Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-312/13-2/PS
z 15 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.04.2013 r. (data wpływu 02.05.2013 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 Konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92, dalej konwencja polsko – szwajcarska) - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 02.05.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 Konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92, dalej konwencja polsko – szwajcarska).

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

B („Spółka” lub „Wnioskodawca” lub „S CE”) z siedzibą w Szwajcarii, należy do Grupy B („B ”), będącej światowym liderem w zakresie świadczenia kompleksowych usług wiertniczych oraz produkcji sprzętu dla przemysłu wydobywczego.

B prowadzi swoją działalność poprzez dwa segmenty: Global Drilling Services - Globalne Usługi Wiertnicze (jego celem jest świadczenie usług wiertniczych na całym świecie) oraz Global Products - Globalne Produkty (jego celem jest produkcja i sprzedaż urządzeń wiertniczych oraz materiałów eksploatacyjnych na całym świecie).

W ramach restrukturyzacji, która rozpoczęła się w 2010 r., S CE przyjęła / przyjmie rolę: (i) globalnej spółki operacyjnej ponoszącej wszelkie ryzyka oraz (ii) centralnego przedsiębiorcy. W związku z powyższym, S CE jest i będzie odpowiedzialna za wykonywanie najważniejszych funkcji zarządczych i biznesowych w Grupie B związanych z produkcją, dystrybucją oraz dostarczaniem produktów i usług związanych z wydobyciem (tj. S CE między innymi jest i będzie odpowiedzialna za sprawne i efektywne prowadzenie procesów związanych z produkcją, dystrybucją i świadczeniem usług na całym świecie). W szczególności, w zakresie Globalnych Produktów (z wyjątkiem krajów, gdzie umowa produkcji na zlecenie nie jest możliwa), S CE będzie angażować producentów do produkcji produktów B na podstawie odpowiednich umów o produkcję na zlecenie - tzw. umów toll manufacturing).

W ramach schematu produkcji na zlecenie, S CE będzie odpowiedzialna za negocjacje i zawieranie globalnych i kluczowych umów z dostawcami, za zarządzanie globalnym przepływem towarów, za zarządzanie dużymi globalnymi relacjami, za zarządzanie globalną listą produktów i cennikiem. W konsekwencji, S CIE przejmie większość ryzyk biznesowych związanych w szczególności z produkcją i dystrybucją, tj. (i) będzie bezpośrednio ponosiła całe ryzyko biznesowe związane ze starzeniem się zapasów, niewykorzystanymi mocami produkcyjnymi, gwarancjami, itp., (ii) przejmie ryzyka związane z magazynowaniem, gwarancjami oraz zwrotem produktów B , jak również ryzyka związane z regulowaniem należności przez klientów oraz (iii) przejmie ryzyka związane z transakcyjnymi różnicami kursowymi związanymi z działalnością gospodarczą.

Obecnie S CE rozważa rozpoczęcie współpracy w ramach schematu produkcji na zlecenie z podmiotem powiązanym w Polsce — B Poland Sp. o. o. („B Polska”), tj. zaangażowanie B Polska w produkcję produktów B .

Zgodnie z umową o produkcję na zlecenie, która zostanie zawarta pomiędzy S CE i B Polska („Umowa”), S CE zleci B Polska: (i) wykonywanie usług produkcyjnych, które będą polegać na przetwarzaniu surowców dostarczonych przez S CE w gotowe produkty, np. platformy wiertnicze i ich części zamienne, (ii) dostawę gotowych produktów do miejsca przeznaczenia określonego przez S CE oraz (iii) następnie, natychmiastowe powiadamianie S CE o prawidłowo wykonanej dostawie produktów B .

Omawiana współpraca pomiędzy S CE i B Polska, która zostanie uregulowana Umową, będzie przebiegać w następujący sposób:

S CE będzie właścicielem w trakcie całego procesu produkcyjnego wszystkich kluczowych surowców, produkcji w toku i gotowych produktów wyprodukowanych przez B Polska, zaś B Polska będzie posiadać zakład produkcyjny, magazyny, sprzęt produkcyjny, materiały eksploatacyjne oraz pozostałe (niekluczowe) materiały.

