Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-144/13-4/KB
z 4 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 18.02.2013 r. (data wpływu 22.02.2013 r.) uzupełnionym w dniu 29.05.2013 r. (data wpływu 31.05.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16.05.2013 r. (data odbioru 22.05.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą produktu. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą produktu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 29.05.2013 r. (data wpływu 31.05.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16.05.2013 r. (data odbioru 22.05.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest zainteresowana otworzeniem produkcji artykułu podobnego do kartridżów z olejkiem liquidowym do e-papierosów. Produkt ten służyłby jednak do nabijania fajki wodnej tak, jak kartridż z olejkiem liquidowym do e-papierosów. Podobnie jak w urządzeniu, jakim jest e–papieros, w obu przypadkach potrzebna jest baza, która nasiąknięta jest aromatyczna substancją, składającą się z różnych składników. Taką bazą dla olejków liquidowych w e-papierosie jest gąbka, natomiast w produkcie Wnioskodawczyni byłyby to płatki kwiatów.

Następnie, aby wywołać efekt spalania, by uwolnić dym w e-papierosie potrzebny jest tzw. atomizer, który tą substancje podgrzewa, natomiast w fajce wodnej służy do tego żarzący się węgielek.

Tak więc można by stwierdzić, że produkty te są podobne.

Produkt Wnioskodawczyni potocznie nazywałby się melasa, natomiast nazwa handlowa brzmiałaby H.

Skład procentowy produktu:

40% płatki kwiatów

25% gliceryna roślinna

5% aromat

30% miód

Opakowania byłyby sprzedawane w 100, 250 i 1000g opakowaniach.

Na niniejszych opakowaniach mieściłyby się informacje:

1. Nazwa produktu
   
2. Informacja o braku zawartości tytoniu i nikotyny
   
3. Pełny skład
   
4. Informacja, iż produkt Wnioskodawczyni pomaga w leczeniu nałogu palenia papierosów
   
5. Nr PKWiU i Nr CN
   
6. Gramatura zawartości opakowania
   
7. Dane kontaktowe i adresowe firmy Wnioskodawczyni
   
8. Informacja, iż produkt wyprodukowany jest w UE
   
9. Informacja o aromacie danego opakowania
   
10. Informacja o niestosowaniu w przypadku uczulenia na którykolwiek ze składników.
    
    
    

Wnioskodawczyni jest zainteresowana rozpoczęciem produkcji tuż po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Sprzedaż produktu byłaby pod nr PKWiU 12.00.19.0 czyli „Pozostałe przetworzone rodzaje tytoniu i jego namiastek; tytoń homogenizowany lub odtworzony, ekstrakty i esencje tytoniowe.” Odpowiednik kodu CN to: CN 2403.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że całe płatki kwiatów z których m.in. produkowany byłby Jej produkt zakupywać będzie jako suszone całe płatki kwiatów z racji tego, że tylko w takiej formie są one dostępne przez cały rok. Ogólnie całe płatki kwiatów posiadają nieregularne kształty i mimo, iż zdarzają się płatki większe, mniejsze lub zdeformowane prawdopodobnie podczas procesu zbierania, a następnie suszenia, to Wnioskodawczyni nie przetwarza tych płatków w żaden sposób, gdyż Wnioskodawczyni zależy żeby były one jak największe, przez wzgląd na to, że im większa powierzchnia porowata, to tym bardziej wchłaniają pozostałe składniki. Mniejsze pocięte płatki nie miały takich właściwości więc od takich czynności w myśl art. 98 ust. 2, 3 i 5 jak cięcie, prasowanie, przetwarzanie, inne dzielenie itp. Wnioskodawczyni była zmuszona odstąpić gdyż nie dałoby to pożądanego efektu. Płatki kwiatów tak jak kamyki wapienne poprzez porowatą powierzchnie są w stanie wchłonąć inne substancje, dlatego też jak napisała Wnioskodawczyni już wyżej, im większa jest powierzchnia porowata, czyli tym samym im większy kwiat, kamyk lub jakaś inna porowata powierzchnia, to tym lepiej wchłania inne substancje. Dlatego też występuje tutaj ogromne podobieństwo do kamyków wapiennych z taką różnica, że produkt Wnioskodawczyni do uzyskania pożądanego i właściwego rezultatu, nim zacznie się go używać, należy wpierw tak samo jak kamyki wapienne wymieszać w pozostałej nie wchłoniętej substancji, jeśli taka została, a następnie dodatkowo rozdrobnić na mniejsze kawałki w celu prawidłowego ich użycia do palenia, gdyż w większości okazują się one zbyt duże aby je umiejscowić. Co do wyglądu przedmiotowego produktu to można by stwierdzić, że po wyjęciu go z opakowania, jako że był w nim ściśnięty, to kształtem przypomina tak jakby jedną masę aromatyczną powstałą z suszu z płatków kwiatów z racji tego, że prawie wszystkie kwiatki się do siebie poprzyklejały. Dzieje się tak dlatego, ponieważ używana do produkcji gliceryna i miód są lepkie i tym samym ta właściwość po wymieszaniu przechodzi na efekt końcowy.

