Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-502/13-2/MW
z 26 sierpnia 2013 r.

 

Zmieniona przez interpretację nr IPTPP1/443-502/13-3/15/S/MW w trakcie porządkowania

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 3 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów/karnetów wstępu na siłownię i salę aerobiku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • stawki podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów/karnetów wstępu na siłownię
  • stawki podatku VAT z tytułu sprzedaży biletów/karnetów wstępu na salę do aerobiku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskująca Spółka prowadzi ośrodek sportowo-rekreacyjny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy na rzecz klientów indywidualnych oraz klientów zbiorowych (zorganizowanych grup) usługi, które sprowadzają się do zapewnienia możliwości rekreacyjnej poprawy wydolności parametrów psychofizycznych, tj. usługi wstępu do odpowiednio przystosowanych przez Spółkę obiektów, wyposażonych w specjalnie przygotowaną infrastrukturę techniczną m. in. siłownię, salę do aerobiku (Spółka prowadzi różne rodzaje zajęć, m. in. ABT, Body Bali, gimnastykę, Hatha Joga, Pilates, Shape, Step and shape, Streching, TBC, Cycling).

Klienci w celu skorzystania z oferty Spółki w zakresie udostępniania infrastruktury technicznej znajdującej się na terenie siłowni oraz uczestnictwa w zajęciach odbywających się na sali do aerobiku wykupują na czas oznaczony kartę członkowską oraz bilet wstępu albo karnet okresowy, uprawniający do wstępu do określonego pomieszczenia i korzystania ze znajdującej się w nim infrastruktury, bez żadnych ograniczeń (karnet typu "open"), uprawniający do korzystania z określonej infrastruktury w ramach określonych zajęć (karnet "ilościowy") lub uprawniający do korzystania z określonej infrastruktury w ramach określonego limitu pieniężnego (karnet "wartościowy"), przy czym, w zależności od wybranej oferty, klient może korzystać z infrastruktury samodzielnie lub z pomocą pracownika Spółki (trener personalny lub instruktor). Podstawą korzystania z urządzeń/ miejsc, samodzielnie przez klienta Spółki lub z pomocą jej pracownika, jest opłacona karta członkowska oraz bilet wstępu/karnet. Przy czym, Spółka, oprócz ww. opłat, nie pobiera z tytułu korzystania z udostępnianej infrastruktury (już po wstępie) żadnej dodatkowej opłaty.

Wysokość opłaty za wstęp uzależniona jest od typu wybranej przez klienta usługi (formy rekreacji) i czasu jej trwania. Pismami z dnia 6 czerwca 2012 r. (znak sprawy: …) oraz z dnia 28 sierpnia 2012 roku (znak sprawy: …) Urząd Statystyczny uznał, że usługi polegające na udostępnianiu siłowni na zasadzie wykupienia karty wstępu oraz prowadzenia zajęć aerobiku, mieszczą się, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 roku (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późniejszymi zmianami), w grupowaniu: PKWiU 96.04.10.0 "Usługi związane z poprawą kondycji fizycznej".

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

  1. Czy sprzedaż biletów/karnetów wstępu na siłownię, uprawniających do korzystania z infrastruktury technicznej służącej do poprawy wydolności sprawności psychofizycznej, samodzielnie przez klienta lub z pomocą trenera personalnego, powinna być traktowana dla potrzeb VAT jako świadczenie usługi w zakresie wstępu do miejsca, gdzie możliwe jest aktywne spędzanie wolnego czasu (rekreacja) i podlegać opodatkowaniu stawką VAT 8% w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. poz. 186 załącznika nr 3 do ww. ustawy w zw. z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...
  2. Czy sprzedaż biletów/karnetów wstępu na salę do aerobiku uprawniających do uczestnictwa w wybranych przez klienta zajęciach powinna być traktowana dla potrzeb VAT jako świadczenie usługi w zakresie wstępu do miejsca, gdzie możliwe jest aktywne spędzanie wolnego czasu (rekreacja) i podlegać opodatkowaniu stawką VAT 8% w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. poz. 186 załącznika nr 3 do ww. ustawy w zw. z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż klientom biletów/karnetów uprawniających do wstępu na teren obiektu sportowo-rekreacyjnego, umożliwiających korzystanie, w zależności od wybranej oferty, z infrastruktury technicznej znajdującej się na siłowni, samodzielnie przez klienta lub z pomocą pracownika Spółki lub uprawniających do uczestnictwa w zajęciach odbywających się na sali do aerobiku, powinna podlegać opodatkowaniu z zastosowaniem 8% stawki VAT, na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, bez względu na symbol PKWiU.

