Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-340/13-6/MK
z 9 lipca 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23.04.2013 r. (data wpływu 02.05.2013 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 03.07.2013 r., data wpływu 03.07.2013 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne w dniu 02.07.2013 r. w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z dokonywaniem przez Spółkę za pośrednictwem badacza zwrotu kosztów podróży pacjentom uczestniczącym w badaniach klinicznych i związanych z tym obowiązków płatnika - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 02.05.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z dokonywaniem przez Spółkę za pośrednictwem badacza zwrotu kosztów podróży pacjentom uczestniczącym w badaniach klinicznych i związanych z tym obowiązków płatnika.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Sp. z o.o. („Spółka”) działająca na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez A., Anglia, będącą przedstawicielem prawnym (w rozumieniu definicji ustawowej określonej w art. 2 pkt 37a ustawy z dnia 06 września 2011 r. prawo farmaceutyczne (Dz. U. 2001 Nr 126 poz. 1381)) A. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych prowadzi badania kliniczne na terenie Polski. W tym celu Spółka zawiera umowy o ich przeprowadzenie z lekarzami („Badaczami”) i szpitalami („Ośrodkami Badawczymi”). Umowy mają charakter dwustronny lub trójstronny. W pierwszym przypadku oznacza to podpisanie dwóch umów: jednej pomiędzy Badaczem, a Spółką, drugiej pomiędzy Ośrodkiem Badawczym, a Spółką. W drugim przypadku stronami umowy są: Spółka, Badacz i Ośrodek Badawczy.
Zgodnie z art. 37 e ustawy z dnia 06 września 2011 r. prawo farmaceutyczne (Dz. U. 2001 Nr 126 poz. 1381) Spółka jest zobowiązana do rekompensaty kosztów poniesionych przez uczestników badania klinicznego (pacjentów). Najczęściej występującymi kosztami są koszty dojazdu pacjentów z miejsca zamieszkania do Ośrodka Badawczego i z powrotem. Badacz dokonuje rekompensaty poniesionych przez pacjentów kosztów podróży, na podstawie podpisanej z nim umowy o przeprowadzenie badania klinicznego. Badacz prowadzi i przedstawia Spółce zestawienie kosztów poniesionych przez uczestników badania oraz zestawienie przekazanych pacjentowi kwot. Dowodem poniesionych kosztów są odpowiednie dokumenty zbierane przez Badacza, tj. bilety kolejowe, bilety autobusowe, paragony / faktury Taxi, oświadczenia o odbytej podróży własnym środkiem lokomocji itp. Na ich podstawie Badacz dokonuje zwrotu pacjentom rzeczywiście poniesionych kosztów podróży. Środki na ten cel są przekazywane Badaczowi przez Spółkę.
Zwrot faktycznie poniesionych kosztów podróży pacjentów odbywa się za pośrednictwem Badacza ze względu na uregulowania szczegółowe, dotyczące prowadzenia badań klinicznych, zakazujące przekazywania danych pacjenta sponsorowi badania. Powyższe wynika z art. 37b pkt 2 ust. 3 in fine ustawy z dnia 06 września 2011 prawo farmaceutyczne (Dz. U. 2001 Nr 126 poz. 1381) oraz z 57 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 02 maja 2012 r. w sprawie dobrej praktyki klinicznej (Dz. U. z 2012 poz. 489).
Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy wezwał telefonicznie w dniu 02.07.2013 r. (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez:
Doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego oraz doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie w odniesieniu do zadanego pytania Nr 2 wniosku.
