Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-367/13-4/KO
z 10 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2013 r. (data wpływu 7 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2013 r. (data wpływu 29 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 22 sierpnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-367/13-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 22 sierpnia 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 26 sierpnia 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 czerwca 2013 r. (data wpływu 29 sierpnia 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 27 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży odzieży i obuwia przez internet oraz w sklepach stacjonarnych. Zatrudnia 15 osób. Roczne przychody ze sprzedaży za 2012 r. wyniosły ok. 3,5 mln. zł. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W 2011 r. podpisał z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa umowę o przyznanie pomocy finansowej z Unii na budowę magazynu w ramach działania „Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw”, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. W 2013 r. złożył w ARiMR wniosek o płatność. Wnioskodawca spodziewa się otrzymać środki finansowe w 2013 r.

Wnioskodawca dodał, że art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o rachunkowości zobowiązuje do prowadzenia ewidencji księgowej, zgodnie z ustawą o rachunkowości – „jednostki niewymienione w pkt 1-6 – jeżeli otrzymują na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych – od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przyznane”.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 czerwca 2013 r. Wnioskodawca dodał, że z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych w formie liniowej (19%). Budowa magazynu nie jest zadaniem zleconym, decyzję o rozbudowie firmy Wnioskodawca podjął sam.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem w 2013 r. dofinansowania z Unii w ramach działania „Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw” Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji księgowej zgodnej z ustawą o rachunkowości, czy nadal może prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów do czasu przekroczenia limitu przychodów ze sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 czerwca 2013 r., ustawy podatkowe powołują się na ustawę o rachunkowości, nie precyzując co to są zadania zlecone. Ustawa o rachunkowości również nie precyzuje tego pojęcia. Ustawa o finansach publicznych mówi o zadaniach zleconych administracji rządowej i terytorialnej – art. 5 ust. 3.

Rozbudowa magazynu nie została zlecona przez administrację rządową ani terytorialną, w związku z tym Wnioskodawca uważa, że dofinansowanie, o które się ubiega nie jest zadaniem zleconym i w związku z tym nie ma On obowiązku prowadzenia pełnej ewidencji księgowej do czasu przekroczenia limitu przychodów ze sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Stosownie do zapisu art. 24a ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 ww. ustawy, osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z kolei z art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 4 i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.), przepisy ustawy o rachunkowości, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro.

Natomiast z przepisu pkt 7 art. 2 ust. 1 ww. ustawy wynika, że ustawa o rachunkowości ma zastosowanie do jednostek niewymienionych w pkt 1-6, jeżeli otrzymują one na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych - od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przyznane.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży odzieży i obuwia przez internet oraz w sklepach stacjonarnych. Roczne przychody ze sprzedaży za 2012 r. wyniosły ok. 3,5 mln. zł. W 2011 r. podpisał z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa umowę o przyznanie pomocy finansowej z Unii na budowę magazynu w ramach działania „Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. W 2013 r. złożył w ARiMR wniosek o płatność. Budowa magazynu nie jest zadaniem zleconym, decyzję o rozbudowie firmy Wnioskodawca podjął sam.

Należy zatem uznać, że nawet jeżeli Wnioskodawca otrzyma z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pomoc finansową z Unii na budowę magazynu w ramach działania „Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, to nie będzie to dotacje na realizację zadań zleconych, o których mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o rachunkowości. Wobec powyższego przepis ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze treść przytoczonego uprzednio art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że możliwość wyboru sposobu ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych (podatkowa księga przychodów i rozchodów lub księgi rachunkowe) jest ograniczona limitem przychodu z tego źródła.

W świetle opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, w celu ewidencji podatkowej, może prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jednakże w sytuacji, gdy uzyskane przez Niego przychody netto za poprzedni rok obrotowy z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży odzieży i obuwia przez internet oraz w sklepach internetowych, wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro, to począwszy od dnia 1 stycznia następnego roku zobowiązany będzie do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.