Zdaniem wnioskującej Spółki, z brzmienia poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla opodatkowania danej usługi 8% stawką podatku, muszą zostać spełnione kumulatywnie dwie przesłanki, tj. usługa musi być związana z rekreacja oraz usługa musi dotyczyć wyłącznie wstępu.

W ocenie Spółki, świadczone przez nią usługi pozostają w ścisłym związku z rekreacją przy czym ze względu na okoliczność, że w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług brak jest definicji legalnej pojęcia "rekreacja", w celu określenia znaczenia tego terminu, należy dokonać wykładni językowej, tj. nadać ww. pojęciu znaczenie jakie ma ono w języku potocznym. W języku polskim wyraz "rekreacja" oznacza ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu. Nie ulega zatem, zdaniem wnioskującej Spółki, najmniejszym wątpliwości, że usługi wstępu na siłownię oraz wstępu na sale do aerobiku, uprawniające do wykonywania określonej aktywności ruchowej, objęte są treścią ww. zwrotu.

W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie zostało również zdefiniowane pojęcie wstępu. Jedyna legalna definicja tego pojęcia znajduje się w art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. nr 77/1 ze zm.).

Zgodnie z art. 32 ww. rozporządzenia usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. Ww. definicja ma zastosowanie w szczególności do: a) prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne; b) prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody; c) prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Pojęcie to nie obejmuje przy tym korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne (co wynika z ust. 3 ww. rozporządzenia).

Powyższa definicja nie może mieć jednak, zdaniem wnioskującej Spółki, zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego i udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące stawki podatkowej dla sprzedaży biletów/karnetów uprawniających do wstępu na siłownię oraz salę do aerobiku. Powyższa konkluzja wynika z umiejscowienia art. 32 w wyżej powołanym rozporządzeniu, tj. umiejscowienia go w sekcji dotyczącej miejsca świadczenia usług. Skoro zatem art. 32 rozporządzenia dotyczy miejsca świadczenia usług to nie należy powoływać się na niego dla potrzeb ustalenia stawki podatkowej. Powyższe stanowisko znalazło również potwierdzenie w wyroku WSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2013 roku, sygn. akt III SA/Wa 3217/12.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wskazuje, że pojęcie "wstępu" należy interpretować zgodnie z wykładnią językową. W języku polskim pojęcie "wstęp" obejmuje prawo wejścia do oznaczonego miejsca oraz prawo aktywnego korzystania z infrastruktury technicznej znajdującej się w danym miejscu, względnie aktywnego uczestnictwa w wydarzeniu, które odbywa się w miejscu, do którego uprawniony podmiot uzyskał dostęp ("dostęp do czegoś i możliwość korzystania z tego").

