INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 05 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 04 września 2013 r. (data wpływu 06 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

1. zwolnienia wyrobów węglowych nabywanych i zużywanych przez NZOZ do ogrzania lokali użytkowanych przez NZOZ - jest prawidłowe;
2. zwolnienia wyrobów węglowych nabywanych i zużywanych przez NZOZ do ogrzania lokali użytkowanych przez Gminę i inne podmioty (na cele mieszkalne oraz do prowadzenia gabinetu stomatologicznego) - jest nieprawidłowe;
3. braku konieczności dokonania przez Wnioskodawcę zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R - jest nieprawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 05 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

1. zwolnienia z akcyzy nabywanych przez NZOZ wyrobów węglowych (pytanie 1 części G.69 wniosku ORD-IN);
2. braku konieczności dokonania zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R (pytanie 2 części G.69 wniosku ORD-IN);
3. sposobu rozliczenia zużywanych wyrobów węglowych oraz prawa do korzystania ze zwolnienia od akcyzy przez inne podmioty korzystające z budynku (pytanie 3 części G.69 wniosku ORD-IN);
4. prawa zaliczenia nieodliczonego podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów (pytanie 4 części G.69 wniosku ORD-IN).
   
   

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 04.09.2013 r., złożonym w dniu 06.09.2013 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29.08.2013 r.

Niniejsza interpretacja dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań: 1 i 2 wniosku ORD-IN.

W zakresie pytań 3 i 4 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

1. NZOZ z siedzibą w A działa jako podmiot leczniczy w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15-04-2011 r. o działalności leczniczej - art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podmiot posiada dwie jednostki lokalne. Jedna z nich mieści się w B w budynku dzierżawionym od Gminy C. Na mocy zawartej umowy dzierżawy z Gminą C NZOZ ogrzewa na swój koszt pomieszczenia budynku przy użyciu węgla /miał/. Oprócz NZOZ - na mocy odrębnych umów dzierżawy zawartych z Gminą C - w budynku prowadzi działalność gabinet stomatologiczny osoby fizycznej oraz mieszkają osoby nieprowadzące działalności gospodarczej /2 gospodarstwa domowe/. NZOZ obciąża w sezonie grzewczym te podmioty tj. gabinet stomatologiczny, gospodarstwa domowe i Gminę C - stosownie do zajmowanej powierzchni użytkowej - kosztami ogrzewania tj. zużytego węgla oraz wynagrodzenia zatrudnionego palacza. Sprzedawca węgla nie dolicza do ceny węgla /miału/ podatku akcyzowego na fakturach wystawianych na NZOZ.
2. NZOZ prowadzi działalność mieszaną: dokonuje sprzedaży usług medycznych zwolnionych z VAT i wynajmuje pomieszczenia - czynność opodatkowana stawką podstawową 23%. W oparciu o przepis art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT - wyliczona proporcja za 2012 r. nie przekroczyła 2% (1,29%) - NZOZ uznał, że proporcja ta wynosi 0% i zdecydowała o nieodliczaniu podatku naliczonego w ogóle.
   
   

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1. Faktury VAT z tytułu nabycia wyrobów węglowych (miał) będących przedmiotem wniosku są wystawiane na Wnioskodawcę czyli NZOZ.
2. Wnioskodawca deklaruje przeznaczenie zakupionych wyrobów węglowych uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy do ogrzewania pomieszczeń służących do wykonywania działalności gospodarczej tj. świadczenia usług medycznych.
3. Wnioskodawca deklaruje zużycie wyrobów węglowych jako podmiot leczniczy w oparciu o przepisy zawarte w ustawie o podatku akcyzowym w art. 31a ust. 2 punkt 3), a nie w oparciu o art. 31a ust.10 ustawy o podatku akcyzowym.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy NZOZ może korzystać przy zakupie węgla ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 06-12-2008 o podatku akcyzowym ...
2. Czy NZOZ powinna dokonać zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R jako podmiot zwolniony ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, (Ad. 1,2,3) NZOZ działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15-04-2011 r. o działalności leczniczej - art. 4 ust.1 pkt l) ustawy, w związku z czym korzysta ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust.1 pkt 1) ustawy z dnia 06-12-2008 r. o podatku akcyzowym bez konieczności dokonania zgłoszenia rejestracyjnego na formularzu AKC-R.

Obciążając kosztami ogrzewania podmioty użytkujące lokale dzierżawione od Gminy C mieszczące się w budynku przy ul. D, Wnioskodawca przenosi koszty zakupu węgla po cenie wynikającej z faktury /niezawierającej akcyzy/ dzieląc je wg ustalonego klucza (zajmowana powierzchnia w m²).

