INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012r. (data wpływu do tut. organu 6 lipca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług z zakresu medycyny pracy -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług z zakresu medycyny pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym działającym na podstawie art. 4 ust. l. pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (Dz. U. 11.112.645). Głównym przedmiotem działalności są świadczenia medyczne realizowane na rzecz Narodowego Funduszy Zdrowia w zakresie lecznictwa stacjonarnego, rehabilitacji, ambulatoryjnej opieki medycznej, badań kosztochłonnych.

Ponadto na podstawie art. 55. ust. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskiwać środki finansowe:

1. z odpłatnej działalności leczniczej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej;
2. z wydzielonej działalności gospodarczej innej niż wymieniona w pkt 1, jeżeli statut przewiduje wykonywanie takiej działalności;
3. z darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego;
4. na cele i na zasadach określonych w przepisach art. 114-117;
5. na realizację innych zadań określonych odrębnymi przepisami;
6. na pokrycie ujemnego wyniku finansowego, o którym mowa w art. 59 ust. 2. oraz
   
   

Statutu szpitala § 7 ust. 1 o brzmieniu:

Zakład może prowadzić inną działalność niż działalność lecznicza nieuciążliwą dla pacjenta oraz przebiegu leczenia w szczególności działalność gospodarczą polegającą na:

1. najmie, dzierżawie i użyczaniu majątku trwałego,
2. sterylizacji sprzętu,
3. naprawach sprzętu medycznego,
4. praniu, sprzątania,
5. prowadzeniu apteki ogólnodostępnej,
6. sprzedaży wyrobów medycznych, w tym ortopedycznych,
7. działalności gastronomicznej i dostarczaniu żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
8. działalności usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej,
9. sprzątaniu budynków i obiektów przemysłowych,
10. działalności usługowej w zakresie transportu,
11. działalności usługowej w zakresie odpłatnego zakwaterowania,
12. organizacji targów, wystaw i kongresów,
    
    

Ze względu na fakt limitowania przez Narodowy Fundusz Zdrowia ilości wykonywanych usług medycznych Szpital w celu zbilansowania kosztów z przychodami zawiera umowy w zakresie świadczeń medycznych z innymi podmiotami, posiadając do tego wykwalifikowany personel oraz specjalistyczny sprzęt medyczny. Jednym z rodzaju świadczeń będących przedmiotem umów z pracodawcami, dla których Wnioskodawca jest wykonawcą, innymi zoz-ami, dla których Wnioskodawca jest podwykonawcą są świadczenia medyczne w zakresie medycyny pracy polegające na:

1. konsultacjach lekarzy specjalistów w zależności od narażeń stanowiska pracy,
2. badaniach diagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej,
3. badania spirometryczne,
4. badania audiometryczne,
5. badania wibracyjne,
6. badania RTG,
7. badania widzenia,
8. badania okulistyczne dla pracowników pracujących przy monitorach ekranowych.
   
   

Pracodawcami z którymi Szpital zawarł umowy na świadczenia w zakresie medycyny pracy są to:

• Niepubliczny zakład opieki zdrowotnej spółka z.o. o.
• Zakład pracy chronionej,
• Jednostka budżetowa,
• Spółka z.o.o,
  
  

6 lutego 2012 roku Szpital zwrócił się do tut. Izby o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług medycznych wykonywanych w oparciu o Kodeks Pracy art. 229 oraz w oparciu o Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy.

