Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1599/11/13-5/S/EK
z 4 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04.11.2011 r. (data wpływu 07.11.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania opisanych w pkt b wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.11.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania opisanych w pkt b wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawiera z kontrahentami umowy na sprzedaż usług pocztowych. Na podstawie ww. umów udzielane są klientom opusty warunkowe w następujący sposób:

1. opust udzielany jest po spełnieniu określonych umową warunków np. nadaniu określonej ilości przesyłek i dokumentowany fakturą korygującą „in minus”
2. opust udzielany jest „z góry” w wystawionej fakturze, a weryfikacja czy klient nadał określoną liczbę przesyłek, następuje po fakcie.
   
   

Z uwagi na fakt, iż usługi rozliczane są w sposób ciągły, faktury pierwotne za ich wykonanie wystawione były zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur. tj nie później niż 7 dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Zarówno w przypadku opustów, o których mowa w pkt. a, jak i b, zdarzają się sytuacje, w których P. wystawia faktury korygujące „in plus”. W przypadku, umów, o których mowa w pkt b, gdy klient nie spełni wymaganych warunków (nie nada określonej liczby przesyłek), Wnioskodawca wystawia fakturę korygującą „in plus” na wartość udzielonego uprzednio opustu.

Natomiast w przypadku umów, o których mowa w pkt. a, zdarzają się sytuacje, gdy faktura korygująca „in minus” dokumentująca opust jest wystawiona w nieprawidłowej kwocie np. pracownik Wnioskodawcy pomylił się i udzielił zbyt wysokiego opustu. W takim przypadku konieczne jest wystawienie faktury korygującej „in plus”, w celu skorygowania błędu rachunkowego, który wystąpił w fakturze korygującej „in minus”.

W celu zobrazowania powyższej sytuacji Spółka przedstawiła poniżej przykład:

• Wnioskodawca wystawił fakturę pierwotną za usługi pocztowe (zwolnione z VAT) świadczone w październiku 2010r., którą rozliczono podatkowo w listopadzie 2010r.
  

• Do ww. faktury w lutym 2011 r. wystawiono fakturę korygującą opust „in minus”, którą rozliczono podatkowo w lutym 2011r., (zgodnie zobowiązującym od dnia 1.01.2011 brzmieniem art. 29 ust. 4b pkt 4 ustawy o VAT, który stanowi, iż przypadku faktur, na których nie wykazano kwoty podatku, nie stosuje się warunku posiadania potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę).
  

• Następnie w maju 2011r. wystawiono kolejną fakturę korygującą opust „in plus” z uwagi na fakt, iż w poprzedniej fakturze korygującej „in minus” z powodu błędu rachunkowego udzielono zbyt wysokiego opustu.
  
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. W którym miesiącu, w deklaracji VAT-7, należy rozliczyć faktury korygujące „in plus” przedstawione w stanie faktycznym?
   
   

Kwestie wystawiania faktur korygujących zwiększających obrót, czyli tzw. korekt „in plus” reguluje przepis § 14 rozporządzenia w sprawie faktur. Zgodnie z tym przepisem, fakturę korygującą wystawia się, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zarówno przepisy ustawy o VAT jak i rozporządzenia wykonawcze do ustawy, nie regulują sposobu rozliczania faktur korygujących „in minus”.

Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie i orzecznictwie, sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji, gdy korekta powoduje podwyższenie podstawy opodatkowania, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia faktury korygującej „in plus”.

Zatem, w przypadku, gdy:

• przyczyna dokonania korekty istniała już w momencie sprzedaży (wystawienia pierwotnego dokumentu) np. przy wystawianiu faktury pierwotnej popełniono błąd, zaistnieje konieczność dokonania korekty deklaracji VAT-7 za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej sprzedaży,

• przyczyna sporządzenia korekty (np. podwyższono cenę sprzedaży) powstała po wystawieniu faktury pierwotnej, była związana z nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej, wówczas fakturę korygującą należy wykazać w rejestrze oraz deklaracji podatkowej za okres bieżący, czyli ten, w którym wystawiona została faktura korygująca. W tej sytuacji faktura pierwotna była wystawiona poprawnie i w przeszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego.
  
  
  

Jak z powyższego wynika kluczową rolę w rozwiązaniu problemu stanowi przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie ceny za wykonane usługi jest związane z nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy fakturę korygującą zwiększającą cenę sprzedaży w sytuacji, gdy kontrahent nie spełnił warunków umowy i nie nadał określonej liczby przesyłek (przykład b), należy rozliczyć na bieżąco. Otrzymany przy nadawaniu przesyłek opust okazał bowiem się nienależny, gdyż nie ziścił się warunek. Zdarzenie to miało miejsce po fakcie. Wnioskodawca, w momencie udzielania opustu, nie miał wiedzy, że kontrahent nie spełni warunku zawartego w umowie.

