INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25.06.2013r. (data wpływu 27.06.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadkobrania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.06.2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadkobrania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości, dla których prowadzona jest księga wieczysta. Przedmiotem zapytania są działki ewidencyjne o numerze dz. 6/5 i 13/5, które powstały w wyniku podziału działek 6/2 i 13/1. Wnioskodawczyni nabyła udział w przedmiotowych nieruchomościach w wyniku spadkobrania po matce, Helenie D., która zmarła w dniu 26 maja 2013r.

Działki te były objęte działaniem dekretu z 26.10.1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, wobec tego z dniem 21.11.1945 rok przeszły na własność gminy miasta, a od 1950 roku na własność Skarbu Państwa. Działki były częścią dawnej nieruchomości „Nieruchomość nr 3701 - dział A”, należącej do Heleny P. w 11/12 udziału i w 1/12 do osób trzecich. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 31.10.1990 roku, spadek po Helenie P. nabyły z mocy ustawy jej dzieci: Konstanty P., Iza L., Mirosława R. i Helena D. (poprzednik prawny Wnioskodawcy), po 1/4 części każde (spadkodawczyni zmarła w dniu 11 stycznia 1984 roku).

Decyzją z dnia 21.12.1998 roku Prezydent miasta w rozpoznaniu wniosku dekretowego z 15.02.1949 ustanowił w drodze decyzji wydanej w dniu 21 grudnia 1998 r. prawo użytkowania wieczystego m.in. przedmiotowych działek na okres 99 lat na rzecz HD w 11/48 części, IL w 11/48 części, MR w 11/48 części, KP w 11/48 części i osoby trzeciej w 4/48 części do, między innymi, dz. 6/2 i 13/1. Nieruchomości zostały przekazane w użytkowanie wieczyste umową (aktem notarialnym), objętą za Repertorium A 156/99 z 7.01.1999.

Decyzją z dnia 24.10.2002 roku Burmistrz Gminy przekształcił nieodpłatnie prawo użytkowania wieczystego dz. 6/2 i 13/1 (była już wydana decyzja zatwierdzająca projekt podziału tych działek na, między innymi, 6/5 i 13/5, podział nie był ujawniony w księdze wieczystej do 2006 roku) w prawo własności na rzecz Heleny D. w 11/48 części, Izy L. w 11/48 części, Mirosławy R. w 11/48 części, Konstantego P. w 11/48 części i Natalii W. w 4/48 części.

Dnia 7.09.2001 Burmistrz Gminy wydał decyzję, zatwierdzającą projekt podziału dz. 6/2 i 13/1, wskutek którego powstały dz. 6/5 i 13/5, a także dz. 6/6, 6/7, 6/8 i 13/6 - cztery ostatnie działki przeznaczono pod drogę publiczną. Podział ten został dokonany z urzędu, w związku z realizacją celu publicznego - budowy ulicy. Działki przeznaczone pod drogę publiczną zostały sprzedane miastu w ten sposób że na podstawie umowy sprzedaży objętej aktem notarialnym w dniu 4.10.2005 r. Poprzednik prawny wnioskodawcy sprzedał Miastu przysługujące mu udziały w dz. 6/6, 6/7, 6/8 i 13/6 (4 działkach przeznaczonych pod drogę) to jest każdy 11/48 udziału w każdej z tych działek, na realizację celu publicznego, to jest budowę ulicy. Dnia 17.07.2008 roku na podstawie umowy sprzedaży objętej Repertorium A 10084/2008, osoba trzecia, działając przez kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu, sprzedała swoje udziały w dz. 6/5 i 13/5, to jest 4/48, w następujący sposób: 1/48 udziału sprzedała Izie L., 2/48 udziału Helenie D. i 1/48 udziału Konstantemu P.. Poprzednik prawny wnioskodawcy podarował następnie 1/48 udziału Mirosławie R.

Następnie działka 6/5 uległa na podstawie decyzji Prezydenta m. st. Warszawy z dnia 05.11.2012 roku podziałowi na dz. 6/17 i 6/18. Podział ten był dokonywany z wniosku poprzednika prawnego wnioskodawcy. Dla działki nr 13/5 oraz dla działki nr 6/18 prowadzone było postępowanie z wniosku osób trzecich o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i decyzja taka została już wydana. Właściciele (w tym Wnioskodawca) zamierzają nabyć w drodze przetargu bądź w drodze zamiany od Miasta przylegającą działkę ewidencyjną nr 6/9, która pozwoli na poprawę warunków zagospodarowania działki nr 6/17, powstałej z podziału działki nr 6/5. Według wypisu z rejestru gruntów, rodzaj użytku dla działek 6/17 i 6/18 to Bz, 13/5 to Bp. Uzyskana decyzja o warunkach zabudowy pozwala zlokalizować na działce zespół zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami w parterze.