W swojej roli centralnego przedsiębiorcy, S CE będzie odpowiedzialna za zapewnienie określonych usług niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania modelu produkcyjnego opartego o produkcję na zlecenie, obejmujących:

• doradztwo w zakresie opracowywania i wykonywania globalnych umów na dostawy;
• doradztwo w zakresie implementacji globalnych standardów bezpieczeństwa;
• doradztwo w zakresie implementacji globalnych standardów ochrony środowiska;
• doradztwo w zakresie przestrzegania globalnych umów na dostawy;
• doradztwo w zakresie implementacji oraz zarządzania globalnymi cennikami,
• doradztwo dla producentów w różnych kwestiach związanych z płynnością finansową;
• usługi doradcze w zakresie globalnych najlepszych praktyk, zawierania umów oraz know-how;
• zarządzanie oraz koordynacja procesów sprzedaży i planowania zapasów;
• rozwój standardów kontroli w zakresie zarządzania zapasami;
• zarządzanie planowaniem produkcji;
• zarządzanie procesami zakupów, w tym ich zatwierdzaniem; oraz
• zarządzanie, utrzymywanie i planowanie procesów magazynowania i dystrybucji dla wybranych magazynów.
  
  

Ponadto, S CE będzie odpowiedzialna za: (i) działania związane z zakupami i zaopatrzeniem B Polska w surowce oraz (ii) globalne inicjatywy reklamowe i marketingowe.

W szczególności, w odniesieniu do kluczowych surowców, które będą dostarczane dla B Polska, S CE będzie odpowiedzialna za negocjacje, weryfikację, zawieranie oraz wykonywanie globalnych umów zaopatrzeniowych z poszczególnymi dostawcami. Przedmiotowe negocjacje, weryfikacja, zawieranie i wykonywanie umów z dostawcami kluczowych surowców będę przeprowadzane przez S CE poza terytorium Polski. Nie przewiduje się udziału B Polska w zakresie sporządzania / weryfikacji / zawierania / wykonywania ww. umów. Ponadto, S CE będzie również odpowiedzialna za rozwój, zatwierdzenie oraz komunikowanie zasad wyboru dostawców oraz monitorowanie stosowania się do nich.

B Polska będzie odpowiedzialna za zakup z swoim imieniu i na własny rachunek materiałów eksploatacyjnych i / lub drobnych (niekluczowych) surowców— i tylko w takim zakresie, B Polska będzie odpowiedzialna za negocjowanie / weryfikację / zawieranie / wykonanie umów. Tytuł prawny do ww. surowców i materiałów będzie w trakcie procesu produkcyjnego przysługiwał B Polska.

S CE będzie składać zamówienia na usługę produkcyjną do B Polska na podstawie planów produkcyjnych, które będą sporządzane na podstawie przeprowadzonej i zatwierdzonej przez S CE (poza terytorium Polski) prognozy Procesów Sprzedaży, Zapasów i Operacji (ang. Sales, lnventory and Operations Process, „SIOP”.

Planowanie produkcji na podstawie prognoz SIOP będzie się obywało każdego miesiąca w cyklach 12-sto miesięcznych. Wynikiem procesu SIOP każdego miesiąca będzie prognoza produktów dostępnych do sprzedaży. Proces SIOP jest procesem warunkującym się, jego zatwierdzenie będzie uruchamiać planowanie materiałów, zakupy oraz usługi produkcyjne, które mają nastąpić, tj. w momencie zatwierdzenia przez S CE ilości produktów, które mają być sprzedane w danym okresie, określona zostanie odpowiednia ilość surowców i usług produkcyjnych, które powinny zostać zakupione. Dodatkowo, bazując na prognozie SIOP, S CE będzie monitorowała zdolności produkcyjne B Polska i w razie potrzeby będzie dokonywała przesunięcia produkcji.

S CE będzie odpowiedzialna za ustalanie / koordynowanie logistyki materiałów i produktów pomiędzy dostawcami, B Polska oraz dystrybutorami z Grupy B .

S CE będzie dostarczać B Polska odpowiednią specyfikację produktów, w tym projekty, modele, standardy jakości, know-how i inne dane techniczne odnoszące się do produktów, które mają zostać wytworzone na podstawie Umowy w trakcie procesu produkcji. Z drugiej strony, B Polska będzie odpowiedzialna za właściwe przeniesienie ww. danych na dokumenty i procesy niezbędne do wytworzenia produktów.

