Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-304/13-2/WM
z 17 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez Pełnomocnika, Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Rodzice Wnioskodawcy posiadali - na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej - prawo własności nieruchomości (działki niezabudowane i zabudowane).

W skład tych nieruchomości wchodziły:

• niezabudowana nieruchomość o powierzchni 2.48.00 ha, oznaczona w ewidencji gruntów jako „grunty orne, łąki trwałe”, położona na terenie, na którym nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego,
• niezabudowana nieruchomość o powierzchni 5.48.72 ha, oznaczona w ewidencji gruntów jako „grunty orne, łąki trwałe” położona na terenie, na którym nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego,
• zbudowana nieruchomość o powierzchni 3.09.00 ha, oznaczona w ewidencji gruntów jako „grunty orne, sad, użytki rolne zabudowane” położona na terenie, na którym nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
  
  

Na nieruchomości tej znajdowały się budynek mieszkalny wybudowany w 1973 r., budynek gospodarczy wybudowany w 1968 r., budynek gospodarczy wybudowany w 1970 r., budynek gospodarczy-garaż wybudowany w 1970 r., budynek gospodarczy-garaż wybudowany w 1975 r., budynek gospodarczy-stodoła wybudowany w 1971 r. W dniu 8 lipca 2007 r. zmarła matka Wnioskodawcy, po której Wnioskodawca nabył 3/16 udziału w spadku. Pozostałe udziały nabyli w drodze spadku: ojciec, brat oraz dwie siostry. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku zostało wydane w dniu 5 kwietnia 2011 r. przez Sąd Rejonowy . Natomiast w dniu 13 czerwca 2011 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, po którym Wnioskodawca nabył 1/4 udziału w spadku. Pozostałe udziały nabyli w drodze spadku: brat oraz dwie siostry. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku zostało wydane w dniu 28 lipca 2011 r. przez Sąd Rejonowy. W dniu 25 października 2011 r. spadkobiercy zmarłych rodziców podpisali w formie aktu notarialnego umowę o dział spadku, w której oświadczyli, iż dział spadku dokonuje się bez rozliczeń pieniężnych. Wnioskodawca w wyniku zawartej umowy o dział spadku nabył ostatecznie na wyłączną własność całość nieruchomości po zmarłych rodzicach tj.

• niezabudowaną nieruchomość o powierzchni 2.48.00 ha,
• niezabudowaną nieruchomość o powierzchni 5 48.72 ha,
• zabudowaną nieruchomość o powierzchni 3.09.00 ha.
  
  

Wnioskodawca jest w trakcie sprzedaży części z ww. nieruchomości niezabudowanych, a uzyskany przychód ze sprzedaży zamierza przeznaczyć w części na własne cele mieszkaniowe tj. na remont odziedziczonego budynku mieszkalnego, który jest jego własnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia części nieruchomości nabytych w drodze spadku oraz umowy o dział spadku, będzie On zobowiązany zapłacić podatek dochodowy na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i od jakiej części?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez niego części nieruchomości niezabudowanych będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych jedynie proporcjonalnie do udziałów nabytych po zmarłym ojcu oraz nabytych w wyniku umowy o dział spadku, natomiast w części przypadającej proporcjonalnie na udział nabyty po zmarłej matce, przychód ten nie będzie stanowił źródła przychodu w rozumieniu ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z tej sprzedaży w tej części nie będzie podlegał opodatkowaniu, gdyż sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat od daty nabycia. Ponadto, jeżeli Wnioskodawca spełni warunki wynikające z art. 21 ustawy o PDOF, to pomimo, iż dochód ze sprzedaży odpowiadający udziałom nabytym po zmarłym ojcu i nabytych w wyniku działu spadku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, to Wnioskodawca będzie zwolniony od zapłaty tego podatku. Stanowisko powyższe wynika z analizy następujących przepisów prawnych.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawy o PDOF), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2,

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, tylko wówczas, jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z ich sprzedaży nie podlega opodatkowaniu. Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o PDOF, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W świetle art. 30e ust. 1 ustawy o PDOF, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Natomiast zgodnie z ust. 2 tego artykułu, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast, zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o PDOF, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c. nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadkowi darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy o PDOF).

W przedmiotowej sprawie, dla oceny skutków prawno - podatkowych sprzedaży nieruchomości istotne jest zatem ustalenie daty i sposobu jej nabycia. Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r - Kodeks cywilny (dalej KC), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do art. 925 KC, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Dalej trzeba podnieść, iż w świetle art. 34(1) ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej ustawy KRiO), każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka. Natomiast zgodnie z art. 35 ustawy KRiO, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 KRIO, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Konieczne jest również wskazanie, iż wspólność ustawowa małżeńska ustaje zawsze z chwilą ustania małżeństwa, a więc m. in. w przypadku śmierci jednego z małżonków.

Zatem z chwilą ustania wspólności ulega ona przekształceniu ze wspólności bezudziałowej we wspólność udziałową i przestaje być wyodrębnionym majątkiem; Istnieją tylko dwie masy majątkowe, tj. majątki każdego z małżonków, na które składają się ich majątki osobiste i ułamkowe udziały w przedmiotach należących wcześniej do majątku wspólnego.

