Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-124/13-2/PG
z 10 lipca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 18 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania (przekazania) drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania (przekazania) drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest podmiotem działającym w branży sprzedaży detalicznej, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności i w celu zwiększenia swoich przychodów Spółka prowadzi szeroko zakrojone działania marketingowe/promocyjne skierowane głównie do ostatecznych odbiorców oferowanych przez nią towarów (konsumentów). W ramach prowadzonych działań Spółka m.in. wydaje nieodpłatnie drukowane materiały o charakterze reklamowo informacyjnym, reklamowym bądź informacyjnym, które mają na celu np. przybliżenie informacji o towarach znajdujących się w ofercie Zainteresowanego lub zachęcenie potencjalnych odbiorców do zakupu towarów we własnej sieci sklepów Spółki, bądź też materiały prezentujące znaki towarowe/marki, z których Wnioskodawca korzysta prowadząc działalność detaliczną. W szczególności mogą to być np. wszelkiego rodzaju katalogi promocyjne, gazetki reklamowe z informacjami o oferowanych towarach, billboardy bądź plakaty z przeznaczeniem do umieszczenia w różnych miejscach, standy, etc. Przedmiotem dokonywanych przez Spółkę nieodpłatnych wydań mogą być również inne materiały o charakterze reklamowo-informacyjnym takie jak np.: cenniki, ulotki, foldery lub prospekty.

Wnioskodawca wskazał, że w związku z nabyciem ww. materiałów reklamowych i informacyjnych odlicza podatek naliczony wykazany na fakturach VAT dokumentujących ich zakup oraz, że przekazywane materiały reklamowe i informacyjne mogą nie spełniać kryteriów niezbędnych do uznania ich za prezenty o małej wartości w rozumieniu przepisów o VAT.

Mając na uwadze fakt, że od 1 kwietnia 2013 r. ustawodawca wyłączył z katalogu towarów, których nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT (zawartego w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT) drukowane materiały reklamowe i informacyjne, motywując tę zmianę koniecznością „wierniejszego” odzwierciedlenia brzmienia przepisów Dyrektywy 2006/112/WE w ustawie o VAT, Spółka chciałaby potwierdzić właściwe rozumienie obowiązujących obecnie przepisów w kontekście nieodpłatnego przekazania wskazanych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dokonywane przez nią nieodpłatne wydania (przekazania) towarów wskazanych w stanie faktycznym (tj. materiałów reklamowych i informacyjnych) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane przez niego nieodpłatne przekazania (wydania) towarów, o których mowa w stanie faktycznym, nie podlegają opodatkowaniu VAT, bez względu na fakt czy dane towary mogą zostać zakwalifikowane na gruncie VAT jako prezenty o małej wartości czy też nie. Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe materiały reklamowe i informacyjne nie pełnią funkcji użytkowej oraz nie mają dla ich odbiorców (otrzymujących dany towar) wartości konsumpcyjnej, w konsekwencji czego ich nieodpłatne przekazania nie powinny podlegać opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przywołanego przepisu wynika, iż zakresem przedmiotowym ustawy o VAT objęte są czynności o charakterze odpłatnym.

Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT określa przypadki, w których w drodze wyjątku oraz przy spełnieniu ustawowo określonych przesłanek, za odpłatne, a więc podlegające opodatkowaniu, uznaje się również dostawy towarów dokonywane bez wynagrodzenia. W myśl przywołanego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W ocenie Spółki w świetle przytoczonych powyżej przepisów, pomimo wyłączenia od dnia 1 kwietnia 2013 r. z katalogu towarów, których nieodpłatne wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT, drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, nieodpłatne przekazanie takich materiałów po tej dacie nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT, ze względu na fakt, że nie posiadają one charakteru „konsumpcyjnego” z perspektywy otrzymującego dany towar.

Zainteresowany wskazał, że u podstaw podatku VAT leży zasada obciążenia tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Zgodnie z konstrukcją podatku VAT faktyczny ciężar tego podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatecznego nabywcę - konsumenta, który jest ostatnim ogniwem w tym systemie i nie ma możliwości dalszego „przerzucenia” podatku. Podatek VAT obciąża zatem konsumpcję danego towaru - przez którą należy rozumieć wykorzystanie nabytego towaru ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby konsumenta.

Spółka podkreśliła, że towary wskazane w stanie faktycznym wydawane przez nią nieodpłatnie w ramach działań informacyjnych/reklamowych, nie mają dla ich odbiorcy wartości użytkowej/konsumpcyjnej, bowiem na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb po ich stronie (innych niż np. przekazanie informacji o Spółce, jej działalności oraz oferowanych przez nią towarach). Jednocześnie po stronie otrzymującego dany towar nie występuje żadne przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania omawianych towarów. Przekazywane materiały reklamowe i informacyjne służą bowiem przykładowo przybliżeniu informacji o towarach oferowanych przez Spółkę bądź zachęcają poprzez promocję do nabycia tych towarów.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku. że dokonywane przez nią nieodpłatne przekazania materiałów informacyjnych i reklamowych wskazanych w opisie sprawy nie służą zaspokajaniu potrzeb konsumentów, w konsekwencji czego nie stanowią czynności, z którymi ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego, a tym samym pozostają poza zakresem VAT.