Na koniec Wnioskodawczyni dodała że Jej produkt spełnia wszelakie przesłanki w myśl art. 98 ust 2, 3 i 5 ustawy akcyzowej do tego, iż nie powinien być objęty podatkiem akcyzowym. Ponadto, Wnioskodawczyni przedstawiła ocenę z instytutu studiów podatkowych, która potwierdza ocenę Wnioskodawczyni:

(informacje pobrane ze strony internetowej)

„Zgodnie z art. 98 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, za tytoń do palenia uznaje się:

• tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
  

• odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, nie będące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
  
  
  

Zgodnie natomiast z ust. 8 tego przepisu, za produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 5, są traktowane jako tytoń do palenia. jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że wyrobami tytoniowymi w rozumieniu Ustawy są:

1. wszelkie wyroby o cechach fizycznych tytoniu (susz roślinny o właściwościach umożliwiających palenie, w tym odpowiedniej wilgotności), które zostały:
   • pocięte,
   • podzielone w inny sposób niż pocięte, np. zmielone,
   • skręcone,
   • sprasowane w postaci bloków;
2. odpady wszelkich wyrobów o cechach fizycznych tytoniu

- pod warunkiem, że nadają się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego,

Cechy te należy spełnić łącznie, tzn. wyrób który jest odpowiednio rozdrobniony, ale me nadaje się do palenia (np. przyprawy, takie jak bazylia) lub nadaje się do palenia, ale nie jest rozdrobniony (np. cały suszony liść tytoniu) - nie są wyrobami tytoniowymi.

Należy zauważyć, że zakres pojęciowy desygnatu „susz tytoniowy” wyklucza się z zakresem pojęciowym desygnatu „wyrób tytoniowy”. Wynika to z faktu, że Ustawodawca w art. 99a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym posłużył się pojęciem „suchego tytoniu nie będącego jeszcze wyrobem tytoniowym”. Powyższy zwrot wskazuje, że suszem tytoniowym jest wyrób, który w przyszłości, w wyniku dalszej obróbki, ma stać się wyrobem tytoniowym. Jednocześnie wyklucza on możliwość uznania za susz tytoniowy suszu jakiejkolwiek innej rośliny, choćby miała ona zostać następnie przetworzona i użyta do palenia.”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produkt stworzony do celów medycznych (pomagający w leczeniu nałogu palenia papierosów i tytoniu do fajki wodnej), który Wnioskodawczyni chciałaby produkować podlegałby opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Według Wnioskodawczyni odpowiedź na zadanie przez Wnioskodawczynię pytanie powinna brzmieć: Nie.

Kartridże z olejkami liquidowym przez wzgląd na brak zawartości tytoniu mimo, iż zdarzają się również olejki liquidowe z nikotyną, nie podlegają opodatkowaniu akcyzowemu.

Prawdopodobnie przyczyniło się do tego również to, iż palenie olejków w e-papierosie skutecznie pomaga w rzuceniu nałogu palenia tytoniu (papierosów).

Przez wzgląd na specyfikację składników (np. gliceryna medyczna używana w przemyśle farmaceutycznym oraz pozostałe), właściwości substancji i jej przeznaczenie produkt, który produkowałaby Wnioskodawczyni byłby prawie taki sam z ta różnicą, że Urząd Statystyczny zakwalifikował produkt wnioskodawczyni jako PKWiU 12.00.19.0 „Pozostałe przetworzone rodzaje tytoniu i jego namiastek; tytoń homogenizowany lub odtworzony, ekstrakty i esencje tytoniowe.”

