Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-247/13-2/MS
z 16 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08..04.2013r. (data wpływu 17.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów strefowych podlegających zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów strefowych podlegających zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia z dnia 22 marca 2004 r. (dalej: Zezwolenie). Wnioskodawca posiada Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie następujących wyrobów według Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego; Sekcja D, podsekcja...:

24.41 - substancje farmaceutyczne podstawowe

24.42 - leki i preparaty farmaceutyczne

24.51- gliceryna, środki powierzchniowo czynne, mydło; środki piorące, czyszczące i polerujące

24.52 - kosmetyki i wyroby perfumeryjne

Oraz rozszerzone Decyzją Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 12.10.2005r. o suplementy diety (sekcja D, podsekcja DA, Dział 15, klasa 15.89 - artykuły spożywcze pozostałe, nigdzie indziej nie sklasyfikowane).

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 14 listopada 2017 r. Spółka nie prowadzi innej działalności poza SSE za wyjątkiem wynajmu pojazdów samochodowych, a w szczególności nie prowadzi działalności handlowej (w tym kupna-sprzedaży maszyn). Spółka wypełniła wszystkie warunki w pozwoleniach na prowadzenie działalności w SSE w określonych w nich terminach. Spółka nabywała środki trwałe przeznaczone do realizacji produkcji w SSE (głównie maszyny do produkcji i pakowania leków oraz suplementów diety). Spółka osiąga dochód z działalności strefowej. Spółka planuje odnowić park maszynowy co wiąże się z koniecznością sprzedaży niektórych maszyn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód netto ze sprzedaży środków trwałych służących wcześniej do produkcji produktów zgodnie z posiadanym zezwoleniem w Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefie i na terenie tej strefy należy zaliczyć do tzw. przychodów strefowych podlegających zwolnieniu od podatku dochodowego (w ramach limitów poniesionych wydatków inwestycyjnych tzn. przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT) czy też należy ten przychód zaliczyć do tzw. przychodów pozastrefowych - podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym niezależnie od poniesionych nakładów inwestycyjnych w SSE?

Zdaniem Spółki, z uwagi na fakt że maszyny, które zamierza sprzedać służyły zgodnie z zezwoleniem do prowadzenia działalności w SSE to przychód netto z ich sprzedaży należy zaliczyć do tzw. przychodów strefowych, podlegających zwolnieniu od podatku dochodowego (w ramach limitów poniesionych wydatków inwestycyjnych tzn. przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o pdop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Spółka zaznacza, że wielkość pomocy jej przysługującej wyliczała w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, czyli jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 rozporządzenia. Jednocześnie Spółka zaznacza, że z uwagi na fakt że uzyskała Zezwolenie w dniu 22 marca 2004r. w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „ustawa o SSE”) w brzmieniu obowiązującym do 3 sierpnia 2008 r. (zgodnie z art. 4 ustawy z 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych do zezwoleń wydanych przed 4 sierpnia 2008 r. stosuje się przepisy ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym do 3 sierpnia 2008 r.).

Na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Wnioskodawca jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia z dnia 22 marca 2004r. Zatem, rozpatrując kwestię ujęcia w przychodach strefowych kwot uzyskanych z tytułu zbycia środków trwałych służących wcześniej do produkcji zgodnie z posiadanym zezwoleniem, należy dokonać analizy przepisów podatkowych obowiązujących w dniu uzyskania zezwolenia.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)-w brzmieniu obowiązującym w roku uzyskania zezwolenia, tj. w 2004r.- wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z zasadami zawartymi w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 141, poz. 1177 oraz z 2003 r. Nr 159, poz. 1537, Nr 188, poz. 1840 i Nr 189, poz. 1850), w tym z zasadami kumulacji oraz udzielania pomocy publicznej w określonych sektorach.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w art. 16 ust. 1i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej i określa przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy przede wszystkim podkreślić, iż zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

Z wykładni gramatycznej, którą należy stosować przy ocenie zakresu zwolnień podatkowych, wynika, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Podstawowym warunkiem objęcia zwolnieniem od podatku jest to, aby badane dochody były „dochodami uzyskanymi z działalności gospodarczej”. Niezależnie od tego wymogu, działalność generująca te dochody powinna spełniać dwa kolejne warunki:

1. powinna być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i
2. powinna być prowadzona na podstawie stosownego zezwolenia.
   
   

Warto podkreślić również, iż zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono, zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Przepisy podatkowe oraz strefowe nakazują – w celu uzyskania zwolnienia z opodatkowania dochodów – prowadzenie działalności gospodarczej objętej zezwoleniem na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zatem, jeżeli Wnioskodawca uzyskuje przychody będące efektem zdarzeń gospodarczych wykraczających poza ramy działalności gospodarczej określone w uzyskanym zezwoleniu, to w tej części dochód Spółki nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko organu potwierdzone zostało m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 1506/11 w którym czytamy, że: „Sąd w niniejszej sprawie podziela pogląd wyrażony w powołanym wyroku WSA w Krakowie z 9 marca 2011 r., że wyraźne i jednoznaczne odwołanie się w przedmiotowym zwolnieniu do symboli i nazw grupowań z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) determinować musi sposób wykładni jego treści przy rozstrzyganiu o zakresie przedmiotowym działalności gospodarczej Spółki korzystającej ze zwolnienia podatkowego. Skoro bowiem w przedmiotowym akcie administracyjnym odwołano się do pewnych kategorii prawnych (specjalistycznej nomenklatury) - to brak jest racjonalnych przesłanek do interpretacji treści pozwolenia w inny sposób, aniżeli przez pryzmat przepisów statystycznych. Jak natomiast wynika z opisanego przez Spółkę stanu faktycznego, zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE określa przedmiot tej działalności najpierw poprzez ogólne wskazanie, że zezwoleniem jest objęta działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, a następnie doprecyzowanie obszaru tej działalności za pomocą odwołania się do konkretnych wyrobów (poprzez wskazanie ich klasyfikacji statystycznej), w zakresie których ta produkcja, handel i usługi mogą być wykonywane. Wnioskować z tego należy, że wszelkie czynności, noszące nawet cechy działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej, jednak nie podejmowane w odniesieniu do ściśle określonego w zezwoleniu katalogu wyrobów, nie mieszczą się działalności podejmowanej na podstawie zezwolenia.”

Wskazać tu należy, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm. – redakcja powołanego przepisu nie uległa zmianie).

Mając powyższe na uwadze, na Spółce ciąży obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną na podstawie stosownego zezwolenia (podlegającą zwolnieniu) oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy lub w zakresie nieobjętym zezwoleniem (podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych).

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego, w tym w szczególności do faktu, iż Spółka prowadzi działalność produkcyjną w zakresie wyrobów - leków i suplementów diety określonych w PKWiU jako sekcja D, podsekcja DG, Dział 24 (24.41; 24.42; 24.51; 24.52) oraz

sekcja D, podsekcja DA, Dział 15 (15.89) uznać należy, iż dochody uzyskane w związku ze zbyciem środków trwałych uprzednio wykorzystywanych do produkcji określonej w uzyskanym zezwoleniu, nie stanowią dochodów z działalności prowadzonej zgodnie z zakresem działalności określonym w uzyskanym zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych stanowiącym jednocześnie warunek konieczny do zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Można je jedynie uznać za dochody „związane z działalnością strefową”, ale nie można ich uznać za „dochody z działalności strefowej”.

Tym samym, Spółka ma obowiązek wykazać dochody uzyskane ze zbycia środków trwałych uprzednio wykorzystywanych do produkcji określonej w uzyskanym zezwoleniu, jako dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.