INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu 22 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 5 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku:

• przy sprzedaży „na wynos” lodów, deserów lodowych, koktajli mlecznych oraz bitej śmietany – jest prawidłowe,
• przy sprzedaży „na wynos” gofrów oraz napojów, w skład których wchodzi kawa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku m.in. przy sprzedaży „na wynos” opisanych produktów.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie gastronomii, w ramach której produkuje lody metodą tradycyjną. Dokonuje Pan sprzedaży gofrów, napojów oraz wyprodukowanych lodów. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Podstawową sprzedaż stanowią:

• lody (około 80%) – tj. lody gałkowe, lody z automatu oraz desery lodowe (PKWiU 10.52.10.0),
• gofry (PKWiU 10.72.12),
• napoje: sok ze świeżych owoców (PKWiU 11.07.19.0), koktajl owocowy (sok, mleko, syrop smakowy, lód kruszony – PKWiU 11.07.19.0), cappuccino (mleko 90%, napar kawowy 10% – PKWiU 11.07.19.0), kawa latte (mleko 75%, napar kawowy 20%, syrop smakowy 5% – PKWiU 11.07.19.0), ekoccino (mleko 85%, napar kawowy 10%, baza czekoladowa 5% – PKWiU 11.07.19.0),
• koktajle mleczne – tzw. shake (lody gałkowe, mleko, syrop smakowy – PKWiU 10.51.56.0), kawa mrożona z lodami waniliowymi (50% lody, 25% mleko, 25% kawa – PKWiU 10.51.56.0).

Klienci mogą dodatkowo zamówić do wskazanych produktów bitą śmietanę (śmietana, cukier puder – PKWiU 10.51.51.0). Obsługa klientów odbywa się w dwojaki sposób, uzależniony od potrzeb i oczekiwań:

1. Sprzedaż produktów w lodziarni z przeznaczeniem do spożycia „na miejscu” – sprzedając klientom lody, napoje i desery lodowe zapewnia Pan możliwość ich spożywania w odpowiednio przygotowanym otoczeniu. Klienci mają do dyspozycji stoliki, krzesła, odpowiedni wystrój – umożliwiające spożywanie w wygodnych warunkach. Obiekt jest ogrzewany, do dyspozycji gości cały czas pozostają kelnerki, zapewniając wysokiej jakości obsługę.
2. Sprzedaż produktów w lodziarni z przeznaczeniem do spożycia „na wynos” – z obsługi tej korzystają klienci, którzy otrzymują lody zapakowane do wafla, podawane bezpośrednio do ręki i spożycia poza lodziarnią. „Na wynos” czyli bezpośrednio do ręki sprzedawane są także lody z automatu. Na życzenie klientów wydaje się lody w opakowaniu (np. plastikowym lub waflach).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż oferowanych lodów, napojów, deserów w odniesieniu do sytuacji opisanej w pkt 1 stanu faktycznego stanowi świadczenie usług gastronomicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowanych stawką VAT 8%, zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Natomiast sprzedaż oferowanych lodów, gofrów, lodów z automatu, bitej śmietany w odniesieniu do sytuacji opisanej w pkt 2 (sprzedaż produktów z lodziarni z przeznaczeniem „na wynos”) stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, opodatkowaną stawką VAT 5% zgodnie z poz. 21 załącznika nr 10 do ustawy, gofry – stawką VAT 8%, bita śmietana – 5% zgodnie z poz. 21 załącznika nr 10 do ustawy...

Odnośnie pkt 1, po powołaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wskazał Pan, iż dla celów m.in. ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz właściwej stawki podatku niezbędne jest ustalenie, czy w określonej sytuacji występuje dostawa towarów, czy też świadczenie usług. Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, usługi gastronomiczne (jako wymienione w załączniku nr 1 do wskazanego rozporządzenia – usługi związane z wyżywieniem PKWiU ex 56) podlegają, co do zasady, stawce VAT 8%. Wyjątek od tej zasady (opodatkowania według stawki 23%) dotyczy sprzedaży:

1. napojów alkoholowych powyżej 1,2%, piwa;
2. kawy i herbaty (wraz z dodatkami);
3. napojów bezalkoholowych gazowanych;
4. wód mineralnych;
5. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką 23%.

Pana zdaniem, wydawanie lodów, deserów lodowych i napojów, opisane w pkt 1 stanu faktycznego, stanowi świadczenie usług gastronomicznych. Do dyspozycji klientów pozostaje cała infrastruktura lokalu ze wszystkimi czynnościami wspomagającymi (umeblowanie, kelnerzy, naczynia itp.). Nie ulega zatem wątpliwości, iż klienci nie nabywają jedynie towarów żywnościowych i napojów, lecz korzystają z całej infrastruktury. W takim przypadku uważa Pan, że świadczy na rzecz klienta usługi gastronomiczne. Wskazał Pan, iż takie stanowisko potwierdza Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który w orzeczeniu w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (sprawa C-231/94) wskazał, że usługi w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, co oznacza, iż do dyspozycji klienta pozostaje cała infrastruktura (jadalnia, umeblowanie, szatnia, zastawa stołowa, personel restauracji). W ocenie Trybunału wszystkie te elementy wraz z posiłkami i napojami – w świetle wspólnotowych zharmonizowanych regulacji VAT – należy klasyfikować jako świadczenie usług.

Odnosząc się do pkt 2 stanu faktycznego wskazał Pan, iż Trybunał Sprawiedliwości UE stoi jednak na stanowisku, że „sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy żywności sprzedawanej „na wynos” i nie obejmuje usług służących ułatwianiu (uprzyjemnianiu) konsumpcji na miejscu, przy odpowiednim urządzeniu lokalu” (§ 14 orzeczenia w sprawie C-231/94). Oznacza to, Pana zdaniem, iż w przypadku, gdy sprzedawca wydaje klientowi wyłącznie określone produkty żywnościowe oraz napoje, a jednocześnie klient nie wyraża chęci korzystania z wyposażenia lokalu oferowanego przez sprzedawcę i po nabyciu towaru zamierza opuścić pomieszczenie, należy uznać, że nie nastąpiło świadczenie jakiejkolwiek usługi, a przedmiotowa transakcja powinna być uznana za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, w Pana ocenie, czynności opisane w pkt 2 stanu faktycznego (sprzedaż produktów w lodziarni z przeznaczeniem do spożycia „na wynos”) stanowią odrębne od świadczenia usług transakcje podlegające opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów. Nie przewiduje Pan świadczenia usług, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej. Pana zdaniem, w omawianej sytuacji przedmiotowe transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem podlegają opodatkowaniu zgodnie z regulacjami właściwymi dla dostaw towarów, według stawek właściwych tylko dla dostaw takich towarów. Przy dostawie towarów, co do zasady, stawka podatku VAT wynosi 23% (zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy). W niektórych jednak sytuacjach możliwe jest zastosowanie stawki obniżonej do wysokości 8% lub 5% (art. 41 ust 2-2a ustawy). Stawkę 8% stosuje się dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy. Natomiast stawka 5% jest właściwie przypisana dla towarów wymienianych w załączniku nr 10 do ustawy. Pana zdaniem, dostawa wskazanych w stanie faktycznym lodów gałkowych, lodów z automatu, napojów podlega opodatkowaniu stawką 5%, ze względu na ich zakwalifikowanie do pozycji 21 lub 31 załącznika nr 10 do ustawy. Część produktów tj. lody gałkowe, lody z automatu, koktajle mleczne (tzw. shake), kawa mrożona z lodami waniliowymi, bita śmietana identyfikuje Pan według symboli PKWiU podanych w części opisowej stanu faktycznego. Natomiast sok ze świeżych owoców, koktajl owocowy, smoothie, cappuccino, kawa latte kwalifikują się jako pozostałe napoje bezalkoholowe. Stanowisko uzasadnia Pan tym, iż głównym składnikiem wskazanych w stanie faktycznym produktów jest mleko lub tłuszcz mlekowy.

W Pana ocenie, w przypadku produktów złożonych, o ich kwalifikacji do konkretnej grupy towarów powinien decydować przeważający w produkcie składnik (np. w przypadku kawy latte produkt ten należy zakwalifikować do pozostałych napojów bezalkoholowych, a nie kawy ze względu na przeważający udział tłuszczu mlekowego w produkcie). Biorąc pod uwagę przedstawione argumenty uważa Pan, że dostawa wskazanych w stanie faktycznym lodów gałkowych, lodów z automatu i bitej śmietany, podlega opodatkowaniu stawką podatku 5%, natomiast gofry stawką podatku 8%.

Reasumując, w Pana ocenie, sprzedaż oferowanych lodów, napojów, deserów wg stanu faktycznego opisanego w pkt 1 jest opodatkowana stawką VAT 8% i stanowi świadczenie usług gastronomicznych, gdyż do dyspozycji klienta pozostaje cała infrastruktura i występują czynności wspomagające. Natomiast w sytuacji, kiedy sprzedawca wydaje klientowi towar (lody) na tzw. „wynos” i czynność ta nie jest związana ze świadczeniem usług wspomagających, to taka transakcja jest dostawą towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy i będzie opodatkowana stawką VAT 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – przy sprzedaży „na wynos” lodów, deserów lodowych, koktajli mlecznych oraz bitej śmietany,
• nieprawidłowe – przy sprzedaży „na wynos” gofrów oraz napojów, w skład których wchodzi kawa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 2a, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 28 wymieniono – sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.5 – „Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)”.

W poz. 34 ww. załącznika wskazano na „Piernik i podobne wyroby; słodkie herbatniki; gofry i wafle – wyłącznie wafle i opłatki o zawartości wody przekraczającej 10% masy” (PKWiU ex 10.72.12.0).

Natomiast pod pozycją 52 wskazano na, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 11.07.19.0, „Pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Ponadto zgodnie z pkt 1) objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 21 wymieniono – sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.5 – „Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)”.

Pod pozycją 31 natomiast wymienione zostały, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 11.07.19.0, „Pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, iż symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.), w § 7 ust. 1 pkt 1 przewidziano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż sprzedaje Pan w prowadzonej lodziarni m.in. produkty z przeznaczeniem do spożycia „na wynos”. Klienci otrzymują „do ręki” i spożywają poza lokalem np. lody gałkowe w waflu, lody z automatu lub w opakowaniu, gofry oraz napoje bezalkoholowe. Można także dodatkowo zamówić do ww. produktów bitą śmietanę. Wskazał Pan, iż klienci w takiej sytuacji nie wyrażą chęci korzystania z wyposażenia lokalu i po nabyciu towaru zamierzą opuścić pomieszczenie. Nie przewiduje Pan świadczenia usług, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej.

Mając powyższe na uwadze należy w pierwszej kolejności zauważyć, iż w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe), a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Wskazać przy tym należy, co podkreślał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE, iż koniecznym jest dokonywanie analizy takiej transakcji z punktu widzenia przeciętnego konsumenta.

Aby stwierdzić, czy dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), winno ono składać się z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie takiego rodzaju składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast za pomocniczą należy uznać taką czynność, jeśli nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które zarazem nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Mając na uwadze okoliczności sprawy wskazać również należy, iż w oparciu o dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (m.in. wyrok z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 czy wskazywany przez Pana wyrok z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) wnioskować można, iż działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

Oceniając tym samym charakter opisanych w pkt 2 stanu faktycznego transakcji należy stwierdzić, że sprzedaż przez Pana produktów lodziarni z przeznaczeniem do spożycia „na wynos”, poza lokalem, należy traktować jako dostawę towarów, skoro – jak wskazano we wniosku – czynnościom tym nie towarzyszą inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną), a nabywca nie oczekuje dodatkowych świadczeń poza zakupem gotowego do spożycia wyrobu. Należy zatem uznać, iż towarzyszące tej dostawie usługi mają charakter jedynie pomocniczy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż dostawa oferowanych przez Pana lodów gałkowych, lodów z automatu, deserów lodowych, koktajli mlecznych oraz bitej śmietany, o ile prawidłowo wyroby te sklasyfikowane są w PKWiU w grupowaniu 10.5, opodatkowana jest stawką podatku w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy i poz. 21 załącznika nr 10 do ustawy.

Odnośnie sprzedaży gofrów, które sklasyfikował Pan w PKWiU w grupowaniu 10.72.12, należy zauważyć, iż ustawodawca w poz. 34 załącznika nr 3 do ustawy umieścił przy widniejącym tam symbolu statystycznym oznaczenie „ex”, co oznacza – jak już wyżej wyjaśniono – zawężenie stosowania stawki preferencyjnej 8% wyłącznie do wskazanych w tej pozycji: „wafli i opłatków o zawartości wody przekraczającej 10% masy”. Tym samym sprzedaż wskazanych przez Pana gofrów – wyrobów niemieszczących się w zakresie określonym w poz. 34 załącznika nr 3 do ustawy – nie podlega stawce obniżonej, lecz stawce podstawowej w wysokości 23%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy. W tej części zatem nie podzielono Pana stanowiska.

Natomiast w sprawie określenia stawki podatku przy sprzedaży „na wynos” napojów: cappuccino, kawa latte, ekoccino oraz kawa mrożona z lodami, tj. napojów, w skład których wchodzi kawa, należy stwierdzić, co następuje.

Ustawodawca dla wyrobów umieszczonych w poz. 52 załącznika nr 3 oraz w poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług, przewidział preferencyjną stawkę podatku dla dostawy gotowych towarów, tj. napojów bezalkoholowych, wyłącznie niegazowanych, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawierających tłuszcz mlekowy, z przeznaczeniem na sprzedaż.

Kawa natomiast (PKWiU 10.83) podlega obecnie opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym oraz mając na uwadze, że Minister Finansów zarówno, nie określił które produkty należy uznać za dodatki podawane do kawy, jak również nie określił procentowego udziału kawy naturalnej w przygotowanym napoju, zdaniem tut. organu, napój, przy którego przygotowaniu następuje proces parzenia kawy, powinien być wyłączony z opodatkowania preferencyjną stawką. Dlatego – wbrew Pana stanowisku – należy stwierdzić, że w przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży „na wynos” są napoje, takie jak cappuccino, kawa latte, ekoccino czy kawa mrożona z lodami, preferencyjna stawka podatku nie znajdzie zastosowania.

Natomiast z 8% stawki podatku od towarów i usług korzystają m.in. napoje, do których przygotowania użyto substytutów kawy, takich jak ekstrakty, esencje i koncentraty z kawy lub substytutów kawy, które są sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 10.83.12.0.

Reasumując, sprzedaż opisanych napojów, w skład których wchodzi kawa, z przeznaczeniem do spożycia „na wynos”, opodatkowana jest podstawową stawką podatku 23%, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy.

Końcowo wskazać należy, iż w kwestii zastosowania prawidłowej stawki podatku w przypadku usług gastronomicznych świadczonych przez Pana oraz w przypadku sprzedaży „na wynos” produktów: sok ze świeżych owoców oraz koktajl owocowy wydano stosowne postanowienie ITPP1/443-340b/12/TS.

Ponadto zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Również ocena prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.