Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-354/13-2/IG
z 9 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.04.2013 r. (data wpływu 25.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku wynikającego z faktury wystawionej przez wspólnika wnoszącego aportem prawa do znaków towarowych w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym oraz określenia podstawy opodatkowania transakcji aportu praw do znaków towarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.04.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku wynikającego z faktury wystawionej przez wspólnika wnoszącego aportem prawa do znaków towarowych w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym oraz określenia podstawy opodatkowania transakcji aportu praw do znaków towarowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki O. sp. z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”), podwyższony został kapitał zakładowy Spółki. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym objęte zostały w zamian za wkład niepieniężny w postaci praw do znaków towarowych. Nadwyżka wartości przedmiotu aportu ponad wartość nominalną wydanych udziałów, przekazana została na kapitał zapasowy (agio) Wnioskodawcy. Wartość znaków towarowych określona została na podstawie wyceny, sporządzonej przez uprawnionego rzecznika patentowego. W uchwale Zgromadzenia Wspólników oraz w umowie przeniesienia własności przedmiotu aportu strony określiły wartość przedmiotu aportu zgodnie ze sporządzoną wyceną, traktując kwotę z wyceny jako wartość netto przedmiotu aportu, do której to kwoty miał zostać doliczony podatek VAT. Wspólnik wnoszący aport wystawił na rzecz Wnioskodawcy, jako nabywcy znaków towarowych, fakturę VAT, ujmując w niej wartość praw do znaków towarowych wynikającą z wyceny jako wartość netto, do której doliczony został podatek VAT wedle obowiązującej stawki. Wnioskodawca dokonał płatności należności netto z faktury poprzez wydanie Wspólnikowi udziałów w Spółce (w ilości zgodnej z uchwalą Wspólników, pozostała wartość zasiliła kapitał zapasowy tworząc agio), natomiast kwotę podatku VAT uiścił w formie przelewu pieniężnego. Wspólnik odprowadził podatek VAT należny, obliczony w wystawionej fakturze VAT, na konto właściwego Urzędu Skarbowego, natomiast Wnioskodawca potraktował kwotę podatku VAT wykazaną w fakturze jako podatek naliczony, ujmując tą kwotę w prowadzonym rejestrze zakupów VAT oraz w złożonej deklaracji VAT-7.

Przedmiotowe prawa do znaków towarowych służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Nadmienić należy, że właściwy miejscowo dla Spółki Sąd Rejestrowy dokonał rejestracji przedmiotowego podwyższenia kapitału zakładowego w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w uwarunkowaniach przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca postąpił w sposób prawidłowy, ujmując w prowadzonym rejestrze zakupów VAT oraz w złożonej deklaracji VAT-7 podatek naliczony VAT wynikający z faktury VAT wystawionej przez wspólnika wnoszącego aport, którego wysokość (wartość) została ustalona w ten sposób, że wynikająca z wyceny wartość wniesionych aportem praw do znaków towarowych została potraktowana jako wartość netto, do której doliczony został podatek VAT wedle obowiązującej stawki, stanowiący dla Wnioskodawcy podatek VAT naliczony?
2. Czy w uwarunkowaniach przedstawionego stanu faktycznego strony przedmiotowej transakcji (aportu praw do znaków towarowych) w sposób prawidłowy ustaliły podstawę podatkowania na potrzeby podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w uwarunkowaniach przedstawionego stanu faktycznego Spółka postąpiła w sposób prawidłowy, ujmując w prowadzonym rejestrze zakupów VAT oraz w złożonej deklaracji VAT-7 podatek naliczony VAT wynikający z faktury VAT wystawionej przez wspólnika wnoszącego aport, którego wysokość (wartość) została ustalona w ten sposób, że wynikająca z wyceny wartość wniesionych aportem praw do znaków towarowych została potraktowana jako wartość netto, do której doliczony został podatek VAT wedle obowiązującej stawki, stanowiący dla Wnioskodawcy podatek VAT naliczony. W konsekwencji w uwarunkowaniach przedstawionego stanu faktycznego strony przedmiotowej transakcji (aportu praw do znaków towarowych) w sposób prawidłowy ustaliły podstawę podatkowania na potrzeby podatku od towarów i usług.

