Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-278/13-4/IŚ
z 11 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.04.2013 r. (data wpływu 22.04.2013 r.) – uzupełnionym pismem z dnia 08.07.2013 r. (data wpływu 08.07.2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązujących kursów waluty dla ustalania różnic kursowych przy operacjach za pośrednictwem rachunku walutowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązujących kursów waluty przy operacjach za pośrednictwem rachunku walutowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zajmuje się sprzedażą zintegrowanych obwodów drukowanych bez elementów biernych, tzw. płyty PCB.

Zakłady produkcyjne, z którymi Spółka współpracuje, ulokowane są w Chinach, skąd towar jest importowany do Polski.

Spółka sprzedaje płytki PCB na terytorium kraju polskim podmiotom oraz za granicę. Zarówno zobowiązania za dokonywane zakupy w Chinach i należności z tytułu sprzedaży regulowane są w walucie obcej (USD i Euro) za pośrednictwem walutowych rachunków bankowych. Spółka nie dokonuje zamiany waluty na PLN i PLN na walutę.

W powołanym na wstępie piśmie, uzupełniającym wniosek doprecyzowano, że Spółka stosuje podatkową metodę ustalania różnic kursowych, określoną w przepisach art. 15a updop.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy Spółka postępuje prawidłowo stosując średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu bądź wypływu środków z rachunku walutowego wynikającego z otrzymania należności bądź zapłaty zobowiązań Spółki, w sytuacji gdy nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty?
2. Czy Spółka postępuje prawidłowo stosując kurs ogłaszany przez bank, w którym posiada rachunek z dnia wypływu środków z rachunku wynikającego z zapłaty zobowiązań Spółki w sytuacji, gdy dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie zakupu określonej waluty?
   
   

Stanowisko Spółki:

Zasady ustalania przychodów i kosztów podatkowych z tytułu dodatnich i ujemnych różnic kursowych definiuje art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: ustawa o CIT).

Zgodnie z normą prawną zawartą w art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, przy ustalaniu różnic kursowych z tytułu sprzedaży lub kupna waluty obcej oraz otrzymania należności bądź zapłaty zobowiązań, zasadniczo stosuje się kurs faktycznie zastosowany. Jednak, gdy nie jest możliwym uwzględnienie kursu waluty obcej faktycznie zastosowanego w danym dniu, należy przyjąć kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego, poprzedzającego ten dzień.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Wyżej wskazane przepisy nie definiują pojęcia kursu faktycznie zastosowanego, natomiast zgodnie z pojawiającymi się w tym zakresie interpretacjami, kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny wpływu należności bądź zapłaty zobowiązań w celu ustalania różnic kursowych. Z pewnością o kursie faktycznym można mówić w przypadku zamiany PLN na walutę obcą, np. w sytuacji, gdy Spółka dokonuje dyspozycji zapłaty zobowiązania w walucie z rachunku prowadzonego w PLN, co automatycznie pociąga za sobą konieczność zamiany waluty, a tym samym ustalenie kursu takiej zamiany. Zdaniem Spółki, jeżeli jednak nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania, wówczas należy zastosować kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania operacji.

Potwierdzenie powyższego stanowiska znaleźć można w licznych interpretacjach prawa podatkowego.

Dla przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 28 marca 2012 roku, sygn. IPTPB3/423-338/11-2/IR, stwierdził, iż:

„(…) jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktycznie (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty - tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (zdanie drugie wyżej powołanego znowelizowanego przepisu art. 15a ust. 4 ww. ustawy). Powyższe rozumienie ww. znowelizowanego przepisu potwierdza m.in. wykładnia językowa. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN, Wydanie Nowe, Wydawnictwo PWN Warszawa 2006) pojęcie „faktyczny” należy rozumieć jako rzeczywisty, realny, istotny, podczas gdy „zastosować - zastosowywać” oznacza użyć czegoś w jakiejś sytuacji. W świetle powyższych stwierdzeń należy zatem przyjąć, że „faktycznie zastosowany kurs waluty” jest kursem, który byt w istocie, rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie”.

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 13 grudnia 2012 roku, sygn. ITPB1/415-1073/12/WM; Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 27 grudnia 2012 roku, sygn. IPTPB3/423-317/12-4/IR; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 6 grudnia 2012 roku, sygn. IBPPI/1/415-1096/12/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego - uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie - stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.