Personel S CE nie będzie przeprowadzać żadnego regularnego nadzoru nad procesem produkcyjnym w Polsce. Ponadto, S CE nie będzie wpływać na / nadzorować pracowników B Polska. Jednakże, S CE będzie mieć prawo do kontroli produkcji w toku w celu ustalenia adekwatności metod produkcji i sprzętu zastosowanych przez B Polska, a także do przeprowadzania na miejscu kontroli wyrobów gotowych w celu weryfikacji, czy zostały one wyprodukowane zgodnie ze specyfikacjami produktów dostarczanymi przez S CE. Powyższe kontrole mogą być prowadzone w należącym do B Polska zakładzie produkcyjnym, magazynie lub w miejscu załadunku. Na swój koszt, S CE będzie mogła również żądać od B Polska przesłania próbek produktów do wyrywkowej kontroli.

B Polska będzie znakować i pakować produkty zgodnie z dostarczoną specyfikacją produktów.

Wyroby gotowe będą magazynowane przez S CE w centrach dystrybucyjnych. S CE może jednak zlecić B Polska przechowywanie produktów w magazynie B Polska. W takim przypadku, B Polska będzie odpowiedzialna za zarządzanie stanem magazynowym wyrobów gotowych oraz za zapewnienie odpowiedniego poziomu zapasów gotowych produktów przeznaczonych do natychmiastowej wysyłki w racjonalnie przewidzianej ilości.

S CE będzie odpowiedzialna za dystrybucję gotowych produktów do dystrybutorów B . W związku z powyższym, po procesie produkcji, wyroby gotowe będą sprzedawane przez S CE dystrybutorom B a następnie dystrybutorzy B będą je sprzedawać do ostatecznych klientów B . Należy jednak zauważyć, iż na podstawie Umowy, B Polska będzie upoważniona przez S CE do dostawy gotowych produktów do miejsca przeznaczenia określonego przez S CE.

Wnioskodawca zakłada, że większość produktów gotowych wyprodukowanych przez B Polska będzie przeznaczona dla klientów z siedzibą poza Polską. Jednakże, w zakresie lokalnej polskiej sprzedaży (która będzie raczej minimalna) zakłada się, że S CE będzie sprzedawać produkty gotowe do B Polska, która - na podstawie odpowiedniej umowy dystrybucji o ograniczonym ryzyku (ang. umowy limited risk distributor) — będzie działać jako dystrybutor. W tym zakresie, S CE będzie: (i) ponosić większość ryzyk związanych z dystrybucją / sprzedażą zapasów, np. starzenie się zapasów, ich uszkodzenia itp.; (ii) w sposób istotny uczestniczyć w rozwoju globalnych standardów dotyczących terminów i warunków umów sprzedaży wyrobów gotowych, jak również będzie zatwierdzać, komunikować i monitorować przestrzeganie i korzystanie z tych standardów; (iii) w sposób istotny uczestniczyć w rozwoju globalnych standardów ustalania cen dla sprzedaży produktów, jak również będzie zatwierdzać, komunikować i monitorować przestrzeganie i korzystanie z tych standardów.

B Polska, działając jako dystrybutor B , będzie odpowiedzialna za wszystkie aspekty procesu sprzedaży na rzecz polskich klientów, jednakże przy zastosowaniu ww. globalnych standardów w zakresie terminów i warunków oraz ustalania cen. W szczególności, B Polska będzie zobowiązana do nawiązywania oraz podtrzymywania relacji z klientami, ustalania ceny końcowej zawierającej się w przedziale cen wyznaczonym przez S CE, przeprowadzania lokalnych działań marketingowych oraz bieżące zarządzanie lokalnym zespołem sprzedażowym. Umowy sprzedaży z ostatecznymi nabywcami będą przez B Polska we własnym imieniu i na własny rachunek. B Polska nie będzie dystrybuować produktów B poza granicami Polski.

B Polska będzie wystawiać faktury za świadczone usługi produkcyjne na rzecz S CE oraz będzie otrzymywać wynagrodzenie w tym zakresie ustalone na zasadzie „koszt plus” (tj. poniesione koszty produkcyjne powiększone o uzgodnioną marżę, która będzie ustalona na podstawie funkcjonalnej oraz ekonomicznej analizy w zakresie cen transferowych). Wyżej wymienione wynagrodzenie będzie również uwzględniać koszty materiałów / surowców zakupionych przez B Polska.

