Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-470/13-2/OS
z 19 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 5 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Podstawową działalnością Wnioskodawcy była produkcja materiałów i wyrobów ceramicznych. W dniu 28 marca 2012 r. Sąd Rejonowy Wydział V Gospodarczy postanowił uchylić układ zawarty w postępowaniu upadłościowym, zatwierdzony postanowieniem z dnia 23 maja 2008 r. i otworzyć postępowanie upadłościowe wobec Wnioskodawcy oraz zmienić sposób prowadzenia postępowania z możliwością zawarcia układu na postępowanie obejmujące likwidację majątku Wnioskodawcy. W skład majątku Wnioskodawcy wchodzi nieruchomość zabudowana składająca się z prawa użytkowania wieczystego gruntu (działka ewidencyjna z obrębu o numerze ewidencyjnym i powierzchni 4,8213 ha) oraz prawa własności trzech posadowionych na tym gruncie budynków o funkcji przemysłowej. Przy nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - nabycie nastąpiło od osób fizycznych, nie występujących w transakcjach jako podatnicy VAT, w drodze kupna oraz darowizny. Syndyk nie posiada dokumentów księgowych, na podstawie których mógłby określić w jakim stopniu budynki były ulepszane Jedynie na podstawie sprawozdań finansowych ustalono, że w przeciągu roku 2005 ich wartość wzrosła z kwoty 163 135,60 na początku roku do kwoty 372 609,16 na koniec roku. Od dnia 01.03.2007. przedmiotowa nieruchomość jako składnik przedsiębiorstwa była przedmiotem dzierżawy opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W postępowaniu upadłościowym Syndyk zamierza sprzedać nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do powyższej sprzedaży ma zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, z możliwością rezygnacji z tegoż zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 10?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości (sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności posadowionych na nim budynków) będzie stanowić, co do zasady, dostawę towarów zwolnioną z VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest wykonywana w ramach pierwszego zasiedlenie lub przed nim
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy fakt, iż przedmiotowa nieruchomość została oddana do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanych w 2007 roku, po ulepszeniu dokonanym w 2005 roku, wyczerpuje znamiona pierwszego zasiedlenia Zgodnie z art. 29 ust. 5, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Dotyczy to również dostaw budynków trwale związanych z gruntem będącym przedmiotem prawa wieczystego użytkowania (potwierdzają to interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IP-PP2-443-262/08-2/KCH oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP1/443-636/09-3/AW). Zdaniem Wnioskodawcy zatem cały przedmiot sprzedaży będzie opodatkowany w sposób właściwy dla budynków. Zgodnie z art. 43 ust. 10, Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, pod warunkiem spełnienia zapisów ust. 10 i 11.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja będzie korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, z możliwością rezygnacji z tego zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowana datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, w sytuacji gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Podstawową działalnością Wnioskodawcy była produkcja materiałów i wyrobów ceramicznych. W dniu 28 marca 2012 r. Sąd Rejonowy Wydział V Gospodarczy postanowił uchylić układ zawarty w postępowaniu upadłościowym, zatwierdzony postanowieniem z dnia 23 maja 2008 r. i otworzyć postępowanie upadłościowe wobec Wnioskodawcy oraz zmienić sposób prowadzenia postępowania z możliwością zawarcia układu na postępowanie obejmujące likwidację majątku Wnioskodawcy. W skład majątku Wnioskodawcy wchodzi nieruchomość zabudowana składająca się z prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności trzech posadowionych na tym gruncie budynków o funkcji przemysłowej. Przy nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - nabycie nastąpiło od osób fizycznych, nie występujących w transakcjach jako podatnicy VAT, w drodze kupna oraz darowizny. Syndyk nie posiada dokumentów księgowych, na podstawie których mógłby określić w jakim stopniu budynki były ulepszane Jedynie na podstawie sprawozdań finansowych ustalono, że w przeciągu roku 2005 ich wartość wzrosła z kwoty 163 135,60 na początku roku do kwoty 372 609,16 na koniec roku. Od dnia 01.03.2007. przedmiotowa nieruchomość jako składnik przedsiębiorstwa była przedmiotem dzierżawy opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W postępowaniu upadłościowym Syndyk zamierza sprzedać nieruchomość.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że sprzedaż budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem doszło już do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, z chwilą oddania niniejszej nieruchomości w dzierżawę – z dniem 1 marca 2007 r. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W tej sytuacji, ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, korzystało będzie również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, zabudowanego przedmiotowym budynkami.

Reasumując sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, tj.: budynków oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są ww. budynki, będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia. Strony mogą zrezygnować ze zwolnienia i wybrać opodatkowanie dostawy tej nieruchomości, na podstawie art. 43 ust. 10, po spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie oraz w przepisie art. 43 ust. 11 ustawy.

Końcowo należy zauważyć, iż jakkolwiek Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny co do zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości, to jednak tut. Organ stwierdził, że dostawa ww. prawa wieczystego użytkowania wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.