INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu inicjalnego związanego z zawarciem umowy leasingu operacyjnego na Centrum X – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu inicjalnego związanego z zawarciem umowy leasingu operacyjnego na Centrum X oraz w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu inicjalnego związanego z zawarciem umowy leasingu operacyjnego na Optymalizerka Y.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 kwietnia 2012 r. znak ILPB1/415-105/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 kwietnia 2012 r., a w dniu 23 kwietnia 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł z leasingodawcą umowę leasingu operacyjnego w grudniu 2011 r. (aneks do umowy z dnia (…) grudnia 2011 r.) na Centrum X. Czas trwania umowy leasingu określony został na 52 miesiące.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2011 roku Wnioskodawca prowadził księgi rachunkowe, w 2012 roku również prowadzi księgi rachunkowe.

Maszyna - przedmiot umowy leasingu operacyjnego, o której mowa wyżej jest wykorzystywana w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej, tj. do produkcji mebli.

Ogólne warunki umowy leasingu operacyjnego złotowego/denominowanego/walutowego (zwany dalej OWULO) - zdanie pierwsze paragrafu 8 pkt 1 stanowi, iż leasingodawca niezwłocznie po zawarciu niniejszej umowy oraz po uiszczeniu przez leasingobiorcę czynszu inicjalnego (wpłaty początkowej) wystawi zamówienie na przedmiot leasingu do dostawcy i nabędzie od niego na własność przedmiot leasingu.

Paragraf 8 pkt 3 OWULO stanowi, iż brak wpłaty czynszu inicjalnego (wpłaty początkowej) w ciągu 180 dni od dnia zawarcia niniejszej umowy uprawnia leasingodawcę do złożenia leasingobiorcy jednostronnego oświadczenia o rozwiązaniu tej umowy.

Zdanie pierwsze paragrafu 17 pkt 9 OWULO stanowi, iż leasingobiorca zobowiązany jest uiścić zaliczkę na czynsz inicjalny i opłatę manipulacyjną w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy leasingu operacyjnego, nie później jednak, niż w dniu odbioru przedmiotu leasingu od dostawcy, w wysokości stanowiącej wyrażoną w procentach i uzgodnioną w umowie leasingu operacyjnego kwotę odpowiadającą części wartości ofertowej przedmiotu leasingu.

W dniu (…) grudnia 2011 r. leasingodawca wystawił fakturę VAT (na której widnieje data sprzedaży (…) grudnia 2011 r.) za czynsz inicjalny do ww. umowy na kwotę netto 39550,00 EUR, VAT 9096,50 EUR (40389,37 zł), co stanowi brutto 48646,50 EUR.

Wnioskodawca dokonał zapłaty powyższej kwoty w grudniu 2011 r.

W grudniu 2011 r. Zainteresowany otrzymał przedmiot umowy leasingu operacyjnego, o którym mowa wyżej.

Powołując się na art. 22 ust. 5c - 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca uznał jako koszt uzyskania przychodu kwotę netto czynszu inicjalnego w całości w 2011 roku. Koszt czynszu inicjalnego ujęto w księgach rachunkowych w dniu wystawienia faktury, tj. w dniu 27 grudnia 2011 r.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał , iż zawarta umowa leasingowa spełnia warunki określone w art. 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Czynsz inicjalny został ujęty w księgach rachunkowych zgodnie z przyjętymi zasadami rachunkowości (art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), tj. w całości w dacie poniesienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu inicjalnego związanego z zawarciem umowy leasingu operacyjnego na Centrum X.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo uznając czynsz inicjalny, jako koszt uzyskania przychodu w całości kwoty netto w 2011 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpił prawidłowo uznając jako koszt uzyskania przychodu kwotę netto czynszu inicjalnego w całości w 2011 roku.

Powołując się na art. 22 ust. 5c - 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Zainteresowany uważa swoje stanowisko za słuszne.

Koszt czynszu inicjalnego ujęto w księgach rachunkowych w dniu wystawienia faktury, tj. w dniu xx grudnia 2011 r.

Wnioskodawca jest zdania, iż czynsz inicjalny nie jest przypisany do poszczególnych rat leasingowych, w wyniku czego czynsz inicjalny jest kosztem uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia.

Zainteresowany podał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 1 lipca 2009 r. (I SA/GD 269/09) stwierdził, że opłata wstępna w leasingu operacyjnym, nazywana również czynszem zerowym lub inicjalnym, pierwszą ratą leasingową czy też kaucją gwarancyjną ma charakter samoistny, nieprzypisany do poszczególnych rat leasingowych. Jej poniesienie jest warunkiem koniecznym do zawarcia umowy leasingu i następuje przed jej faktycznym zrealizowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 powołanej ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

   - do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawcy prowadzi księgi rachunkowe. Zainteresowany w 2011 roku zawarł umowę leasingu operacyjnego. Umowa spełnia warunki zawarte w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją prowadzenia przez Wnioskodawcę ksiąg rachunkowych jest obowiązek zaliczania przez Niego wydatków do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c tejże ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 5d cyt. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W przypadku umowy leasingu w istocie spełniającej wszystkie warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesione przez korzystającego opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie trwania tej umowy, stanowią koszty uzyskania przychodów. Powyższe opłaty związane z umową leasingu operacyjnego stanowią dla leasingobiorcy koszty pośrednie, gdyż nie można ich bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi przez niego.

Zatem, opłaty leasingowe opłacane przez Wnioskodawcę w okresie trwania umowy winny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia.

Natomiast wstępnych opłat leasingowych nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one uiszczane jednorazowo przed lub przy podpisywaniu umowy leasingowej, ale przed wydaniem przedmiotu leasingu, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do zawarcia lub rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Co do zasady, opłaty o charakterze wstępnym (niezależnie od stosowanego nazewnictwa) pomimo że ponoszone są jednorazowo, dotyczą ściśle określonego okresu wynikającego z umowy leasingu. Zatem bez względu na nazewnictwo (wstępna rata leasingowa, czynsz inicjalny, czynsz zerowy, opłata wstępna, pierwsza opłata, rata zerowa), jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia) i wydania przedmiotu leasingu, to z uwagi na tę właśnie rolę, należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż skoro na gruncie przedmiotowej sprawy, zapłata wstępnej opłaty leasingowej była warunkiem koniecznym zawarcia umowy i wydania przedmiotu leasingu, to wydatki te dotyczą ściśle określonego okresu trwania umowy leasingu, przekraczającego rok podatkowy.

Jednakże w myśl art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizację obowiązku określonego w ust. 1.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż czynsz inicjalny został ujęty w księgach rachunkowych zgodnie z przyjętymi zasadami rachunkowości określonymi w art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości, tj. w całości w dacie poniesienia.

W związku z powyższym, mając na względzie prawo jednostki do stosowania uproszczeń zgodnie z ww. przepisem ustawy o rachunkowości oraz o ile w istocie wskazany w opisie zdarzenia przyszłego sposób ujęcia kosztu w księgach rachunkowych jest zgodny z przepisami ww. ustawy o rachunkowości i nie zniekształca ona istotnie wyniku finansowego, Wnioskodawca może wstępną opłatę leasingową jednorazowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, Wnioskodawca postąpił prawidłowo uznając czynsz inicjalny, jako koszt uzyskania przychodu w całości kwoty netto w 2011 roku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku zapytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu inicjalnego związanego z zawarciem umowy leasingu operacyjnego na Optymalizerka Y, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2012 r. nr ILPB1/415-105/12-5/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.