Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-209/13/AW
z 5 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 17 i 23 maja 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy kombajnu zbożowego wraz z hederem w postępowaniu egzekucyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 17 i 23 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy kombajnu zbozowego wraz z hederem w postępowaniu egzekucyjnym (sprawa egzekucyjna ….).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 listopada 2012 r. w sprawie (…) zostało wszczęte postępowanie w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzyciela S. F. Sp. z o.o., w oparciu o tytuł wykonawczy „Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydany przez Sąd Okręgowy (…) z dnia 13 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. (…)” oraz postanowienie Sądu Okręgowego (…) z dnia 7 listopada 2012 r.. Wierzyciel, jako jeden ze sposobów egzekucji wskazał egzekucję z ruchomości. Z uwagi na fakt, że wcześniej w innych prowadzonych przeciwko dłużnikom sprawach, na mocy art. 845 § 2 K.p.c, dokonano zajęcia znajdującej się we władaniu dłużnika ruchomości, tj. kombajnu zbożowego … (…) wraz z hederem, w dniu 14 listopada 2012 r. w sprawie KM (…), na podstawie art. 851 K.p.c., dokonano nowego zajęcia tej ruchomości poprzez zaznaczenie go w protokole pierwszego zajęcia. W dniu 10 października 2012 r. dłużnik przedłożył do wglądu umowę leasingu z dnia 8 września 2010 r., której przedmiotem jest ww. kombajn i wskazał, że zajęta ruchomość jest własnością S. F. sp. z o.o.. W dniu 18 października 2012 r. zawiadomiono ww. spółkę o zajęciach przedmiotowej ruchomości, pouczając o prawach wynikających z art. 841 K.p.c. W dniu 5 grudnia 2012 r. spółka złożyła dokumenty, w których potwierdziła, że jest właścicielem powyższej ruchomości i nadal podtrzymuje z niej egzekucję.

Właściciel zajętej rzeczy, celem ochrony swych praw, wystąpił do innych wierzycieli, w których w sprawach zajęty był ww. kombajn, o zwolnienie od egzekucji przedmiotowej ruchomości. Na skutek tych wezwań wszyscy wierzyciele wnieśli o umorzenie egzekucji z tego składnika. Obecnie kombajn jest zajęty jedynie w sprawie KM (…), gdzie wierzycielem jest właściciel zajętej ruchomości, który nie żąda umorzenia egzekucji z tej rzeczy i jej wydania, lecz w dalszym ciągu popiera tę egzekucję. Z uwagi na powyższe, w przypadku sprzedaży kombajnu, wszelkie uzyskane środki pieniężne (ewentualnie po potrąceniu podatku i kosztów egzekucyjnych) przekazane zostaną spółce, co pomniejszy zobowiązanie dłużników względem tego podmiotu.

Posiada Pan opinię biegłego, z której wynika, że sprzedaż tej ruchomości przez komornika powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W niniejszej sprawie działa Pan na wniosek wierzyciela i prowadzi postępowanie celem wyegzekwowania należności na jego rzecz. W przypadku wyegzekwowania należności poprzez sprzedaż ww. ruchomości, pobierze Pan opłatę egzekucyjną w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego świadczenia (art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży ww. ruchomości, tj. kombajnu zbożowego wraz z hederem, w toku sądowego postępowania egzekucyjnego, komornik jest zobowiązany do naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustalono, że zajęta ruchomość nie jest własnością dłużnika, ani nie jest przez niego posiadana z naruszeniem obowiązujących przepisów, lecz była w jego władaniu na podstawie umowy leasingu, to na dłużniku nie ciąży obowiązek podatkowy związany z dostawą ww. ruchomości, a co za tym idzie, komornik nie staje się płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu jej dostawy.

Wskazał Pan, iż zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Stwierdził, że przepisem tym uregulowano pozycję prawną powyższych podmiotów egzekucyjnych w zakresie wykonywanych przez nie w postępowaniu egzekucyjnym czynności będących dostawami w rozumieniu niniejszej ustawy. Dodał, że w tym zakresie podmioty te są płatnikami podatku od towarów i usług.

Nadmienił Pan, iż stosownie do art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Podniósł, że płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym, przekazując temu ostatniemu pieniądze podatnika, niejako w jego imieniu.

Zauważył Pan, iż dopełnienie regulacji art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi § 23 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług stanowiący, że faktury dokumentujące dostawy towarów, o której mowa w art. 18 ustawy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1. organy egzekucyjne...
2. komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego

 jeżeli na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy związany z dostawą tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że komornik sądowy, co do zasady, jest płatnikiem podatku od towarów i usług od dostawy towarów, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika. Słusznie zatem stwierdzono we wniosku, iż skoro zajęta ruchomość nie jest własnością dłużnika/dłużników, ani nie jest przez niego/nich posiadana z naruszeniem obowiązujących przepisów, lecz była w jego/ich władaniu na podstawie umowy leasingu, to na dłużniku/dłużnikach nie ciąży obowiązek podatkowy związany z dostawą tej ruchomości.

Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż w przedmiotowej sprawie – jak wskazano we wniosku – działa Pan na wniosek właściciela ruchomości i zmierza do jej zbycia w celu wyegzekwowania należności na jego rzecz. Wobec powyższego, w przypadku jej sprzedaży na rzecz nabywcy prowadzącego działalność gospodarczą, jak również na żądanie osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, będzie Pan zobowiązany do udokumentowania tej transakcji fakturą z podaniem danych właściciela (sp. z o.o.) oraz wskazaniem właściwej stawki podatku lub ewentualnego zwolnienia od podatku, w oparciu o obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu, a załączona do uzupełnienia wniosku opinia biegłego sądowego nie była przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.