczone symbolem - N,
6. grunty pod wodami,
7. tereny różne oznaczone symbolem - Tr.
   
   

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia, użytki rolne dzielą się na:

1. grunty orne, oznaczone symbolem - R,
2. sady, oznaczone symbolem złożonym z litery "S" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym założony został sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps,
3. łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery "B" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps,
6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
7. rowy, oznaczone symbolem - W.
   
   

Natomiast zgodnie z § 68 ust. 2 ww. rozporządzenia, grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione dzielą się na:

1. lasy, oznaczone symbolem – Ls,
2. grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem – Lz lub w przypadku zadrzewień śródpolnych, zaistniałych na gruntach objętych klasyfikacją gleboznawczą – symbolem złożonym z liter „Lz” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu np. Lz-R, Lz-Ł, Lz-Ps.
   
   

Przedmiotowe zwolnienie obejmuje tylko przychody ze sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, a więc sklasyfikowanych w myśl § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia, jako użytki rolne, a także budynki mieszkalne i gospodarcze (inwentarskie), które usytuowane są na gruntach stanowiących gospodarstwo rolne, za wyjątkiem przychodów ze sprzedaży ww. gruntów, które na skutek tej sprzedaży utracą charakter rolny. Przy czym z ww. zwolnienia nie korzystają nieruchomości, na których, bądź w których, prowadzona jest lub była pozarolnicza działalność gospodarcza.

Ze stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Głównym przedmiotem działalności jest PKD 85.59.Z – pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Przedmiotowa nieruchomość została wskazana jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i nie była amortyzowana Na przedmiotowej nieruchomości prowadzony był chów koni prywatnych oraz utrzymywane były konie wprowadzone do firmowej ewidencji środków trwałych w celu prowadzenia pozaszkolnych form edukacji oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z). Jednakże, przychodów z tego rodzaju działalności Wnioskodawczyni nie osiągała, ponieważ nie było zainteresowania tymi usługami, więc konie zostały sprzedane. Nieruchomość została wskazana jako miejsce prowadzenia tej działalności jedynie ze względu na fizyczny brak możliwości utrzymywania konia w Warszawie. Prowadzenie działalności gospodarczej nie łączyło się z wykorzystywaniem gospodarstwa lub jego składników do uzyskania przychodów. Narzędzia, sprzęty i dobra jakie zostały wykorzystane i użyte do zwiększenia sprawności wykonywanych prac i tym samym powiększenia przychodów zostały skrupulatnie zaksięgowane jako środki trwałe i są ujęte w comiesięcznych zeznaniach.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę oraz analizując przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż fakt wskazania przedmiotowego gospodarstwa rolnego jako miejsca prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, przechowywanie koni wprowadzonych do firmowej ewidencji środków trwałych oraz zaksięgowanie w środki trwałe narzędzi, sprzętów i dóbr wykorzystanych i użytych do zwiększenia sprawności wykonywanych prac i tym samym powiększenia przychodów jednoznacznie wskazuje, iż sprzedaży przedmiotowego gospodarstwa rolnego z wyjątkiem znajdujących się tam budynków mieszkalnych nie można zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dotyczące sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie ma w tym przypadku zastosowania.

W związku z powyższym, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej należy zakwalifikować do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi
   
   - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   
   

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z wykorzystaniem w niej składników majątku. Wykorzystywanie tych składników wpływa niewątpliwie na osiąganie przychodów, zaś ewentualne środki pieniężne uzyskane z ich odpłatnego zbycia stanowią przychód podlegający opodatkowaniu.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania dochodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dlatego też dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi związana w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w określonym przedziale czasowym w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości, nabytej przez Wnioskodawczynię w 2007 roku, która wykorzystywana była w prowadzonej działalności gospodarczej – będzie przychodem z działalności gospodarczej (z wyjątkiem budynku mieszkalnego). Natomiast sprzedaż budynku mieszkalnego w dniu 15.10.2012 r. nabytego w dniu 28.02.2007 r., tj. przed upływem pięciu lat od daty nabycia, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Zgodnie jednak z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
   
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
   
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
   
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie
   - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.
   
   
   

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie była zameldowana na pobyt stały w gospodarstwie rolnym. W związku z tym, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie spełnia ustawowego warunku zameldowania na pobyt stały przez okres co najmniej dwunastu miesięcy przed datą zbycia.

Reasumując, należy stwierdzić, iż przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (z wyjątkiem budynku mieszkalnego) stanowi przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast przychód ze sprzedaży budynku mieszkalnego, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

Przychód ze sprzedaży nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet wówczas gdyby nie zmienił się charakter rolny gruntów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.