Dodatkowo Spółka nadmieniła, że wprowadzona od dnia 1 kwietnia 2013 r. zmiana brzmienia art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, zawierającego katalog towarów niepodlegających opodatkowaniu VAT, polegająca na usunięciu z tego katalogu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych została wprowadzona jedynie w celu dostosowania brzmienia ww. przepisu do przepisów unijnych. W uzasadnieniu do projektu zmian do ustawy o VAT z dnia 25 maja 2012 r. ustawodawca wskazał wprost, że: „Zmiana art. 7 ust. 3 ustawy o VAT ma charakter doprecyzowujący (...). Poza tym ścisłe odwzorowanie przepisu art. 16 zdanie drugie dyrektywy 2006/112/WE powoduje, że w przepisie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie będzie już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Pozostawienie wymieniania tych towarów nawet jako przykładowych powodowałoby, że przepis byłby niespójny i mógłby rodzić wątpliwości interpretacyjne w sytuacji np. konieczności odpowiedzi czy drukowany materiał reklamowy może być przekazywany na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością”.

Tym samym, w ocenie Spółki, przedmiotowa zmiana pozostaje bez wpływu na kwalifikację na gruncie VAT dokonywanych przez nią nieodpłatnych przekazań materiałów reklamowych i informacyjnych opisanych w stanie faktycznym, w kontekście uznania dokonywanych wydań za niepodlegające opodatkowaniu. Zainteresowany podkreślił, że na gruncie przepisów Ustawy o VAT obowiązujących przed dniem 1 kwietnia 2013 r. prawidłowość przedstawionego przez niego poglądu, potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1201/10, wprost wskazując na brak konieczności opodatkowania VAT nieodpłatnego wydania towarów z uwagi na nieposiadanie przez te towary wartości konsumpcyjnej. Sąd argumentował. że: „(...) w konkretnych warunkach rozpatrywanej sprawy, a więc, gdy skarżąca Spółka nieodpłatnie przekazywała w celach informacyjno-reklamowych ulotki (katalogi) reklamowe związane z programem P., w celu zachęcenia nauczycieli i szkół do korzystania z publikacji edukacyjnych Spółki, należy przyjąć, że nie miała miejsca opodatkowana dostawa towarów. Jak słusznie bowiem przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny przekazane materiały informacyjne, foldery nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej”.

Z kolei w wyroku z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2114/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że: „W niniejszej sprawie mamy do czynienia z przekazywaniem materiałów informacyjnych, folderów, czyli nie są to towary w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Jest to specyficzny produkt, który zawiera informacje, ma nakłonić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu, w niniejszej sprawie - książek. Należy zgodzić się ze stroną skarżącą, aby można było mówić o dostawie towar ten powinien posiadać charakter konsumpcyjny. Trudno byłoby mówić, iż otrzymując ulotkę czy też folder informacyjny klient otrzymuje towar, który konsumuje czy też korzyść majątkową. Foldery czy też ulotki nie są wręczane w celu przysporzenia majątkowego a tylko po to aby przekazać informację o produkcie. Zatem, w ocenie Sądu, ulotki, foldery, w przypadku przekazywania ich potencjalnym klientom nie są towarami będącymi przedmiotem czynności opodatkowanej. Zastrzec trzeba także, iż folder czy też ulotka będą towarem opodatkowanym w przypadku zbycia go pomiędzy wytwarzającym te ulotki podmiotem a nabywającym je kontrahentem, który dalej je przekazuje anonimowym klientom. O tym, że nie każdy towar podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pomimo spełnienia z formalnego punktu widzenia definicji dostawy, potwierdza też piśmiennictwo: „opodatkowaniu powinno podlegać jedynie nieodpłatne wydanie towarów posiadających wartość konsumpcyjną. Wyjątkiem od tej zasady jest przekazywanie prezentów o małej wartości i próbek. Nie powinno natomiast podlegać opodatkowaniu wydawanie ulotek, gazetek reklamowych czy folderów (nawet jeśli posiadają walory reklamowe - cel reprezentacji czy reklamy nie jest już kryterium opodatkowania) czyli towarów nieposiadających wartości konsumpcyjnej” - J. Martini - Nowa ustawa o VAT wyd. Difin Warszawa 2004 r. s. 79”.

W tym miejscu Spółka zaznaczyła, że aktualność i prawidłowość powyższego poglądu została potwierdzona również przez Ministerstwo Finansów w broszurze informacyjnej „Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r.”, która została opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W ww. broszurze, omawiając zmiany do ustawy o VAT dotyczące nieodpłatnych przekazań obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2013 r., Ministerstwo Finansów wskazało, że: „przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazywane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT” (str. 7 ww. broszury). Natomiast odnosząc się bezpośrednio do drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych Ministerstwo Finansów wyraziło pogląd, zgodnie z którym: „W pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak - będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba, że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości.” (str. 8 broszury).

