INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.05.2013 r. (data wpływu 23.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.05.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie organizacji występów artystycznych. Występy artystyczne wykonywane są przez współpracujących z Wnioskodawcą artystów. Artyści w zakresie wykonywanych przez siebie usług prowadzą indywidualną działalność gospodarczą m.in. w zakresie oznaczonym wg Polskiej Klasyfikacji Działalności jako 90.01.Z (działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych).

Wnioskodawca zawiera z artystami umowy, a po wykonanej usłudze w postaci występu artystycznego, artysta wystawia dla Wnioskodawcy fakturę lub rachunek.

Wnioskodawca wypłacając należne artyście wynagrodzenie nie oblicza i nie odprowadza zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo nie obliczając i nie odprowadzając zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego artystom wynagrodzenia, które reguluje na podstawie faktury lub rachunku wystawionego w ramach prowadzonej przez artystę działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u. p.d.o.f.) nie musi obliczać i odprowadzać zaliczek od wypłacanego artyście wynagrodzenia, o ile otrzyma od artysty oświadczenie, że świadczone usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Przepis ten w ocenie Wnioskodawcy może być zastosowany, gdyż świadczone usługi w postaci występów artystycznych są przychodami z osobiście wykonywanej działalności artystycznej zgodnie z art. 13 pkt 2 u,p.d,.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w przedmiotowej sprawie należy dokonać właściwej kwalifikacji źródła otrzymywanych przez artystów przychodów aby ustalić obowiązki płatnika (Wnioskodawcy).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

• pozarolnicza działalność gospodrcza (pkt 3),

kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Przy czym, w myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z kolei definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9 ustawy.
  
  

W art. 5b ust. 1 ustawy, ustawodawca wskazuje także na przesłanki negatywne, powodujące, że dana działalność (generalnie mieszcząca się w zakresie działalności gospodarczej) nie będzie jednak uważana za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby więc daną działalność podatnika można było uznać za działalność gospodarczą albo za pozarolniczą działalność gospodarczą, a w konsekwencji przychód uzyskany z takiej działalności można było uznać za przychód kwalifikowany do źródła przychodów, jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza, musi ona spełniać kumulatywnie pięć przesłanek, wynikających z art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy, czyli powinna być:

1. działalnością zarobkową;
2. działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;
3. działalnością zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, a ponadto
4. działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności, o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
5. przychody z niej uzyskane nie powinny być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
   
   

Z pięciu powyżej wymienionych przesłanek kwalifikacji danego przychodu do źródła przychodów, jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza, ta ostatnia zawiera kryterium rozstrzygające.

Jest więc zasadą, że działalnością gospodarczą jest taka aktywność, z której przychody nie są zaliczane do innych źródeł przychodów.

Tak więc jeśli jakiś przychód, osiągany w ramach działalności zarobkowej prowadzonej w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzonej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, jest zaliczany do przychodów wymienionych w definicji źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ustawy, to nie można uznać go za przychód zaliczany do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że powyższa definicja działalności gospodarczej ma charakter autonomiczny i jest wiążąca w obszarze regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przesądza też okoliczność czy podatnik posiada status przedsiębiorcy w rozumieniu odrębnych przepisów, np. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz czy dokonał rejestracji w organie ewidencyjnym i statystycznym jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

W omawianej sprawie, należy ponadto wskazać inne wyodrębnione w ustawie źródło uzyskania przychodów wymienione w przepisie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z praw majątkowych.

Na podstawie powołanego przepisu, za przychód z praw majątkowych uważa w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych , praw do topografii układów scalonych , znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Norma ta „wprost” obejmuje swym zakresem przychody uzyskane z praw pokrewnych, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Zakres praw pokrewnych określa rozdział 11 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 85 ww. ustawy każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Artystycznymi wykonaniami, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów. instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Przychodami z działalności gospodarczej nie będą zatem przychody z tytułu udziału w spektaklach teatralnych, graniu ról filmowych, czytaniu i nagrywaniu audiobooków, przychody z wykonywania zadań artystycznych wykonywanych samodzielnie jak i przy udziale innych aktorów (udział w spektaklach teatralnych), przychody z artystycznej i literackiej działalności twórczej.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku podatnika, którego działalność zarobkowa jest związana z korzystaniem z praw pokrewnych, uzyskane z tego tytułu przychody mogą być kwalifikowane wyłącznie do źródła przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 18 jest bowiem przepisem szczególnym, a zawarty w nim katalog obejmuje między innymi prawa pokrewne.

W omawianym przypadku ustawodawca literalnie wyraził wo1ę aby przychody z praw pokrewnych kwalifikowane były do przychodów z praw majątkowych.

W konsekwencji przychody z tego tytułu, tj. przychody z praw majątkowych podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, art. 22 ust. 9 pkt 3, ust. 9a, ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodów tych nie można zakwalifikować do przychodów z osobiście wykonywanej działalności, jak również do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec dokonanej kwalifikacji do źródła przychodu na Wnioskodawcy, jako na wypłacającym wynagrodzenie, ciążą określone obowiązki płatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 42 ust. 2 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1. w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11);
2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.
   
   

Reasumując, mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jest zobowiązany w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako płatnik pobrać, zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłacanego artystom wynagrodzenia, stanowiącego dla nich przychód z praw majątkowych i przekazać kwoty pobranych zaliczek z tego tytułu do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki - na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

W świetle powyższego, należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.