INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 09.04.2013 r. (data wpływu 15.04.2013 r.) oraz piśmie z dnia 21.06.2013 r. (data wpływu 24.06.2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-438/13-2/MT, IPPP1/443-330/13-2/IGo z dnia 11.06.2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia czy otrzymane przez Wnioskodawcę środki pieniężne, stanowiące równowartość należnego podatku od towarów i usług w związku z transakcją wniesienia aportu stanowić będą przychód podatkowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia czy otrzymane przez Wnioskodawcę środki pieniężne, stanowiące równowartość należnego podatku od towarów i usług w związku z transakcją wniesienia aportu stanowić będą przychód podatkowy.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Pan R.K. (dalej; „Wnioskodawca”) prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów usług.

Wnioskodawca jest właścicielem znaku towarowego, który to znak towarowy jest już zarejestrowany w urzędzie patentowym i jest objęty prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm). Prawo ochronne na znak towarowy nie stanowi u Wnioskodawcy podlegającej amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: „updof”). Wnioskodawca pomimo, że wykorzystuje prawo ochronne na znak towarowy do prowadzenia działalności gospodarczej to z uwagi na fakt, iż to właśnie Wnioskodawca dokonał rejestracji prawa ochronnego na znak towarowy w urzędzie patentowym prawo to nie mogło zostać uznane u Wnioskodawcy za podlegającą amortyzacji podatkową wartość niematerialną i prawną.

Wnioskodawca zamierza przystąpić do lub zawiązać wraz z osobami fizycznymi lub osobami prawnymi spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: „SKA”). Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do SKA prawo ochronne na znak towarowy. Wnioskodawca będzie w SKA akcjonariuszem. W statucie SKA zostanie określona wartość rynkowa wnoszonego przez Wnioskodawcę prawa ochronnego na znak towarowy. Z uwagi na fakt, iż obecnie nie jest znana przyszła wartość rynkowa prawa ochronnego na znak towarowy dla potrzeb wniosku przyjmuje się, iż wartość ta wynosi 123 jednostki pieniężne. Zgodnie z planowanymi ustaleniami dotyczącymi rozliczenia wniesienia wkładu w zamian za wniesiony wkład Wnioskodawca otrzyma akcje SKA o wartości nominalnej 100 jednostek pieniężnych oraz kwotę pieniężną wynoszącą 23 jednostek pieniężnych. Przekazanie 23 jednostek pieniężnych nie nastąpi przed objęciem akcji przez Wnioskodawcę.

Pismem z dnia 21.06.2013 r. (data wpływu 24.06.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o właściwe pełnomocnictwo.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy czynność wniesienia prawa ochronnego na znak towarowy przez Wnioskodawcę jako wkładu do SKA stanowi dla Wnioskodawcy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. W przypadku uznania wyżej wskazanej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jaka będzie podstawa opodatkowania takiej czynności i ile wyniesie w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wartość należnego podatku od towarów i usług.
3. W jakim momencie powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do aportu, wniesienia wkładu w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego...
4. W przypadku uznania wyżej wskazanej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz określenia, iż wartość należnego podatku VAT w analizowanej sytuacji wynosi 23 jednostki pieniężne, czy wartość ta otrzymana lub należna będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4. W pozostałym zakresie wniosku, tj. w zakresie pytania Nr 1, Nr 2 i Nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad: 4

Otrzymana przez Wnioskodawcę lub należna Wnioskodawcy kwota podatku VAT w kwocie 23 jednostek pieniężnych w związku z wniesieniem aportu do SKA i wystawieniem faktury VAT na kwotę 100 jednostek pieniężnych netto + podatek VAT w kwocie 23 jednostek pieniężnych nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 updof za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego w zamian za aport prawa ochronnego na znak towarowy Wnioskodawca otrzyma m.in. kwotę 23 jednostek pieniężnych stanowiącą podatek VAT należny. Tym samym otrzymane przez Wnioskodawcę lub jemu należne odpowiednio środki stanowiące podatek VAT w wysokości 23 jednostek pieniężnych nie stanowią dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