Za powyższym rozumieniem pojęcia "wstęp" przemawia również wykładnia systemowa, a mianowicie brzmienie poz. 183 i 184 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, z których treści jednoznacznie wynika, że pojęcie wstępu obejmuje nie tylko prawo wejścia, ale również prawo do korzystania, aktywnego uczestnictwa.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, zdaniem Spółki, obie przesłanki, determinujące możliwość opodatkowania świadczonych przez Spółkę usług 8% stawką podatku, na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, są spełnione. Spółka pobiera od klientów, chcących korzystać z siłowni (samodzielnie lub z pomocą pracownika Stacji) lub określonych zajęć aerobiku, opłatę z tytułu nabycia biletu lub karnetu, która, w zależności od dokonanego przez klienta wyboru usługi, uprawnia nie tylko do wstępu, ale również do aktywnego uczestnictwa w zajęciach/korzystania z infrastruktury technicznej jednorazowo, bez żadnych ograniczeń przez czas określony (karnet typu "open"), bez żadnych ograniczeń w ramach określonego limitu cenowego przez czas oznaczony (karnet wartościowy) lub w wyznaczonych porach przez czas oznaczony (karnet "ilościowy"). Zakupione przez klientów bilety/karnety uprawniają do podejmowania aktywności ruchowej w czasie wolnym od pracy, której celem jest zdrowie i dobre samopoczucie. Bez znaczenia przy tym, dla możliwości zastosowania 8% stawki opodatkowania usług w zakresie wstępu na siłownię oraz wstępu na zajęcia aerobiku, pozostaje przy tym klasyfikacja ww. usług w grupowaniach PKWiU, gdyż wprost z poz. 186 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że ww. wyjątek od podstawowej stawki opodatkowania ma zastosowanie do wszelkich pozostałych usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu, bez względu na symbol PKWiU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Świadczeniem usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, jest natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia częstokroć odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na mocy do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. w poz. 186 - bez względu na symbol PKWiU „pozostałe usługi związane z rekreacją -wyłącznie w zakresie wstępu”.

Jak wynika z załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 ze zm.), sekcja S: „Pozostała działalność usługowa” obejmuje „Pozostałą indywidualną działalność usługową” oznaczoną jako dział 96. Dział ten obejmuje m.in. podklasę: 96.04.Z – „Działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej”.

Odzwierciedleniem Polskiej Klasyfikacji Działalności jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów, wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

Z przepisów ww. rozporządzenia wynika, iż w dziale 96 „pozostałe usługi indywidualne”, mieszczącym się w sekcji S, wymienione zostały – 96.0 Pozostałe usługi indywidualne obejmujące m.in. grupę 96.04 – usługi związane z poprawą kondycji fizycznej.

Należy podkreślić, iż grupowanie 96.04.10.0 (usługi związane z poprawą kondycji fizycznej), mieszczące się w grupie 96.04 obejmuje usługi świadczone przez łaźnie tureckie, sauny i łaźnie parowe, solaria, salony odchudzające, salony masażu (z wyłączeniem masażu leczniczego) i podobne usługi mające na celu poprawę samopoczucia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności świadczy na rzecz klientów indywidualnych oraz klientów zbiorowych (zorganizowanych grup) usługi, które sprowadzają się do zapewnienia możliwości rekreacyjnej poprawy wydolności parametrów psychofizycznych, tj. usługi wstępu do odpowiednio przystosowanych przez Spółkę obiektów, wyposażonych w specjalnie przygotowaną infrastrukturę techniczną m. in. siłownię, salę do aerobiku (Spółka prowadzi różne rodzaje zajęć, m. in. ABT, Body Bali, gimnastykę, Hatha Joga, Pilates, Shape, Step and shape, Streching, TBC, Cycling). Klienci w celu skorzystania z oferty Spółki w zakresie udostępniania infrastruktury technicznej znajdującej się na terenie siłowni oraz uczestnictwa w zajęciach odbywających się na sali do aerobiku wykupują na czas oznaczony kartę członkowską oraz bilet wstępu albo karnet okresowy, uprawniający do wstępu do określonego pomieszczenia i korzystania ze znajdującej się w nim infrastruktury, bez żadnych ograniczeń (karnet typu "open"), uprawniający do korzystania z określonej infrastruktury w ramach określonych zajęć (karnet "ilościowy") lub uprawniający do korzystania z określonej infrastruktury w ramach określonego limitu pieniężnego (karnet "wartościowy"), przy czym, w zależności od wybranej oferty, klient może korzystać z infrastruktury samodzielnie lub z pomocą pracownika Spółki (trener personalny lub instruktor). Podstawą korzystania z urządzeń/ miejsc, samodzielnie przez klienta Spółki lub z pomocą jej pracownika, jest opłacona karta członkowska oraz bilet wstępu/karnet. Przy czym, Spółka, oprócz ww. opłat, nie pobiera z tytułu korzystania z udostępnianej infrastruktury (już po wstępie) żadnej dodatkowej opłaty. Wysokość opłaty za wstęp uzależniona jest od typu wybranej przez klienta usługi (formy rekreacji) i czasu jej trwania. Usługi polegające na udostępnianiu siłowni na zasadzie wykupienia karty wstępu oraz prowadzenia zajęć aerobiku, mieszczą się, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupowaniu: PKWiU 96.04.10.0 "Usługi związane z poprawą kondycji fizycznej".

