INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) uzupełnionym w dniach 10 i 15 maja 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2012 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniach 10 i 15 maja 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W marcu 2009 r. rozpoczęła Pani działalność gospodarczą, którą zawiesiła z dniem 1 czerwca 2011 r. będąc podatnikiem VAT (rejestracja jako podatnik VAT). Składając wnioski na dotacje o środki unijne „widnieje” Pani jako przedsiębiorca. W momencie złożenia wniosku o zawieszenie działalności gospodarczej zaprzestała Pani składać deklaracje VAT-7 oraz płacić składki ZUS. Od momentu zawieszenia działalności nie odlicza Pani również podatku VAT od kosztów stałych związanych z działalnością.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, iż projekt nr 1 dotyczy: „Budowa elementu infrastruktury turystycznej - placu zabaw w celu stworzenia nowej, atrakcyjnej możliwości spędzenia wolnego czasu dla najmłodszych”, projekt nr 2 dotyczy: „Budowa elementu infrastruktury turystycznej – rekonstrukcja wiatraka”. Zakres projektów związany jest z prowadzoną działalnością gospodarczą (placówką gastronomiczną w budynku wiatraka) PKD 56.10 A oraz 55.20Z – obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (w budynku wiatraka jest możliwość wynajmu pokoju) oraz punktem widokowym w budynku wiatraka. Zakupy zostaną dokonane w okresie od 15 maja 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. i będą dotyczyć:

• placu zabaw (drewniany) składającego się z 3 domków i mini placu zabaw wraz z ławkami i stołami,
• wykonania mechanizmu połączonego z funkcją mielenia zboża a obrotem śmigów, renowacji historycznych elementów drewnianych (hamulce, wał).

Powyższe zakupy będą dokonywane także przez firmy, które wystawią „dokumenty vatowskie”, a tym samym, jeżeli nie będzie możliwości odliczenia podatku VAT, to w dofinansowaniu może Pani zaliczyć go jako koszt kwalifikowany.

Ponadto wskazała Pani, iż obecnie nie występuje i nie wystąpi w przyszłości powiązanie tych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, ponieważ zamierza Pani „zamknąć” działalność, którą obecnie zawieszono. Obecnie budynek wiatraka dzierżawi od właściciela inna osoba, która ponosi koszty związane z budową i działalnością. Pani była dzierżawcą do dnia 1 marca 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nie opłacając składek ZUS z tytułu zawieszenia działalności można odliczyć podatek VAT od zakupów związanych z realizacją „projektu – dotacji”, które nie są kosztami stałymi, zakładając, że działalność w okresie realizacji projektu nie zostanie „odwieszona”...

Pani zdaniem nie można „odzyskać VAT-u” z zakupionych towarów, usług i materiałów związanych z realizacją projektu, ponieważ działalność została zawieszona na okres maksymalnie 24 miesięcy i nie zamierza Pani tej sytuacji zmienić (raczej zamknie „firmę” po tym okresie). Uważa Pani, że odzyskanie „VAT-u” równoznaczne jest z uruchomieniem działalności, a tym samym opłaceniem składek ZUS, których nie zamierza Pani obecnie ani później opłacać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W myśl ust. 11 tego artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z treścią ust. 13 ww. artykułu, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Stosownie do ust. 19 powyższego artykułu, jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczeniu podlega zatem podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Prawo do odliczenia przysługuje także w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych, jednak w związku z brakiem podatku należnego, który obniża się o podatek naliczony, podatnik ma prawo do przeniesienia tego podatku na następny okres rozliczeniowy.

W myśl art. 99 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z ust. 7a ww. artykułu, w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Według ust. 7b powyższego artykułu, zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a, nie dotyczy:

1. podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
2. podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary - w zakresie których są podatnikiem;
3. okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego;
4. okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Według art. 14a ust. 1 powyższej ustawy, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do ust. 4 ww. artykułu, przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Według treści ust. 5 powyższego artykułu, zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Ustęp 6 tego artykułu stanowi, że okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 7 powołanego wyżej artykułu, w stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od dnia, w którym rozpoczyna się zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, do dnia poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzoną od marca 2009 r. działalność gospodarczą, zawiesiła Pani z dniem 1 czerwca 2011 r., będąc podatnikiem VAT (rejestracja jako podatnik VAT). Zaprzestała Pani płacić składki ZUS i nie składa deklaracji VAT-7. Nie odlicza Pani również podatku VAT od kosztów stałych związanych z działalnością, natomiast składając wnioski na dotacje o środki unijne „widnieje” Pani jako przedsiębiorca, dokonując jednocześnie zakupów związanych z realizacją projektu – dotacji, które nie są kosztami stałymi.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku, skoro przedmiotowe zakupy dokonywane są w okresie zawieszenia przez Panią działalności gospodarczej, którą - jak wskazano we wniosku - zamierza Pani następnie zlikwidować, to o ile nie posłużą one faktycznie czynnościom opodatkowanym, nie będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w otrzymywanych w okresie zawieszenia działalności fakturach VAT dotyczących realizacji przedmiotowych projektów dotyczących budowa elementów infrastruktury turystycznej.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych (kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej), czy też prawidłowości opłacania składek ZUS. Ponadto przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena zasadności wystąpienia Pani z wnioskiem o środki unijne „jako przedsiębiorca” w sytuacji zawieszenia działalności gospodarczej, która następnie zostanie zlikwidowana, bowiem wykracza to poza zakres objęty art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podkreślić także należy, iż niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, z którego jednoznacznie wynika brak związku przedmiotowych zakupów z czynnościami opodatkowanymi z uwagi na likwidację działalności gospodarczej. Oznacza to, iż interpretacja nie wywrze skutku prawnego w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.