Uzasadniając powyższe Wnioskodawca w pierwszej kolejności wskazuje, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT), natomiast świadczenie usług to świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 ustawy). W rezultacie przedmiotowy aport praw do znaków towarowych do Spółki stanowił odpłatne świadczenie usług, co skutkowało obowiązkiem opodatkowania tej czynności właściwą stawką podatku od towarów i usług. Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy VAT wspólnik wnoszący aport zobowiązany był do wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonaną czynność.

Podstawa opodatkowania dla czynności wniesienia aportu jest ustalana na zasadach przewidzianych w art. 29 ust. 1 i nast. ustawy VAT. Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, 30-32, 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy w uwarunkowaniach zaprezentowanego stanu faktycznego na potrzeby ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu przedmiotowego aportu zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 29 ust. 1 ustawy VAT. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego, strony w uchwale Zgromadzenia Wspólników oraz w umowie przeniesienia własności przedmiotu aportu określiły wartość przedmiotu aportu (kwotę należną - cenę) zgodnie ze sporządzoną wyceną, traktując kwotę z wyceny jako wartość netto przedmiotu aportu, do której to kwoty został doliczony podatek VAT.

Omawianą sytuację powinien zilustrować poniższy przykład, w którym spółka X wnosi do spółki Y tytułem aportu prawo do znaku towarowego o wartości rynkowej 100.000 zł, przy czym w zamian otrzyma ona udziały/akcje o łącznej wartości 10.000 zł, pozostała zaś część wartości aportu zostanie przekazana na kapitał zapasowy. Spółka X powinna zatem wystawić fakturę VAT na kwotę 100.000 zł netto plus 23.000 zł VAT. Z kolei Spółka Y powinna zapłacić Spółce X kwotę podatku przelewem na rachunek bankowy (kwota netto została bowiem uregulowana poprzez emisję swoich udziałów/akcji dla Spółki X), nabywając jednocześnie prawo do odliczenia lub zwrotu wykazanego na fakturze VAT podatku naliczonego w wysokości 23.000zł.

Należy także wskazać, że w uwarunkowaniach przedmiotowej sprawy objęcie udziałów w Spółce nastąpiło z wykorzystaniem instytucji tzw. agio przewidzianej w art. 154 § 3 zd. 2 k.s.h., tj. kwota nadwyżki wkładu niepieniężnego w postaci praw do znaków towarowych ponad wartość nominalną obejmowanych udziałów została przelana do kapitału zapasowego. W rezultacie zastosowanie znalazł tutaj art. 154 § 3 zd. 2 k.s.h., zgodnie z którym: „Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego.”

Jak zauważył M. R na gruncie ostatnio wymienionego przepisu: „Wspólnik musi pokryć udział przynajmniej w jego wartości nominalnej. Możliwe jest jednak także agio w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę ceny objęcia udziału ponad jego wartość nominalną przelewa się do kapitału zapasowego. Agio jest dopuszczalne niezależnie od tego, czy udziały są pokrywane aportem czy wkładem pieniężnym. Nie ma bowiem żadnych przeciwwskazań prawnych i rachunkowych, aby określoną część wartości aportu wnoszonego do spółki odnieść nie na kapitał zakładowy, ale na zapasowy. W każdym razie trudno byłoby uznać za wystarczający argument, że skoro art. 154 § 3 mówi o „cenie wyższej od wartości nominalnej”, to agio może dotyczyć tylko pieniężnego pokrycia udziałów. Cena jest bowiem związana z udziałem (wyraża wartość emisyjną udziału) i może być także pokryta aportem o wartości odpowiadającej tej cenie. Pogląd, że agio możliwe jest także w odniesieniu do udziałów pokrywanych aportem, przyjmują słusznie A. Szajkowski (w: S. Sołtysiński, Kodeks, t. II, s. 44-45), a także J.A. Strzępka, E. Zielińska (w: J.A. Strzępka, Kodeks, 2003, s. 391); odmiennie zaś, błędnie, A. Kidyba (Kodeks, t. 1, s. 625).” (Rodzynkiewicz Mateusz, „Kodeks spółek handlowych. Komentarz”, Warszawa 2009 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie III), LexPolonica - uwagi do art. 154 k.s.h.).

Warto w tym miejscu powołać również stanowisko zaprezentowane przez R. Potrzeszcza, zgodnie z którym: „Cena emisyjna udziału jest to deklarowana wartość wkładów, za jakie wspólnik udział obejmuje. W umowie spółki wspólnicy mogą się umówić, że każdy z nich obejmie udziały po identycznej cenie emisyjnej wyższej od wartości nominalnej (czyli podobnie jak w spółce akcyjnej), ale też mogą przyjąć, że każdy z nich wniesie różne agio.” (Potrzeszcz Radosław, Siemiątkowski Tomasz, Naworski Jerzy Paweł, Strzelczyk Krzysztof, „Komentarz do kodeksu spółek handlowych. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”, Warszawa 2001 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Lexpolonica - uwagi do art. 154 k.s.h.). Niezależnie zatem od przyjętego przez wspólników spółki z o.o. sposobu obejmowania udziałów (z agio lub bez; wkład pieniężny lub niepieniężny), każdorazowo występuje w takim przypadku cena”.

Należy zaznaczyć, że pogląd, iż wspólnik obejmuje w zamian za aport udziały o wartości nominalnej równej wartości netto wniesionego wkładu, aprobuje przeważająca część autorów rozważających powyższe zagadnienie. Autorzy ci podkreślają, że przyjęcie, iż wspólnik obejmuje w zamian za aport udziały o wartości równej wartości netto aportu, a spółka zwraca mu kwotę uiszczonego przez niego podatku VAT gwarantuje zachowanie neutralności podatku VAT (Tomasz Michalik, Gazeta Prawna z dnia 29 kwietnia 2009 r.; Słysz Aleksander, Rzeczpospolita z dnia 22 kwietnia 2009 r.; Marek Kozaczuk, Rzeczpospolita z dnia 10 marca 2009 r.).

Na koniec warto przytoczyć stanowisko przedstawione przez Ministra Finansów wyrażone w aktualnej interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2012 r. nr IPTPP2/443-758/11-6/JN, w której zauważono, iż: „Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro strony transakcji określiły wartość transakcji w pieniądzu (tj. określono cenę), zatem Wnioskodawca wnosząc aport, obowiązany będzie w myśl art. 106 ust. 1 wystawić fakturę VAT, w której podstawę opodatkowania stanowić będzie obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, tj. wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w wartości rynkowej netto, w łącznej wartości, obejmującej samo spółdzielcze prawo oraz nakłady poniesione na modernizację.”

W kontekście pytań Wnioskodawcy należy mieć także na uwadze treść art. 86 ust. 1 ustawy VAT, zgodnie z którym: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 a) ustawy VAT: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Mając zaś na uwadze fakt, że przedmiotowe prawa do znaków towarowych służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, nie budzi wątpliwości stwierdzenie, że podatek VAT wskazany na fakturze wystawionej przez wspólnika wnoszącego aport stanowił dla Spółki podatek naliczony VAT.

Reasumując należy stwierdzić, że w przypadku dokonania czynności wniesienia praw do znaków towarowych do spółki prawa handlowego jako wkładu niepieniężnego (aportu), występuje kwota należna (cena) w zamian za wniesione prawa. Tą ceną jest cena emisyjna, wedle której wspólnik wnoszący aport pokrywa obejmowane udziały w podwyższanym kapitale zakładowym. W uwarunkowaniach zaistniałego stanu faktycznego kwota należna (cena) została ustalona w ten sposób, że wynikająca z wyceny wartość wniesionych aportem praw do znaków towarowych została potraktowana jako wartość netto, do której doliczony został podatek VAT wedle obowiązującej stawki.