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży w/w działek w następujący sposób: planowana jest sprzedaż: a) działki nr 13/5 oraz działki nr 6/18 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy przez osobę trzecią b) działki nr 6/17 powstałej z podziału działki nr 6/5 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy w następujący sposób:

• przedmiotem sprzedaży będzie sama działka nr 6/17 powstała z podziału działki 6/5, albo
• przedmiotem sprzedaży będzie sama działka nr 6/17 powstała z podziału działki 6/5 wraz z nabytą od Miasta działką nr 6/9.
  
  

Poza tym Wnioskodawca nie podejmował wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu). Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama). Również zamiany Wnioskodawca dokonuje jedynie dlatego, że umożliwi to zbycie działki Wnioskodawcy. Wnioskodawca informuje, że nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były w przeszłości wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej przez wnioskodawcę, w szczególności wnioskodawca nie wynajmował ich, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie były w przeszłości udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie występował wcześniej o wydanie interpretacji podatkowej, takie interpretacje uzyskiwał w przeszłości poprzednik prawny wnioskodawcy, P. Helena D. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że nie dokonywał zniesienia współwłasności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu opisanej powyżej sprzedaży powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług ...

Zdaniem wnioskodawcy, z tytułu dokonania czynności sprzedaży opisanej powyżej, Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ nabył przedmiotowe nieruchomości w drodze spadkobrania, a kupna (bądź zamiany) od Miasta dokona w celu umożliwienia sprzedaży swojej nieruchomości.

Art. 15 ust. l i 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Innymi słowy, aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi być realizowana przez podmiot działający zawodowo. Wnioskodawca nie jest takim podmiotem, a własność udziału przedmiotowej działki posiada dopiero od maja 2013r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów. Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca planuje sprzedaż przysługujących mu udziałów w działkach ewidencyjnych, położonych na terenie objętym działaniem dekretu z 26.10.1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy. Przedmiotowe działki wchodzą w skład nieruchomości, którą Zainteresowany nabył w maju 2013r. w drodze spadku po matce.

Ze złożonego wniosku wynika również, iż współwłaściciele omawianych nieruchomości zamierzają nabyć w drodze przetargu bądź w drodze zamiany od miasta działkę Nr 6/9, która przylega do działki 6/17, celem poprawy warunków zagospodarowania.

W dalszej części Wnioskodawca szczegółowo wskazał w jaki sposób planuje sprzedać posiadane udziały w działkach nr 13/5, 6/17 i 6/18: - przedmiotem sprzedaży będzie działki nr 13/5 i 6/18 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy przez osobę trzecią, - przedmiotem sprzedaży będzie działka nr 6/17 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy: sama działka nr 6/17 bądź łącznie z nabytą od m. st. działką nr 6/9.

W opisie sprawy Zainteresowany wskazał również, iż nie podejmował wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu). Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama). Również zamiany Wnioskodawca dokonuje jedynie dlatego, że umożliwi to zbycie działki Wnioskodawcy. Wnioskodawca informuje, że nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były w przeszłości wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej przez wnioskodawcę, w szczególności wnioskodawca nie wynajmował ich, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie były w przeszłości udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że nie dokonywał zniesienia współwłasności.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w wyniku dziedziczenia po matce, zaś nabycie działki nr 6/9 będzie dokonane w celu poprawienia warunków zagospodarowania działki o nr 6/17. Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca przedmiotowa nieruchomość nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie były w przeszłości udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu, podział działek). Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Zatem sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca z tytułu transakcji zbycia udziału w przedmiotowych nieruchomościach nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, iż grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości, Wnioskujący działał w charakterze handlowca.

Reasumując należy uznać, iż Wnioskodawca w wyniku dokonania czynności sprzedaży należącej do Wnioskodawcy części nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, dla Wnioskodawcy z tytułu dokonania przedmiotowej sprzedaży nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja ogranicza się jedynie do kwestii będących przedmiotem zapytania. Inne kwestie poruszone we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.