W dniu 16 kwietnia 2012 roku do Szpitala wpłynęło wezwanie o uzupełnienie informacji. W tym celu Szpital zwrócił się do wszystkich podmiotów z którymi zawarł umowy na świadczenia medyczne o udzielenie dodatkowych informacji. 6 podmiotów odpowiedziało, że kierowani są do Wnioskodawcy zarówno kandydaci do pracy na badania wstępne jak i pracownicy na badania okresowe i kontrolne. Badania te służą profilaktyce, bowiem systematyczna kontrola zdrowia pracujących, prowadzona także w celu aktywnego oddziaływania na poprawę warunków pracy przez pracodawcę i ograniczenia w ten sposób ryzyka zawodowego, obejmą procedury i badania służące ocenie zdrowia pracujących, które pozostają w związku przyczynowym z warunkami pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. czy usługi medyczne w zakresie medycyny pracy wykonywane na rzecz innych podmiotów (9 pracodawców) dla pracowników, kandydatów do pracy polegające na konsultacji lekarza okulisty, lekarza laryngologa zlecane przez lekarza medycyny pracy i wystawienie zaświadczenia o stanie zdrowia są zwolnione z podatku VAT, czy są opodatkowane stawką VAT 23%...
2. czy badania diagnostyczne: diagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej, badania spirometryczne, badania audiometryczne, badania wibracyjne, badania RTG, badania widzenia dla pracowników, kandydatów do pracy wykonywane na rzecz innych zakładów opieki zdrowotnej (dla których szpital jest podwykonawcą), a które zawarły z pracodawcami umowy w zakresie medycyny pracy są zwolnione z podatku VAT, czy są opodatkowane stawką VAT 23%...
3. czy badania diagnostyczne: diagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej, badania spirometryczne, badania audiometryczne, badania wibracyjne, badania RTG, badania widzenia dla pracowników, kandydatów do pracy wykonywane na rzecz pracodawców na podstawie skierowania lekarza medycyny pracy są zwolnione z podatku VAT, czy są opodatkowane stawką VAT 23%...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. świadczenia medyczne polegające na konsultacji lekarza specjalisty w zależności od narażeń stanowiska pracy,
2. badaniach diagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej,
3. badania spirometryczne,
4. badania audiometryczne,
5. badania wibracyjne,
6. badania RTG,
7. badania widzenia,
8. badania okulistyczne dla pracowników pracujących przy monitorach ekranowychwykonywane zarówno dla kandydatów do pracy jak i pracowników są świadczeniami medycznymi zwolnionymi z podatku VAT.
   
   

Pracodawcy działając w oparciu o Kodeks Pracy art. 229 oraz w oparciu o Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy mają obowiązek sprawdzenia stanu zdrowia pracownika lub kandydata na pracownika oraz jego ochrony zdrowia przed szkodliwymi czynnikami środowiska pracy.

W celu wystawienia zaświadczenia o stanie zdrowia lekarz medycyny pracy zobowiązany jest do przeprowadzenia szeregu badań diagnostycznych i w przypadku stwierdzenia wyników badań, które stanowią odchylenie od dopuszczalnych norm, zgodnie z kodeksem etyki zawodowej i składanym przyrzeczeniem, które zawiera m.in. zobowiązanie o treści „ według najlepszej mej wiedzy przeciwdziałać cierpieniu i zapobiegać chorobom, a chorym nieść pomoc bez żadnych różnic, mając na celu wyłącznie ich dobro i okazując należny im szacunek”, „powołaniem lekarza jest ochrona życia i zdrowia ludzkiego, zapobieganie chorobom, leczenie chorych oraz niesienie ulgi w cierpieniu”, zobowiązany jest do powiadomienia pacjenta o konieczności podjęcia leczenia lub dalszej diagnostyki w innych placówkach medycznych do tego przeznaczonych. W trakcie wykonywania badań u lekarza medycyny pracy zostaje naszym zdaniem spełniona przesłanka wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 18 polegająca na profilaktyce.

Ponadto jak wskazuje powyżej cytowane Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, które w § 1.1. definiuje: zakres wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich pracowników, o których mowa w art. 229 § 1, 2 i 5 Kodeksu pracy, oraz w treści stosuje określenie, że są „badaniami profilaktycznymi”.

Należy, zatem zauważyć, że ustawodawca w celu uniknięcia szkodliwego działania określonego rodzaju pracy dokonuje oceny stanu zdrowia kandydata, pracownika natomiast lekarz po stwierdzeniu nieprawidłowości informuje o tym fakcie pracodawcę i pacjenta, który dzięki uzyskanym w ten sposób informacjom może podjąć działania mające poprawę lub przywrócenie zdrowia. Celem badania wstępnego, okresowego czy kontrolnego pracownika jest informacja o stanie zdrowia pracownika zatem spełnia ono rolę profilaktyki, zapobiegania, ochrony zdrowia. Opierając się na danych statystycznych należy ponadto zauważyć, że wiele chorób, wad organizmu właśnie podczas badań przy przyjęciu do pracy, a następnie badań okresowych zostaje wykrytych w trakcie tych badań i umożliwia podjęcie leczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU). Zwolnienie miało charakter wyłącznie przedmiotowy. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostawało to, jaki podmiot wykonywał powyższą usługę.

