Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-375/13/BJ
z 1 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 03 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 12 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasądzonych od byłego męża alimentów otrzymywanych ze Szwajcarii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasądzonych od byłego męża alimentów otrzymywanych ze Szwajcarii.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 03 czerwca 2013 r. znak: IBPB II/1/415-375/13/BJ wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 12 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sprawa rozwodowa Wnioskodawczyni toczyła się od dnia 24 września 2008 r. przed Sądem Okręgowym w K. Wydział (…) Cywilno-Rodzinny.

W dniu 26 kwietnia 2010r. Wnioskodawczyni wystosowała pismo w sprawie wydania interpretacji indywidualnej w kwestii opodatkowania świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny w trakcie trwania rozwodu. Według interpretacji indywidualnej, którą otrzymała od Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 03 sierpnia 2010 r. jej stanowisko zostało uznane za prawidłowe, tj. świadczenia pieniężne wypłacane na zaspokojenie rodziny nie podlegają opodatkowaniu w czasie trwania procesu rozwodowego.

W dniu 15 marca 2013 r. odbyła się rozprawa przed Sądem Apelacyjnym w K. w Wydziale Cywilnym. W wyniku orzeczenia zostały zasądzone alimenty na korzyść Wnioskodawczyni.

Obecnie Wnioskodawczyni chciałaby uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w kwestii opodatkowania świadczeń na rzecz zaspakajania potrzeb rodziny po uzyskaniu prawomocnego wyroku, kiedy świadczenia te są z zagranicy, tj. Szwajcarii.

Były mąż Wnioskodawczyni mieszka na stałe w Zurychu w Szwajcarii, jest tam zameldowany, tam pracuje i płaci podatki.

W piśmie z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu – 12 czerwca 2013 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny i wskazała, że:

• Wniosek dotyczy roku podatkowego 2013 (15 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny wydał prawomocny wyrok w sprawie rozwodu).
• Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych Wnioskodawczyni znajduje się w Polsce.
• Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w K. Wydział (…) Cywilno-Rodzinny zasądził od byłego męża Wnioskodawczyni na jej rzecz tytułem alimentów kwoty po 7000 złotych miesięcznie.
  
  

Wnioskodawczyni chciałaby uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w kwestii opodatkowania alimentów na jej rzecz po uzyskaniu prawomocnego wyroku, kiedy świadczenia te są z zagranicy, tj. Szwajcarii.

Wnioskodawczyni uważa, iż alimenty z zagranicy podlegają opodatkowaniu w kraju miejsca zamieszkania uprawnionego podatnika i należy tutaj zastosować umowę w sprawie zapobiegania podwójnego opodatkowania, w których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Bernie dnia 02 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92) w rozumieniu niniejszej konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe świadczenie nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a cyt. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, iż 15 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny wydał prawomocny wyrok w sprawie rozwodu Wnioskodawczyni. Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego zasądzono od byłego męża na jej rzecz tytułem alimentów kwoty po 7000 złotych miesięcznie. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych Wnioskodawczyni znajduje się w Polsce. Były mąż Wnioskodawczyni mieszka na stałe w Zurychu w Szwajcarii, jest tam zameldowany, tam pracuje i płaci podatki.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie Konwencja zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92, z późn. zm.).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz każdą jednostkę jego podziału terytorialnego lub organ władzy lokalnej. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód jaki osiąga ona ze źródeł położonych w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Ww. Konwencja nie zawiera szczególnych uregulowań odnoszących się do sposobu opodatkowania dochodów z tytułu alimentów, dlatego też należy się odnieść do przepisu określającego ogólne zasady opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 tej Konwencji części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Powyższe oznacza, że otrzymywane przez Wnioskodawczynię, mającą miejsce zamieszkania w Polsce i tym samym będącej podatnikiem podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, alimenty od byłego męża ze Szwajcarii podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Wnioskodawczyni z tego tytułu nie jest zobowiązana uiszczać podatku w Szwajcarii. Fakt, iż świadczeniodawca czyli były mąż Wnioskodawczyni, mieszka w Szwajcarii i tam płaci podatki od uzyskanego dochodu jest bez znaczenia. Podatnikiem z tytułu otrzymywanych alimentów jest Wnioskodawczyni i to na niej ciąży obowiązek podatkowy z tego tytułu.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a, otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.
   
   

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż otrzymywane przez Wnioskodawczynię od byłego męża ze Szwajcarii alimenty do kwoty 700 zł miesięcznie są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast kwota alimentów miesięcznych ponad 700 zł stanowi przychód, który podlega opodatkowaniu w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym zostały otrzymane.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, iż powyższe świadczenie nie podlega opodatkowaniu w Polsce należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.