Produkt Wnioskodawczyni miałby dokładnie te same właściwości. Brak jakichkolwiek substancji smolistych, a także nikotyny w tym produkcie spowodowałoby to, iż ludzie częściej sięgając po ten produkt bardziej odzwyczajaliby się od palenia zwykłych papierosów. jego używanie miałoby takie same właściwości terapeutyczne, jak używanie e-papierosów i tak samo byłoby zdrowsze dla osób palących.

Należy przyjąć, ze mój produkt miałby właściwości lecznicze poprzez swoje zastosowanie w leczeniu nałogu, jakim jest palenie tytoniu. A zatem jest to fakt, który przemawia za tym, aby zakwalifikować ten produkt tak samo jak produkt nieopodatkowany akcyzą.

Ponadto w żadnym procencie nie zawiera on tytoniu tak samo jak olejki liguidowe, w związku z tym nie posiada tym samym żadnego składnika, który podlegałby akcyzie. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, a także z logicznego punktu widzenia, produkt, który Wnioskodawczyni chciałaby produkować nie powinien w żaden sposób podlega akcyzie.

Reasumując

1. Produkt zrobiony z mieszanin produktów naturalnych
2. Produkt stworzony do leczenia (zwalczania) nałogu palenia papierosów
3. Nie zawiera tytoniu
4. Produkt podobny do olejków liquidowych
5. 0% substancji smolistych i 0% nikotyny
6. Produkt nie posiadający składników, które podlegałyby akcyzie
7. Produkt podobny do olejków liquidowych, które mimo iż służą do palenia to nie podlegają akcyzie przez wzgląd na ich przeznaczanie.
   
   

Powyższe 7 wymienionych punktów zgodnie z art. 98 ustep 2, 3, 5, 6, a także art. 99 ustawy o podatku akcyzowym wyklucza, aby produkt Wnioskodawczyni podlegał opłacie akcyzy, ponieważ spełnia wszystkie ku temu wymagania.

Także Wnioskodawczyni ma szczerą nadzieję, że zdanie Organu na ten temat będzie takie same, tym bardziej, że przedstawione przez Wnioskodawczynię argumenty i tłumaczenia są logiczne i nie pozostawiają innej możliwości udzielenia odpowiedzi.

Podsumowując celem Wnioskodawczyni było stworzenie produktu, który będący substytutem papierosa bądź tytoniu do fajki wodnej, tak samo jak e-papieros, pomagałby w leczeniu nałogu palenia tytoniu i udało się to Wnioskodawczyni, gdyż Wnioskodawczyni jako osoba, która paliła w ten sposób osiągnęła swój cel i rzuciła palenie. Dlatego też Wnioskodawczyni chciałaby teraz pomóc innym, którzy borykają się z tym problemem.

Na koniec wnioskodawczyni może jedynie dodać, że z przeprowadzonych przez wnioskodawczynie badań w postaci ankiety na 100 przypadkowych, które palą papierosy i fajkę wodną wyszło, że: 71% pytanych odkąd pali fajkę wodną ograniczyło to palenie papierosów, a także 56% badanych twierdzi, że palenie produktu, który chciałaby produkować mogłoby skutecznie pomóc w całkowitym rzuceniu palenia. Niestety dopóki Wnioskodawczyni nie zacznie produkcji to są to jedynie wyniki procentowe powstałe w wyniku badań rynku.

A jak wcześniej Wnioskodawczyni wspominała jedynym przykładem osoby, która jak dotąd rzuciła palenie i wypróbowała produkt Wnioskodawczyni jest Ona sama.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 tego załącznika wymieniono m.in. tytoń do palenia bez względu na kod CN.

Stosownie do art. 98 ust. 1 ustawy do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
   
3. cygara i cygaretki.
   
   

Zgodnie z art. 98 ust. 5 ustawy za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
   
   

W myśl art. 98 ust. 8 ustawy produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Zgodnie z ust. 2 stawki akcyzy na wyroby tytoniowe wynoszą:

1. na papierosy, z zastrzeżeniem ust. 10 - 188,00 zł za każde 1000 sztuk i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej;
2. na tytoń do palenia, z zastrzeżeniem ust. 10 - 128,02 zł za każdy kilogram i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej;
3. na cygara i cygaretki - 266,90 zł za każde 1000 sztuk.
   