Z dniem 1 stycznia 2011r. ustawodawca odstąpił w tym zakresie od posługiwania się klasyfikacjami statystycznymi zastępując je formą opisową, wskazując na ich cechy, charakter i okoliczności wykonania.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r. nadanym ustawą z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112 poz. 654) zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń wykonywanych przez podmioty lecznicze, ale tylko służące określonemu celowi.

Orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia opieki medycznej.

Zgodnie natomiast z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu unikniecie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Ponadto orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z orzecznictwa wynika, że pojęcie „opieka medyczna” dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. Podkreślenia wymaga, iż orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje również, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40). Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie „celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadna chorobę lub anomalię zdrowotną.” Ponadto Trybunał stwierdza „analizy laboratoryjne, których wykonanie (…) jest zalecane przez lekarzy ogólnych w ramach sprawowanej przez nich opieki medycznej, mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ – podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo – ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby”.

Tym samym badanie diagnostyczne mające jedynie na celu ustalenie lub wykluczenie choroby lub innej anomalii zdrowotnej będzie podlegało zwolnieniu z VAT.

Pojęcie „opieki medycznej” przewidziane w art. 43 ustawy o VAT obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób. Innymi słowy pojęcie to obejmuje zarówno leczenie, jak i profilaktykę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym działającym na podstawie art. 4 ust. l pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej.

Jednym z rodzaju świadczeń będących przedmiotem umów z pracodawcami, dla których Wnioskodawca jest wykonawcą, innymi zoz-ami, dla których Wnioskodawca jest podwykonawcą są świadczenia medyczne w zakresie medycyny pracy polegające na: konsultacjach lekarzy specjalistów w zależności od narażeń stanowiska pracy, badaniach diagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej, badaniach spirometrycznych, badaniach audiometrycznych, badaniach wibracyjnych, badaniach RTG, badaniach widzenia, badaniach okulistycznych dla pracowników pracujących przy monitorach ekranowych.

Do Wnioskodawcy kierowani są zarówno kandydaci do pracy na badania wstępne jak i pracownicy na badania okresowe i kontrolne. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że badania te służą profilaktyce, bowiem systematyczna kontrola zdrowia pracujących, prowadzona także w celu aktywnego oddziaływania na poprawę warunków pracy przez pracodawcę i ograniczenia w ten sposób ryzyka zawodowego, obejmą procedury i badania służące ocenie zdrowia pracujących, które pozostają w związku przyczynowym z warunkami pracy.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych przez podmiot leczniczy (przesłanka podmiotowa została przez Wnioskodawcę spełniona), należy więc dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W myśl art. 229 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 Nr 21, poz. 94), wstępnym badaniom lekarskim podlegają osoby przyjmowane do pracy, pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.

Zgodnie z art. 229 § 2 Kodeksu pracy pracownicy podlegają też okresowym badaniom lekarskim. Ponadto w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Z kolei art. 229 § 4 mówi, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami, po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami (art. 229 § 5).

Pracodawca jest obowiązany systematycznie analizować przyczyny wypadków przy pracy, chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy i na podstawie wyników tych analiz stosować właściwe środki zapobiegawcze (art. 236).

Instytucją właściwą do realizowania zadań z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie pracy jest służba medycyny pracy (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 27 czerwca 1997r. o służbie medycyny pracy (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 125, poz. 1317)).

W ww. ustawie o służbie medycyny pracy zawarte są regulacje dotyczące badań lekarskich pracowników.

Zgodnie z art. 1 tej ustawy, w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących, tworzy się służbę medycyny pracy.

