Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-132/13-4/KS
z 21 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Pracy, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2013 r. (data wpływu 22 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z tytułu nabycia prawa własności nieruchomości zabudowanej przez zasiedzenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 26 kwietnia 2013 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z tytułu nabycia prawa własności nieruchomości zabudowanej przez zasiedzenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Pracy nabyła przez zasiedzenie w dniu 01 października 2005 r. prawo własności części nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…), to jest działkę numer XX, arkusz mapy XX, obręb XX o powierzchni 2188 metrów kwadratowych.

Postanowienie Sądu z dnia 12 listopada 2012 r. uprawomocniło się w dniu 24 stycznia 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Którą datę należy uznać za moment zaistnienia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych? Czy dzień nabycia prawa własności przez zasiedzenie, tj. w dniu 01 października 2005 r., a wartość przysporzenia majątkowego wycenić wg cen rynkowych w tym dniu i wówczas zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu i Spółdzielnia nie musi traktować tego nieodpłatnego przysporzenia majątkowego jako przychodu, czy w dacie uprawomocnienia się postanowienia Sądu, tj. w dniu 24 stycznia 2013 r. i z tą datą nieodpłatne przysporzenie majątkowe uznać jako przychód do opodatkowania, a jego wartość ustalić na podstawie ceny rynkowej w dniu 24 stycznia 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, za dzień nieodpłatnego przysporzenia majątkowego należy uznać dzień 01 października 2005 r., ponieważ tego dnia Spółdzielnia stała się właścicielem zasiedzonej nieruchomości. Uprawomocnione postanowienie Sądu z dnia 24 stycznia 2013 r. potwierdziło tylko stan faktyczny jaki zaistniał w dniu 01 października 2005 r. W tej sytuacji, podatek od nieodpłatnego nabycia przez zasiedzenie nieruchomości, o której mowa w postanowieniu Sądu, zgodnie z Ordynacją podatkową przedawni się z upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Natomiast w zapisach księgowych jako wartość nieodpłatnego przysporzenia majątkowego, należy wpisać wartość zasiedzonego gruntu wg cen rynkowych na dzień 01 października 2005 r., a nie wg cen rynkowych na dzień uprawomocnienia się postanowienia Sądu, tj. na dzień 24 stycznia 2013 r.

W przypadku ewentualnej sprzedaży zasiedzonej nieruchomości lub jej części, o której wyżej mowa, cała kwota ze zbycia będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych.

W dniu 26 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca doprecyzował ww. stanowisko o poniższe informacje:

Zdaniem Spółdzielni, zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień nieodpłatnego przysporzenia majątkowego należy uznać dzień 01 października 2005 r., ponieważ tego dnia Spółdzielnia stała się właścicielem zasiedzonej nieruchomości. Uprawomocnione postanowienie Sądu z dnia 24 stycznia 2013 r. potwierdziło tylko stan faktyczny jaki zaistniał w dniu 01 października 2005 r. Stąd, zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy, w zapisach księgowych jako wartość nieodpłatnego przysporzenia majątkowego należy uznać wartość rynkową zasiedzonego gruntu wg ceny rynkowej w dniu 01 października 2005 r. W związku z tym, że nieodpłatne przysporzenie majątkowe, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, nastąpiło w dniu 01 października 2005 r. podatek od tego nieodpłatnego otrzymania nieruchomości przez zasiedzenie, o której mowa w postanowieniu Sądu, zgodnie z ustawą Ordynacja podatkowa, tj. art. 59 par. 1 pkt 9) oraz art. 70 par. 1 przedawnił się z upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 12 listopada 2012 r. nabył przez zasiedzenie w dniu 01 października 2005 r. prawo własności części nieruchomości. Postanowienie Sądu z dnia 12 listopada 2012 r. uprawomocniło się w dniu 24 stycznia 2013 r.

W celu prawidłowego określenia, kiedy następuje nabycie ww. nieruchomości w drodze zasiedzenia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Stosownie do treści art. 172 ww. ustawy, posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Z powyższego przepisu wynika, że na skutek zasiedzenia dotychczasowy posiadacz samoistny czyli ten który faktycznie włada rzeczą jak właściciel ex lege nabywa własność na skutek upływu czasu i może żądać, aby stwierdził to sąd w orzeczeniu. Nabycie własności jest tu tzw. nabyciem pierwotnym a orzeczenie sądu ma charakter deklaratoryjny a nie konstytutywny i stanowi podstawę wpisu nowego właściciela do księgi wieczystej. Orzeczenie sądu nie jest warunkiem nabycia prawa własności, nabywa się je bowiem po spełnieniu przesłanek określonych w przepisach kodeksu cywilnego. Orzeczenie sądu stanowi jednak dowód takiego nabycia, na które będzie się można powołać w celu wykazania prawa własności rzeczy.

Nabycie nieruchomości przez zasiedzenie jest formą nieodpłatnego przysporzenia majątkowego, wartość nieruchomości gruntowej nabytej przez zasiedzenie należy traktować jako wartość otrzymanej nieodpłatnie rzeczy. Tym samym, nabycie poprzez zasiedzenie nieruchomości gruntowej, będzie stanowiło przysporzenie majątkowe, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w dniu 2005 r. - przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Na podstawie art. 12 ust. 5 tej ustawy, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nabycie własności części nieruchomości nastąpiło z dniem 01 października 2005 r., wobec czego wartość tej nieruchomości stanowi przychód podatkowy, mający wpływ na dochód Wnioskodawcy za rok podatkowy 2005.

Przechodząc do kwestii przedawnienia zobowiązania podatkowego w pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.

W myśl art. 59 § 1 pkt 9 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek przedawnienia.

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Wobec powyższego, skoro Wnioskodawca był zobowiązany złożyć zeznanie podatkowe o wysokości dochodu (straty) za 2005 r. do końca marca 2006 r. i w tym terminie wpłacić należny podatek, to zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. zgodnie z cytowanym art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przedawniło się z upływem 2011 r., o ile nie wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 70 § 2 – 8 Ordynacji podatkowej (Wnioskodawca w złożonym wniosku nie wskazał na ich zaistnienie).

Reasumując, wartość nabytej w drodze zasiedzenia części nieruchomości stanowi nieodpłatne przysporzenie majątkowe stanowiące dla Spółdzielni przychód w podatku dochodowym od osób prawnych w dniu nabycia prawa własności tej części nieruchomości, tj. 01.10.2005 r. mający wpływ na dochód za rok podatkowy 2005. W związku z powyższym, zobowiązanie podatkowe z tego tytułu w podatku dochodowym od osób prawnych uległo przedawnieniu.

Jednocześnie tutejszy Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności skutków podatkowych w przypadku ewentualnej sprzedaży zasiedzonej nieruchomości lub jej części.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.