Powyższe podejście zgodne jest z orzecznictwem sądów administracyjnych. Dla przykładu WSA w Warszawie, w wydanym dnia 6 października 2008 r. wyroku, syng. III SA/Wa 637/08, orzekł, że jeżeli cena wzrosła już po transakcjach (przed transakcją było wiadomo, że cena się zmieni, ale nie było wiadomo o ile), to wystawca faktury korygującej rozlicza ją w bieżącej deklaracji. Nie musi się cofać do okresu, w którym wykazał fakturę pierwotną. Dodatkowo Sąd podkreślił, iż potencjalna możliwość zmiany ceny na fakturze nie może być uznana za błąd, czy też pomyłkę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i przepisach rozporządzenia Ministra Finansów o fakturach.

Natomiast w sytuacji, gdy opust udzielany jest klientowi poprzez wystawienie faktury korygującej „in minus”, a następnie wystawiana jest faktura korygująca „in plus”, bowiem w wyniku błędu rachunkowego udzielono zbyt dużego opustu (przykład a), zdaniem faktura korygująca „in plus” winna być rozliczona poprzez dokonanie korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym zaniżono podstawę opodatkowania.

W dniu 02.02.2012r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1/443-1599/11-2/EK, w której powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania opisanych w pkt a uznane zostało za prawidłowe, natomiast w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania opisanych w pkt b wniosku za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej w odniesieniu do sytuacji opisanej w pkt b stwierdzono, że jeżeli strony transakcji ustalą w umowie, iż cena transakcji będzie zależna od zaistnienia jakiegoś zdarzenia, to chociaż spełnienie się powyższych warunków może być niezależne od Wnioskodawcy, to sam wzrost ceny pośrednio od stron transakcji zależy – to strony transakcji ustaliły warunki danej umowy. Powyższa sytuacja wskazuje, iż Wnioskodawca w momencie dokonywania sprzedaży miał wiedzę o ewentualnej konieczności dokonania w przyszłości ewentualnej korekty wystawionych faktur pierwotnych. W dacie powstania obowiązku podatkowego, objętego fakturą, znana była i akceptowana ekonomicznie ewentualna zmiana ceny. Z góry więc Spółka założyła tymczasowość wykazanej na fakturze ceny, zakładając że podstawa opodatkowania może ulec zmianie. W tym przypadku nie można zatem mówić, iż przyczyną wystawienia faktur korygujących będzie zaistnienie dodatkowych, nieznanych w dniu wystawienia faktury pierwotnej okoliczności, które wpłyną na podwyższenie ceny sprzedaży. Zatem faktura korygująca zwiększająca obrót i kwotę podatku należnego winna zostać uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej dostawy, a więc w rozliczeniach za te okresy rozliczeniowe, w których wykazano dokonanie dostawy i ujęto faktury pierwotne.

Powyższa interpretacja w części dotyczącej uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe, tj. terminu rozliczenia faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania opisanych w pkt b wniosku była przedmiotem skargi Strony.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2013r. sygn. III SA/Wa 1727/12 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1/443-1599/11-2/EK z dnia 02.02.2012r. w części uznającej stanowisko Poczty Polskiej S.A. z siedzibą w Warszawie za nieprawidłowe. Ponadto, WSA oddalił skargę w pozostałym zakresie i stwierdził, że interpretacja indywidualna wskazana w pkt 1) nie może być wykonana w części, w jakiej została uchylona.

Wskazując na motywy uchylenia zaskarżonej interpretacji Sąd wskazał, że ustawodawca uregulował w sposób wyraźny jedynie sytuacje zmniejszenia podstawy opodatkowania określonej w pierwotnie wystawionej fakturze. Sąd wskazując na orzeczenie NSA sygn. akt I FSK 50/11 z dnia 25.11.2011 r., wyjaśnił, że brzmienie powyższych przepisów uzasadnia konstatację, że ustawodawca dopuszcza możliwość korekty podstawy opodatkowania i rozliczenia tej korekty w innym okresie rozliczeniowym niż okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Z braku regulacji odnoszącej się wprost do sytuacji, w której po powstaniu obowiązku podatkowego podstawa opodatkowania ulegnie zwiększeniu, nie można wyprowadzić wniosku, że niezależnie od przyczyn, które powodują zmianę podstawy opodatkowania, korekta powinna być uwzględniona zawsze w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W orzeczeniu tym zwrócono uwagę na lukę normatywną, która musi zostać wypełniona poprzez stosowną wykładnię, pozwalającą na sprecyzowanie okresu ujmowania przez sprzedawcę skutków podwyższenia podatku należnego w następstwie podwyższenia ceny sprzedaży po wystawieniu faktury lub w razie pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Jednocześnie WSA wskazał na jednolite orzecznictwo NSA, które przyjmuje, że określając ww. okres należy kierować się przyczynami wystawienia faktury korygującej podwyższającej podatek należny.