Systematyczna kontrola zdrowia pracujących, prowadzona także w celu aktywnego oddziaływania na poprawę warunków pracy przez pracodawcę i ograniczania w ten sposób ryzyka zawodowego, obejmuje procedury i badania służące ocenie zdrowia pracujących ukierunkowanej na identyfikowanie tych elementów stanu zdrowia, które pozostają w związku przyczynowym z warunkami pracy.

W ramach kontroli zdrowia osoby pracujące otrzymują informacje i wskazania lekarskie odnośnie sposobów zapobiegania niekorzystnym zmianom w stanie zdrowia.

Przepisy ustawy o służbie medycyny pracy zaliczają zatem wykonywanie badań lekarskich pracowników (zarówno wstępnych, okresowych jak i kontrolnych) do „profilaktycznej opieki zdrowotnej”.

Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

W literaturze przyjmuje się, że można wyróżnić jej następujące fazy:

• profilaktyka wczesna – utrwalanie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia,
• profilaktyka pierwotna (I fazy) – zapobieganie chorobom poprzez kontrolowanie czynników ryzyka,
• profilaktyka wtórna (II fazy) – zapobieganie konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie (przesiewowe badanie skriningowe mające na celu wykrycie osób chorych),
• profilaktyka III fazy – zahamowanie postępu choroby oraz ograniczenie powikłań.
  
  

Należy w tym zakresie przypomnieć, że nawet jeżeli „opiece medycznej” powinien przyświecać cel terapeutyczny, to jednak niekoniecznie dowodzi to tego, że należy nadać terapeutycznemu celowi świadczenia szczególnie wąskie znaczenie. W rzeczywistości nawet jeżeli w pewnych przypadkach okaże się, że osoby poddane badaniom lub innym zabiegom lekarskim o charakterze zapobiegawczym nie cierpią z powodu jakiejkolwiek choroby lub zaburzeń zdrowia, to badania te mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ – podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo – ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby.

W ramach profilaktycznej opieki medycznej nie jest diagnozowana żadna choroba i nie jest wykonywana żadna czynność terapeutyczna sensu stricto. Centralnym jej elementem jest obserwacja i badanie pacjenta właśnie w celu uniknięcia konieczności przyszłego diagnozowania i leczenia ewentualnych chorych.

Konsultacje lekarza okulisty, lekarza laryngologa oraz wykonanie badań medycznych (badań diagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej, badań spirometrycznych, badań audiometrycznych, badań wibracyjnych, badań RTG, badań widzenia, badań okulistycznych dla pracowników pracujących przy monitorach ekranowych) stanowi integralną część opieki medycznej nad pacjentem, bez której nie może oczywiście być mowy o ochronie, w tym o utrzymaniu bądź przywróceniu dobrego stanu zdrowia osób. Innymi słowy opieka medyczna w rozumieniu zespołu czynności funkcjonalnie skierowanych na utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia stanowi ciąg czynności – których celem jest utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia – obejmujący na wstępie czynności polegające na obserwacji i badaniu, a następnie ewentualnie na diagnozie i leczeniu.

W tym też znaczeniu badania medyczne (badania diagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej, badania spirometryczne, badania audiometryczne, badania wibracyjne, badania RTG, badania widzenia, badania okulistyczne dla pracowników pracujących przy monitorach ekranowych), jeśli są wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach badań wstępnych, kontrolnych i okresowych pracowników (art. 229 kodeksu pracy) oraz ustawy o służbie medycyny pracy, spełniające jak wskazał Wnioskodawca rolę profilaktyki, zapobiegania, ochrony zdrowia, których głównym celem jest umożliwienie zapobiegania i wykrywania chorób, a także monitorowanie stanu zdrowia pracowników zawierają się w pojęciu opieki medycznej w rozumieniu art. 43 ust.1 pkt 18 ustawy o VAT.

Zatem ze względu na ich cel, badania w zakresie medycyny pracy potwierdzające zdolność do pracy osób świadczone przez Wnioskodawcę, jako badania służące profilaktyce spełniają przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT warunki dla zwolnienia z opodatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego świadczone przez Niego badania są świadczeniami medycznymi zwolnionymi z podatku VAT, uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.