NZOZ korzysta ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych na potrzeby ogrzewania przychodni lekarskiej na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym jako podmiot leczniczy działający w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15-04-2011 r. o działalności leczniczej - art. 4 ust. l pkt 1 ustawy. NZOZ nie dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego AKC-R jako podmiot zwolniony, niezobowiązany do rejestracji, o której mowa w art. 16 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie:

1. zwolnienia wyrobów węglowych nabywanych i zużywanych przez NZOZ do ogrzania lokali użytkowanych przez NZOZ – uznaje się za prawidłowe;
2. zwolnienia wyrobów węglowych nabywanych i zużywanych przez NZOZ do ogrzania lokali użytkowanych przez Gminę i inne podmioty (na cele mieszkalne oraz do prowadzenia gabinetu stomatologicznego) – uznaje się za nieprawidłowe;
3. braku konieczności dokonania przez Wnioskodawcę zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R - uznaje się za nieprawidłowe.
   
   

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2011 r., nr 108, poz. 626 z późn. zm.) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe – wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Jednakże w myśl art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi, że zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Stosownie do art. 31a ust. 4 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Podmiot zużywający, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 16 ust. 2 ustawy, zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku działalności gospodarczej z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy - również adresy miejsc wykonywania działalności oraz określenie rodzaju i przewidywanej średniej miesięcznej ilości zużywanego wyrobu akcyzowego. Właściwy naczelnik urzędu celnego, bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, pisemnie potwierdza jego przyjęcie art. 16 ust. 3 ustawy).

Wnioskodawca wskazał, iż deklaruje zużycie wyrobów węglowych jako podmiot leczniczy, w oparciu o ww. art. 31 a ust. 2 pkt 3 ustawy.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217), podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
2. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
3. jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej,
4. instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. nr 96, poz. 618 oraz z 2011 r. nr 112, poz. 654 i nr 185, poz. 1092),
5. fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,

5a) posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,

6. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania

- w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o działalności leczniczej, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Działalność lecznicza może również polegać na:

1. promocji zdrowia lub
2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
   
   

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że NZOZ dokonuje zakupu i zapłaty za nabywany miał węglowy, który następnie zużywa w celu ogrzania:

• lokali będących własnością Gminy i użytkowanych przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej jako podmiot leczniczy;

• lokali będących własnością Gminy i użytkowanych przez Gminę oraz lokali będących własnością Gminy i użytkowanych przez inne podmioty (na cele mieszkalne oraz do prowadzenia gabinetu stomatologicznego).
  
  

Wnioskodawca, na fakturze potwierdzającej zakup miału węglowego deklaruje, iż przeznacza ww. miał węglowy do zużycia na cele zwolnione jako podmiot leczniczy zgodnie z art. 31 a ust. 2 pkt 3 ustawy. Cena zakupu miału węglowego nie zawiera podatku akcyzowego.

Wnioskodawca obciąża ww. inne podmioty, stosownie do zajmowanej powierzchni użytkowej kosztami ogrzewania, jakie sam ponosi w związku z zakupem miału węglowego oraz wynagrodzeniem palacza. Wnioskodawca nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego (AKC-R).

Wątpliwości NZOZ dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego przy zakupie miału węglowego w opisanym wyżej przypadku oraz braku konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R.

Odnosząc ww. przepisy do zaistniałej sytuacji należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2. Zatem podmiot nabywający wyroby węglowe, aby skorzystać z możliwości zakupu wyrobów węglowych bez akcyzy, zobligowany jest nadać nabytym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez podmiot leczniczy. Istotna jest tożsamość podmiotu nabywającego wyroby węglowe oraz podmiotu korzystającego ze zwolnienia (w tym przypadku podmiotu leczniczego).

Podmiot nabywający wyroby węglowe z zamiarem wykorzystania ich na cele zwolnione ze względu na przeznaczenie deklaruje w dokumencie dostawy to przeznaczenie. Gdy tożsamość zadeklarowanego celu i faktycznego zużycia nie będzie zachowana, podmiot nabywający wyroby węglowe będzie w istocie dostarczał wyprodukowane ciepło do innych odbiorców, a nie będzie zużywał wyroby węglowe w celu określonym w dokumencie dostawy. Sam fakt, iż NZOZ spala wyroby węglowe w kotłowni, a ciepło dostarcza do pomieszczeń najmowanych przez inne podmioty, nie oznacza, iż wyroby węglowe zużywane są przez organ władzy publicznej, gospodarstwa domowe czy podmiot leczniczy. W tym przypadku podmioty te zużywają jedynie ciepło wyprodukowane przez NZOZ.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że nabywane przez NZOZ wyroby węglowe będą korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego jedynie w przypadku ich zużycia do ogrzania pomieszczeń użytkowanych przez NZOZ, będący podmiotem leczniczym, natomiast w pozostałych przypadkach (tj. dla celów ogrzania lokali użytkowanych przez inne podmioty, takie jak: Gmina, gospodarstwa domowe i gabinet stomatologiczny), będą podlegać opodatkowaniu stawką podatku akcyzowego określoną w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie Wnioskodawca przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jest obowiązany złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.