Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-425/13/AP
z 18 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 29 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 10 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków poniesionych tytułem prowizji i ochrony ubezpieczeniowej od zaciągniętej na cele tej działalności pożyczki bankowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków poniesionych tytułem prowizji i ochrony ubezpieczeniowej od zaciągniętej na cele tej działalności pożyczki bankowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 2 lipca 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-425/13/AP, IBPBI/1/415-426/13/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 10 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 2 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Przeważającym przedmiotem tej działalności jest:

• działalność fizjoterapeutyczna (PKD 86.90.A),
• działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej (PKD 96.04.Z),
• praktyka pielęgniarek i położnych (PKD 86.90.C),
• działalność paramedyczna (PKD 86.90.D),
• praktyka lekarska specjalistyczna (PKD 86.22.Z).
  
  

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie mikroprzedsiębiorstwa. Średnioroczne zatrudnienie w 2012 r. wynosiło 12 osób. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ujmuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy rozlicza na „zasadach ogólnych” przewidzianych w art. 27 i nast. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Całość uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię dochodów nie korzysta ze zwolnień podatkowych i jest opodatkowana na powyżej wspomnianych zasadach. W związku z pogarszającą się płynnością finansową, w dniu 7 grudnia 2012 r. Wnioskodawczyni podpisała z bankiem umowę pożyczki. Pożyczka została Jej udzielona z przeznaczeniem na cel związany z prowadzoną działalnością gospodarczą co potwierdza § 1 pkt 1 umowy pożyczki.

W związku z udzieleniem wspomnianej pożyczki bank (pożyczkodawca) pobrał:

• kwotę prowizji od udzielonej pożyczki w wysokości 7.000,00 zł
• kwotę kosztów ubezpieczenia z tytułu objęcia pożyczkobiorcy ochroną ubezpieczeniową w wysokości 36.000,00 zł.
  
  

Całość udzielonego Wnioskodawczyni kredytu wynosiła 200.000,00 zł (słownie: dwieście tysięcy złotych), a faktycznie otrzymała kwotę w wysokości 157.000,00 zł (słownie: sto pięćdziesiąt siedem tysięcy złotych). Kwotę tę otrzymała w grudniu 2012 r.

Zgodnie z § 4 pkt 1 Umowy pożyczki „Prawne zabezpieczenie spłaty pożyczki stanowi: Ubezpieczenie pożyczkobiorcy (nieobowiązkowe)”, następnie pkt 2 wskazuje, iż „W przypadku rezygnacji Pożyczkobiorcy z ochrony ubezpieczeniowej w trakcie trwania umowy Bank w terminie 7 dni kalendarzowych od daty złożenia rezygnacji z ochrony ubezpieczeniowej podwyższy oprocentowanie pożyczki do wysokości odpowiadającej oprocentowaniu pożyczki niezabezpieczonej na dzień dokonania zmian. O zmianie oprocentowania Bank pisemnie poinformuje Pożyczkobiorcę”.

Umowa pożyczki została udzielona na 10 lat, tj. 120 miesięcznych rat spłaty (od 7 grudnia 2012 r. do 21 grudnia 2022 r.) z możliwością jej wcześniejszej spłaty po spełnieniu warunków przewidzianych w umowie. W przypadku wcześniejszej spłaty zaciągniętej pożyczki potrącona kwota z tytułu ochrony ubezpieczeniowej zostanie proporcjonalnie pomniejszona do okresu faktycznej pożyczki, a niewykorzystana część zostanie zwrócona pożyczkobiorcy.

Otrzymaną kwotę pożyczki w wysokości 157.000,00 zł Wnioskodawczyni w całości przeznaczyła na prowadzoną przez Nią działalność gospodarczą, a w szczególności na uregulowanie zaległych zobowiązań, bieżące płatności z tytułu zakupu materiałów, sprzętu, wynagrodzeń dla pracowników i zleceniobiorców, uregulowanie należnych składek ZUS i innych drobnych wydatków w celu zapewnienia ciągłości prowadzonej działalności gospodarczej, a co za tym idzie możliwości osiągania przychodów. Zaciągniecie pożyczki było niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania Jej przedsiębiorstwa co uzasadnia ponoszenie kosztów prowizji od udzielonego kredytu, ochrony ubezpieczeniowej, oraz kosztów odsetek.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 9 lipca 2013 r., wskazano, iż:

• koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów są ewidencjonowane wg zasady określonej w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli koszty uzyskania przychodów są potrącane w roku podatkowym, w którym zostały poniesione,
• kwota zaciągniętej pożyczki w całości została przeznaczona na sfinansowanie bieżącej działalności firmy. W ramach dokonanych zakupów i wydatków sfinansowanych z zaciągniętej pożyczki Wnioskodawczyni nie nabyła żadnych środków trwałych, ani wartości niematerialnych i prawnych.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota zapłaconej ochrony ubezpieczeniowej i prowizji z tytułu zaciągniętej pożyczki na cele prowadzonej działalności gospodarczej będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w miesiącu jej potrącenia, tj. grudniu 2012 r.?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 5c koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy, Wnioskodawczyni uważa, iż niezaprzeczalnie poniesione koszty w postaci zapłaconej prowizji i koszty ochrony ubezpieczeniowej stanowią koszty uzyskania przychodów ponieważ zaciągnięta pożyczka została w całości przeznaczona na prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność gospodarczą, nie korzystającą ze zwolnień w podatku dochodowym od osób fizycznych. Za zasadnością objęcia kwoty pożyczki ochroną ubezpieczeniową przemawia również niższe oprocentowanie samej pożyczki, a co za tym idzie niższe koszty obsługi zadłużenia. Sytuacja taka jest korzystniejsza z gospodarczego punktu widzenia, ponieważ bardziej opłacalnym i bezpieczniejszym jest objęcie kredytu ubezpieczeniem, aniżeli ponoszenie wyższych kosztów obsługi zadłużenia. Koszty prowizji i ochrony ubezpieczeniowej są kosztami pośrednimi prowadzenia działalności, z uwagi na fakt braku ich bezpośredniego związku z przychodami i winny być aktywowane w kosztach działalności w momencie ich poniesienia zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 22 ust. 5c ustawy.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, koszty prowizji i ochrony ubezpieczeniowej winny być zaliczone do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia, tj. w grudniu 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków poniesionych tytułem prowizji i ochrony ubezpieczeniowej od zaciągniętej na cele tej działalności pożyczki bankowej, jest w istocie zaistniały w 2012 r. stan faktyczny (a nie zdarzenie przyszłe, które ma dopiero nastąpić), niniejszą interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2012 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

• celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
• musi być prawidłowo udokumentowany.
  
  