   

Natomiast w myśl ust. 3 na papierosy lub tytoń do palenia nieobjęte obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy i nieoznaczone maksymalną ceną detaliczną stawki akcyzy wynoszą:

1. na papierosy - 327,60 zł za każde 1000 sztuk;
2. na tytoń do palenia - 218,40 zł za każdy kilogram.
   
   

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest zainteresowana otworzeniem produkcji artykułu, zdaniem Wnioskodawczyni, podobnego do kartridżów z olejkiem liquidowym do e-papierosów. Produkt ten służyłby jednak do nabijania fajki wodnej tak, jak kartridż z olejkiem liguidowym do e-papierosów. Podobnie jak w urządzeniu, jakim jest e–papieros, w obu przypadkach potrzebna jest baza, która nasiąknięta jest aromatyczną substancją, składającą się z różnych składników. Taką bazą dla olejków liquidowych w e-papierosie jest gąbka, natomiast w produkcie Wnioskodawczyni byłyby to płatki kwiatów. Następnie, aby wywołać efekt spalania, by uwolnić dym w e-papierosie potrzebny jest tzw. atomizer, który tą substancje podgrzewa, natomiast w fajce wodnej służy do tego żarzący się węgielek. Produkt wnioskodawczyni potocznie nazywałby się melasa, natomiast nazwa handlowa brzmiałaby Herbal King Molasses. Skład procentowy produktu: 40% płatki kwiatów, 25% gliceryna roślinna, 5% aromat, 30% miód. Produkt nie zawiera tytoniu. Wnioskodawczyni jest zainteresowana rozpoczęciem produkcji tuż po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Sprzedaż produktu byłaby pod nr PKWiU 12.00.19.0 czyli „Pozostałe przetworzone rodzaje tytoniu i jego namiastek; tytoń homogenizowany lub odtworzony, ekstrakty i esencje tytoniowe.” Odpowiednik kodu CN to: CN 2403.

Wnioskodawczyni wskazała, że całe płatki kwiatów z których m.in. produkowany byłby Jej produkt zakupywać będę jako suszone całe płatki kwiatów. Ogólnie całe płatki kwiatów posiadają nieregularne kształty i mimo, iż zdarzają się płatki większe, mniejsze lub zdeformowane prawdopodobnie podczas procesu zbierania, a następnie suszenia, to Wnioskodawczyni nie przetwarza tych płatków w żaden sposób, gdyż Wnioskodawczyni zależy żeby były one jak największe, przez wzgląd na to, że im większa powierzchnia porowata, to tym bardziej wchłaniają pozostałe składniki. Mniejsze pocięte płatki nie miały takich właściwości więc od takich czynności w myśl art. 98 ust. 2, 3 i 5 jak cięcie, prasowanie, przetwarzanie, inne dzielenie itp. Wnioskodawczyni była zmuszona odstąpić gdyż nie dałoby to pożądanego efektu. Co do wyglądu przedmiotowego produktu to można by stwierdzić, że po wyjęciu go z opakowania, jako że był w nim ściśnięty, to kształtem przypomina tak jakby jedną masę aromatyczną powstałą z suszu z płatków kwiatów z racji tego, że prawie wszystkie kwiatki się do siebie poprzyklejały. Dzieje się tak dlatego, ponieważ używana do produkcji gliceryna i miód są lepkie i tym samym ta właściwość po wymieszaniu przechodzi na efekt końcowy.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii czy przedmiotowy produkt podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności oraz regulacje zawarte w ww. przepisach ustawy, należy zauważyć, że przy ocenie czy dany wyrób należy traktować jak tytoń do palenia decydujący jest fakt, czy wyrób ten nadaje się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. W związku z powyższym, jeżeli produkowany przez Wnioskodawczynię produkt opisany we wniosku będzie nadawał się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego to będzie wyrobem akcyzowym w rozumieniu przepisów ustawy. Bowiem, odmiennie niż sądzi Wnioskodawczyni, jak tytoń do palenia należy traktować nie tylko tytoń, ale również każdy inny produkt spełniający kryteria ustalone w art. 98 ust. 5 ustawy.