Pod pojęciem „wstępu” określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestnictwa w czymś.

A zatem, wstęp należy rozumieć jako możliwość wejścia „gdzieś”, co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).

Z uwagi na powyższe pojęcie usług w zakresie wstępu (o którym mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy) nie można utożsamiać z pojęciem „biletu wstępu” uprawniającego do uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich. Wstęp na zajęcia np. siłownię nie uprawnia korzystającego do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce m.in. w przypadku kupienia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne uczestnictwo w zajęciach sportowo-rekreacyjnych.

Zauważyć należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Zainteresowany sprzedaje bilety wstępu oraz różnego rodzaju karnety upoważniające do wstępu do określonego pomieszczenia i korzystania z określonej infrastruktury. Klienci mogą korzystać z infrastruktury samodzielnie lub z pomocą pracownika Wnioskodawcy.

Z tych też względów pobierane przez Wnioskodawcę opłaty za bilety/karnety stanowiące wynagrodzenie za świadczone usługi w zakresie korzystania z urządzeń siłowni lub sali do aerobiku, nie mogą być uznane za opłatę za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość czynnego korzystania z dostępnych urządzeń oraz pomieszczeń, a więc korzystanie z kompleksowej usługi siłowni lub sali do aerobiku – poprzez czynne uczestnictwo w zorganizowanych zajęciach ruchowych (z instruktażem bądź bez instruktażu).

Wobec powyższego, skoro wstęp do siłowni lub sali do aerobiku upoważniać będzie do skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń i uczestnictwa w zorganizowanych zajęciach, to z tych też względów opłaty pobierane z tego tytułu nie będą uznawane za opłaty za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość skorzystania z dostępnych urządzeń i zajęć. Natomiast treść poz. 186 Załącznika nr 3 do ustawy, przewiduje zwolnienie wyłącznie w zakresie wstępu. Daje to możliwość wejścia i biernego uczestniczenia w usłudze związanej z rekreacją, tj. przebywania, oglądania i słuchania. Natomiast nabycie usług wstępu na siłownię czy salę do aerobiku stanowi usługę w szerszym zakresie niż „wstęp”. Dlatego też, dla usług wstępu na siłownię i salę do aerobiku Wnioskodawcy nie przysługuje w tym przypadku uprawnienie do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług, wynikającej z art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż biletów/karnetów wstępu:

  • na siłownię, uprawniających do korzystania z infrastruktury technicznej służącej do poprawy wydolności sprawności psychofizycznej, samodzielnie przez klienta lub z pomocą trenera personalnego,
  • na salę do aerobiku, uprawniających do uczestnictwa w wybranych przez klienta zajęciachpodlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1), został umieszczony w Sekcji 4. Miejsce świadczenia usług, Podsekcja 7 Świadczenie usług w ramach działalności kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej lub podobnej.

Przyjmowanie bądź nieprzyjmowanie definicji wstępu wynikającej z ww. przepisu w okolicznościach przedstawionych w stanie faktycznym, nie zmienia stanowiska Organu w sprawie oceny stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj