Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-256/13/AB
z 21 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 3 czerwca 2013 r. znak: IBPP2/443-256/13/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) planuje dokonać sprzedaży nieruchomości oraz środków trwałych: prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynek typu P., halę produkcyjną, drogę oraz sieć energetyczną. Sprzedaż nieruchomości nastąpi we wrześniu 2013 r. Wnioskodawca na podstawie aktu notarialnego (…) z dnia 9 października 1996 r., stał się właścicielem wniesionego aportu: 1) prawa wieczystego użytkowania gruntu nieruchomości - działka nr 8/6 objęta księgą wieczystą nr ... o wartości 95 108,00 zł 2) budynku typu P. objętym księgą wieczystą nr ... o wartości 285.009,00 zł. Zarówno prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynek został objęty zwolnieniem z VAT. Spółka w związku z faktem, że wniesiony aport był zwolniony z VAT, nie obniżyła podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka w roku 1997 dokonała modernizacji budynku na kwotę 4 642,18. Spółka obniżyła podatek należny o wartość podatku naliczonego związanego z tą modernizacją. W dalszych latach budynek nie był modernizowany. W latach 1998-2004 spółka na gruncie objętym wieczystym użytkowaniem zbudowała halę produkcyjną o wartości 535.849,48 zł, drogę dojazdową o wartości 14.083,01 zł oraz sieć energetyczną o wartości 24.359,78 zł. Spółka obniżyła podatek należny o wartość podatku naliczonego związanego z budową wskazanych nowych środków trwałych. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem typu P. zostało wniesione do spółki (Wnioskodawcy) aportem i Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wniesienie aportu objęte było zwolnieniem z VAT.

Jedno z biur w budynku typu P. było i jest obecnie przedmiotem najmu. Umowa najmu obowiązuje od 5 stycznia 2011 r. Umowa będzie trwać do momentu sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku typu P. przy czym wydatki te wynosiły 4.642,18 PLN (wartość budynku przed ulepszeniem 285.009,00 PLN). Sprzedający obniżył podatek należy o wartość podatku naliczonego związanego z tym ulepszeniem, jednak kwota ulepszenia nie przewyższa 30% wartości początkowej budynku.

Budynek po ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Droga dojazdowa oraz sieć energetyczna są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.).

Oznaczenie wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych

droga dojazdowa - 2112

sieć energetyczna - 2224.

Hala produkcyjna jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ww. ustawy) Prawo budowlane Oznaczenie wg PKOB - 1251.

Hala produkcyjna, droga dojazdowa oraz sieć energetyczna nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie hali produkcyjnej, drogi dojazdowej oraz sieci energetycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować sprzedaż majątku wniesionego aportem do Spółki?

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować sprzedaż majątku zbudowanego na gruncie wniesionych w formie aportu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zbycie budynku typu P. wniesionego aportem objęte będzie zwolnieniem z VAT.
2. Zbycie hali produkcyjnej, drogi oraz sieci energetycznej objęte będzie podstawową stawką VAT 23%.
3. Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu winno być opodatkowane stawką właściwą dla trwale związanych z gruntem budynków i budowli. W przypadku gdy na działce znajdują się budynki i budowle podlegające stawce 23% i objęte zwolnieniem, zbycie prawa wieczystego użytkowania powinno być opodatkowane w następujący sposób: należy określić sumaryczną wartość początkową budynków i budowli, których sprzedaż opodatkowana będzie stawką 23% lub objęta zwolnieniem, a następnie ich udział w ogólnej wartości początkowej wszystkich budynków i budowli zlokalizowanych na danej działce. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania należy opodatkować proporcjonalnie do udziału wartości początkowej budynków i budowli opodatkowanych stawką 23% lub objętych zwolnieniem w łącznej wartości początkowej budynków i budowli zlokolizowanych na danej działce. Na fakturze określona ilość m2 powierzchni działki powinna zostać przy sprzedaży opodatkowana stawką 23%, pozostała objęta będzie zwolnieniem.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Od powyższej zasady ustawodawca ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki wskazane w tym artykule tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Art. 43 ust. 7a ustawy o VAT wskazuje, iż dostawa budynków budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia od podatku także wówczas, gdy nie zostanie spełniony warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy, dotyczący wydatków poniesionych na ulepszenie. Ma to miejsce w sytuacji, gdy budynek był wykorzystywany w stanie ulepszonym przez podatnika do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat.

Ponadto zauważyć należy, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem typu P., halę produkcyjną, drogę oraz sieć energetyczną. Wnioskodawca na podstawie aktu notarialnego z dnia 9 października 1996 r., stał się właścicielem wniesionego aportu prawa wieczystego użytkowania gruntu nieruchomości oraz budynku typu P.. Prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynek został objęty zwolnieniem z VAT. Spółka w związku z faktem, że wniesiony aport był zwolniony z VAT, nie obniżyła podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z biur w budynku typu P. było i jest obecnie przedmiotem najmu. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku typu P. przy czym wydatki te wynosiły 4.642,18 PLN (wartość budynku przed ulepszeniem 285.009,00 PLN). Sprzedający obniżył podatek należy o wartość podatku naliczonego związanego z tym ulepszeniem, jednak kwota ulepszenia nie przewyższa 30% wartości początkowej budynku.

W dalszych latach budynek nie był modernizowany. W latach 1998-2004 Spółka na gruncie objętym wieczystym użytkowaniem zbudowała halę produkcyjną o wartości 535.849,48 zł, drogę dojazdową o wartości 14.083,01 zł oraz sieć energetyczną o wartości 24.359,78 zł. Spółka obniżyła podatek należny o wartość podatku naliczonego związanego z budową wskazanych nowych środków trwałych. Droga dojazdowa oraz sieć energetyczna są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.). Hala produkcyjna jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane. Hala produkcyjna, droga dojazdowa oraz sieć energetyczna nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie hali produkcyjnej, drogi dojazdowej oraz sieci energetycznej.

Tak więc mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż planowana dostawa budynku typu P. nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego obiektu doszło przy nabyciu przez Wnioskodawcę ww. budynku (czynność zwolniona z podatku VAT), a Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie budynku przekraczających 30% wartości początkowej przedmiotowego budynku, jak również spełniony zostanie drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż między pierwszym zasiedleniem a planowaną we wrześniu 2013 r. dostawą nieruchomości zabudowanej budynkiem typu P. minie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z powyższym dostawa budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W odniesieniu natomiast do dostawy hali produkcyjnej, drogi dojazdowej oraz sieci energetycznej stwierdzić należy, że dostawa ww. obiektów nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż nie doszło do wydania hali produkcyjnej, drogi dojazdowej oraz sieci energetycznej do chwili obecnej użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tym samym dostawa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie dostawa hali produkcyjnej, drogi dojazdowej oraz sieci energetycznej nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawcy przy budowie hali produkcyjnej, drogi dojazdowej oraz sieci energetycznej przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Powyższe wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zatem dostawa hali produkcyjnej, drogi dojazdowej oraz sieci energetycznej będzie podlegać opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki i budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

W odniesieniu do sposobu opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki i budowle opodatkowane pozytywną stawką podatku VAT oraz posadowiony jest budynek zwolniony od podatku Wnioskodawca winien zastosować odpowiednio klucz powierzchniowy lub wartościowy.

W związku z tym, iż ani przepisy ustawy o VAT, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza powierzchniowego (udziału powierzchni budynków czy budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w ogólnej powierzchni budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie) lub wg klucza wartościowego (udziału wartości budynków czy budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w wartości ogółem wszystkich budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie). Zatem każda metoda - czy to oparta na kluczu wartościowym czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnym przypadku miarodajna, jest właściwa.

W myśl art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Zatem należy proporcjonalnie wg klucza powierzchniowego lub wartościowego (tj. wartości rynkowej) sprzedawanych budynków i budowli przypisać odpowiednio udział prawa wieczystego użytkowania gruntu i zastosować właściwą stawkę podatku oraz zwolnienie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.