Za wyżej zaprezentowanym stanowiskiem przemawia również wprowadzona przez ustawodawcę z dniem 1 stycznia 2011 roku zasada neutralności podatkowej na gruncie podatku dochodowego aportów (wkładów) wnoszonych do spółek niemających osobowości prawnej. Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 50b updof wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki. Kwota podatku VAT wynosząca dła potrzeb niniejszego wniosku 23 jednostki pieniężne jest niewątpliwie uzyskana przez Wnioskodawcę w związku z przeniesieniem własności składnika majątku w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną - w analizowanym przypadku do SKA. W konsekwencji, nawet gdyby uznać przedmiotową kwotę za przychód, to przychód ten na gruncie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50b updof byłby zwolniony z opodatkowania. Reasumując w ocenie Wnioskodawcy kwota 23 jednostek pieniężnych stanowiąca kwotę podatku VAT należnego w związku z aportem prawa ochronnego na znak towarowy, otrzymana lub należna, nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 updof zdanie drugie.

Podobne stanowisko w tej sprawie zostało zaprezentowane w licznych interpretacjach indywidualnych, w szczególności w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-956/10/AK,

• interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-1/10-2/MM,

• interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2010 r. Dyrektora izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-1097/09-6/KS,

• interpretacji indywidualnej z dnia 28 stycznia 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-982/09-14/MM,

• interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2011 r. Dyrektora izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-352/11-2/MM,

• interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-322/12/AK.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W tym miejscu podkreślić należy, iż przywoływany przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wszystkich przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 3 ustawy.

Z brzmienia powołanego przepisu wynika, iż do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 cytowanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można stwierdzić, że co do zasady przychodem podatkowym jest każda wartość wchodząca w skład majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, która można rozporządzać jako własną.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż w zamian za wniesiony wkład w postaci prawa ochronnego na znak towarowy Wnioskodawca otrzyma akcje SKA o wartości nominalnej 100 jednostek pieniężnych oraz kwotę pieniężną wynoszącą 23 jednostek pieniężnych.

Dokonując oceny opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że środki pieniężne w kwocie 23 jednostek przekazane przez spółkę osobową na rzecz wnoszącego aport (Wnioskodawcy) nie będą miały charakteru podatku.

Zgodnie, bowiem do treści art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

W myśl art. 5 ww. ustawy zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 6 Ordynacji podatkowej podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

A zatem mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż zwrócone Wnioskodawcy przez SKA środki pieniężne stanowiące równowartość VAT należnego są dodatkową płatnością na rzecz Wnioskodawcy wynikającą z ustaleń między Nim, a SKA w ramach rozliczenia za wniesiony wkład. Należność ta nie jest zatem zarówno nieodpłatnym, przymusowym oraz bezzwrotnym świadczeniem pieniężnym na rzecz Skarbu Państwa jak i nie została nałożona w drodze ustawy. Tym samym oczywistym jest, iż należność ta nie stanowi należnego podatku od towarów i usług

Powyższe rozstrzygnięcie potwierdza prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 21.02.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1277/10 .

Reasumując otrzymane przez Wnioskodawcę od spółki komandytowo-akcyjnej środki pieniężne stanowić będą przychód z działalności gospodarczej dla wnoszącego aport, jako otrzymane pieniądze.

Za powyższym rozstrzygnięciem przemawia fakt, iż opisane we wniosku zdarzenie gospodarcze będzie uregulowaniem wzajemnego rozliczenia pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż dotyczy on zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną. Z treści powołanego artykułu nie wynika jakoby zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegały jakiekolwiek inne dodatkowe świadczenia wypłacane przez spółkę osobową dla osoby wnoszącej wkład. A zatem w stosunku do środków pieniężnych (stanowiących równowartość podatku VAT) wypłaconych Wnioskodawcy przez SKA powyższy przepis nie będzie miał zastosowania.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące zwłaszcza, że wydane zostały w innym stanie prawnym. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.