Ponadto, trzeba zauważyć, iż zgodnie z art. 1035 KC, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Jednocześnie stosownie do art. 1036 KC, spadkobierca może za zgodą pozostałych spadkobierców rozporządzić udziałem w przedmiocie należącym do spadku. W braku zgody któregokolwiek z pozostałych spadkobierców rozporządzenie jest bezskuteczne o tyle, o ile naruszałoby uprawnienia przysługujące temu spadkobiercy na podstawie przepisów o dziale spadku.

W świetle analizy powyższych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego uzasadnione jest stwierdzenie, iż Wnioskodawca z chwilą śmierci matki (tj. w dniu 8 września 2007 r.) nabył 3/16 udziału w spadku po zmarłej matce, która odpowiada 3/16 części w 1/2 udziału w nieruchomościach opisanych w stanie faktycznym, skoro z chwilą śmierci matki wspólność majątku rodziców przekształciła się ze wspólności bezudziałowej, we wspólność udziałową. Natomiast w dniu 13 czerwca 2011 r. Wnioskodawca nabył 1/4 udziału w spadku po zmarłym ojcu, a więc nabył 1/4 udziału w majątku ojca, na który w chwili jego śmierci składał się udział w nieruchomościach opisanych w stanie faktycznym: 1/8 części po zmarłej żonie oraz 1/6 części w związku z ustaniem małżeństwa. Odnośnie umowy o dział spadku zawartej przez Wnioskodawcę z pozostałymi spadkobiercami. to należy zauważyć, że dział spadku polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jeżeli zatem, udział w nieruchomości nabytej w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

W konsekwencji, dział spadku w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Natomiast nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOF. Odnosząc to do stanu faktycznego, z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego umowy o dział spadku, Wnioskodawca nabył nieodpłatnie prawa do nieruchomości w części odpowiadającej dotychczasowym udziałom rodzeństwa.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przez Wnioskodawcę części nieruchomości winna być opodatkowana proporcjonalnie jedynie w odniesieniu do udziałów nabytych po zmarłym ojcu oraz nabytych w wyniku działu spadku, natomiast w części przypadającej proporcjonalnie na udział nabyty po zmarłej matce, przychód ten nie będzie stanowił źródła przychodu w rozumieniu ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, a tym samym przychód uzyskany z tej sprzedaży w tej części w ogóle nie będzie podlegał opodatkowaniu, gdyż sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat od daty nabycia.

W tym miejscu trzeba wskazać, że po pierwsze przychód ze sprzedaży odpowiadający udziałom nabytym po zmarłym ojcu oraz w wyniku działu spadku, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ale zostanie on obliczony po potrąceniu kosztów odpłatnego zbycia zgodnie z art. 19 ustawy o PDOF.

Według Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie, z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). W rezultacie do kosztów odpłatnego zbycia można zaliczyć opłaty związane ze zbyciem, np.: koszty podziału nieruchomości celem sprzedaży, koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych czy opłatę sądową. Ponadto, w każdym przypadku pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Natomiast koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustawy o PDOF, są innym pojęciem i obniżałyby przychód ustalony na podstawie art. 19 tej ustawy, a więc po potrąceniu kosztów odpłatnego zbycia części nieruchomości. Jednakże, ponieważ sprzedaż dotyczy działek niezabudowanych, takie koszty nie wystąpią u Wnioskodawcy.

Z kolei tak ustalony dochód będzie zwolniony u Wnioskodawcy, jeżeli przeznaczy go na własne cele mieszkaniowe na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131, art. 21 ust. 25 oraz art. 21 ust. 26 ustawy o PDOF.

Zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe uważa się zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) i e) ustawy o PDOF, wydatki poniesione na

• budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
• rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
  

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Natomiast stosownie do przepisów art. 21 ust. 26 ustawy o PDOF, przez własny budynek. lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego Wnioskodawcy przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziałów takich prawach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył w trzech datach:

• 8 lipca 2007 r. – w spadku po zmarłej matce (3/16 udziału w spadku),
• 13 czerwca 2011 r. - w spadku po zmarłym ojcu (1/4 udziału spadku),
• 25 października 2011 r. - w wyniku działu spadku (pozostałą część).
  
  

Stosownie bowiem do art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Natomiast, z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W postanowieniu o stwierdzeniu praw do nabycia spadku sąd nie określa bowiem składników masy spadkowej i nie dokonuje podziału tych składników pomiędzy poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku, poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, iż dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku.

Stwierdzić należy, iż jeżeli w drodze działu spadku spadkobierca nabywa ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w drodze działu spadku Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości ponad pierwotnie przysługujący Jemu w spadku udział.

Wobec powyższego za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze działu spadku należy przyjąć 2011 r.

Zatem zbycie nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze spadku w 2007 r. - nie stanowi źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części nieruchomości.

Natomiast, do przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2011 r. w drodze spadku po ojcu jak i w drodze działu spadku, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Do kosztów odpłatnego zbycia, pomniejszających wartość nieruchomości wyrażoną w cenie określonej w umowie, zaliczyć można wydatki, które są niezbędne, aby transakcja zbycia doszła do skutku.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z postanowień art. 21 ust. 25 pkt 1, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zamierza przeznaczyć na remont odziedziczonego budynku mieszkalnego, który jest Jego własnością.

Podsumowując, dochód ze sprzedaży nieruchomości przypadający na udział nabyty w 2011 r. podlega opodatkowaniu na zasadach art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże dochód ten korzystać może ze zwolnienia z opodatkowania o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w sytuacji wydatkowania go na własne cele mieszkaniowe tj. na remont własnego budynku mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.