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Spółka stoi na stanowisku, że przekazywane przez nią nieodpłatnie materiały reklamowe i informacyjne wskazane w stanie faktycznym jedynie informują o towarach oferowanych przez Spółkę lub służą jej celom promocyjno-reklamowym. Tym samym nie mają efektywnie funkcji użytkowej z perspektywy otrzymującego te towary oraz nie mają wartości konsumpcyjnej, zatem ich nieodpłatne wydania /przekazania nie mogą być uznane za podlegające opodatkowaniu VAT. W konsekwencji Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczania podatku należnego w związku z nieodpłatnym przekazaniem (wydaniem) takich towarów. W ocenie Spółki przy tym taka klasyfikacja ww. czynności nie wpłynie w żaden sposób na jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy, stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

W porównaniu do treści powyższej regulacji w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. w znowelizowanym przepisie nie ma mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Natomiast przez próbkę, o której mowa w ust. 3 , rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

  1. ma na celu promocję tego towaru oraz
  2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru

– art. 7 ust. 7 ustawy.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem działającym w branży sprzedaży detalicznej, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny w Polsce. W ramach prowadzonej działalności i w celu zwiększenia swoich przychodów prowadzi on szeroko zakrojone działania marketingowe/promocyjne skierowane głównie do ostatecznych odbiorców oferowanych przez niego towarów (konsumentów). W ramach prowadzonych działań Zainteresowany m.in. wydaje nieodpłatnie drukowane materiały o charakterze reklamowo-informacyjnym, reklamowym bądź informacyjnym, które mają na celu np. przybliżenie informacji o towarach znajdujących się w jego ofercie lub zachęcenie potencjalnych odbiorców do zakupu towarów we własnej sieci sklepów Spółki, bądź też materiały prezentujące znaki towarowe/marki, z których Wnioskodawca korzysta prowadząc działalność detaliczną. W szczególności mogą to być np. wszelkiego rodzaju katalogi promocyjne, gazetki reklamowe z informacjami o oferowanych towarach, billboardy bądź plakaty z przeznaczeniem do umieszczenia w różnych miejscach, standy, etc. Przedmiotem dokonywanych przez Spółkę nieodpłatnych wydań mogą być również inne materiały o charakterze reklamowo-informacyjnym takie jak np.: cenniki, ulotki, foldery lub prospekty.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, że w związku z nabyciem ww. materiałów reklamowych i informacyjnych odlicza podatek naliczony wykazany na fakturach VAT dokumentujących ich zakup oraz, że przekazywane materiały reklamowe i informacyjne mogą nie spełniać kryteriów niezbędnych do uznania ich za prezenty o małej wartości w rozumieniu przepisów o VAT.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego wydania (przekazania) towarów (tj. materiałów reklamowych i informacyjnych), w związku ze zmianą przepisów od dnia 1 kwietnia 2013 r.

W tym miejscu należy podkreślić, iż co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, przy czym odnosząc się do przedmiotowej sprawy - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy - w niektórych przypadkach podatkiem objęta jest również dostawa towarów dokonywana bez odpłatności. Sama definicja dostawy została zawarta w przytoczonym powyżej art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z nią, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod tym sformułowaniem kryje się czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić czy przekazywane towary mają wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta.

Przy nieodpłatnym przekazaniu materiałów reklamowych i informacyjnych należy więc ustalić, czy przekazywane towary mają wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości. Wówczas przekazanie nieodpłatne takiego kalendarza na cele związane z działalnością gospodarczą będzie wyłączone od opodatkowania podatkiem VAT.

Jak wskazał Zainteresowany, przedmiotowe materiały reklamowe i informacyjne (katalogi promocyjne, gazetki reklamowe z informacjami o oferowanych towarach, billboardy bądź plakaty z przeznaczeniem do umieszczenia w różnych miejscach, standy, etc.) nie pełnią funkcji użytkowej oraz nie mają dla ich odbiorców (otrzymujących dany towar) wartości konsumpcyjnej, bowiem na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb po ich stronie. Jednocześnie, po stronie otrzymującego dany towar nie występuje żadne przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania tych towarów. Przekazywane materiały reklamowe i informacyjne służą bowiem przykładowo przybliżeniu informacji o towarach oferowanych przez Spółkę bądź zachęcają poprzez promocję do nabycia tych towarów.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że nieodpłatne przekazanie ostatecznym odbiorcom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Zatem, przekazanie przedmiotowych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących oferowanych przez Wnioskodawcę towarów nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla odbiorców. Tym samym przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy.

Reasumując, dokonywane przez Spółkę nieodpłatne wydania (przekazania) towarów wskazanych w opisie sprawy (tj. materiałów reklamowych i informacyjnych) nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Zainteresowanego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Dotyczy to przede wszystkim prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj