INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28.05.2013 r. (data wpływu 31.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, w przypadku, gdy odbiorcą wynagrodzenia będzie:

• twórca prowadzący działalność gospodarczą (pyt. Nr 1) – jest nieprawidłowe,
• spadkobierca praw majątkowych (pyt. Nr 2) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31.05.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie (dalej; Wnioskodawca) jest organizacją zbiorowego zarządzania prawa autorskimi w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku (Dz. U. 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), która prowadzi działalność na podstawie tej ustawy, zezwolenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 1 lutego 1995 r. D....., zmienionego w dniu 23 października 1998 roku B....... oraz w dniu 28 lutego 2003 roku D........, ustawy Prawo o stowarzyszeniach z dnia 7 kwietnia 1989 roku (Dz. U. 2004 r. Nr 102, poz. 1055 ze zm.), własnego Statutu oraz Uchwał władz Stowarzyszenia.

Wnioskodawca, zgodnie z w/w zezwoleniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zbiorowo zarządza prawami autorskimi do utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych, choreograficznych, pantomimicznych oraz utworów słownych, muzycznych, słowno - muzycznych i choreograficznych w utworze audiowizualnym, na wskazanych w przedmiotowym zezwoleniu polach eksploatacji.

Zbiorowy zarząd Wnioskodawca realizuje na rzecz twórców, ich następców prawnych oraz wydawców na podstawie umów o powierniczym przeniesieniu praw a także, jako ustawowy reprezentant uprawnionych autorsko, którzy swych praw Wnioskodawcy nie powierzyli.

Przeniesienie powiernicze praw nie może być utożsamiane z przeniesieniem prawa, gdyż polega jedynie na możności występowania powiernika na zewnątrz, wobec użytkowników, we własnym imieniu, jako zarządzającego prawami w ramach stosunków wewnętrznych powiernictwo jest wykonywaniem czynności na rzecz powierzającego w odniesieniu do jego praw. Wnioskodawca nie działa jak właściciel praw, ale w ramach pośrednictwa zarządczego działa na rzecz reprezentowanych przez siebie twórców oraz wydawców, w ich interesie i na ich rachunek.

Wnioskodawca jest upoważniony na podstawie obowiązujących przepisów prawa między innymi do udzielania licencji na korzystanie z utworów oraz poboru wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich na zasadach określonych w stosownych porozumieniach oraz przepisach prawa. Od uzyskanego z tytułu prawa autorskiego i praw pokrewnych przychodu, Wnioskodawca potrąca tzw. koszty inkasa (tj. koszty poniesione w celu dochodzenia i podziału wynagrodzenia za korzystanie przez użytkowników z praw autorskich i praw pokrewnych oraz koszty zarządu tymi prawami w imieniu autorsko uprawnionych) a pozostałą część przekazuje twórcom oraz wydawcom w formie wynagrodzenia.

Jak już wskazano, Wnioskodawca zasadniczo dokonuje wypłat wynagrodzenia dwóm grupom podmiotów tj. przedsiębiorcom:

1. wydawcom - prowadzącym działalność gospodarczą w formie kapitałowych i osobowych spółek prawa handlowego;
2. wydawcom - osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą; oraz pozostałym twórcom i ich spadkobiercom.
   
   

W przypadku, gdy odbiorcą wynagrodzenia autorskiego jest przedsiębiorca (osoba lub w przypadku osobowych spółek prawa handlowego - osoby fizyczne) Wnioskodawca wypłaca mu pełną kwotę należnego wynagrodzenia, ponieważ nie jest zobowiązany do pobierania zaliczek na podatek dochodowy.

Natomiast w przypadku wypłaty wynagrodzenia twórcom bądź ich spadkobiercom - Wnioskodawca, jako płatnik, pobiera z tego wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Obecnie część twórców oraz osób, które nabyły majątkowe prawa autorskie w drodze spadkobrania zamierza rozpocząć prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, której przedmiotem ma być korzystanie z praw autorskich oraz rozporządzanie tymi prawami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy odbiorcą wynagrodzenia wypłacanego za pośrednictwem Wnioskodawcy będzie twórca prowadzący działalność gospodarczą polegającą na korzystaniu przez niego i rozporządzaniu autorskimi prawami majątkowymi, Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania, iż wypłaca to wynagrodzenie przedsiębiorcy i w związku z tym będzie zwolniony z obowiązku pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...
2. Czy w przypadku, gdy odbiorcą wynagrodzenia wypłacanego za pośrednictwem Wnioskodawcy będzie osoba, która nabyła majątkowe prawa autorskie w drodze spadkobrania, prowadząca działalność gospodarczą polegającą na korzystaniu i rozporządzaniu autorskimi prawami majątkowymi, Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania, iż wypłaca to wynagrodzenie przedsiębiorcy i w związku z tym będzie zwolniony z obowiązku pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę z twórcą prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność twórcza, korzystanie z praw autorskich oraz rozporządzanie tymi prawami umowy o zarządzanie prawami autorskimi twórcy oraz pobór wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek odprowadzania od powyższego wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (analogicznie do sytuacji, gdy taka umowa zawierana jest z wydawcą).

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2010Or. Nr 220 poz. 1447 ze zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Tak, więc, osoba, będąca twórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: twórca), w myśl ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej będzie prowadzić działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność twórcza, korzystanie z praw autorskich oraz rozporządzanie tymi prawami, o ile spełni kryteria: ekonomicznej klasyfikacji działalności, zarobkowego celu działalności, zawodowego charakteru, zorganizowania i ciągłości.

Ekonomiczna klasyfikacja działalności dotyczy sklasyfikowania danej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Zarobkowy cel działalności występuje wówczas, gdy dana działalność ma charakter odpłatny oraz jest nastawiona na zysk.

Zawodowy charakter działalności oznacza, że dana działalność ma charakter trwały, profesjonalny, a nie amatorski, czy okazjonalny. Zorganizowanie wskazuje, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno - prawnej jej wykonywania.

Ciągle prowadzenie działalności oznacza wykonywanie szeregu czynności, które zmierzają do osiągnięcia zamierzonego celu. Cecha ciągłości pozwała na odróżnienie działalności gospodarczej od działalności okazjonalnej, która może być wykonywana jednorazowo.

Z kolei ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.) zawiera definicję działalności gospodarczej (pozarolniczej działalności gospodarczej) na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W art. 5a pkt 6 powyższej ustawy wskazano, że działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 -9.
   
   

Natomiast w myśl art. 5 b ust. 1 powyższej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z powyższym, jeżeli dana działalność twórcy, polega na korzystaniu z praw autorskich, rozporządzaniu tymi prawami i jest wykonywana zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, to działalność twórcy będzie miała charakter pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jeżeli więc twórca (analogicznie jak wydawca) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej upoważnia Wnioskodawcę do zarządzania prawami autorskimi oraz poboru wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich, to otrzymane przez twórcę wynagrodzenie (analogicznie jak wynagrodzenie otrzymywane przez wydawcę) od Wnioskodawcy z tego tytułu związane jest z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz stanowi przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę zostało potwierdzone między innymi w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 października 2012 r., sygn. ITPB1/415-877/12/MR, w której wskazano, że majątkowe prawa autorskie, wchodzące w skład majątku twórcy, jako przedsiębiorcy, prowadzącego działalność gospodarczą) mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej, gdyż łącznie z innymi składnikami przedsiębiorstwa twórcy służą realizacji określonych działań gospodarczych.

Zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez twórców (podobnie jak wydawców) w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej z tytułu korzystania z praw autorskich oraz rozporządzania tymi prawami, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, spowoduje, że Wnioskodawca przekazując twórcom wynagrodzenie pobierane od użytkowników praw autorskich, nie będzie zobowiązany odprowadzać od tego wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ad. 2

W przypadku zawarcia przez Wnioskodawcę z osobą, która nabyła majątkowe prawa autorskie w drodze spadkobrania i która wykorzystuje te prawa w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (przedmiotem tej działalności jest między innymi korzystanie z praw autorskich oraz rozporządzanie tymi prawami) umowy o zarządzanie prawami autorskimi oraz pobór wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich, Wnioskodawca przekazując wynagrodzenie tej osobie z powyższego tytułu (podobnie jak w przypadku wynagrodzenia przekazywanego wydawcy) nie będzie zobowiązany do odprowadzania od powyższego wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jeżeli spadkobierca twórcy, (który nabył jego autorskie prawa majątkowe do utworu) prowadzi działalność polegającą między innymi na korzystaniu z praw autorskich, rozporządzaniu tymi prawami i jest ona wykonywana zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, to działalność ta będzie miała charakter pozarolniczej działalności gospodarczej (podobnie jak działalność wydawcy).

Tak, więc, w sytuacji, gdy spadkobierca twórcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej upoważnia Wnioskodawcę do zarządzania prawami autorskimi oraz poboru wynagrodzeń z tytułu korzystania z praw autorskich, to otrzymane przez spadkobiercę wynagrodzenie od Wnioskodawcy z tego tytułu (analogicznie do wynagrodzenia otrzymywanego przez wydawcę) związane jest z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz stanowi przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca przekazując spadkobiercy twórcy wynagrodzenie pobierane od użytkowników praw autorskich, nie będzie zobowiązany odprowadzać od tego wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie obowiązków płatnika, w przypadku, gdy odbiorcą wynagrodzenia będzie:

• spadkobierca praw majątkowych (pyt. Nr 2) – za prawidłowe,
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

• twórca prowadzący działalność gospodarczą (pyt. Nr 1) – za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w przedmiotowej sprawie należy dokonać właściwej kwalifikacji źródła otrzymywanych przez twórców przychodów, aby ustalić obowiązki płatnika (Wnioskodawcy).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

• pozarolnicza działalność gospodrcza (pkt 3),

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).
  
  

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Przy czym, w myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z kolei definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych.
   • prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9 ustawy.
     
     

W art. 5b ust. 1 ustawy, ustawodawca wskazuje także na przesłanki negatywne, powodujące, że dana działalność (generalnie mieszcząca się w zakresie działalności gospodarczej) nie będzie jednak uważana za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby więc daną działalność podatnika można było uznać za działalność gospodarczą albo za pozarolniczą działalność gospodarczą, a w konsekwencji przychód uzyskany z takiej działalności można było uznać za przychód kwalifikowany do źródła przychodów, jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza, musi ona spełniać kumulatywnie pięć przesłanek, wynikających z art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy, czyli powinna być:

1. działalnością zarobkową;
2. działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;
3. działalnością zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, a ponadto
4. działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności, o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
5. przychody z niej uzyskane nie powinny być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
   
   

Z pięciu powyżej wymienionych przesłanek kwalifikacji danego przychodu do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, ta ostatnia zawiera kryterium rozstrzygające.

Jest, więc zasadą, że działalnością gospodarczą jest taka aktywność, z której przychody nie są zaliczane do innych źródeł przychodów.

Tak, więc jeśli jakiś przychód, osiągany w ramach działalności zarobkowej prowadzonej w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzonej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, jest zaliczany do przychodów wymienionych w definicji źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ustawy, to nie można uznać go za przychód zaliczany do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że powyższa definicja działalności gospodarczej ma charakter autonomiczny i jest wiążąca w obszarze regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przesądza też okoliczność czy podatnik posiada status przedsiębiorcy w rozumieniu odrębnych przepisów, np. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz czy dokonał rejestracji w organie ewidencyjnym i statystycznym, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Na uwagę zasługuje fakt, iż ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9 powołanej ustawy, a dopiero później pozwala zaliczyć go do przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 13 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Nie jest to jednak jedyny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny normujący źródło przychodu związane z działalnością twórczą, bowiem w myśl postanowień art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazany w ustawie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Mając powyższe na uwadze, w przypadku podatnika, którego działalność zarobkowa jest związana z korzystaniem z praw pokrewnych, uzyskane z tego tytułu przychody mogą być kwalifikowane wyłącznie do źródła przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 18 jest bowiem przepisem szczególnym, a zawarty w nim katalog obejmuje między innymi prawa pokrewne.

W omawianym przypadku ustawodawca literalnie wyraził wolę, aby przychody z praw pokrewnych kwalifikowane były do przychodów z praw majątkowych.

W konsekwencji przychody z tego tytułu, tj. przychody z praw majątkowych podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, art. 22 ust. 9 pkt 3, ust. 9a, ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodów tych nie można zakwalifikować do przychodów z osobiście wykonywanej działalności, jak również do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec dokonanej kwalifikacji do źródła przychodu na Wnioskodawcy, jako na wypłacającym wynagrodzenie, ciążą określone obowiązki płatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 42 ust. 2 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1. w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11);
2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru również, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.
   
   

Reasumując, mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jest zobowiązany w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnik pobrać, zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłacanego twórcom wynagrodzenia, stanowiącego dla nich przychód z praw majątkowych i przekazać kwoty pobranych zaliczek z tego tytułu do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki - na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.