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów, odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Katalog wyłączeń zawarty w art. 23 ww. ustawy zawiera jedynie ograniczenia w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów m.in. prowizji od pożyczek (kredytów), które zwiększają koszty inwestycji w okresie ich realizacji. Natomiast nie zawiera żadnych ograniczeń w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych tytułem ochrony ubezpieczeniowej od zaciągniętej pożyczki bankowej na cele prowadzonej działalności gospodarczej, a także prowizji od takiej pożyczki, jeżeli zostanie ona wydatkowana na cele tej działalności inne niż realizacja inwestycji (tj. nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych). Możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych zależy zatem od spełnienia pozostałych przesłanek określonych w cyt. wyżej art. 22 ust. 1 ww. ustawy, w szczególności od oceny zasadności poniesienia tych wydatków oraz ich związku z uzyskiwanym przychodem z prowadzonej działalności (bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodu). Istotny dla oceny, czy poniesione wydatki spełniają kryteria związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest fakt czy środki pozyskane na podstawie umowy pożyczki zostały wydatkowane na cele związane z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, iż w dniu 7 grudnia 2012 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła pożyczkę w banku z przeznaczeniem na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z udzieloną pożyczką bank (pożyczkodawca) pobrał kwotę prowizji od tej pożyczki w wysokości 7.000,00 zł oraz kwotę kosztów ubezpieczenia z tytułu objęcia pożyczkobiorcy ochroną ubezpieczeniową, w wysokości 36.000,00 zł. Całość udzielonego Wnioskodawczyni kredytu wynosiła 200.000,00 zł, a faktycznie otrzymała Ona kwotę w wysokości 157.000,00 zł. Kwotę tę otrzymała w grudniu 2012 r., co oznacza, iż koszty prowizji i ubezpieczenia zostały potrącone w tym samym miesiącu. Umowa pożyczki została udzielona na 10 lat, tj. 120 miesięcznych rat spłaty (od 7 grudnia 2012 r. do 21 grudnia 2022 r.) z możliwością jej wcześniejszej spłaty po spełnieniu warunków przewidzianych w umowie. Otrzymaną kwotę pożyczki w wysokości 157.000,00 zł Wnioskodawczyni w całości przeznaczyła na prowadzoną przez Nią działalność gospodarczą, a w szczególności na uregulowanie zaległych zobowiązań, bieżące płatności z tytułu zakupu materiałów, sprzętu, wynagrodzeń dla pracowników i zleceniobiorców, uregulowanie należnych składek ZUS i innych drobnych wydatków w celu zapewnienia ciągłości prowadzonej działalności gospodarczej, a co za tym idzie możliwości osiągania przychodów. Otrzymane środki nie zostały wydatkowane na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zaciągniecie pożyczki było niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania Jej przedsiębiorstwa. Ponadto, jak wskazała Wnioskodawczyni, za zasadnością objęcia kwoty pożyczki ochroną ubezpieczeniową przemawiało niższe oprocentowanie samej pożyczki, a co za tym idzie, niższe koszty obsługi zadłużenia. Bardziej opłacalnym i bezpieczniejszym było bowiem objęcie kredytu ubezpieczeniem, aniżeli ponoszenie wyższych kosztów obsługi zadłużenia. Kwota zaciągniętej pożyczki w całości została przeznaczona na sfinansowanie bieżącej działalności firmy. Z wniosku nie wynika również, iż ww. wydatki zwiększały koszty w trakcie inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż skoro środki pieniężne pozyskane z zaciągniętej pożyczki Wnioskodawczyni w całości przeznaczyła na cele prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, tj. na jej bieżącą działalność (z wyłączeniem celów inwestycyjnych) to oznacza to, że ww. pożyczka w istocie miała związek z tym źródłem przychodu, a przez to w sposób pośredni wpływa na uzyskanie przychodu z prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto, jak wynika z wniosku, za racjonalnością poniesienia wydatków z tytułu ubezpieczenia przedmiotowej pożyczki przemawiał fakt niższego jej oprocentowania, co ma wpływ na niższe koszty obsługi zadłużenia. W konsekwencji wydatki poniesione z tytułu prowizji i ubezpieczenia pożyczki, o której mowa we wniosku, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostały właściwie udokumentowane.

Odnosząc się natomiast do momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej wskazać należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.), koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przy czym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Stosownie do treści art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Podatnicy prowadzący dla celów działalności gospodarczej podatkową księgę przychodów i rozchodów mogą ewidencjonować koszty uzyskania przychodów w tej księdze według jednej z dwóch metod:

• tzw. metody uproszczonej, o której mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub
• tzw. metody memoriałowej (właściwej dla ksiąg rachunkowych), uregulowanej w art. 22 ust. 5-5c w związku z art. 22 ust. 6 ww. ustawy.
  
  

Z treści złożonego wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, iż Wnioskodawczyni ewidencjonuje koszty uzyskania przychodu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów według metody wynikającej z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania powołany przez Wnioskodawczynię art. 22 ust. 5c ww. ustawy, lecz art. 22 ust. 4 tej ustawy.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawczynię w grudniu 2012 r. wydatki z tytułu prowizji i ochrony ubezpieczeniowej od zaciągniętej pożyczki bankowej przeznaczonej na cele prowadzonej działalności gospodarczej, jako koszty pośrednio związane z uzyskaniem przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności w miesiącu ich poniesienia, tj. w grudniu 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.