Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-81/13-2/RD
z 5 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24.01.2013 r. (data wpływu 29.01.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla druku książek, broszur i czasopism specjalistycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.01.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla druku książek, broszur i czasopism specjalistycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na zlecenie klienta Wnioskodawca wykonuje druk i oprawę książek, broszur, czasopism, posiadających nr ISBN (o symbolu PKWiU 58.11.1) lub ISSN (symbolu PKWiU 58.14.1 i CN 4902). Proces produkcyjny obejmuje przygotowanie materiału dostarczonego przez klienta w wersji elektronicznej, w postaci plików PDF na formy offsetowe, druk oraz oprawę introligatorską dającą finalny produkt tj. książkę, broszurę, czasopismo specjalistyczne. Do jego wytworzenia zużywane są materiały (papier, płyty, farby, kleje) będące własnością Spółki. Wykonany w taki sposób produkt (książka, broszura, czasopisma specjalistyczne) Spółka dostarcza klientowi za wynagrodzeniem i przenosi na klienta prawo własności i dysponowania gotowymi produktami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Biorąc pod uwagę powyższą sytuację jaką stawkę VAT Wnioskodawca powinien stosować czy preferencyjną 5% czy też 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W takiej sytuacji powinien stosować stawkę 5% co też potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 23.05.2011 r. Izby Skarbowej w Poznaniu (sygnatura ILPP1/443-291/11-6/KŁ) prawidłowe jest stosowanie stawki preferencyjnej 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Pod poz. 32 załącznika nr 10 do ustawy, wymieniono oznaczone symbolem PKWiU ex 58.11.1 książki drukowane – wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek; wydawnictwa w alfabecie Braille’a.

Z objaśnień do ww. załącznika wynika, iż ex – dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Według art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w przepisach jest mowa o PKWiU ex – rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Natomiast pod poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy, wymieniono czasopisma specjalistyczne.

W myśl art. 2 pkt 27f ustawy, przez czasopisma specjalistyczne rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1. periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
2. publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
3. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
4. wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
5. publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
6. publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
7. czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na zlecenie klienta wykonuje druk i oprawę książek, broszur, czasopism specjalistycznych posiadających nr ISBN o symbolu PKWiU 58.11.1 lub ISSN o symbolu PKWiU 58.14.1 i CN 4902. Proces produkcyjny obejmuje przygotowanie materiału dostarczonego przez klienta w wersji elektronicznej, w postaci plików PDF na formy offsetowe, druk oraz oprawę introligatorską dającą finalny produkt tj. książkę, broszurę, czasopismo specjalistyczne. Do jego wytworzenia zużywane są materiały (papier, płyty, farby, kleje) będące własnością Spółki. Wykonany w taki sposób produkt (książka, broszura, czasopisma specjalistyczne) Spółka dostarcza klientowi za wynagrodzeniem i przenosi na klienta prawo własności i dysponowania gotowymi produktami.

W przedmiotowej sprawie kluczowym zagadnieniem jest ustalenie, czy wytworzenie książek, broszur i czasopism specjalistycznych polegające na ich druku (produkcji) należy uznać za dostawę towarów, w ramach której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania książki, broszury i czasopisma specjalistycznego w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które stają się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka, broszura czy czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, broszury i czasopisma specjalistyczne są rzeczami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których drukarnia – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie Wnioskodawca wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, surowców i komponentów (papier, klej, farba, itp.), które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek, broszur i czasopism specjalistycznych. Przeniesienie własności tych towarów na klienta wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych, co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez Zainteresowanego na klienta prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez niego majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Reasumując, w oparciu o przywołane uregulowania oraz opisane zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że Spółka realizując zlecenie druku książek i broszur mieszczących się w grupowaniu PKWiU ex 58.11.1 i oznaczonych symbolami ISBN lub ISSN z własnych materiałów – zgodnie z art. 41 ust. 2a w związku z poz. 32 załącznika nr 10 do ustawy – będzie mogła stosować obniżoną do wysokości 5% stawkę podatku od towarów i usług.

Także w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są czasopisma specjalistyczne w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy i Spółka przenosi na podmioty zlecające prawo do rozporządzania czasopismami jak właściciel, zastosowanie znajdzie 5% stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 2a w związku z poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii prawidłowości zaklasyfikowania przedmiotowych towarów do odpowiednich grupowań PKWiU. Zwrócić bowiem należy uwagę, iż Minister Finansów nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych towarów czy usług, bowiem uprawnionym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, przy czym odpowiedzialnym za prawidłową klasyfikację jest podmiot świadczący usługę lub dokonujący dostawy towarów. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę klasyfikacje statystyczne oraz informację, iż przedmiotowe czasopisma specjalistyczne, spełniają definicję art. 2 pkt 27f ustawy, które tut. Organ przyjął za element zdarzenia przyszłego bez dokonywania weryfikacji jego prawdziwości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.