Zakłada się, że B Polska będzie w nieznacznym stopniu (jeżeli w ogóle) zaangażowana w badania rynkowe i pozyskiwanie informacji rynkowych.

B Polska będzie świadcząc usługi produkcyjne jako podmiot niezależny - tzn. we własnym zakładzie produkcyjnym oraz przy wykorzystaniu zatrudnionego personelu. W szczególności, B Polska będzie samodzielnie zarządzać swoją działalnością oraz będzie ponosić ryzyko: (i) cyklu koniunkturalnego związane z jej działalnością, jako że zmiany na rynku mogą mieć wpływ na poziom wydatków na produkty B (i odpowiednio na usługi produkcyjne nabywane przez S CE) oraz (ii) odpowiedzialności za produkty wynikającej z ich wadliwości lub niespełniania przez nie oczekiwań rynkowych (jednakże, tylko w przypadku, gdy produkty B nie będą wyprodukowane zgodnie ze standardami ustalonymi przez S CE - w przeciwnym razie, wszystkie ryzyka związane z wadami produktów będą ponoszone przez S CE jako centralnego przedsiębiorcę w Grupie B ). Biorąc powyższe pod uwagę, B Polska pozostanie odrębnym i niezależnym podmiotem prawnym.

B Polska podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych wynikających z polskich przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, wynagrodzenie uzyskiwane od S CE będzie rozpoznawane i wykazywane przez B Polska jako przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

S CE nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski, tj. S CE nie wykonuje żadnej działalności poprzez oddział lub agencję. W szczególności, S CE nie wynajmuje / nie jest właścicielem / nie posiada żadnych obiektów i pomieszczeń lub aktywów służących dla celów biznesowych w Polsce, jak również S CE nie zatrudnia żadnych pracowników w Polsce.

S CE jest zarejestrowana w Polsce dla celów podatku VAT. Nie wyklucza się, iż B Polska będzie przedstawicielem podatkowym S CE.

W związku z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy S CE nie będzie posiadać w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 UPO?; oraz

Czy S CE nie będzie podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 2 UPDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy , w wyniku implementacji nowego modelu biznesowego polegającego na nabywaniu usług produkcji na zlecenie w Polsce, Spółka:

- nie będzie posiadać w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 UPO; oraz • nie będzie podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 2 UPDOP.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego obecność w Polsce, zgodnie z opisem zawartym w stanie faktycznym, nie spowoduje powstania zakładu w Polsce i w konsekwencji, Spółka nie będzie podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z normą art. 3 ust. 2 UPDOP, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powyższa zasada może być jednak modyfikowana, jeżeli podatnik posiada siedzibę lub zarząd na terytorium kraju, z którym Polska zawarła wiążącą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku Spółki, zastosowanie znajdzie UPO.

Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że UPO zawarta miedzy Polską i Szwajcarią opiera się na ogólnym wzorze Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku („Modelowa Konwencja”), to jej treść może być interpretowana na bazie sformułowań Modelowej Konwencji oraz Komentarza do niej („Komentarz”). Należy podkreślić, że postanowienia Modelowej Konwencji i Komentarza zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Tym samym, mimo iż Modelowa Konwencja i Komentarz nie stanowią źródeł obowiązującego prawa, to dają one wskazówkę, co do sposobu, w jaki należy dokonywać wykładni umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z normą art. 7 UPO - który reguluje ogólne zasady opodatkowania zysków przedsiębiorstw - zyski przedsiębiorstwa szwajcarskiego (w analizowanym przypadku, zyski S CE) podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii, chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność gospodarczą w Polsce poprzez położony tam zakład.

Jeżeli zatem przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takim stopniu, w jakim mogą być one przypisane temu zakładowi.

Termin „zakład” został zdefiniowany w art. 5 UPO, zgodnie z którym zakład szwajcarskiego przedsiębiorstwa w Polsce może, co do zasady, powstać w dwóch sytuacjach:

• jeżeli zagraniczne przedsiębiorstwo prowadzi działalność w Polsce za pośrednictwem stale) placówki, przez którą osiąga zyski (zakład w rozumieniu materialnym) lub
  
• jeżeli zagraniczne przedsiębiorstwo prowadzi działalność w Polsce za pośrednictwem zależnego przedstawiciela (zakład W rozumieniu koncepcji tzw. zależnego przedstawiciela).
  
  
  

Zgodnie z normą art. 5 ust. 1 UPO, zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. W tym zakresie, termin zakład obejmuje w szczególności:

• miejsce zarządu;
  
• filię;
  
• biuro;
  
• fabrykę;
  
• warsztat;
  
• kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych;
  
• budowę, montaż lub instalację, gdy okres ich prowadzenia trwa dłużej niż 12 miesięcy.
  
  
  

Ponadto, należy zaznaczyć, że zgodnie z Komentarzem, stała placówka powinna spełnić następujące kryteria:

• musi istnieć „miejsce, gdzie jest prowadzona działalność (np. teren, pomieszczenia, maszyny, urządzenia, itp.);
  
• „placówka” powinna mieć charakter stały (tzn. musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości);
  
• ta stała „placówka” jest wykorzystywana przez spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej (np. przez personel lub inne osoby zależne zlokalizowane w tym miejscu).
  
  
  

Jak wskazano w Komentarzu: „ jest nieistotne czy teren, pomieszczenia, instalacje są własnością spółki czy też są wynajęte lub są w inny sposób w dyspozycji przedsiębiorstwa”. Zgodnie z powyższym, głównym kryterium stwierdzenia powstania zakładu jest faktyczne dysponowanie daną placówką przez podmiot zagraniczny.

Pomimo powyższego, art. 5 ust. 4 UPO zawiera wyjątki od ww. zasad - czynności i formy działalności, które, pomimo ich prowadzania za pośrednictwem stałej placówki, nie powinny powodować powstania zakładu:

1. użytkowanie placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywanie zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;
3. utrzymywanie zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
4. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie dla celów reklamy, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych albo wykonywania podobnej działalności mającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter;
6. prowadzenia przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa placówki montażowej w drugim Umawiającym się Państwie w związku z dokonywaną przez to przedsiębiorstwo dostawą maszyn lub urządzeń dla drugiego Umawiającego się Państwa;
7. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a)do f), jednak pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma przygotowawczy lub pomocniczy charakter.
   
   

Powyższa regulacja w literach a) do f) wymienia szereg działalności, które nie prowadzą do powstania zakładu. Dodatkowo, jak wskazano w literze g) powyżej, zakład nie powstanie również w przypadku, gdy:

• stała placówka jest utrzymywana wyłącznie dla celów stanowiących jakąkolwiek kombinację działalności wymienionych w literach a) do f) powyżej oraz
• całkowita działalność tej stałej placówki, wynikająca ze wspomnianej kombinacji, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
  
  

Rozróżnienie, które czynności mają charakter pomocniczy / przygotowawczy, a które nie mają tego charakteru, może okazać się trudne. Komentarz wskazuje, że „kryterium decydującym jest określenie, czy działalność placówki sama w sobie stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości. Każdą sytuację należy więc rozpatrywać oddzielnie. W każdym jednak przypadku, stała placówka, której ogólny cel jest identyczny z ogólnym celem całego przedsiębiorstwa, nie prowadzi działalność o charakterze przygotowawczym i pomocniczym.

Niezależnie od koncepcji stałej placówki, UPO przewiduje również alternatywną metodę ustalenia istnienia zakładu w Polsce - poprzez koncept tzw. „zależnego przedstawiciela”. Co do zasady, na podstawie analizowanej UPO, zakład podmiotu szwajcarskiego może powstać w Polsce nawet w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo to nie posiada tu stałej placówki o ile w Polsce istnieje podmiot, który można uznać za „zależnego przedstawiciela” przedsiębiorstwa zagranicznego, który:

• działa w imieniu podmiotu szwajcarskiego, oraz
  

• posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu podmiotu szwajcarskiego;
  

• nie posiada statusu niezależnego przedstawiciela działającego w ramach swojej zwykłej działalności.
  
  
  

Szersze rozumienie wyrażenia „zawieranie umów” zostało zdefiniowane w akapicie 32.1 Komentarza, zgodnie z którym określenie „pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa” nie ogranicza stosowania tego ustępu do przedstawiciela zawierającego literalnie umowy w imieniu przedsiębiorstwa; ustęp ten ma równe zastosowanie do przedstawiciela zawierającego umowy, które wiążą przedsiębiorstwo, nawet jeżeli umowy te nie są zawierane formalnie w imieniu danego przedsiębiorstwa.

Powyższe wskazuje na szerszą definicję „zawierania umów” niż ścisła wykładnia prawna podobnego wyrażenia funkcjonującego na gruncie prawa cywilnego oraz włącza do zakresu pojęcia zakładu strony, których relacje z zagranicznym zleceniodawcą przypominają przedstawiciela z ekonomicznego punktu widzenia.

W tym kontekście należy nadmienić, że jedynie osoba posiadająca pełnomocnictwo do zawierania umów może prowadzić do powstania zakładu podmiotu szwajcarskiego i tylko pod warunkiem, że osoba taka będzie mieć wystarczające uprawnienia do zobowiązywania przedsiębiorstwa do uczestnictwa w działalności gospodarczej mającej miejsce w danym kraju. Ponadto, taka osoba powinny korzystać z tego pełnomocnictwa w sposób powtarzalny, a nie tylko w sporadycznych przypadkach.

Jednakże, w przeciwieństwie do powyższego, art. 5 ust. 6 UPO wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą nie będzie się uważać, że przedsiębiorstwo szwajcarskie nie posiada zakład w Polsce (i vice versa) tylko z tego powodu, że wykonuje ono tam czynności poprzez maklera, generalnego przedstawiciela handlowego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Dodatkowo, należy zaznaczyć, iż zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 5 ust. 1 UPO fakt, że spółka będąca rezydentem Szwajcarii (lub odwrotnie, Polski) kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę będącą rezydentem Polski (i vice versa) albo która prowadzi działalność w Polsce (lub odpowiednio w Szwajcarii) - przez położony tam zakład albo w inny sposób, nie wystarcza sam w sobie, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Na początku, należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie będzie posiadał żadnego stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Ponadto, S CE nie będzie właścicielem ani nie będzie wynajmował lub posiadał w dyspozycji w żaden sposób magazynu (tj. na podstawie Umowy, gotowe produkty będą przechowywane w magazynach B Polska) ani biura, jak również nie będzie posiadali nie będzie właścicielem żadnego wyposażenia lub innych składników majątkowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. S CE nie będzie również zatrudniać ani okresowo lub stale delegować pracowników w Polsce, jak również S CE nie będzie dysponował żadnymi pracownikami polskich spółek, którzy byliby zobligowani wykonywać polecenia wydawane przez Spółkę.

Ponadto, S CE nie posiada i nie będzie posiadała miejsca zarządu w Polsce. Wszelkie funkcje zarządcze i decyzje będą podejmowane z lokalizacji Spółki usytuowanych poza Polską.

Dodatkowo, w opinii Wnioskodawcy, model biznesowy opisany wstanie faktycznym nie pociąga za sobą jakiejkolwiek obecności S CE na terytorium Polski, która wiązałaby się ze stałą placówką będącą w stałej dyspozycji pracowników Spółki.

Należy pokreślić, iż wszelkie miejsca lub pomieszczenia należące do B Polska nie będą w dyspozycji S CE ani nie będą w jakikolwiek sposób wykorzystywane przez S CE. Co więcej, wszelkie czynności i usługi nabywane przez S CE będą wykonywane przez B Polska działającą jako niezależny przedsiębiorca w ramach własnej działalności gospodarczej i przy wykorzystaniu własnych pracowników. Dotyczy to zarówno:

• usługi produkcyjnej, która będzie świadczona przez B Polska, a także
  

• funkcji dystrybucyjnej, która będzie wykonywana przez B Polska w przypadku (niewielkiej) sprzedaży produktów B na polskim rynku.
  