A zatem, immanentną cechą tytoniu do palenia jest – jak sama nazwa wskazuje – możliwość użycia go „do palenia”. Przepis art. 98 ust. 5 ustawy wymaga bowiem aby wyrób nadawał się do palenia.

Ustawa nie definiuje pojęcia „nadawania się do palenia”. Zatem w tej kwestii odwołać należy się do językowego znaczenia tego pojęcia. Z Małego słownika j. polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 465 wynika, iż nadawać się - nadać się to być odpowiednim, stosowanym do czegoś lub na co. Palić - str. 593 tegoż słownika - to w szczególności używać tytoniu (opium itd.) przez wciąganie (wdychanie) dymu z żarzącego się papierosa, fajki, cygara.

Zatem, nadający się do palenia to taki wyrób, który w papierosie, fajce lub cygarze poprzez jego żarzenie się wywołuje dym nadający się do wdychania.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że produkowany przez Nią wyrób nie będzie opodatkowany akcyzą z tych samych powodów co e-papierosy, ponieważ przedmiotowy produkt, jak wskazała Wnioskodawczyni, nadaje się do palenia w fajce wodnej, natomiast użycie e-papierosa nie polega na paleniu jego zawartości (wkładu/kartridża). Bowiem e-papieros jest raczej elektronicznym urządzeniem do inhalacji/zażywania nikotyny przypominającym papierosa tylko ze względów estetycznych czy marketingowych (np. poprzez zamieszczenie elektronicznej diody imitującej żar z papierosa).

Ponadto, składniki masy opisanej przez Wnioskodawcę odpowiadają typowym składnikom tytoniu do fajki wodnej (sisha), który zazwyczaj, poza samym tytoniem, zawiera cukry, aromaty i barwniki, glicerynę oraz glikol propylenowy, a droższe wersje tego wyrobu mogą zawierać też miód i naturalne składniki aromatyczne.

Forma w jakiej będzie sprzedawany przedmiotowy wyrób również wskazuje na fakt, że należy go traktować jak wyrób tytoniowy, ponieważ będzie on sprzedawany formie masy, która po wyjęciu z opakowania bez dalszego przetwarzania przemysłowego, a jedynie po porwaniu na mniejsze kawałki będzie nadawać się do palenia w fajce wodnej.

W myśl ww. art. 98 ust. 8 ustawy, nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które poza tym, że nie zawierają tytoniu, są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Wnioskodawczyni twierdzi, że produkowany wyrób będzie wykorzystywany w celach medycznych, ponieważ Jej celem było stworzenie produktu, który będąc substytutem papierosa bądź fajki wodnej pomagałby w leczeniu nałogu palenia tytoniu.

W rozstrzygnięciu tej kwestii pomocne będzie orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W uzasadnieniu wyroku z dnia 30 marca 2006 r. w sprawie C-495/04, A.C. Smith-Koolhoven przeciwko Staatssecretaris van Financiën, Trybunał wskazał, iż w przypadku „leczniczych papierosów ziołowych” oferowanych jako środek pomocniczy dla osób chcących rzucić palenie produkty te muszą zawierać w swym składzie substancje, których spalenie i wdychanie powodować będzie skutki medyczne o charakterze leczniczym lub zapobiegawczym. Wymienione substancje, to substancje których spalanie i wdychanie powoduje wystąpienie naukowo udowodnionych skutków medycznych o charakterze leczniczym lub zapobiegawczym. Zatem, w ocenie Organu, lecznicze działanie przedmiotowych produktów nie może wynikać z subiektywnego przekonania sprzedawcy takich wyrobów, lecz powinno być zweryfikowane przez właściwe w tym zakresie podmioty.

Biorąc pod uwagę powyższe należy traktować przedmiotowy produkt nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego jak tytoń do palenia, pomimo faktu, że produkt ten składa się w całości z substancji innych niż tytoń i będzie on, zdaniem Wnioskodawczyni, wykorzystywany jako środek pomagający w leczeniu nałogu palenia papierosów i tytoniu.

Reasumując, opisany we wniosku produkt o nazwie handlowej Herbal King Molasses jest wyrobem akcyzowym i będzie podlegał opodatkowaniu akcyzą według stawki właściwej dla tytoniu do palenia zgodnie z art. 99 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.