Mając na uwadze powyższe, przedstawione w niniejszym wniosku stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Świadczenie usług mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu w postaci praw do wartości niematerialnych i prawnych do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w ww. art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, a tym samym, w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Zatem, gdy przedmiotem aportu jest świadczenie usług w rozumieniu wskazanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz otrzymującego aport, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić należy, iż z odpłatnością za świadczoną usługę mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że czynność wniesienia aportem prawa do znaków towarowych prowadzić będzie do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz Wnioskodawcy, a zatem stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przepisy ustawy o podatku od towarów usług nie ingerują w sposób ustalania wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, określając wyłącznie w art. 29 ustawy o VAT zasady ustalania podstawy opodatkowania tym podatkiem.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast, z art. 29 ust. 9 ustawy wynika, iż w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Przy czym, art. 2 pkt 27b ustawy wskazuje, iż przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku, gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Jak wynika z okoliczności przedstawionych przez Spółkę, wycena wartości znaków towarowych została sporządzona w kwotach netto, tj. w kwotach niezawierających podatku VAT. Zatem, nie można stwierdzić, iż wartość ta będzie odzwierciedleniem wartości rynkowej przedmiotu aportu, gdyż z uwagi na treść art. 2 pkt 27b pkt b) ustawy o podatku od towarów i usług, wartość rynkowa winna określać całą należność, tj. wartość zawierającą podatek VAT.

W opisanej sytuacji Spółka wskazuje, iż w zamian za otrzymany wkład niepieniężny w postaci znaków towarowych Wspólnik objął akcje. Nadwyżka wartości przedmiotu aportu ponad wartość nominalną wydanych udziałów przekazana została na kapitał zapasowy. Aport został udokumentowany przez Wspólnika fakturą VAT. Całkowite wynagrodzenie z tytułu dokumentowanej fakturą VAT czynności aportu jest równe wartości nominalnej akcji, które objął Wspólnik, wartości aportu przekazanej na kapitał zapasowy oraz kwoty podatku VAT uiszczonej w formie przelewu pieniężnego.

Odnosząc powyższe okoliczności do treści art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż Spółka jest nabywcą, płacącym wynagrodzenie w zamian za wniesienie aportu.

Z uwagi na powyższe, do określenia podstawy opodatkowania z tytułu wniesienia aportu niepieniężnego w postaci znaków towarowych do spółki zastosowanie znajdzie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obrotem podlegającym opodatkowaniu jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, przy czym kwota należna to wartość akcji które obejmie Wspólnik, wartość aportu przekazana na kapitał zapasowy oraz kwota podatku VAT uiszczona w formie przelewu pieniężnego.

Zatem, nie można stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie (cena) za aport nie została ustalona – w zamian za aport, wnoszący ten aport otrzyma udziały o określonej wartości. Natomiast wartość udziałów jest możliwa do wyrażenia w pieniądzu. Dodatkowo, określona również została wartość w pieniądzu stanowiąca równowartość kwoty podatku od towarów i usług, który jest należny do zapłacenia przez Spółkę z tytułu wniesienia aportu w postaci znaków towarowych.

W związku z powyższym w uwarunkowaniach przedstawionego stanu faktycznego podstawa opodatkowania została ustalona w sposób prawidłowy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W art. 88 ust. 3a pkt 1 i pkt 2 ustawy wskazano, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m. in. w przypadku, gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
   
   

Przedmiotowe prawa do znaków towarowych służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, warunkiem odliczenia podatku naliczonego, wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy, jest to, aby podatnik podatku od towarów i usług wykorzystywał wniesione aportem prawa do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy, w okolicznościach przedstawionych przez Spółkę, stwierdzić należy, iż w opisanej sytuacji warunki odliczenia są spełnione. Wnioskodawca jest bowiem podatnikiem podatku od towarów i usług a otrzymane znaki towarowe były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, wniesienie aportem przedmiotowych praw przez Wspólnika do Spółki podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe, podatek zawarty w wystawionej fakturze stanowi u Wnioskodawcy podatek naliczony.

W związku z powyższym w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca postąpił w sposób prawidłowy, ujmując w prowadzonym rejestrze zakupów VAT oraz w złożonej deklaracji VAT – 7 podatek naliczony VAT wynikający z faktury VAT wystawionej przez wspólnika wnoszącego aport, którego wysokość (wartość) została ustalona w ten sposób, że wynikająca z wyceny wartość wniesionych aportem praw do znaków towarowych została potraktowana jako wartość netto – czyli podstawa opodatkowania, do której doliczony został podatek VAT.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja jako indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego ma zastosowanie jedynie dla Wnioskodawcy, a nie dla Wspólnika Wnioskodawcy wnoszącego aport.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.