  
  

Zgodnie z pkt 42 Komentarza do art. 5, należy odróżnić od istnienia stałej placówki taką sytuację, w której spółka będąca członkiem wielonarodowej grupy (w analizowanym przypadku B Polska) świadczy usługi dla innej spółki z grupy (w analizowanym przypadku S CE) w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzonej w pomieszczeniach nie należących do tej innej spółki, na rzecz której świadczone są usługi, z wykorzystaniem własnego personelu. W takim przypadku miejsce, w którym świadczone są takie usługi, nie jest w dyspozycji usługobiorcy (S CE) i jego działalność (S CE) nie jest prowadzona przez to miejsce. Tym samym, to miejsce nie stanowi zakładu spółki, na rzecz której świadczone są usługi (S CE). W rezultacie fakt, że własne działania spółki (B Polska) mogą przynosić korzyść ekonomiczną dla działalności innej firmy (S CE), nie oznacza, że ta druga spółka (S CE) prowadzi działalność za pośrednictwem tej lokalizacji”. Dlatego S CE, która będzie jedynie nabywać usługi świadczone przez B Polska nie będzie posiadać w Polsce stałej placówki z tego tytułu, nawet jeśli uzyska korzyść ekonomiczną w związku z nabyciem przedmiotowych usług.

W świetle powyższego, należy podkreślić, iż usługi produkcyjne będą świadczone przez B Polska we własnym zakładzie produkcyjnym, z wykorzystaniem własnego sprzętu oraz własnych pracowników. B Polska będzie działać jako niezależny podmiot w ramach swojej zasadniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, nie można twierdzić, że zakład produkcyjny należący do B Polska może stanowić stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez S CE na terytorium Polski.

Mając na uwadze strukturę produkcji na zlecenie opisaną w stanie faktycznym, jedyną stałą aktywnością S CE na terytorium Polski będzie składowanie u B Polska (w pomieszczeniach produkcyjnych B Polska):

• surowców do wykorzystania w procesie produkcyjnym oraz
  

• gotowych produktów zanim zostaną sprzedane i dystrybuowane do dystrybutorów B .
  
  
  

Należy podkreślić, że pomieszczenia wykorzystywane w Polsce do składowania ww. surowców i produktów gotowych będą co do zasady należeć / będą w dyspozycji B Polska i B Polska będzie korzystać z tych pomieszczeń w celu świadczenia usług produkcyjnych na rzecz S CE. Z tego względu, w powyższym zakresie nie powstanie zakład S CE.

Z drugiej strony, sam fakt magazynowania w Polsce nie powinien prowadzić do powstania w Polsce zakładu S CE. Należy zauważyć, iż magazynowanie surowców / produktów gotowych nie może być postrzegane jako podstawowa działalność S CE, lecz jako czynność techniczna wynikająca z tej podstawowej działalności Spółki (w szczególności, w zakresie zarządzania działalnością produkcyjną i dystrybucyjną). W konsekwencji, przedmiotowa działalność S CE powinna mieć charakter pomocniczy/ przygotowawczy i w świetle art. 5 ust. 4 litery b), c) i g) UPO nie powinna prowadzić do powstania zakładu S CE w Polsce.

W tym zakresie należy również podkreślić, że B Polska, będąc podmiotem powiązanym S CE, nie powinna być uznana za zakład Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 7 UPO, posiadanie spółki zależnej w Polsce zasadniczo nie pociąga za sobą automatycznie, że ta spółka zależna stanowi zakład spółki dominującej.

Wnioskodawca nie posiada żadnych udziałów w kapitale zakładowym B Polska. B Polska jest samodzielną osobą prawną w świetle prawa polskiego, również dla celów podatkowych. Prowadzi ona działalność gospodarczą we własnym imieniu i ponosi ryzyko odpowiednio do wykonywanych funkcji, tj.:

• dostawcy usług produkcyjnych i / lub
  

• dystrybutora o ograniczonym ryzyku (w pewnym zakresie).
  
  
  

Ponadto, fakt posiadania przez podmiot zagraniczny rejestracji dla potrzeb podatku VAT w Polsce nie powinien sam w sobie kreować zakładu tego podmiotu w Polsce. Konieczność rejestracji dla potrzeb podatku VAT w Polsce jest zazwyczaj jedynie wymogiem technicznym / formalnym wynikającym ze specyficznych regulacji polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Te same regulacje nakładają na S CE obowiązek używania polskiego numeru identyfikacji VAT na fakturach dokumentujących sprzedaż produktów zlokalizowanych na terytorium Polski.

