Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-361/13/ŁCz
z 4 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 04 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 16 maja i 27 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 11 czerwca 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-361/13/ŁCz wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 27 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego w dniu 31 marca 2011 r. za kwotę 260 000,00 zł. Mieszkanie to zostało nabyte w dniu 30 marca 2006 r. W dniu 11 kwietnia 2011 r. wnioskodawca złożył do urzędu skarbowego oświadczenie wraz z PIT-23, w którym zdeklarował w całości przeznaczenie środków na cele mieszkaniowe.

W dniu 27 grudnia 2010 r. wnioskodawca dokonał zakupu domu szeregowego finansowanego kredytem hipotecznym w walucie CHF. Okres kredytowania trwa do 30 listopada 2035 r.

Obecnie w dniu 27 marca 2013 r. wnioskodawca podpisał w formie aktu notarialnego umowę deweloperską, której przedmiotem jest lokal mieszkalny wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej. Cena lokalu wynosi 115 968,00 zł.

W dniu 28 marca 2013 r. wnioskodawca dokonał wpłaty 70 000,00 zł, termin kolejnej raty jest wyznaczony na 30 września 2013 r. - kwota 20 000,00 zł, ostatnia rata w kwocie 25 968,00 zł jest wyznaczona do zapłaty do 30 listopada 2013 r.

Wnioskodawca ponosił ponadto wydatki z własnych zasobów na wykończenie domu szeregowego w okresie od 03 września 2010 r. do 31 marca 2011 r., tj. od dnia podpisania umowy przedwstępnej zakupu tego domu szeregowego do dnia zawarcia aktu notarialnego sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawca do dnia 30 marca 2013 r. ma obowiązek rozliczyć kwoty wydatkowane ze sprzedaży mieszkania własnościowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zobowiązania pozostałe do zapłaty z tytułu podpisanej umowy deweloperskiej w wysokości 45 968,00 zł będą uznane jako wydatek na cele mieszkaniowe dla potrzeb korekty deklaracji podatkowej PIT-23, którą wnioskodawca złożył wraz z oświadczeniem po sprzedaży mieszkania w 2011 r.?
2. Czy poniesione przez wnioskodawcę nakłady na wykończenie domu szeregowego od dnia podpisania umowy przedwstępnej (wraz z aneksami) sprzedaży mieszkania, tj. od dnia 26 stycznia 2011 r. można rozliczyć w kwocie uzyskanej ze sprzedaży tego mieszkania - umowa notarialna z dnia 31 marca 2011 r.?
3. Czy wnioskodawca będzie mógł rozliczyć wydatki poniesione przez niego w okresie pomiędzy 03 września 2010 r. a dniem 31 marca 2011 r. w związku ze sprzedażą lokalu mieszkalnego?
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, zakup nowego lokalu mieszkaniowego od dewelopera powinien być uznany jako wydatek na cele mieszkaniowe w całości zgodnie z umową zakupu t.j. w kwocie 115 968 zł. Również wydatki poczynione przez wnioskodawcę w okresie od 26 stycznia 2011 r. do 31 marca 2011 r., tj. od dnia podpisania umowy przedwstępnej sprzedaży do dnia zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego również winny być rozliczone w kwocie uzyskanej ze sprzedaży mieszkania, tj. w 260 000,00 zł. Podobnie wydatki poczynione w okresie od 03 września 2010 r. do dnia 31 marca 2011 r., tj. od dnia podpisania umowy przedwstępnej zakupu domu do dnia zawarcia umowy sprzedaży mieszkania powinny być rozliczone w kwocie uzyskanej ze sprzedaży mieszkania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, wnioskodawca w dniu 31 marca 2011 r. dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w dniu 30 marca 2006 r. za kwotę 260 000,00 zł.

Mając na uwadze fakt, iż w przedmiotowej sprawie nabycie lokalu nastąpiło w 2006 r. a jego sprzedaży dokonano w 2011 r., tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, dokonując oceny skutków podatkowych tej sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono bowiem zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

I tak stosownie do art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru (PIT-23).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Jednakże zgodne z art. 28 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasada określona w ww. art. 28 ust. 2 nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie (art. 21 ust. 16 ww. ustawy).

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. – jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży) przychodu wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 1 pkt 32 katalog wydatków, uprawniających do zwolnienia jest katalogiem zamkniętym, w związku z czym inne wydatki, w nim nie wymienione, nie będą uprawniały do skorzystania ze zwolnienia.

Zgodnie natomiast z art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

1. od terminu płatności określonego w ust. 2 do dnia, w którym upłynęły dwa lata, licząc od dnia sprzedaży - w wysokości połowy odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych,
2. począwszy od następnego dnia po upływie dwóch lat, licząc od dnia sprzedaży, aż do dnia zapłaty - w pełnej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych.
   
   

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. – określanego w dalszej części skrótem k.c.) umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Natomiast w myśl art. 158 k.c. umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości.

Z kolei art. 389 § 1 k.c. stanowi, iż umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.

Z treści powyższych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego umowy sprzedaży tej nieruchomości.

Rozpatrując kwestię skorzystania ze zwolnienia środków wydatkowanych na realizacje własnych celów mieszkaniowych na gruncie prawa podatkowego zauważyć należy, że cytowany wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posługuje się terminem „zbycie”. Zatem aby wywołać skutek prawnopodatkowy z tego tytułu musi nastąpić przeniesienie prawa własności np. sprzedaż lokalu mieszkalnego.

W tym miejscu należy podkreślić, iż wśród możliwych reguł interpretacyjnych tekstów prawnych pierwszeństwo ma wykładnia językowa. Dopiero gdy wykładnia ta nie pozwala na zajęcie jednoznacznego stanowiska, bywa konieczne sięganie do innych rodzajów wykładni. Analiza treści normy prawnej sformułowanej w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności użyte w nim słowa „... w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na nabycie...” prowadzi do jednoznacznego wniosku, że wolny od podatku jest przychód wydatkowany w części na nabycie nieruchomości, to znaczy nabycie skutkujące przeniesieniem własności, przy czym czynność wydatkowania musi zostać dokonana najpóźniej przed upływem 2 lat od dnia sprzedaży. Termin na wydatkowanie środków ze sprzedaży w dniu 31 marca 2011 r. lokalu mieszkalnego w przedmiotowej sprawie upłynął z dniem 31 marca 2013 r. Z przywołanego powyżej przypisu w sposób jednoznaczny wynika, że zwolnienie może obejmować jedynie ten przychód ze sprzedaży, który będzie wydatkowany w przeciągu dwóch lat od dnia odpłatnego zbycia. To oznacza, że wydatkowanie środków winno rozpocząć się zatem nie wcześniej niż miała miejsce sprzedaż, aby w ogóle mówić, że wydatkowanie następuje ze środków pochodzących z tej sprzedaży.

Wyjątek od powyższej reguły dotyczy środków otrzymanych w formie zadatku z tytułu zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży, co wynikać ma z zawartej umowy przedwstępnej a więc ma być w należyty sposób udokumentowane. Należy jednak wskazać na dwa ograniczenia:

• wydatkowanie środków przed zawarciem umowy przenoszącej własność ma nastąpić do wysokości uzyskanych środków z tytułu zadatku,
• wydatkowanie środków ma nastąpić zgodnie z celami zwolnienia.
  
  

Jeżeli podatnik spełniał obie przywołane przesłanki wówczas poniesione przez niego z zadatku przed zawarciem umowy sprzedaży wydatki korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako finansowane przychodem pochodzącym ze sprzedaży. Niemniej z opisu stanu faktycznego wynika jasno, że taka sytuacja nie miała miejsca w przedmiotowej sprawie, a wydatki ponoszone na wykończenie domu szeregowego pochodziły z zasobów własnych wnioskodawcy (co sam oświadcza) - a nie zadatku, na potwierdzenie czego wnioskodawca załączył do wniosku szereg załączników.

W przedmiotowej sprawie, stosownie do zawartych we wniosku pytań, należy się odnieść do trzech momentów, w których to wnioskodawca dokonywał wydatkowania środków:

• okres pomiędzy 03 września 2010 r. a 31 marca 2011 r. – tj. wydatkowanie środków od dnia podpisania umowy przedwstępnej zakupu domu do dnia zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży mieszkania (pytanie nr 3),
• nakłady na wykończenie domu szeregowego od dnia podpisania umowy przedwstępnej (wraz z aneksami) sprzedaży mieszkania, tj. od dnia 26 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. tj. dnia sprzedaży mieszkania (pytanie nr 2),
• wydatki poniesione po dniu 31 marca 2013 r. tj. wpłata wyznaczona na dzień 30 września 2013 r. i 30 listopada 2013 r. na pozostałe do zapłaty raty z tytułu podpisanej umowy deweloperskiej zakupu mieszkania w wysokości 45 968,00 zł (pytanie nr 1).
  
  

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że środki wydatkowane w okresie pomiędzy 03 września 2010 r. a 31 marca 2011 r. – tj. od dnia podpisania umowy przedwstępnej zakupu domu do dnia zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży mieszkania (pytanie nr 3) oraz nakłady na wykończenie domu szeregowego od dnia podpisania umowy przedwstępnej (wraz z aneksami) sprzedaży mieszkania, tj. od dnia 26 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. tj. dnia sprzedaży mieszkania (pytanie nr 2) nie mogą stanowić wydatku podlegającego odliczeniu w trybie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem wnioskodawca wydatkował wówczas środki, które, co w sposób oczywisty wynika z opisanego stanu faktycznego, nie pochodziły ze sprzedaży dokonanej w dniu 31 marca 2011 r. Środki wydatkowane przed 31 marca 2011 r. pochodziły z majątku wnioskodawcy co sam przyznaje i nie można ich utożsamiać ze środkami pochodzącymi ze sprzedaży. Powyższe potwierdza sam wnioskodawca wskazując, że „ponosił wydatki z własnych zasobów na wykończenie domu szeregowego (…) w okresie od 03 września 2010 r. do 31 marca 2011 r.” Zwolnieniu z opodatkowania podlega tymczasem wydatkowanie środków pochodzących ze sprzedaży, a nie jakichkolwiek środków pozostających w dyspozycji wnioskodawcy. Wynika to wszak z samej istoty zwolnienia odzwierciedlonej w treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W niniejszej sprawie doszło do wydatkowania środków, które nie pochodziły ze sprzedaży, stąd takich wydatków nie można traktować jako sfinansowanych przychodem ze sprzedaży.

Przedmiotowym zwolnieniem nie zostaną również objęte wydatki poniesione po dniu 31 marca 2013 r. tj. środki przeznaczone na pozostałe do zapłaty raty z tytułu podpisanej umowy deweloperskiej w wysokości 45 968,00 zł (pytanie nr 1). Powyższe wynika z faktu, że moment wydatkowania nastąpi po okresie dwóch lat od dnia sprzedaży. Skoro wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny w dniu 31 marca 2011 r. to datą ostatecznego wydatkowania środków ze sprzedaży jest dzień 31 marca 2013 r. co również jasno wynika z przepisu. Jakiekolwiek wydatkowanie po tej dacie skutkuje tym, że środki te nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Należy również podkreślić, iż norma prawna statuująca ulgę podatkową, a więc mająca charakter wyjątku, odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, musi być interpretowana ściśle, gdyż niedopuszczalne jest stosowanie przy jej interpretacji wykładni rozszerzającej. Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydając indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego nie bada prawdziwości zdarzeń czy sformułowań przedstawionych we wniosku, tylko przyjmuje je za elementy opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.