Braki uzupełniono w terminie w kwestii doprecyzowania stanu faktycznego wyjaśniono, że:
Zwrot faktycznie poniesionych kosztów podróży pacjentów odbywa się za pośrednictwem Badacza ze względu na uregulowania szczegółowe, dotyczące prowadzenia badań klinicznych, zakazujące przekazywania danych pacjenta sponsorowi badania. Zasady zwrotu zawarte są każdorazowo w umowie o przeprowadzenie badania klinicznego (wspomnianej we wniosku), której stroną jest Badacz i A. sp. z o.o. Umowa taka zawiera określenie maksymalnej kwoty, jaka może być przez Badacza zwrócona pacjentowi za racjonalnie poniesione przez Pacjenta koszty podróży na zaplanowane w danym badaniu wizyty. Przed dokonaniem Pacjentowi zwrotu kosztów, Badacz żąda od Pacjenta okazania dowodu odbytej podróży, tj. okazania biletów autobusowych lub kolejowych, paragonów / faktur TAXI itp. Jeżeli Pacjent korzysta z własnego środka lokomocji Badacz jest zobligowany do uzyskania od Pacjenta oświadczenia o odbytej podróży. Oświadczenie takie zawiera określenie:
odległości z miejsca zamieszkania Pacjenta do Ośrodka Badawczego, pojemności silnika i rodzaju wykorzystanego pojazdu. Na podstawie powyższych dokumentów Badacz zwraca Pacjentowi koszty zgodne z okazanymi dokumentami lub koszt obliczony, jako iloczyn przebytych własnym środkiem lokomocji kilometrów i stawki określonej w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 rudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r., Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.). Po dokonaniu przez Badacza zwrotu, zebrana przez niego dokumentacja odbytej przez Pacjenta podróży jest weryfikowana przez przedstawiciela A. sp. z o.o., zwanego monitorem, pod kątem zgodności dat; wizyty i odbytej podróży, zastosowanej stawki za kilometr itp. Jeżeli weryfikacja przeprowadzona przez monitora przebiegnie pomyślnie, przekazuje on do działu finansowego A. sp. z o.o. informację o tym, a Spółka dokonuje przelewu na konto Badacza, wskazane w umowie o przeprowadzenie badania, kwoty równej sumie zwróconej przez Badacza Pacjentom.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
- Czy zwrot kosztów podróży pacjentom uczestniczącym w badaniach klinicznych należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też zwrot ten korzysta z istniejących zwolnień podatkowych określonych w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b Ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od Osób fizycznych (Dz. U. z 1991 Nr 80 poz. 350) do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach?
- Czy w przypadku, gdy zwrot faktycznie poniesionych kosztów podróży pacjentów stanowi ich przychód, Spółka ma obowiązek przygotowania dla nich informacji PIT 8C (jeżeli nie korzystają ze zwolnienia od podatku w przypadku otrzymania każdej kwoty lub jeżeli korzystają ze zwolnień po przekroczeniu wskazanego limitu)?
Zdaniem Wnioskodawcy,
Stanowisko Wnioskodawcy w przypadku pierwszego pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy zwrot kosztów podróży pacjentom uczestniczącym w badaniach klinicznych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 Nr 80 poz. 350) do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach. Na zwrot kosztów podróży Badacz otrzymuje od Spółki środki określone w umowie o przeprowadzenie badania klinicznego. Środki przekazywane za pośrednictwem Badacza nie przekraczają rzeczywiście poniesionych przez pacjenta kosztów podróży uwidocznionych na biletach kolejowych, autobusowych, paragonach/fakturach Taxi, oświadczeniach o odbytej podróży własnym środkiem lokomocji itp.
Stanowisko Wnioskodawcy w przypadku drugiego pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na bezwarunkową ochronę danych osobowych uczestników badań klinicznych wskazaną w art. 37 b pkt 2 ust. 3 in fine ustawy z dnia 06 września 2011 prawo farmaceutyczne (Dz. U. 2001 Nr 126 poz. 1381) oraz z 57 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 02 maja 2012w sprawie dobrej praktyki kliniczne (Dz. U. z 2012, poz. 489), Spółka nie jest w stanie przygotować informacji PIT - 8C w przypadku przekroczenia przez pacjenta limitu zwolnienia podatkowego (lub w przypadku, gdy pacjent w ogóle nie korzysta z takiego zwolnienia). Do sporządzenia tej informacji są wymagane dane, którymi Spółka nie dysponuje i których udostępnienia żądać, na podstawie obowiązujących przepisów, nie może.
Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji hipotetycznego obowiązku Spółki do wystawienia informacji PIT 8C nie zmienia fakt, że w przekazaniu środków na zwrot kosztów podróży pośredniczy Badacz, ponieważ płatnikiem i zobowiązanym w dalszym ciągu pozostaje sponsor badania, a więc Spółka.
Zdaniem Wnioskodawcy Spółka nie jest zobowiązana do wystawienia informacji PIT -8C dla Pacjentów, którzy otrzymali zwrot kosztów podróży na wizyty w badaniu klinicznym. Spółka, mimo że teoretycznie jest płatnikiem nie może wystawić PIT - 8C, ponieważ nie dysponuje danymi osobowymi pacjentów i nie może żądać ich udostępnienia. Zatem na Spółce nie ciąży obowiązek wystawiania informacji PIT - 8C.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.