W konsekwencji, fakt, że S CE korzysta z polskiego numeru VAT i rozlicza polski podatek VAT (jeśli wystąpi) nie powinien sam w sobie stanowić decydującej okoliczności do stwierdzenia, że Spółka prowadzi działalność na terytorium Polski poprzez stałą placówkę — lecz oznacza jedynie, że Spółka wykonuje czynności opodatkowane polskim podatkiem VAT.

Niezależnie od powyższego, działalność B Polska działającej jako producent / dystrybutor o ograniczonym ryzyku nie powinna być postrzegana jako działalność zależnego agenta, który może zawierać umowy w imieniu i na rachunek S CE.

Przede wszystkim, należy zauważyć, że B Polska:

• nie będzie występować w imieniu S CE,
  

• nie będzie posiadać i nie będzie wykonywać pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu S CE (dosłownie/ prawnie),
  

• nie będzie zawierać żadnych umów (np. związanych z zakupem surowców itp.), które byłyby wiążące dla S CE, nawet jeśli nie zostałyby zawarte w jej imieniu.
  
  
  

Wszelkie umowy podpisywane przez B Polska w związku ze współpracą w ramach produkcji na zlecenie będą zawierane w imieniu i na rachunek B Polska. W szczególności, B Polska będzie odpowiedzialna za negocjacje / weryfikację / zawieranie / wykonywanie umów dotyczących nabycia materiałów eksploatacyjnych i / lub drobnych (niekluczowych) surowców. B Polska nie będzie brać udziału w żadnych negocjacjach, przygotowywaniu, zawieraniu i wykonywaniu umów na dostawę surowców, które będą zawierane przez S CE.

Dodatkowo, odnosząc się do funkcji dystrybucyjnej w Polsce, B Polska, działając jako dystrybutor B będzie nabywcą produktów dostarczonych przez S CE, które następnie będą odsprzedawane ostatecznym odbiorcom w Polsce.

W związku z powyższym, B Polska będzie odpowiedzialna za prowadzenie negocjacji, uzgadnianie z klientami cen produktów, podtrzymywanie z klientami dobrych relacji oraz zawieranie umów sprzedaży wyłącznie w swoim imieniu.

B Polska będzie świadczyć usługi produkcyjne oraz wykonywać funkcję dystrybucyjną o ograniczonym ryzyku niezależnie, w ramach swojej działalności gospodarczej oraz z wykorzystaniem własnych pracowników, zaś S CE nie będzie nadzorowała lub kierowała bieżącą działalnością B Polska (z wyjątkiem prawa żądania wysokiej jakości i efektywności procesu produkcji).

Biorąc pod uwagę powyższe, B Polska, działając jako producent / B dystrybutor oraz będąc podmiotem ekonomicznie niezależnym od S CE, nie powinna być postrzegana jako agent zależny S CE na terytorium Polski i w rezultacie nie powstanie zakład S CE w powyższym zakresie.

Biorąc pod uwagę analizowane przepisy, należy podkreślić, że w rozważanym stanie faktycznym:

• współpraca pomiędzy S CE a B Polska będzie zasadniczo odnosić się do świadczenia usług związanych z produkcją produktów B ;
  

• S CE nie będzie mieć w powyższym zakresie na terytorium Polski żadnych pomieszczeń do swojej dyspozycji;
  

• wszystkie usługi będą realizowane przez B Polska, działającą we własnym imieniu i w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej oraz przy wykorzystaniu własnych pracowników;
  

• B Poland nie będzie upoważniona do działania w imieniu i na rachunek S CE (zarówno z formalnego, jak i ekonomicznego punktu widzenia), dlatego też nie powinna być postrzegana jako agent zależny S CE;
  

• czynności podejmowane przez S CEw związku z Umową, jak również w związku z procesem sprzedaży produktów B do dystrybutorów będą zasadniczo przeprowadzana poza Polską.
  
  
  

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, w związku z modelem działalności gospodarczej opisanym we wniosku, Wnioskodawca nie będzie posiadał zakładu w Polsce w rozumieniu art. 5 UPO ani poprzez stałą placówkę, ani poprzez zależnego przedstawiciela. Z tego względu, Spółka nie powinna podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 2 UPOOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.