W ocenie Sądu, skoro przyczyną korekty było zwiększenie ceny sprzedaży w sytuacji, gdy kontrahent Skarżącej nie spełnił warunków umowy i nie nadał określonej liczby przesyłek, a więc w oparciu o zaistnienie okoliczności, mających wpływ na finalny poziom ceny sprzedaży, nieznany jej jednak w chwili wystawienia faktur pierwotnych, to nie było podstaw do dokonywania korekty deklaracji „wstecz”. Tym bardziej, że pierwotnie sporządzone faktury były prawidłowe. Zgodnie z zasadą swobody zawierania umów strony mogą kształtować treść umowy tak, aby powołany przez nich do życia stosunek prawny odpowiadał ich interesom. Oznacza to także możliwość odpowiedniego ukształtowania umowy w zakresie np. ceny sprzedaży oraz możliwości i warunków korygowania tej ceny.

Zdaniem Sądu, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, przyczyna korekty powstała po wystawieniu faktury pierwotnej, gdyż sytuacja, gdy kontrahent nie spełnia warunków umowy i nie nadaje określonej liczby przesyłek, co powoduje spadek pierwotnie planowanych obrotów, a co za tym idzie zwiększenie ceny usług pocztowych, nie była i obiektywnie nie mogła być znana w dacie podpisania umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2013r., sygn. akt III SA/Wa 1727/12, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania opisanych w pkt b wniosku należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360), wymieniają przypadki, w których wystawia się fakturę korygującą.

Stosownie do zapisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   
   
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
   
   
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
   
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   
   

Na mocy § 13 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   
   
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
   
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   
   

Faktura korygująca – stosownie do zapisu § 14 ust. 3 rozporządzenia – wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej. Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących – § 14 ust. 4 rozporządzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera z kontrahentami umowy na sprzedaż usług pocztowych. Na podstawie ww. umów udzielane są klientom opusty warunkowe w następujący sposób:

1. upust udzielany jest po spełnieniu określonych umową warunków np. nadaniu określonej ilości przesyłek i dokumentowany fakturą korygującą „in minus” oraz
2. upust udzielany jest „z góry” w wystawionej fakturze, a weryfikacja czy klient nadał określoną liczbę przesyłek, następuje po fakcie.
   
   

Z uwagi na fakt, iż usługi rozliczane są w sposób ciągły, faktury pierwotne za ich wykonanie wystawione były zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur. tj nie później niż 7 dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Zarówno w przypadku opustów, o których mowa w pkt. a, jak i b, zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca wystawia faktury korygujące „in plus”. W przypadku, umów, o których mowa w pkt b, gdy klient nie spełni wymaganych warunków (nie nada określonej liczby przesyłek), Zainteresowany wystawia fakturę korygującą „in plus” na wartość udzielonego uprzednio opustu. Natomiast w przypadku umów, o których mowa w pkt. a, zdarzają się sytuacje, gdy faktura korygująca „in minus” dokumentująca opust jest wystawiona w nieprawidłowej kwocie np. pracownik pomylił się i udzielił zbyt wysokiego upustu. W takim przypadku konieczne jest wystawienie faktury korygującej „in plus”, w celu skorygowania błędu rachunkowego, który wystąpił w fakturze korygującej „in minus”.

Odnośnie faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego stwierdzić należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze nie wskazują bezpośrednio i w sposób jednoznaczny momentu, w którym powinna być dokonana korekta zwiększająca podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego. W związku z powyższym uznać należy, iż sposób rozliczenia przez wystawcę faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego, uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność dokonania korekty faktur pierwotnych.

W przypadku gdy przyczyna korekty istniała już w chwili wystawienia faktur pierwotnych (np. błąd, pomyłka) – korekt podstawy opodatkowania i podatku należnego należy dokonać wstecz tj. w miesiącu, w którym w wyniku błędu zaniżona została podstawa opodatkowania i kwota podatku należnego.

Natomiast w przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym (np. następuje ostateczne wyliczenie należnych opłat), korekta ta powinna zostać ujęta na bieżąco tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura pierwotna była wystawiana poprawnie i w przeszłości nie doszło do zaniżenia obrotu i podatku należnego. Sytuacja taka może wystąpić np. w przypadku istnienia uzgodnień umowy między stronami.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w odniesieniu do w sytuacji opisanej w pkt b wniosku (upust udzielany jest „z góry” w wystawionej fakturze, a weryfikacja czy klient nadał określoną liczbę przesyłek, następuje po fakcie), stwierdzić należy że Wnioskodawca będzie zobowiązany rozliczyć wystawione faktury korygujące zwiększające cenę w rozliczeniu za okres, w którym je wystawi. Przyczyna korekty bowiem powstała po wystawieniu faktur pierwotnych, a okoliczność podwyższenia ceny nie była znana w chwili wystawienia tych faktur tzn. gdy kontrahent nie spełnia warunków umowy i nie nadaje określonej liczby przesyłek, co powoduje zwiększenie ceny przesyłek. Tak więc obowiązek podatkowy z tytułu wystawienia faktury korygującej powstanie w rozliczeniu za okres, w którym faktura korygująca zostanie wystawiona. Wnioskodawca, w tak przedstawionym stanie faktycznym, nie będzie miał obowiązku rozliczać faktury korygującej zwiększającej cenę w miesiącu, w którym wykazał pierwotny obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia opisanej usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania pierwotnej interpretacji z dnia 02 lutego 2012r. nr IPPP1/443-1599/11-2/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.