Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-42/13/LG
z 17 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013r. (data wpływu 31 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymywaniem przedpłat na poczet transakcji unijnych ( W. ...) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymywaniem przedpłat na poczet transakcji unijnych ( W. ...).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka dokonuje wywozu towarów z terytorium kraju (Polski) na terytorium innych państw członkowskich. Spółka – dostawca jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT-UE, z kolei nabywcy towarów są podatnikami podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanymi dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego. Na okoliczność W. ... Spółka wystawia faktury zawierające ważne i właściwe numery VAT-UE: swój, jak i nabywcy towaru. Spółka specyfikuje na fakturze: w jednej pozycji towar ze stawką 0% (spełnione są warunki stosowania tej stawki), a w odrębnej pozycji na tej samej fakturze usługę transportową. Spółka ponosi koszty usług transportowych świadczonych przez wyspecjalizowane firmy przewozowe, a następnie kosztami tymi obciąża unijnego nabywcę; koszty transportu nie są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru (Spółka chce uniknąć zniekształcenia obrazu obowiązujących cen towaru, zapewniając klientom przejrzystość, a cenom konkurencyjność). Spółka stosuje na fakturze – w stosunku do usługi transportowej – w pozycji stawka podatku VAT oznaczenie „np.” i dodatkowo umieszcza na fakturze uwagę „odwrotne obciążenie”, przywołując art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka nadmienia, iż w dniu 12 listopada 2009r. wystosowała wniosek ORD-IN, w którym został szczegółowo opisany stan faktyczny analogiczny do powyższego, a przedmiotem rozstrzygnięcia był sposób opodatkowania usługi transportowej i sposób wykazania transakcji unijnej w deklaracji VAT-7. Spółka uzyskała interpretację indywidualną (IBPP3/443-872/09/IK z 15 lutego 2010r.). W przypadku nowych, nieznanych Spółce odbiorców lub w przypadku nieterminowego regulowania zobowiązań przez odbiorców w przeszłości, Spółka pobiera 100% przedpłaty, pokrywające zarówno wartość towaru, jak i usługi transportowej. Nabywcy dokonują przedpłaty na towar wraz z transportem w formie jednego przelewu bankowego. Pobieranie przedpłat osobno na towar i osobno w poczet transportu naraziłoby nabywców na podwójne koszty realizacji przelewów bankowych, nierzadko wyższe od wartości samego towaru czy usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. Spółka winna wystawiać faktury na zaliczkę w związku z otrzymaniem przedpłat na poczet transakcji unijnych, których przedmiotem jest dostawa towaru wraz z usługą transportu?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przedpłaty od unijnego klienta pokrywającej koszt towaru i jego transportu, nie rodzi po stronie Spółki obowiązku wystawienia faktury na zaliczkę. Otrzymana przedpłata w całości jest neutralna podatkowo, także w części przypadającej na transport. Obowiązek podatkowy powstanie dopiero w dniu wystawienia przez Spółkę faktury na okoliczność wywozu towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa UE, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r (zmienionego ustawą z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce – Dz. U. z 2012r., poz. 1342), w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Prawo do zastosowania stawki 0% przysługuje pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 42 ust. 1 ustawy dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy jednoczesnym posiadaniu stosowanych dokumentów.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE dokonuje dostaw towarów dla kontrahentów zagranicznych z krajów Unii Europejskiej (podatników podatku od wartości dodanej). W związku z dokonywaniem dostaw wewnątrzwspólnotowych Wnioskodawca wystawia faktury VAT zawierające dwie pozycje, tj. wartość sprzedanego towaru z zastosowaniem stawki 0% oraz koszt usługi transportowej, którą świadczy firma przewozowa. Wnioskodawca ponosi koszty usług transportowych świadczonych przez wyspecjalizowane firmy przewozowe, a następnie kosztami tymi obciąża unijnego nabywcę; koszty transportu nie są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru. Na fakturach w części dotyczącej usługi transportowej Wnioskodawca dokonuje oznaczenia „np” z adnotacją „odwrotne obciążenie” z przywołaniem art. 28b ustawy o VAT. Wnioskodawca w przypadku nowych, nieznanych kontrahentów pobiera przedpłaty na poczet transakcji w wysokości 100% wartości towaru i kosztu transportu.

Zatem zgodnie z przedstawionym opisem sprawy cena jednostkowa towaru nie obejmuje kosztów transportu, zatem świadczoną przez Wnioskodawcę usługę transportową uznać należy za świadczoną odrębnie od dostawy samego towaru.

Reasumując koszty transportu stanowią odrębną od dostawy towarów usługę świadczoną na rzecz kontrahenta unijnego, opodatkowaną zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług właściwymi dla tego typu usług.

W kwestii zatem opodatkowania usług świadczonych na terytorium Unii Europejskiej powołać należy art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy treść art. 28a ustawy, w myśl którego na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Wnioskodawca wskazał, że usługa transportowa jest świadczona na rzecz kontrahentów zagranicznych, którzy są podatnikami od wartości dodanej, zidentyfikowanymi dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego oraz że usługa transportowa jest opodatkowana na terytorium innego państwa członkowskiego Unii niż terytorium kraju na podstawie art. 28b ustawy, co w konsekwencji powoduje, że usługa transportowa towarów wykonana (przez przewoźnika) na rzecz zagranicznego kontrahenta nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju a świadczenie usługi transportowej Wnioskodawca wykazuje na fakturze VAT w odrębnej od dostawy towaru pozycji.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a).

Zgodnie z art. 106 ust. 2, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r.w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Zgodnie z § 9 ust. 1, 2, 3 4 i 5 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. , fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

W przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, jeżeli podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Faktura może dokumentować kilka odrębnych dostaw towarów lub usług dokonanych w trakcie miesiąca, jeżeli zostanie wystawiona nie później niż ostatniego dnia miesiąca, w którym wydano towar lub wykonano usługę.

W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano lub przemieszczono towar.

W przypadku świadczenia usług, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone w art. 28b ustawy:

1. na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych dla podatku od wartości dodanej lub obowiązanych do takiej identyfikacji, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,
2. stanowiących import usług

-fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę.

Natomiast zgodnie z § 10 ust. 1 tego rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część należności, w odniesieniu do której zgodnie z ustawą powstaje obowiązek podatkowy, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia, w którym ją otrzymano.

Zatem w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury dokumentującej te transakcje, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, przy czym wydłużony został termin na wystawienie takiej faktury. Bowiem od dnia 1 stycznia 2013r. fakturę dotyczącą wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano lub przemieszczono towar. Termin taki do wystawienia faktury dotyczy również usług dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone w art. 28b ustawy.

Istotną kwestą jest brak obowiązku opodatkowania otrzymywanych zaliczek (bez względu na ich wysokość) dokonywanych na poczet dostaw wewnątrzwspólnotowych (towar) oraz usługi, dla której miejscem świadczenia zgodnie z art. 28b nie jest terytorium kraju.

Zatem skoro otrzymanie zaliczki z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy oraz świadczonej usługi transportowej nie podlegającej w myśl art. 28b opodatkowaniu na terytorium kraju, nie rodzi obowiązku podatkowego to tym samym nie ma obowiązku wystawienia faktury przed faktycznym dokonaniem takiej dostawy i wykonaniem usługi.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. stwierdzić należy, że Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu otrzymywanych zaliczek od kontrahentów na poczet przyszłych wewnątrzwspólnotowych dostaw oraz na poczet kosztów transportu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, że przedmiotem rozstrzygnięcia nie była kwestia prawidłowości opodatkowania usługi transportowej na podstawie art. 28b ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.